เรื่องหลักกูก็ยังไม่จบ ยังมีหน้ามาโม้เรื่องนี้อีกนะไอ้ต้น เหอๆๆ
*******************************************************
คู่ฉาบบี้นรก ตอนที่ 3
********************************************
บ้านโคกอีเหี่ยว
"พี่อิมอย่าทำเม้ม" เสียงเม้มร้องขอความเห็นใจจากชายหนุ่ม แต่เหมือนว่าไอ้อิมมันจะไม่ได้ยิน คนเราพอเลือดมันขึ้นหน้า อะไรๆ ก็น่าเย็ดไปหมด ไม่เว้นแม้แต่อีเม้ม
"เออ ร้องเข้าไป คนเขาจะได้แห่มาดู" ไอ้อิมร้องปราม แต่เม้มนึกในใจว่าเพียงเธอส่งเสียงดังอีกนิด คงจะมีคนได้ยินมาช่วยเธอ ส่วนจะช่วยให้เม้มรอด หรือช่วยล่อ อันนี้ไว้ตกลงกันทีหลัง
"อีเม้มมมมม" เสียงผู้เฒ่าปอบดังมาแต่ไกล ทำเอาอิมที่กำลังกระชากเสื้อเม้มออกหยุดชะงัก เม้มเห็นทางรอดจึงพยายามร้องจนสุดเสียง แต่เธอช้าไป เพราะอิมมันเอามือใหญ่กร้านของมันปิดปากเม้มไว้ จนไม่มีเสียงรอดออกมา
"อย่าขยับนะมึง" ไอ้อิมส่งเสียงตะคอก แต่ยิ่งห้ามเม้มก็ยิ่งดิ้น เสียงสวบสาบดังมาใกล้ พอไอ้อิมมันเงยหน้ามอง มันก็เจอกับผู้เฒ่าปอบยืนจังก้าอยู่ "ไอ้อิม มึงทำอะไรหลานกู" เสียงผู้เฒ่าปอบร้องอย่างโกรธขึ้ง ไอ้อิมผงะเล็กน้อย แต่วัยแก่หรือจะสู้วัยหนุ่มอย่างมัน
เม้มพยายามดิ้นรนออก แต่มือไอ้อิมบีบคอกดแน่น มืออีกข้างไอ้อิมชี้หน้าปู่ปอบอย่างไม่เกรงใจ "มึงอย่ามายุ่งไอ้แก่" ผู้เฒ่าทำตาถลึงใส่ทันทีที่เจอเด็กรุ่นหลานด่า "ไอ้อิม กูกำลังจะบอกมึงว่า มึงจับอีเม้มไว้แน่นๆ ขอปู่ก่อน ปู่แก่แล้ว" ไอ้อิมใช้เวลาชั่วครู่กว่าจะเข้าใจ
"ฮ่าๆๆๆ กูก็นึกว่ามึงจะมาห้าม" ไอ้อิมร้องเสียงดังชอบใจ ปล่อยให้ปู่ปอบที่กำลังแก้ผ้าปล่อยควยเหี่ยวห้อยออกมา "ขอเวลาปู่ปั้มลมก่อน" ปู้ปอบบอกพลางเอาที่สูบจักรยานขนาดพกพาจ่อเข้ารูเยี่ยว แล้วเริ่มชักลูบสูบเข้าออก ควยแกค่อยๆพองมาทีละนิด
"โหยปู่ ควยปู่มันรั่วหมดแล้ว ไม่ต้องเอาหรอก" เสียงไอ้อิมบอกอย่างขัดใจที่เห็นปู่เป่าลมควยอย่างยากลำบาก "เดี๋ยวๆ เกือบแล้ว เดี๋ยวกูเอายางรัดรูรั่วไว้ก็ใช้ได้" ปู่ปอบบอก ไอ้อิมส่ายหัว แต่พอเห็นรางวีลชิ้นงามที่มันจะได้รับตรงหน้า มันก็ยอมอดทนรอ
"กริ๊งๆ" เสียงกระดิ่งดังค่อยๆ ตรงมุมมืด ปู่ปอบหยุดสูบควยหันไปตามเสียง ควยแกกลับมาเหี่ยวอย่างเดิม "เฮ้ย แย่แล้ว มีคนมา" เสียงปู่บอกไอ้อิมที่เตรียมพร้อม ไอ้อิมรีบลุกยืนเอาตีนข้างนึงกดเข้าที่ซอกคอตรงใต้คางของเม้มแล้วเหยียบกล่องเสียงมันไว้จนเม้มหายใจแทบไม่ออก
เสียงกริ๊งๆ ดังใกล้ขึ้นเรื่อย อิมกระชับดาบในมือแน่น เตรียมจู่โจมเต็มที่ ปู่ปอบถือที่สูบลมไว้ในมือกะจะฟาดผู้บุกรุกให้จั๋งหนับ แต่พอเจ้าของเสียงกรุ๊งกริ๊งที่ว่าโผล่ออกมาจากที่มืด ไอ้อิมก็ตาค้าง ปู่ปอบตกใจจนทำที่สูบลมหล่นลงในพงหญ้า
