เง้อออ ช่วงนี้กูหายหน้าหายตานานไปหน่อยก็อย่าว่ากันนะเว้ย ร้านขายดีเกินจนกูเองต้องลงไปช่วยตลอด กลับถึงบ้านมีภารกิจต้องยกขาอีกวันละสองรอบกว่าจะได้นอนดึกดื่นค่อนคืน เลยไม่มีเวลาเล่า ยังดีเสาร์อาทิตย์ได้นักศึกษามาทำงานพิเศษที่ร้านกูกับไอ้ต้าเลยได้พักบ้าง
คราวก่อนแม่งมีคนบอกว่าตอนที่แล้วสั้นอีกแล้ว แม่งกูก็ว่ามันก็ยาวแล้วนะ แต่พวกมึงคงรอกันนานเลยอยากอ่านกันยาวๆเอง เอาเป็นว่าตอนนี้กูแถมชดเชยที่ติดหนี้เก่าๆไว้หลายทีให้อีกทีแล้วกันเว้ยยย
****************************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 362-2 แถมแม่งเข้าไป เรื่องไม่ต้องจบกันพอดี
"ไม่รู้ล่ะ ต้นได้เย็ดพี่ต้าสิบที" กูพูดยิ้มๆ ไอ้ต้าทำท่าคิด แถมมีแอบอมยิ้มด้วย กูจ้องหน้ามันเริ่มเห็นมันทำหน้ากวนตีน เลยเอามือจับจมูกโด่งๆของมันบีบ "แน่ะ ยิ้มอะไรอ่ะ" กูร้องถามไอ้ต้าที่ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ "ห้ามโกงนะ พี่ต้าต้องโดนต้นเย็ดสิบทีจริงด้วย" กูย้ำ ไอ้ต้าทำหน้ากวนตีนหนักกว่าเดิม "ยิ้มอะไรอ่าาาา ดีใจเหรอที่จะโดนต้นเย็ด" กูถาม แม่งกวนตีนจริงวุ้ยไอ้นี่ ไอ้ต้าทำตาเหล่ๆมาหากูก่อนยิ้มกวนตีนอีกครั้ง แล้วตอบเสียงกระเส่าที่ข้างหู
"พนันกันก็ได้ ไม่เกินคืนนี้ ต้นต้องร้องหาควยพี่ ให้พี่มาเย็ดต้นแน่ๆ" ง่ะ ไอ้ห่านี่เดาถูกตลอดแหละ แหะๆ เห็นควยไอ้ต้าทีไรใจกูก็หวิวสมองสั่งการให้ขายกอัตโนมัติทุกที แต่ไม่ได้ๆๆ ครั้งนี้กูจะไม่ยอมเด็ดขาด ขาดทุนมาหลายทีแล้ว ขอกูเย็ดเนื้อๆเน้นๆสักสิบดอกให้หนำใจทีเหอะ
กูยังนอนหนุนอกไอ้ต้าอยู่ มือก็เอาไปไชสะดือไอ้ต้าเล่น ควยมันก็ชูคอห่างนิ้วกูไปหน่อยเดียว คราบน้ำเงี่ยนยังแห้งกรังเต็มหัวควย จะเย็ดไอ้ต้าตอนนี้ก็ยังเสียดายไอ้เดือน วันนี้ยังไม่ได้น้ำแตกใส่มันเลย จะเย็ดไอ้เดือนก็กลัวไม่มีแรงเหลือมาเย็ดไอ้ต้า โอ้ยยย เอาไงดีวะเนี่ย
"ต้น" ไอ้ต้ากระซิบเบาๆที่ข้างหูกู กูเลยหันหน้าไปหามัน ไอ้ต้าเอมมือมาลูบหัวกูเบาๆ ตอนนี้คนอื่นๆพากันเข้าห้องน้ำไปแล้ว โดยไอ้อาร์ตท่าทางจะแย่ ตอนมันเดินเข้าห้องน้ำไปแม่งกระย่องกระแย่งเต็มที สงสัยตูดจะแหกกันก็งานนี้แหละ "มีอะไรอ่ะ" กูถามไอ้ต้าที่ยังลูบหัวกูอยู่
