ผมไม่มีความรู้สึกผิดอะไรติดค้างกับเรื่องนี้ เพราะผมคิดเสมอว่าสิ่งที่ผมทำไปนั้นถูกต้อง หลักการใช้ชีวิตที่ผมกำหนดให้ตัวเองคือ ผมจะมีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำ เรื่องที่ผ่านไปแล้วช่างมัน การตัดสินใจในช่วงเวลานั้นดีที่สุดแล้ว และไม่มีใครให้เหตุผลของารตัดสินใจนั้นได้ดีเท่าตัวเราเอง
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 90 จิ๊บๆๆๆ
"คนอย่างมึงต้องได้รับบทเรียนอย่างนี้ มึงอย่าคิดว่ามึงมีค่าพอที่กูจะเสียสละร่างกายให้มึงหายเงี่ยน ไม่มีใครที่กูจะยอมให้มายุ่งกับตูดกูนอกจากคนที่กูรักคนเดียวเท่านั้น" ผมจ้องหน้าไอ้โป้งที่มันเองก็จ้องหน้าผมเหมือนกัน กูเคยบอกมุงหลายครั้งแล้วว่าอย่ามายุ่งกับกู ในเมื่อมึงเลือกที่จะทำแบบนี้ มึงก็ต้องยอมรับผลของมันด้วย
ผมแต่งตัวให้ตัวเอง เพื่อนหลายคนมองว่าผมจะทำอะไรต่อ แต่ผมไม่สนใจ ตัดสินใจเดินกลับมาที่บ้านใหญ่คนเดียว อย่างที่บอกว่ากูไม่ได้พิศวาสไอ้พวกห่านั่นมันเท่าไหร่เรื่องอะไรที่ผมจะต้องไปสนใจมันนักหนา ผมเดินลิ่วๆ กลับมาบนทางเดิน นึกว่าเพื่อนๆ จะอยู่กันต่อ แต่ผิดคาดครับ ไอ้ต้อกับไอ้ทักวิ่งตามมาจนทันผม ผมก็เอ๋อๆ ว่าทำไมมันไม่อยู่กันต่อ
"มาไมวะ ทำไมไม่เอามันต่อ" ผมถามไอ้ต้อกับไอ้ทักที่เดินตามมา "มึงไม่เอากูก็ไม่เอา แค่นี้มันก็ไม่กล้ายุ่งกับพวกเราแล้ว" ไอ้ต้อตอบ "น้ำมึงแตกยังเนี่ย" ผมถาม ไอ้ต้อยิ้มเขิน "ยังโว้ยย ก็มึงรียบมาทำไม แล้วอีกอย่างควยมึงเบียดควยกูซะควยกูหดเลย" ไอ้ต้อพูดขำๆ ผมก็ยิ้มให้มัน ไอ้ทักมันก็หัวเราะไปด้วย
ตอนแรกผมคิดว่าจะมีแค่ไอ้ทักกับไอ้ต้อที่ตามผมกลับมา แต่ปรากฏว่าพวกเพื่อนๆที่เหลือตามกลับมาด้วยหมด ยกเว้นไอ้วิน ไอ้นัท ไอ้เบิ้ม ไอ้เต และไอ้โป้งเท่านั้นที่มันไม่ได้ตามมา เพื่อนๆ ตามมาสมทบ ต่างคนต่างคุยสนุกสนาน เหมือนเรื่องเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น ผมก็มองพวกมันมันก็ยิ้มให้ บางคนยกนิ้วโป้งให้ด้วย
"สะใจฉิบหายเลยว่ะ ไอ้พวกห่านั่นแม่งจ๋อยเลย" เพื่อนพูดกับผม แต่ก็มีบางคนยังแซว "ไอ้เหี้ยต้น กูเกือบช็อกตอนเห็นควยมึง ไปฉีดมาป่าววะ" อ้าว ไอ้เหี้ย ปากหมาอย่างงี้เดี๋ยวพ่อเอาควยฟาดปากให้หมาตายเลย "เหี้ยสิ ของกูพ่อให้มา" ผมตอบยิ้มๆ "โหแม่งโคตรน่าอิจฉาเลยว่ะ แต่กูเห็นสภาพไอ้โป้งแล้วมึงโคตรน่ากลัว ผู้หญิงโดนมึงเย็ดไม่แหกหมดเหรอวะ" เหี้ยเส่ เกิดมากูเย็ดผู้หญิงนับคนได้เลย ถ้าเป็นผู้ชายก็ว่าไปอย่าง
ผมไม่ตอบคำถามได้แต่ยิ้มๆ ผมไม่สนใจไอ้ห่าห้าตัวนั่นหรอกว่ามันจะโกรธจะเกลียดผมหรือไม่ ในเมื่อเพื่อนส่วนใหญ่กลับรู้สึกว่าผมเป็นฮีโร่ ปราบความจัญไรของไอ้พวกนั้นได้ ถึงพี่เตพี่เบิ้มจะไม่ได้ทำอะไรให้ผมเจ็บแค้นใจ แต่การที่มันขอเป็นส่วนหนึ่งของคนที่จะมารุมเย็ดผม นั่นเท่ากับว่ามันเลือกที่จะอยู่ฝ่ายตรงข้ามกับผมแล้ว