"อีเบิ้ม" เสียงไอ้อิมร้องอย่างตกใจ อีเบิ้มหรือเบิ้มศรี เป็นควายตัวงามของหมู่บ้าน ตอนนี้ท้องมันแก่เต็มที่ ก็จะใครซะอีกล่ะ ก็ไอ้อิมเนี่ยล่ะที่มันข่มขืนควายตัวนี้จนตั้งท้อง "ไอ้อิม เมียมึงมาตาม" เสียงปู่ปอบร้องเบาๆ ควายเบิ้มศรีมองค้อนมาที่อิมก่อนจะเดินสะบัดตูดออกไปอีกทาง
"เมียจ๋า อย่าเข้าใจผัวผิด" เสียงอิมร้องอย่างร้อนรน ผู้เฒ่าปอบขยับตัว "ไอ้อิม หีควายมันดีไหมวะ" ปู่รีบถามหนุ่มรุ่นหลาน ไอ้อิมมองหีอีเบิ้มแล้วเลียปาก "สุดๆเลยปู่" ปู่ปอบมองหีอีเบิ้มที่กำลังเดินห่างกับไอ้เม้มที่ดิ้นขลุกอยู่ใต้ตีนอิม "ไอ้อิม ขอกูลองเมียมึงหน่อย" เสียงปู่ปอบร้องอย่างกักขฬะ ไอ้อิมมองควยผู้เฒ่าแล้วพยักหน้า
"ไปกันเหอะปู่ ไปหาน้องเบิ้มศรีกัน ทิ้งอีเม้มไว้ที่นี่แหละ"
*************************************************
บ้านน้อย แขวงบางนกแสก
"ทำไมน้อยทำกับพี่อย่างนี้" เสียงของเสือสั่นเครือ เพราะน้ำตาที่ไหลพรากข้างแก้ม เช้าวันนี้เป็นเหมือนนรกสำหรับเสือ เมื่อคืนเขาได้เสียความบริสุทธิ์ที่เก็บมากว่ายี่สิบปีให้น้อย
"อย่าร้องไห้เลยจ๊ะคนดี" น้อยพูดพลางติดกระดุมเสื้อกลับคืนเข้าที่ ตามองไปที่เสือที่เอาผ้าห่มปิดบังหน้าอกตัวเองไว้ร้องไห้กระซิกๆ น้อยเดินลงมานั่งใกล้ๆเสือที่มองอย่างรังเกียจ หญิงคนนี้ทำไมใจร้าย ทำกับเสือได้ลงคอ
น้อยไม่สนใจท่าทีรังเกียจของเสือเลย มือคว้าบุหรี่จุดสูบ "เมื่อคืนน้อยมีความสุขมากเลยนะพี่เสือ" น้อยบอกพลางเอามือปาดน้ำตาหนุ่มเสือที่ไหลพรากอย่างหมดอาย "อย่ามาแตะตัวชั้น" เสือตวาด น้อยทำหน้ากรุ้มกริ่ม "ทำไมละจ๊ะ เมื่อคืนน้อยเห็นเสือร้องทั้งคืนเลย ไม่ชอบเหรอจ๊ะ" น้อยพูดยั่วๆ
"ชั้นเกลียดแก" เสือพูดอย่างไม่ไว้หน้า "จะเสียใจไปทำไม ไม่ต้องห่วงหรอก พี่รับผิดชอบเอง" เสือจ้องมองสาวน้อยที่พรากความหนุ่มของเขาไปอย่างเคียดแค้น "แกไม่ต้องมารับผิดชอบชั้น ชั้นดูแลตัวเองได้" เสือตวาดกลับ น้อยมองเสือยิ้มเยาะๆ
เสือส่งสายตาเคียดแค้นไปที่น้อยเต็มที่ แต่น้อยทำเป็นไม่เห็น อัดบุหรี่เข้าปอดอีกอึดแล้วจับไหล่เสือไว้ "น้อยว่าไหนๆ มันก็เลยเถิดแล้ว เรามาสนุกกันต่อเถอะนะ" เสือพยายามปัดป้อง แต่แรงชายหรือจะสู้แรงหญิงได้ "ออกไปนะ ไอ้ปีศาจ" เสือพยายามดิ้นรน น้อยเลียริมฝีปากก่อนกระดกลิ้น
"มามะคนดี อย่าร้องดังไป เดี๋ยวพ่อแม่น้อยได้ยิน พี่เสือจะโดนรุมไม่รู้ตัว"
**********************************************
สวนกล้วยธนกร
"คุณต้นนี่ก็ อย่าเล่นแบบนี้สิ" เสียงต้ากระเหง้ากระงอดคนรัก เช้านี้เขาสองคนตื่นมาในอ้อมกอดของกันและกันอีกครั้ง ตอนนี้แขนของต้าเต็มไปด้วยรอยกัดเบาๆ ฝีมือคุณต้นเจ้าของสวนกล้วยชื่อดัง "แต่ต้นรักคุณจริงๆนะ" คุณต้นบอกอายๆ มือจับที่กล้วยหอมใบเขื่องที่ต้าเอามาให้ทดสอบตั้งแต่เมื่อคืน