"ต้นยังจะช่วยตุลมันอยู่หรือเปล่า" ไอ้ต้าถาม หน้าตาเรียบเฉยไม่ได้บ่งบอกว่ามันคิดอะไรอยู่ กูมองหน้าไอ้ต้าก่อนตอบเบาๆ "อือ อยากช่วยอ่ะ พี่ต้าว่าไงอ่ะ" กูถามไอ้ต้ากลับ ไอ้ต้าถอนหายใจเบาๆ "แล้วเคนตะกับคาชูล่ะ ต้นจะให้เค้าเลิกรักกันเหรอ" หือออ อะรายยยย ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน
"ไม่หรอก ต้นก็แค่คิดว่าถ้าไอ้ตุลมันมีอะไรกับคาชูสักครั้งเนี่ย มันก็คงพอใจแล้วมั้ง" กูพูดไป มองหน้าไอ้ต้าไป ไอ้ต้ายิ้มนิดๆ "แต่ไม่ใช่ทุกคนนะที่ชอบเรื่องเซ็กส์อ่ะ บางคนถ้าไม่ได้รับความรัก เค้าก็ไม่ได้อยากมีเซ็กส์กับคนที่เค้ารักหรอก" ไอ้ห่าต้าพูดอะไรให้กูงงอีกแล้ว มีด้วยเหรอวะว่ารักใครแล้วไม่อยากเย็ดคนนั้น
"แล้วไอ้เดือนกับไอ้ตุลเหมาะกันมั้ยอ่ะ" กูถามไอ้ต้า ไอ้ต้าเอามือลูบหัวกูอีก "คนที่จะบอกได้ว่าเหมาะหรือไม่เหมาะเนี่ย มันคือเดือนกะตุล ไม่ใช่พี่หรือต้นหรอก" ไอ้ต้าบอกอีก กูพยักหน้าเหมือนจะเข้าใจ แต่กูก็ยังงงอยู่ดี ความรักแม่งซับซ้อนชิบหาย กูก็เพิ่งมาเข้าใจตอนหลังแหละว่าความรักมันไม่ใช่แค่การที่คนสองคนพอใจกันแล้วก็เย็ดกัน แต่มันมีอะไรมากกว่านั้น
"เอาเป็นว่า ขอต้นลองหน่อยแล้วกัน ถ้ามันไม่ได้ก็จะไม่ฝืน" กูบอกไอ้ต้า มือกูลูบหัวนมแข็งเป็นไตของมันเล่นไปด้วย ไอ้ต้าอ้าปากครางเบาๆตอนที่มือกูขยี้แรงไปหน่อย "แล้วถ้าสมมติวันนึงพี่กับต้นเย็ดกันไม่ได้แล้วเนี่ย ต้นจะรักพี่มั้ย" ไอ้ต้าถามยิ้มๆ อ้าว เชี่ยแล้วดิ มึงจะเย็ดกูไม่ได้ได้ไงวะ "รักดิ ก่อนจะเย็ดกันต้นยังรักพี่ต้าเลย" กูตอบเสียงเบา แม่งก็เขินนี่หว่า ไม่เคยบอกใครเลยนะเว้ยว่าจริงๆแล้วอ่ะกูก็ปลื้มไอ้ต้ามาตั้งแต่ตอนกูเริ่มเป็นหนุ่มแล้ว แต่ตอนนั้นใครจะไปกล้าคิดอะไรกับมันล่ะ เกิดมันไม่ได้เป็นเกย์ขึ้นมากูได้โดนถีบออกจากบ้านแน่ๆ
ไอ้ต้าดึงกูมาจูบแล้วกอดกูไว้แน่น กูหนุนหน้าอกมันพักเดียวแล้วก็เผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีฟ้าก็โพล้เพล้แล้ว ไอ้ต้ายังคงนอนแก้ผ้ากอดกูอยู่ เคนตะกับคาชูนั่งคุยกันตรงระเบียงห้องไอ้เดือน ส่วนเจ้าของบ้านหายไปหร้อมกับไอ้อาร์ตไอ้พีด กูตื่นมาถามจากเคนตะได้ความว่าไอ้สามตัวนั่นออกไปซื้อข้าวให้พวกกูกิน คือคืนนี้กะว่าพวกกูดึกแน่ว่างั้นเหอะ กูเลยให้ไอ้ต้าโทรไปบอกพ่อว่าคืนนี้ไม่กลับ จะอยู่เป็นผัว เอ้ย เป็นเพื่อนไอ้เดือนมัน