พอพวกผมมาถึงที่บ้านกัน เราก็ไม่รู้จะทำอะไรเพราะคนที่คุมไม่มี ไอ้พวกนั้นมันคงไปนอนกันบ้านเล็กแหละ ดีเหมือนกัน เมื่อวานนี้กูแทบไม่ได้นอนคืนนี้จะนอนให้ชุ่มปอด เพื่อนๆ บางคนหยิบกีต้าร์มาเล่น หลายคนก็ร้องเพลงฮาเฮ ไอ้ต้อเดินมานั่งข้างๆ ร้องเพลงไปกับเพื่อนๆ ด้วย
"กูขอยืมโทรศัพท์มึงหน่อยสิ" ผมบอกไอ้ต้อ มันก็หยิบให้ผมโดยดี ผมได้โทรศัพท์แล้วผมก็ออกมานอกบ้าน กดเบอร์หาไอ้ต้า "ตื๊ดดดดดดดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดดดดดดด" ผมรอสายอยู่พักนึง ไอ้ต้าก็รับ "ต้าครับ" อูยยยยย คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง "เฮ้ย กูเอง" ผมรีบบอก หน้าแอบยิ้มดีใจ "เฮ้ยย เป็นไงบ้างวะ" ไอ้ต้ารีบถาม มันเองก็คงดีใจไม่แพ้กันที่ผมโทรมา
"จะเป็นไง คิดถึงมึงอ่ะเส่" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้าอยู่ไลหลายร้อยกิโล แต่เหมือนมันมาคุยอยู่ตรงหน้า "เออ อะไรวะ กูรอโทรศัพท์ตั้งนานแล้วมึงไม่เห็นโทรมาแล้วทำมาพูดว่าคิดถึง" ไอ้ต้าพูดเสียงใส "แล้วไมมึงไม่โทรมาอ่ะ" ผมถามไอ้ต้า ลืมไปว่ามันโทรมาหาผมเมื่อคืนก่อนสองสาย "เออ กูโทรนะเมื่อคืนนี้ ไม่มีใครรับอ่ะ แต่มีคนโทรกลับมาไม่ใช่มึงอ่ะ ใครวะ" ไอ้ต้าถาม ผมรู้อยู่แล้วว่าเป็นไอ้ต้อ มันต้องแอบโทรตอนที่ผมคุยกับไอ้ทักแน่ๆ ถึงว่ามันทำลับๆล่อๆ "อ่อ เพื่อนอ่ะ เออ เฮ้ยยย เรื่องไอ้โทนนนนน เป็นไงบ้างวะ" ผมถามไอ้ต้า
"อ่อ สุดยอด แจ่มฟิตหนืดดูดควยชิบ" ภาษาเหี้ยอะไรของมึงวะไอ้ต้า กูเกือบนึกว่าไม่ใช่ภาษาไทย "เฮ้ยยย จริงเด้ แล้วคืนนี้มันไม่มาอีกเหรอ" ผมถาม เพราะไอ้ต้ามันบอกเองว่าไอ้โทนจะมาอีก ไอ้ต้าเงียบไปพักนึง "มาแล้วกลับแล้ว" เฮ้ยย น้ำเสียงไอ้ต้ามันแปลกๆ พิกลแหะ ที่สำคัญตอนนั้นยังไม่ถึงสามทุ่มเลย มันจะรีบมารีบกลับไปไหน ผมเก็บความสงสัยไว้ในใจไม่ได้พูดออกไป ผมคุยกับไอ้ต้าต่ออีกพักนึง ผมก็วางหูจากมัน ตอนนั้นผมคิดเรื่องไอ้ต้ากับโทนมันแปลกๆ เหมือนเป็นอะไรที่ไม่เกิดขึ้นจริง ไม่รู้นะตอนนั้นผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่จิตใต้สำนึกมันบอกอย่างนั้น
ผมเดินกลับมาในบ้าน เพื่อนๆ ยังคงเล่นกีตาร์กันอยู่ บางคนก็กินขนม ไอ้ต้อนั่งร้องเพลงกับเพื่อนๆ อย่างสบายอารมณ์ ผมคืนโทรศัพท์ให้ไอ้ต้อ ไอ้ทักที่นั่งข้างๆ ก็เห็น "เฮ้ย กูยืมหน่อยสิ มึงเอามาจากไหนวะ" ไอ้ทักร้องทันทีเมื่อเห็นโทรศัพท์ ผมชี้ไอ้ต้อ "ของไอ้ต้อมัน" ไอ้ต้อรีบบอก "เออ แต่อย่าให้ใครเห็นนะ" ไอ้ทักรับโทรศัพท์มาหน้าตาลิงโลด กูว่ามันต้องโทรหาน้องโทนแน่ๆ
