**********************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 154 ฮี่ๆๆๆๆๆๆ
"ว่าไงไอ้อาร์ต เป็นไงบ้างวะ" อ๊ายยยยยยยยย เมียเก่าโทรมาเว้ย ไอ้เมียคนปัจจุบันกูก็เหล่ มันจำไอ้อาร์ตได้เปล่าก็ไม่รู้ "เออ สบายดี" ไอ้อาร์ตตอบมา ผมจะถามมันต่อ แต่ไอ้อาร์ตก็ชิงพูดขึ้นก่อน "ไอ้ต้น กูถามอะไรมึงอย่างนึงนะ ตอบตามจริงนะเว้ยยย" เหี้ยเอ้ยย กูเคยโกหกใครที่ไหน ออกจะใสซื่อบริสุทธิ์ทั้งกายใจ
"อะไรของมึง" ผมถามย้อน ไอ้อาร์ตเงียบเหมือนกำลังลำดับเรื่องราว "มึงจำจอยได้ใช่ไหม" เชี่ยเส่ ทำไมกูจะจำไม่ได้ ควยกูเพิ่งปาดหน้าหีมันมาเมื่อไม่กี่วันนี้เอง แถมพี่มันก็เล่นซะกูหัวแตก ไอ้ต้าแขนหัก ใครจะไปลืมลง "เออ จำได้ มีอะไร" ผมถาม
"ไอ้ต้น จอยมันมาร้องไห้กับกู เล่าให้ฟังว่ามึงหลอกมันไปเย็ด" แสรดดดดดดดดดดด ยังไม่ได้เย็ด แค่แยงเอง ยังไม่ทันเข้าด้วย "เย็ดเหี้ยอะไรล่ะ ยังไม่ทันจิ้มเลย" ผมพูดกับไอ้อาร์ตเสียงดัง แม่งมองกูทั้งรถเลยวุ้ย ผมเลยต้องหันหน้าเข้าหาพี่ต้าที่ยืนพิงผนังรถอยู่
"แล้วจริงหรือเปล่าที่มึงหลอกมันไป" ไอ้อาร์ตถามอีก "ไม่จริง ไม่ได้หลอก" ผมโต้ ก็จริงนี่หว่า แค่มันกินเหล้าจนเมาแล้วกูก็พามันไปโรงแรม "กูไม่เชื่อ" อ้าวไอ้อาร์ต เป็นเมียภาษาเหี้ยอะไรวะไม่เชื่อผัวตัวเอง เอ๊ะ หรือว่าตอนนี้มีผัวใหม่ไปแล้ว
"เฮ้ยอาร์ต กูบอกความจริงให้นะ วันนั้นกูพามันไปจริงๆ แต่กูไม่ได้หลอก แล้วกูไม่ได้ทำอะไรมันด้วย แค่เลียหีมันเอง" ผมบอกไอ้อาร์ตตามความจริง "ไอ้เหี้ย กูไม่เชื่อหรอก เลียหีเนี่ยนะไม่มีอะไร แล้วคนอย่างมึงนี่หีจ่อปากแล้วหยุดได้ด้วยเหรอวะ" อ้าว ไอ้ห่าอาร์ต รู้จักกูดีเกินไปแล้วมั้งมึง
"เฮ้ย จริงๆ กูไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น พอดีพี่ชายกูมาห้ามไว้" ผมหยุดเว้นระยะให้ไอ้อาร์ตมันซึมซับความจริง "แล้วพี่ชายจอย ไอ้เจคอ่ะ แม่งก็มากระทืบกูกับพี่ หัวกูแตกเลยนะมึง" ผมบอก ไอ้อาร์ตทำเสียงตกใจ "เฮ้ย จริงอ่ะ ทำไมมันโหดจังวะ" อ้าว ลองมีใครไปปล้ำพี่ออยพี่สาวมึง มึงจะโหดไหมวะ ไอ้ห่านี่