"เคนตะ ถามไรหน่อยดิ" กูเรียกเคนตะมาใกล้ๆ ตอนไอ้ต้าเข้าไปอาบน้ำล้างคราบน้ำเงี่ยนที่แห้งกรังคาควย "เคนตะรู้เรื่องตุลบ้างไหม ว่าตุลชอบใคร" กูถามตรงๆ เคนตะจ้องหน้ากูอยู่ "ผมไม่แน่ใจนะต้นซัง แต่ผมพอจะเดาออก" เคนตะตอบ กูมองหน้าเคนตะ ไม่รู้มันคิดอะไร "ต้นซังรู้ไหมว่าผมก็ลำบากใจนะที่มันเป็นอย่างนี้" เคนตะพูดอีก ตามองไปทางคาชูที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียง
"ผมเห็นนะ เวลาตุลซังเค้ามองคาชูอ่ะ เค้าชอบคาชูใช่ไหม" เคนตะพูดออกมาในที่สุด กูมองหน้าเคนตะไม่รู้จะพูดอะไรต่อ เคนตะเองก็ดูไม่สบายใจกับเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน "แล้วเคนตะคิดยังไง" กูถามโง่ๆออกไป เคนตะมองหน้ากู "ไม่รู้สิ ผมรักคาชู แล้วตุลซังก็เป็นเพื่อนที่ผมรักมาก" เคนตะตอบตรงๆ กูจ้องหน้าเคนตะที่ตอนนี้ดูเหมือนคนจะร้องไห้ กูเลยจับมือมันแล้วบีบเบาๆ
"แล้วถ้าตุลมันจะรักคาชูด้วยอีกคน เคนตะจะว่าอะไรไหม" กูถามตรงๆอีกครั้ง เคนตะมองหน้ากูแบบสงสัย "ผมไม่เข้าใจ" เคนตะบอก กูยังจับมือมันอยู่ "เคนตะ เคนตะจะยอมให้มีคนรักคาชูเพิ่มขึ้นอีกสักคนได้ไหม" กูถามอีกครั้ง เคนตะมองหน้ากูเหมือนจะพยายามหาความหมาย "คาชูยังรักเคนตะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน แต่มีคนมารักคาชูเพิ่มขึ้นอีกคน เคนตะยอมได้ไหม" กูถามย้ำ เคนตะนิ่งไปนิดนึง
"ต้นซังหมายถึงจะให้เราสามคนเป็นแฟนกันเหรอ" เคนตะถามย้ำ กูยิ้มให้มัน กูไม่รู้หรอกว่าทำได้หรือเปล่า แต่ถ้าคนสองคนจิตใจตรงกันเป็นแฟนกันได้ กะอีแค่เพิ่มมาเป็นสามคนจิตใจตรงกันเหมือนกัน แล้วจะเป็นแฟนกันไม่ได้ได้ไงวะ แค่คิดก็สนุกแล้ว
"มันไม่ได้อยู่ที่ผมหรอกนะเคนตะ มันอยู่ที่เคนตะกับคาชูแหละว่าจะให้ตุลเข้ามาได้หรือเปล่า" กูบอก เคนตะนิ่งคิด "เหมือนผมกับไอ้ต้าไง ถึงเราเป็นแฟนกัน ผมก็ยังมีไอ้อาร์ต มีเคนตะ มีใครต่อใครอีกตั้งหลายคนเข้ามาในชีวิต" กูพยายามโยงให้เหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าแม่งเหมือนกันตรงไหน
"ผมไม่มีปัญหานะ แต่ต้องถามคาชูด้วยอ่ะ" เคนตะตอบ สีหน้าดูจะคลายกังวลขึ้นเหมือนเห็นทางออก แต่มันก็ยังมองไปทางคาชูเหมือนจะเป็นห่วงความรู้สึกของคาชูเหมือนกัน กูยิ้มให้กำลังใจเคนตะ "แล้วตุลซังจะยอมเหรอ" เคนตะหันมาถามอีก โอยยย เดี๋ยวเรื่องไอ้ตุลเนี่ยกูจัดการเอง