ไอ้ทักเดินหายไปนอกบ้านสักพัก กลับมาอีกครั้งสีหน้ามันดีกว่าเมื่อคืนก่อนอย่างเห็นได้ชัด "แหม หน้าระรื่นเลยนะมึง โทรหาแฟนเหรอ" ผมยิ้ม ไอ้ทักก็ยิ้มตอบ "เออ กูแม่งคิดอะไรกับโทนมันไม่รู้ว่ะ เสือกไปคิดว่ามันจะไปมีคนอื่น" ไอ้ทักบอกผมสะดุ้งเล็กๆ "อ้าว แล้วมึงรู้แล้วเหรอว่ามันไม่มีใคร" ผมถามไอ้ทักเสียงเบา "ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่านะ แต่กูเชื่อมัน มันบอกว่าตอนนี้มันไม่อยู่บ้านไปธุระกับที่บ้านต่างจังหวัดตั้งแต่เย็นวันศุกร์แล้ว" ไอ้ทักตอบ ผมอ้าปากค้าง "ถึงว่าตอนแรกกูโทรหามันไม่ได้ โทรไปบ้านก็ไม่มีใครรับ มือถือมันก็ปิดคงเพราะอยู่กับพ่อแม่น่ะ" ผมยังอึ้งอยู่ เพราะถ้าไอ้โทนมันไม่อยู่บ้าน แล้วทำไมไอ้ต้ามันถึงบอกว่าได้เย้ดไอ้โทนแล้วล่ะ กูละงง
"แล้วมึงรู้ได้ไงว่าไอ้โทนไม่ได้โกหกมึง" ผมถาม จริงๆ ไม่ได้อยากรู้ว่าไอ้โทนโกหกหรือเปล่า แต่ถ้าไอ้โทนไม่โกหกไอ้ทัก คนที่โกหกก็จะกลายเป็นไอ้ต้าน่ะเส่ แล้วมันจะโกหกกูทำไมวะเนี่ย "มึงดูเองแล้วกัน เมื่อกี้ตอนกูโทรหาไอ้โทนมันบอกว่ามือถือมันแบตจะหมด มันเลยวางหูแล้วโทรหากูใหม่โดยใช้เครื่องสาธารณะ" ไอ้ทักส่งโทรศัพท์ให้ผมดูเบอร์ที่โทรเข้า หมายเลขที่แสดงนำด้วยรหัสทางไกล 055 ชัดเจน ไอ้โทนโทรจากต่างจังหวัดจริงๆ ผมมองหน้าจอโทรศัพท์อึ้งอยู่
"เป็นไรป่าววะต้น หน้ายังกะโดนแฟนทิ้ง" เสียงไอ้ต้อถามเพราะมันหันมาเห็นหน้าผมพอดี ผมกำลังอึ้งกับสิ่งที่ได้รับรู้ ไอ้ต้าโกหกกู ชัดเจนยิ่งกว่าอะไร ปัญหาตอนนี้มันไม่ได้อยู่ที่โกหกกูหรือไม่ แต่ปัญหามันอยู่ที่โกหกกู "เพื่ออะไร" ตอนนั้นยอมรับว่าจิตตกเลย ผมควรจะทำยังไงดี โทรไปหาไอ้ต้าเพื่อจะคุยให้รู้เรื่อง มันก็ดีนะเพราะจะได้ไม่อัดอั้น แต่ผมไม่ชอบการโทรคุยกันในเรื่องแบบนี้ เกิดทั้งสองฝ่ายไม่เข้าใจความรู้สึกกันเพราะได้ยินแต่เสียง ไม่ได้เห็นหน้าแล้วเกิดทะเลาะกัน มันคงไม่ดีแน่ ผมข่มใจระงับความรู้สึกแย่ๆ ที่ก่อตัวขึ้นทีละน้อย
"เฮ้ย เป็นไรวะต้น" ไอ้ทักเขย่าตัวผม ผมหลุดจากภวังค์ "เออ ปล่าวๆ ไม่ได้เป็นอะไร" ผมพยายามข่มใจ ไอ้ทักจ้องหน้าผมเขม็ง "เออ ไอ้ต้น ขอบใจนะเมื่อวานนี้" อะไรของไอ้ทักมันวะ กูกำลังเครียดๆ อยู่ "เรื่องอะไรวะ" ผมถาม ในหัวยังมีแต่ภาพไอ้ต้า "ก็เรื่องที่มึงบอกกูไง ว่าให้เชื่อใจคนที่กูรัก" คำพูดไอ้ทักเหมือนผมโดนอะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ควยฟาดเข้าเต็มหน้า ไงล่ะไอ้ต้น ไอ้คนเก่ง ตอนเพื่อนมึงมีปัญหามึงให้คำแนะนำได้ แต่พอตอนมึงมีปัญหาทำไมมึงไม่คิดเองได้บ้างละวะ ไอ้ต้าน่ะคนที่มึงรักไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมมึงไม่เชื่อใจมัน การที่มันโกหกเรื่องไอ้โทน ก็ไม่ได้แปลว่าไอ้ต้ามันทำอะไรไม่ดีนี่หว่า
ผมสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนปลดปล่อยออกมาพร้อมความรู้สึกแย่ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ ใช่ จริงของมึงว่ะไอ้ต้น มึงรักไอ้ต้าแล้วทำไมมึงถึงไม่เชื่อใจมันวะ มันอาจจะโกหกด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงกลับไปก็รู้ ไม่เห็นจะต้องเครียดเลย
ผมยิ้มให้กับไอ้ทักไอ้ต้อที่จ้องมองอยู่ ไอ้สองคนนั้นมองหน้าผมแล้วก็หันไปมองหน้ากัน มันคงคิดอยู่ว่าผมสติดีอยู่หรือเปล่า ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ หน้าผมก็มีอะไรเย็นๆมาโดน "เอ้า ฉลองกันหน่อย" เสียงเพื่อนผมร้องเฮดังลั่น ใครไม่รู้แม่งคงไปซื้อเบียร์จากร้านแถวๆนั้นมาหลายสิบกระป๋อง ผมรับกระป๋องเบียร์เย็นเฉียบจากเพื่อนที่ตอนนี้รุมล้อมเข้ามา
"วันนี้เราต้องฉลองให้กับไอ้ต้นไผ่ หรือไอ้ต้นเล็กที่ควยมันไม่เล็กเหมือนชื่อ" เสียงเพื่อนเฮลั่น ผมยิ้มกับเพื่อนๆ ลืมความทุกข์ใจที่เกิดขึ้นเมื่อกี้หมดสิ้น เสียงเพื่อนๆ ยังคงร้องชื่นชมผมดังต่อเนื่อง กูไม่ได้ทำอะไรนะโว้ย แค่เกิดมาควยใหญ่เท่านั้นเอง ผมคิดในใจ ความสุขอยู่ที่ตรงหน้า แล้วกูจะจมชีวิตไปกับเรือแห่งความทุกข์ทำไม ในเมื่อสิ่งที่กูมั่นใจมาตลอดก็คือ ไอ้ต้ามันรักผม แล้วผมจะมีเหตุผลอะไรที่ไม่เชื่อใจมัน
เสียงเพื่อนๆ เฮฮากันลั่นดีดกีตาร์เคล้าเสียงเพลงดังระงม ผมซัดเบียร์เทอั่กๆ ลงคอรวดเดียวหมดกระป๋อง พอโยนกระป๋องแรกทิ้งกระป่องใหม่ก็ถูกส่งเข้ามือ "แดกกันให้เต็มที่ นานๆ จะได้กินกันสักที" เสียงเพื่อนร้องเห็นด้วย โอกาสน้อยครั้งที่พวกเราจะรวมตัวกันได้เยอะขนาดนี้ และมีโอกาสได้แดกเหล้าแดกเบียร์แบบนี้ เพราะถ้าพี่ป้องรู้แกได้ด่าไปสามวันเจ็ดวัน นักกีฬากับสิ่งเสพติดมันไม่ถูกกัน ผมชนกระป๋องเบียร์กับเพื่อนๆ ไปทั่ว บางคนก็กระโดดโลดเต้นไปกับเสียงเพลงด้วยอารมณ์มีความสุข ผมยิ้มให้กับภาพไอ้ต้าที่ลอยเข้ามาในหัว
"ไอ้ต้า ไอ้พี่ตัวร้ายโกหกกู" ผมยิ้มกับไอ้ต้าในหัว "แต่มึงรู้ไหม ถึงมึงจะร้ายแค่ไหน กูก็รักมึง"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++งั้นผู้ชายดีๆ คงมีแต่ในนิยาย
งั้นผู้ชายอย่างฉันก็ต้องเจ็บใจไปทุกราย
เพราะผู้ชายดีๆ นั้นมีแค่ในนิยาย
ฉันก็แค่ผู้ร้ายถึงรักแค่ไหนคงต้องตาย
สุดท้ายเค้าได้เธอไปครอง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Mission Impossible II:
ไม่มี Exclusive Pic เพราะรูปประจำวันก็ Exclusive สุดๆ แล้ว หุหุ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ช่วยเม้นต์กันหน่อยนะค้าบบบบ