"มึงไปบอกจอยได้เลยนะ ว่าวันนั้นไม่มีอะไรเสียหาย ถ้ามันโกรธที่กูเลียหีมัน กูให้มันเลียควยกูแก้แค้นก็ได้" ผมพูดยิ้มๆ กับไอ้ต้าที่จ้องหน้าผมอยู่ เอ๊ะ ไอ้คุณพี่ชายครับ ทำไมทำหน้าบึ้งตึงอย่างนั้นเล่า เมื่อกี้ยังหน้าหื่นอยู่เลย ไม่ได้การ ไอ้ต้นต้องง้อซะหน่อย
ว่าแล้วผมก็เขยิบเข้าใกล้อีก สองขาคร่อมขาไอ้ต้าที่หย่อนพักไว้ ม่อนขาแกร่งของมันนาบกับกระโปกของผมพอดี ไอ้ต้ามองหน้าผมแล้วก็มองคนรอบข้าง แต่มันก็ไม่ขยับตัวหนีควยกูไปไหน
"ไอ้ต้น มึงนี่นะ" ไอ้อาร์ตไม่รู้จะบ่นอะไรผมแล้วมั้ง เลยได้แต่พูดแค่นั้น "ไอ้อาร์ต จะมากรุงเทพเมื่อไหร่วะ คิดถึง" ผมพูด แต่ตาจับจ้องหน้าไอ้ต้าที่มันจ้องเขม็งตรงคำว่า "คิดถึง" ที่บอกไอ้อาร์ต "ก็คงเดือนหน้าแหละ ว่าจะกลับตอนวันเกิดพ่อ" ไอ้อาร์ตตอบ เดือนหน้าเรอะ นี่ก็ปาไปครึ่งเดือนแล้ว อีกสองอาทิตย์กูรอไหว "มากรุงเทพมานอนบ้านกูนะ เดี๋ยวกูแนะนำให้รู้จักพี่ชายกู" ผมบอกยิ้มๆ ไอ้ต้าเลื่อนมือมาวางตรงหน้าขา ใต้ควยผมพอดี
"พี่ชายมึง คนไหนวะ กูก็รู้จักแล้วนี่ ทั้งพี่โต พี่ต้า" ไอ้อาร์ตพูด เออ มึงรู้จักแล้ว "เออน่า คราวนี้กูรับรองว่ามึงต้องรู้รักลึกซึ้งเลย" ผมพูดยิ้มๆ แล้วก็ "โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย" แสรดดดดดดดดดด ไอ้เหี้ยต้าแม่งเล่นดีดไข่กูเต็มๆดังปั๊ก สะดุ้งโหยงเลยกู แน่ะ ไอ้สัด แกล้งกูแล้วยังทำหน้าแบบหึงกูอีก อย่าบอกนะเว้ยว่ามึงหึงไอ้ต้า
"เออ ไว้เดี๋ยวกูกลับแล้วโทรหา แล้วเรื่องนั้นเดี๋ยวกูบอกจอยให้" ไอ้ต้าพูดก่อนวางสาย ผมอมยิ้มก่อนกดวางหู "หึงเหรอครับ" ผมถามกระซิบๆ เบียดเข้าไปอีก ไอ้ต้ามันทำนิ้วเหมือนจะดีดไข่ผมอีก ผมเลยต้องรีบกุมมือมันไว้
"พี่ต้าจำอาร์ตเพื่อนต้นได้ไหมครับ" ผมกระซิบถาม ไอ้ต้านิ่งนึกพักนึงก่อนพยักหน้า "มึงอย่าบอกนะว่า..." อ้ากกกกก ไม่บอกมึงก็ไม่รู้ดิ จะบอกดีหรือไม่บอกดีนะ "เอาเป็นว่า อย่าลืมให้รางวัลต้นนะ" ผมพูดยิ้มๆ หน้าไอ้ต้าตอนนี้เปลี่ยนเป็นยิ้มบางๆแล้ว ผมเขยิบอีก "นะๆ ขอรางวัลต้นด้วยนะ" ผมอ้อน ไอ้ต้าถอนหายใจพรืด หน้าที่เก๊กไว้เมื่อกี้หายไปหมดแล้ว