"ลองดูนะเคนตะ แต่ถ้าเคนตะรู้สึกว่ามันฝืน ก็ไม่ต้องทำนะ" กูย้ำ เคนตะยิ้มนิดๆ พยักหน้าให้กูทีนึง เสียงน้ำในห้องน้ำเงียบไปแล้ว ไอ้ต้ากำลังจะออกมา กูเลยกระซิบบอกเคนตะ "อย่าให้ไอ้ต้ากับคาชูรู้นะ เดี๋ยวเรื่องไอ้ตุลผมจัดการเอง" ผมบอก เคนตะพยักหน้าแข็งขัน กูไม่รู้หรอกว่ามันเต็มใจมั้ย แต่ดูมันจะยิ้มได้ตามปรกติ อย่างน้อยก็คงเพราะรู้ว่าไอ้ตุลเพื่อนรักของมันจะได้มีความสุขไปด้วย
ไอ้ต้าออกมาจากห้องน้ำกูก็เลยเข้าไปอาบน้ำขัดสีฉวีวรรณซะเอี่ยมอ่อง ก่อนจะมานั่งใส่บ็อกเซอร์รอข้าวเย็นอยู่ หิวก็หิว ไอ้ห่าสามตัวนั่นก็ออกไปตั้งนานแล้วไม่กลับมาสักที นั่งคุยนั่งดูทีวีไปได้พักใหญ่พวกไอ้อาร์ตก็หอบข้าวของกลับมา แม่งยังกะฉลองอะไรสักอย่าง แม่งขนมากันเพียบ แล้วที่ขาดไม่ได้ก็คือเหล้า ฮ่ะฮ้าาาา คืนนี้ไอ้ต้นได้สนุกอีกแหงๆ แต่ภารกิจกูยังมีอยู่เว้ยยยย
พวกกูกินข้าวผสมเหล้ากันไปพักใหญ่ กูก็เลี่ยงออกไปโทรศัพท์หาไอ้ตุล กูมีแผนการณ์คิดไว้ตั้งแต่เย็นแล้วว่าจะทำยังไงให้ไอ้ตุลมันยอมมาได้ กูกดเบอร์ไอ้ตุลแล้วรอพักเดียว มันก็รับโทรศัพท์ "เฮ้ยตุล เรื่องใหญ่ว่ะ" กูรีบกรอกเสียงลงไปในมือถือ ใส่อารมณ์ไปด้วยกะให้แม่งเชื่อกูเต็มที่
"มีอะไรวะต้น" ไอ้ตุลตอบกลับ น้ำเสียงดูสงสัยทีเดียว "ไอ้เคนตะกับคาชูมันเมาเหล้าทะเลาะกัน มึงมาช่วยกูหน่อย" กูรีบบอก น้ำเสียงตื่นเต้นสุดขีด ถ้าไอ้ตุลมันสังเกตสักหน่อยคงฉุกคิดได้ว่าถ้าไอ้ห่าสองตัวนั่นทะเลาะกันจริง แล้วกูจะโทรหามันโดยไม่มีเสียงทะเลาะเป็นฉากหลังได้ไง
"อ้าว ทะเลาะกันเรื่องอะไร" แสรดดดด มึงจะมาถามหาชื่อเรื่องทำพ่อมึงเหรอ ตอนที่กูแต่งเรื่องกูก็ยะงไม่ได้ตั้งชื่อนะเว้ยยย "ไม่รู้เว้ย ภาษาญี่ปุ่นกูฟังไม่ออก มึงมาช่วยห้ามหน่อยเหอะ" กูรีบบอก แล้วยังใส่สีต่ออีก "ไอ้คาชูแม่งอาละวาดใหญ่แล้ว ไอ้เคนตะมันก็เอาแต่ร้องไห้ไม่ยอมพูดอะไร กูก็พูดกับคาชูไม่รู้เรื่อง มึงมาเป็นล่ามให้หน่อยเหอะ" เหอๆ ตอแหลได้โล่ห์จริงๆกู
ไอ้ตุลเองดูจะตกใจ น้ำเสียงบ่งบอกว่าเชื่อกูสนิท มันถามที่อยู่พวกกู กูเลยบอกหมู่บ้านของไอ้เดือนไป เดี๋ยวถ้ามันมาถึงกูกับไอ้เดือนจะขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับมันหน้าหมู่บ้าน พอกูวางหูจากไอ้ตุลเสร็จก็ยิ้มกริ่มมานั่งซบไหล่ไอ้ต้า ที่พอเห็นกูกลับมาก็ซักกูทันที "ยิ้มแบบนี้ มีแผนอะไรอีกสิ" อ่ะแน้ ทำมามาเป็นรู้ทัน "แผนเผินอะไร้ ไม่มี๊ไม่มี" กูรีบตอบเสียงสูง ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆ ก่อนป้อนเหล้าให้กู
"ทำไมพี่จะไม่รู้ เห็นหน้าต้นก็รู้แล้ว เอาเถอะ ไม่ต้องบอกพี่หรอกว่ามีแผนอะไร" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ โอ้ยยยๆ รักมันจริง ไอ้นี่ไม่เคยขัดใจกูแม้แต่เรื่องเดียว แล้วจะไม่ให้รักไม่ให้หลงได้ไงวะ กูนั่งตักไอ้ต้ากินเหล้าไปเรื่อย ฟังคนโน้นคนนี้คุยกันไปเรื่อย ไอ้เคนตะก็ดูจะไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องที่กูคุยกับมันเมื่อค่ำ มันคงยอมได้จริงๆ หรือไม่มันก็คงยังไม่รู้ตัวว่าเรื่องที่กูบอกมันเนี่ยจะเกิดขึ้นคืนนี้แล้ว
"ครืดๆๆๆๆๆ" เสียงโทรศัพท์กูที่วางอยู่สั่นตามสายที่โทรเข้า กูรับสายก็รู้ว่าไอ้ตุลมาถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว เลยเรียกไอ้เดือนที่ยังคุยกับไอ้อาร์ตแบบถูกคอมาให้ขับรถพากูไปหน้าหมู่บ้าน ที่กูไม่ขับเองเพราะมือกูยังเจ็บ แล้วกูก็เมาด้วย จะให้ไอ้เดือนไปรับไอ้ตุลคนเดียวมันก้ไม่รู้จักไอ้ตุลนี่หว่า กูก็เลยนั่งซ้อนท้ายไอ้เดือนไป โดยบอกทุกคนว่ากูกับไอ้เดือนจะไปซื้อของกินเพิ่มหน้าหมู่บ้าน
ไอ้เดือนเองก็ดูจะงงๆ เพราะของที่มันซื้อเหลืออยู่อีกตั้งเยอะ แต่มันก็ยอมตามใจกู กูเลยเอาควยทิ่มตูดมันไปตลอดทาง ไอ้เดือนขี่มอเตอร์ไซค์ตัวเกร็งไปถึงหน้าหมู่บ้าน ก็เห็นไอ้ตุลยืนอยู่พอดี "รอนานป่าววะ" กูถามไอ้ตุลที่สีหน้าดูร้อนรน คงเป็นห่วงเพื่อน ไอ้เดือนมันก็ดูงงๆ เพราะกูไม่ได้บอกว่าจะมีเพื่อนมาเพิ่ม "ต้น เคนตะกับคาชูเป็นไงบ้าง เลิกทะเลาะกันยัง" ไอ้ตุลถามทันทีที่เห็นหน้ากู ไอ้เดือนดูจะงงกว่าใครมองหน้ากูกับไอ้ตุลสลับกัน แต่มันก็ฉลาดพอที่จะไม่พูดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
กูลงจากมอเตอร์ไซค์แล้วลากไอ้ตุลให้มานั่งซ้อนท้าย "รีบไปเหอะมึง เดี๋ยวเรื่องใหญ่" กูบอก แล้วนั่งประกบตูดไอ้ตุลอีกที ควยที่ทิ่มตูดไอ้เดือนเมื่อกี้ยังแข็งค้าง กูก็เลยตามเลยจิ้มตูดไอ้ตุลต่อไปเลย ไม่รู้แม่งรู้ตัวหรือเปล่า เห็นแม่งนั่งเงียบเชียวทั้งไอ้เดือนไอ้ตุล กูก็เมาได้ที่แล้วก็กลัวตก เลยเอื้อมมือไปกอดทั้งไอ้เดือนไอ้ตุลให้แน่นกว่าเดิม พอรถขึ้นเนินลูกระนาดที ควยกูก้กระตุกที แม่งน้ำแทบแตกกลางทาง