ผมนับวันรอที่ไอ้อาร์ตจะลงมาจากเชียงใหม่ อีกสองอาทิตย์ เฮ้อ นานเว้ยยยยย กว่าจะถึงวันนั้นกูคงไม่มีอะไรสนุกๆทำแล้วแน่เลย แต่ที่ไหนได้ พอเช้าวันรุ่งขึ้น ผมก็เพิ่งรู้ข่าวที่ไม่รู้ว่าดีหรือร้าย
อีกสองอาทิอตย์ข้างหน้า ช่วงที่ไอ้อาร์ตกลับมาพอดี ผมมีแข่งบาสรายการอุ่นเครื่องกับสโมสรของทหารสังกัดหน่วย หุหุ ไม่บอก พี่ป้องเลยเข้มงวดกับการฝึกซ้อมมากขึ้น ถึงแผลที่หัวผมจะยังไม่หายดี แต่พี่ป้องก็ไม่ยอมให้เป็นอุปสรรค ตารางซ้อมผมแน่นเอี้ยดตั้งแต่วันจันทร์ถึงศุกร์ บางวันผมกลับบ้านเกือบเที่ยงคืน เลยบอกให้ไอ้ต้าไม่ต้องมารอรับเพราะเป็นห่วงมันเหมือนกัน แต่มันก็ไม่ค่อยจะยอม
จนวันศุกร์สัปดาห์ก่อนแข่ง พี่ป้องเรียกประชุมทีมครั้งสุดท้ายเพื่อด่า แหะๆ ก็มันเล่นไม่เอาอ่าวไม่เข้าทีมกันเลยนี่หว่า ผมเองก็มีส่วนด้วยล่ะเพราะมักจะคิดถึงแต่เรื่องตัวเองไม่ค่อยได้คิดถึงเรื่องทีม ทำให้การซ้อมไม่คืบหน้าเท่าที่ควร
พี่ป้องด่าพวกเราเละในวันนั้น และข่าวร้ายของผมก็มาถึง "เรามีเวลาเหลือแค่สัปดาห์เดียว ผมคงปล่อยให้พวกคุณทำตัวเหลวไหลเหมือนที่ผ่านมาไม่ได้แล้ว" พี่ป้องพูดแล้วหยุดเว้นระยะก่อนบอกต่อ "ในวันพรุ่งนี้ พวกคุณทุกคนต้องเข้ามาซ้อมตั้งแต่แปดโมงเช้า และให้ทุกคนจัดเตรียมเสื้อผ้าทั้งชุดเรียนชุดซ้อมมาด้วย ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปจนถึงวันแข่ง คุณจะต้องนอนพักที่หอของมหาลัย และจะต้องซ้อมหนักทุกวันเพื่อให้พร้อม" เสียงพี่ป้องสั่งเฉียบขาด
เหี้ยเอ้ยยย แล้วไอ้ต้ามันจะนอนกอดใครอ่ะ กูไม่อยู่ตั้งอาทิตย์นึง แม่งเหงาควยแย่ ควยจ๋า รอต้นก่อนนะ ต้นไปอาทิตย์เดียวเอง เดี๋ยวกลับมาให้เอาใหม่ งึดๆๆๆ ผมเดินคอตกกลับบ้านหลังจากที่พี่ป้องสั่งเลิกซ้อม ไอ้ทักเองก็หน้ามุ่ย มัยบอกผมว่ามันบอกน้องโทนไว้ว่าจะพาไปเที่ยวอาทิตย์นี้
"กูฝากไอ้โทนไว้กับพี่ต้าได้ไหม" แสรดดดดดดดดด ไอ้ท้ากกกกกกกก มึงฝากปลาย่างไว้กะแมวยังจะปลอดภัยกว่า กูไม่ได้กลัวไอ้ต้านะ กูกลัวไอ้โทนมันหื่นขึ้นขย่มไอ้ต้าอ่ะเส่ ไอ้ตัวดีนั่นเสี้ยนไม่เป็นเวลาอยู่ด้วย สาดดดดด แล้วทำไมกูต้องนอนคันตูดอยู่ทตั้งอาทิตย์วะเนี่ย ไม่อยากได้คนอื่นมาช่วยเกาด้วยเส่