พอมาถึงบ้านไอ้เดือน ไอ้ตุลดูท่าทางจะเริ่มเอะใจ เพราะมีแต่เสียงเพลงจากไอ้สองยุ่นดังลั่นเลย แต่มันก็ไม่พูดอะไร กูดันให้ไอ้ตุลเดินนำ เผื่อมันคิดหนีกูจะได้จับตัวมันทัน ไอ้เดือนเดินตัวเกร็งตามหลังกูมาอีกที พอถึงห้อง กูก็ผลักไอ้ตุลเข้าไปในห้องท่ามกลางความตกตะลึงของเคนตะที่ไม่คาดคิดว่ามือที่สามจะมาไวแบบนี้
ไอ้ตุลมองหน้าเคนตะกับคาชูที่กอดคอกันอยู่ เนื้อตัวมีแต่บ็อกเซอร์เหมือนพร้อมจะเย็ดกันตลอดเวลา พอมันเห็นว่าถูกหลอก ไอ้ตุลมันก็หันควับจะมาเล่นงานกู กูเลยทำหน้าโหดแล้วยืนขวางประตูไว้ ไอ้ต้าเห็นท่าไม่ดีเลยลุกขึ้นมายืนเป็นเพื่อนกูอีกคน
"มึงหลอกกูทำไมไอ้ต้น" ไอ้เดือนถามเสียงดัง น้ำเสียงดูโกรธจัด กูมองหน้ามัน เตรียมตัวเต็มที่ ถ้ามันต่อยกูจะได้หลบทัน แหะๆ "ใจเย็นก่อนเว้ยยย" กูรีบบอก พยายามทำหน้าให้กวนตีนน้อยหน่อย จะได้ไม่เรียกส้นตีนเข้ามา "มึงหลอกกู" ไอ้ตุลเสียงดัง ตอนนี้ในห้องเงียบกริบ เคนตะกับคาชูก็ยืนขึ้นมาเผื่อเกิดมีวางมวยกันจริงๆจะได้ห้ามทัน
"กูไม่ได้อยากหลอกมึงหรอกนะ แต่กูอยากให้มึงหายอกหักสักที" กูพูดเสียงเรียบ ไอ้ตุลกำหมัดแน่น มันกัดฟันจนกรามขึ้นเป็นสัน "ใจเย็นๆนะเว้ย ค่อยๆคุยกัน" ไอ้ต้าพยายามห้ามทัพ มันเองก็คงกลัวกูเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เพราะที่ผ่านมากูก็โชกโชนด้านหาเรื่องคนอื่นพอสมควร
เคนตะจับแขนไอ้ตุลไว้ข้างนึง เหมือนมันพยายามจะพูดอะไร แต่ก็ยังไม่พูด มันมองหน้ากูสลับกับหน้าไอ้ตุล ไอ้ตุลมองไปรอบๆห้อง คงกำลังประเมินอยู่แหละว่าเกิดมีต่อยกันจริงๆเนี่ย มันจะโดนกี่ตีน ก็ไอ้ที่อยู่ในห้องเนี่ย เมียกูล้วนๆ แล้วเมียที่ไหนจะยอมให้ผัวตายคาตีนคนอื่นล่ะ
"ไปๆ ไหนๆก็มาแล้ว มากินเหล้ากัน" ไอ้ต้าพยายามเบี่ยงเบนสถานการณ์ ไอ้ตุลมองไปรอบๆอีกครั้ง เคนตะดูจะเข้าใจ มันโอบไหล่ไอ้ตุลไว้แล้วพาไอ้ตุลเดินไปนั่งตรงกลางระหว่างมันกับคาชู ส่วนกูโดนไอ้ต้ามองตาเขียวปั๊ดอยู่ แหะๆ เกือบทำเรื่องอีกแล้วมั้ยกู
"เรานี่น้าาาาา" ไอ้ต้าพูดพลางเอามือขยี้หัวกู ก่อนจะกดไหล่กูให้นั่งลง กูยังเลือกนั่งขวางประตูไว้ ไอ้ห่าตุลมันจะได้หนีไม่พ้น "มึงบอกกูมาสิ มึงหลอกกูมาทำไม" ไอ้ห่าตุลยังพูดจาไม่สุภาพกับกู เหี้ยนี่ต้องไปหัดเรียนมารยาทบ้างนะ พูดไม่เพราะเลยไอ้สัดเอ้ยยย
"เฮ้ย กูแค่อยากให้มึงลืมเรื่องที่มึงเศร้าอยู่" กูบอกตามตรง ไอ้ตุลชำเลืองมองเคนตะกับคาชูที่นั่งประกบมันอยู่ "มึงคิดว่ากูจะลืมเรื่องนี้ได้ง่ายๆเหรอวะต้น" ไอ้ตุลดูอ่อนลงแล้ว กูก็สงสารมันนะ แต่ทำยังไงได้วะ การหนีความจริงมันไม่ช่วยอะไรหรอก ลองออกมาสู้กับมันสักตั้ง ถ้ามึงชนะมึงก้จะยืนได้อย่างแข็งแรงเองแหละ
"เอาเป็นว่า มึงก็ไม่ต้องลืมแล้วกัน แล้วมึงก็จมอยู่กับความเศร้าตายห่าไปคนเดียวเลย" กูพูดกึ่งประชด ไอ้เดือนหันมามองหน้ากู ไอ้ต้าก็เอามือมาจับบ่ากูไว้เหมือนจะให้กูพูดเบาๆลงหน่อย ไอ้ตุลมองหน้ากู ตาแดงก่ำเหมือนจะร้องไห้ กูไม่สนใจมัน กวักมือเรียกไอ้อาร์ตมานั่งใกล้ๆ
"มึงเห็นเพื่อนกูคนนี้ไหม" กูเริ่ม ไอ้อาร์ตหันมามองหน้ากูเหมือนสงสัยว่ากูจะพูดอะไร "ชีวิตมันเนี่ย เศร้ากว่ามึงตั้งเยอะ แอบรักเพื่อนสมัยเรียนก็ไม่สมหวัง" กูพูด ก่อนยิ้มให้ไอ้อาร์ตมัน แหะๆ ไอ้ที่ไอ้อาร์ตมันรักแล้วไม่สมหวังเนี่ยก็กูเองแหละ "พอมีแฟน แฟนมันก็ตายอีก" คราวนี้ไอ้ห่าพีดสะดุ้งเลย กูไม่ได้หมายถึงมึงเว้ยยยย "แต่เพื่อนกูคนนี้ไม่เคยยอมแพ้ ทุกวันนี้มันมีแฟนใหม่แล้ว แล้วก็มีความสุขในชีวิตไม่แพ้คนอื่น" กูพูดแล้วกูหันไปยิ้มยิงฟันให้ไอ้อาร์ตที่ยังค้อนกู สงสัยจะยังไม่หายเจ็บตูด
ไอ้ตุลเงยหน้ามามองหน่อยนึง กูชี้ไปทางไอ้เดือน ที่นั่งถัดไป "โน่น ไอ้นั่นมึงว่าหล่อมั้ย เป็นเดือนคณะ หน้าหล่อควยใหญ่ แต่เสือกเป็นเกย์" กูพูดต่อ ไอ้เดือนอ้าปากหวอตาค้างเลย "แต่มันก็ต้องยอมคบหญิงบังหน้า เพื่อไม่ให้ใครรู้" กูพล่ามไม่เลิก "แต่มันก็ไม่ยอมแพ้ หาควยมาเย็ดทุกทีที่มีโอกาส" อ้าวๆๆ ไปกันใหญ่แล้วไอ้ต้น ไอ้เดือนมันไม่เกี่ยวอะไรเล้ยยยย นี่ถ้ากูไม่เมากูคงพูดอะไรรู้เรื่องกว่านี้แหงๆ
"พอเหอะไอ้ต้น เมาไม่รู้เรื่องแล้วมึง" ไอ้ต้าปราม กูยิ้มหวานให้ไอ้ต้าทีนึง ก่อนหันมาหาไอ้ตุลที่ตอนนี้ไม่ได้ก้มหน้าแล้ว แต่ทำหน้างงๆกับสิ่งที่กูพูดมากกว่า "มึงดูกูนี่..." กูจะพูดต่อ แต่ไอ้ห่าต้าปิดปากกูไว้ทันพอดี แม่งจะแฉเรื่องตัวเองให้ไอ้ตุลฟังซะหน่อยเชียว แต่ดีแล้วล่ะ ถ้ากูเป็นไอ้ตุลก็คงงงไม่แพ้กันแหละ ว่าไอ้ตี๋ขี้เมาเนี่ย แม่งพูดเหี้ยอะไรของมันวะ กูพยายามดึงมือไอ้ต้าที่ปิดปากออก แล้วพูดออกมา
"เอางี้ มึงไม่ต้องคิดห่าอะไรมาก แดกเหล้ากัน กูรับรองว่าตื่นมามึงจะหายเศร้าเป็นปลิดทิ้ง"
****************************************************************
เย็ดกันมาติดๆหลายตอนแล้ว เอาเบาๆไปผ่อนคลายกันบ้างนะ