ผมกลับไปบอกข่าวร้ายให้ไอ้ต้าฟัง มันก็แค่ยิ้มๆ "เอ้ยยย ไม่เสียใจเหรอ" ผมถามทำหน้างอนๆ ไอ้ต้าหัวเราะ "ตอนกูบวชยังอดไหวเลย กะอีแค่นี้ อาทิตย์เดียวเองนะต้น" ช่ายเส่ แค่อาทิตย์เดียว แต่กูก็อยากเสียวทุกวันนิ "อดใจไว้ดิ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็มีอะไรหนุกๆ ทำแล้วไม่ใช่เหรอ" ไอ้ต้าบอก อ๊ากกกกกกกกก จำได้ด้วยเว้ยว่าไอ้อาร์ตมา อย่านะเว้ย
ผมโทรบอกไอ้อาร์ตให้มันไปดูผมแข่งด้วย สมัยตอนเรียนด้วยกันไอ้อาร์ตนี่จะนั่งเป็นขวัญใจริมสนามผมเลย หันไปทีไรมันก็ยิ้มให้ทุกที ถึงตอนนี้ขวัญใจกูจะเป็นคนใหม่แล้ว แต่ไอ้อาร์ตมันก็ยังน่าเย็ดไม่มีเปลี่ยนแปลง
เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นในสภาพแบบโทรมสุดๆ ก็ไอ้ต้าอ่ะเส่ มันกลัวว่าผมจะคิดถึงควยมัน เลยล่อกูไปหลายดอก เกือบสว่าง ตื่นมาเดินขาสั่นพั่บๆเลยกู ไอ้ต้าอาสาไปส่งผมที่มหาลัยทั้งๆที่แขนเดี้ยง ผมก็หอบกระเป๋าใบใหญ่ที่ใส่ทั้งชุดนักศึกษาและชุดบาสไปด้วย
"คิดถึง" ผมบอกไอ้ต้าตอนไอ้ต้าออกรถ มันหันมางงๆ "ยังไม่ได้จากกันซะหน่อยจะคิดถึงทำไม" แหมๆๆ ทำเป็นว่ากู แล้วยิ้มทำไมอ่ะ "อ่อ ก็ซ้อมไว้ก่อน" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้ามองหน้าผมเขินๆ ไอ้เรื่องขับรถมือเดียวนี่กูไม่ห่วงไอ้ต้ามันหรอก เพราะปรกติมันก็ขับมือเดียว อีกมือก็จับควยผมไปด้วยเป็นประจำ
"เมื่อไหร่แขนจะหายสักทีนะ" ผมถามไอ้ต้า ไอ้ต้าก้มมองแขนตัวเอง "อีกสองเดือนมั้ง ทำไมล่ะ" ผมไม่พูดหยิบปากกามาร์เกอร์มาแล้วชะโงกหน้าไปเขียนข้อความ "ผลลัพธ์ของความซุกซน" ไอ้ต้าทำคิ้วขมวด "อะไรของมึงอ่ะ" ผมอมยิ้มไม่ตอบ ไว้กูลงรถก่อนค่อยบอกมัน ตีนมันไม่เจ็บ บอกตอนนี้เดี๋ยวกูโดน
ไอ้ต้ามาส่งผมที่มหาลัยก็เกือบแปดโมงแล้ว ผมมองซ้ายมองขวาไม่เห็นมีใคร เลยก้มลงหอมแก้มไอ้ต้าไปฟอดนึงเต็มๆ งึดๆๆๆ กูคงคิดถึงมันฉิบหายเลยว่ะ ตอนบวชก็ไม่ได้จากกันนิ แค่ไม่มีอะไรกัน ไว้ดูทางหนีทีไล่แล้วค่อยพอไอ้ต้ามันมาที่ห้องดีกว่า หุหุ
"ต้น ตกลงจะไม่เฉลยเหรอ" ไอ้ต้าถามแล้วชี้ที่เฝือกตัวเอง "อ่อ ไอ้นี่เหรอ" ผมชี้ที่ข้อความที่เขียนไว้ หน้าอมยิ้ม ไอ้ต้าพยักหน้า "ต้นก็เขียนไว้ให้พี่ต้ารู้ ถ้าซุกซน ควยพี่ต้าก็จะเจอผลลัพธ์แบบนี้" เหอๆ มึงได้หักทั้งแขนทั้งควยแน่ๆ ไอ้ต้าหยุดคิดแล้วมองผมเหล่ๆ "ไอ้แสรดดดดดดด กูอ่ะไม่ซนหรอก มึงอ่ะแหละไอ้ตัวดี" ไอ้ต้าพูดเสียงดัง ผมยิ้มยักคิ้ว ก่อนจะหยิบกระเป๋าออกจากรถ
"เดี๋ยว" ไอ้ต้าร้องบอก ผมชะโงกหน้าเข้าไปใหม่ ไอ้ต้าคว้ามือผมไป แล้วเขียนด้วยมือข้างซ้ายที่ไม่ถนัด พอเขียนเสร็จมันก็กำมือผม "อย่าเพิ่งอ่านนะ" อ่ะนะ มีความลับ ผมกำมือไว้ยิ้มๆ ยังไงกูก็ได้เห็น ยังไม่อ่านตอนนี้ก็ได้วะ
ผมจุ๊บลาไอ้ต้าอีกทีแล้วดูมันที่หมุนพวงมาลัยออกรถอย่างชำนาญ กูว่าต่อให้แขนมันหักสองข้าง มันก็คงใช้ควยประคองพวงมาลัยได้แหละ ผมยืนส่งไอ้ต้าจนลับตาแล้วก็ลากกระเป๋าเข้าไปรวมกับเพื่อนๆที่โรงยิม ระหว่างทางแอบดูที่ไอ้ต้าเขียนไว้ "ของกูแค่หัก แต่ของมึงอ่ะขาดแน่" แสรดดดดดดดดดดดดด
แปดโมงตรงเป๊ะ พี่ป้องก็เดินเข้ามาเรียกพวกเราเข้าแถว ไอ้ทักที่ทำหน้าเหมือนหมาอดข้าวเย็นยืนอยู่ข้างๆผม พี่ป้องด่าอีกรอบก่อนจะสั่งให้พวกผมลากกระเป๋าตามแกไปที่ห้องพัก ซึ่งเป็นหอของมหาลัยที่ว่างอยู่ จะว่าไปมันก็ไม่เชิงเป็นหอ แต่มันเป็นที่พักของอาจารย์ หากใครสอนดึกแล้วไม่กลับก็พักที่นี่ได้ แต่ก็มีส่วนนึงเปิดไว้ให้ชมรมกีฬาต่างๆเก็บตัวนักกีฬาช่วงแข่งด้วย
ผมลากกระเป๋าตามไป พี่ป้องก็พูดอธิบายเรื่องกฏต่างๆ จนถึงลอบบี้ของตึก พี่ป้องก็หยิบกุญแจมาแจก ผมดูรายชื่อ ตอนแรกก็หวังจะได้นอนกับไอ้ทัก จะได้ทำอะไรๆได้สบายใจ เพราะต่างคนก็ต่างรู้กันอยู่แล้วว่าเป็นยังไง แต่พอพี่ป้องประกาศชื่อคนที่ผมอยู่ด้วย ผมก็งงๆ ที่ทำไมมีชื่อไอ้คนนี้มาอยู่กับกูด้วยวะ
ผมเดินงงๆ ลากกระเป๋าเข้าห้อง มีคนอยู่แล้วคนนึง ผมรู้จักเป็นอย่างดี มันยังนอนหลับอยู่เพราะมันเข้ามาวันก่อนหน้านี้แล้ว ที่ผมรู้เพราะมันบอกผมเองว่าชมรมมันก็ต้องเก็บตัวเหมือนกัน ผมโยนกระเป๋าใส่ไอ้คนที่นอนถอดเสื้อใส่แต่กางเกงบอลสีฟ้าสดใสอยู่บนเตียง
"ไอ้ฟ้า มึงตื่นได้แล้ว นอนหำโด่แต่เช้าเลยนะไอ้เหี้ย"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ค๊าบ
ตอบลบ