"คุณต้นว่ากล้วยพันธ์ใหม่ของเราเป็นไงบ้างครับ" เสียงนุ่มๆของต้าถามเบาๆ "เยี่ยมมากเลย ทั้งแกร่งนอกนุ่มใน หวานอย่าบอกใคร ผมว่าถ้าเราเปิดตัวเมื่อไหร่ ต้องดังระเบิดแน่ๆ" ธนกรตอบรับความรู้สึกตัวเองที่มีต่อกล้วยลูกงาม
"แล้วผมจะเปิดบริษัทใหม่ ให้คุณต้าเป็นผู้บริหาร" ธนกรบอกคนรัก มือก็จับกล้วยค่อยๆปอกเปลือกช้าๆ "เราจะเอาบริษัทของเราเข้าตลาดหุ้น" เสียงคุณต้นยังดังถี่ยิบมือปอกกล้วยได้ทั้งใบแล้ว "แล้วบริษัทของเราชื่ออะไรครับ" เสียงสัทธาครางกระเส่า เมื่อคุณต้นเริ่มชิมกล้วยตัวอย่างอีกครั้ง ธนกรเงยหน้าขึ้นมาอย่างสะเทิ้นอาย ก่อนตอบเสียงดังฟังชัด
"ต้นต้ามหาชน"
*****************************************
มูลนิธิบี้หญิง กรุงเทพมหานครฯ
"ชูวิก รูน่าบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าไปที่ออฟฟิส" เสียงรูน่ากระเง้ากระงอดกับชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ ชูวิกกระดิกหนวดก่อนก้มลงจูบที่ท่อนแขนขนาดขาควายของรูน่าเบาๆ "ก็ผมคิดถึงคุณนี่" ชูวิกตอบเบาๆ
"เกิดใครรู้เข้าว่าเราสองคนเป็นอะไรกัน เราจะแย่ทั้งคู่นะ" รูน่าเตือน ชูวิกเอามือลูบหัวล้านตัวเอง "ใครจะไปจำได้ ผมปลอมตัวไปแบบนั้น" ชูวิกยืนกราน จริงอยู่ว่ารูปลักษณ์ตอนใส่วิกกับไม่ใส่ของชูวิกนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่ก็ไม่ปลอดภัยเลยที่เขาจะลอบมาหารูน่าแบบนี้บ่อยๆ
"รูน่าจ๋า ไปนอนแหกขาให้ชูหน่อยสิ" ชูวิกครางกระเส่าที่ข้างหู รูน่าเอียงอายก่อนขยับตัวลุกนั่งพิงหัวเตียงแล้วอ้าขาสองข้างออกอย่างจงใจ "ชูล่ะก็ แบบนี้รูเขินนะ" รูน่าพูดอายๆ เมื่อเห็นชูวิกจับกล้องส่องทางไกลซูมไปที่แตด "สวยเหลือเกินจ๊ะ ตั้งแต่เกิดมาชูไม่เคยเห็นหีใครทาปากแดงขนาดนี้มาก่อนเลย ดูสิ ติดขนตาปลอมที่แตดด้วย น่ารักซะไม่มี" ชูวิกพูดเอาใจ
"บ้าเหรอ ก็ชูชอบนี่ รูเลยทำให้" รูน่าเขินอายจนแตดดำๆ สั่นเทิ้ม ชูวิกวางกล้องแล้วเขยิบไปใกล้ "มามะ คนดี ชูเหนียวตัวเต็มแก่แล้ว ลงอ่างกันเหอะจ๊ะ"
********************************************
บ้านน้อย แขวงบางนกแสก
เสือแอบเก็บของเงียบๆ ระหว่างที่น้อยพักเอาแรง พอกันทีสำหรับชีวิตนี้ ผู้หญิงคนนี้ได้ทำลายเสือไปจนป่นปี้หมดแล้ว เสือแอบเข้าไปชำระล้างร่างกายของตัวเองจนหมดคราบโสโครกที่เกิดขึ้นทั้งเมื่อคืนและเมื่อเช้า ก่อนหยิบกระโปรงของน้อยมาสวม จากนั้นก็ใช้เวลาอยู่นานพอสมควรจึงจะติดบราเซียของน้อยเข้าไปได้
เสือมองหน้าน้อยอีกครั้งก่อนสวมเสื้อเชิ้ตที่มีระบายตรงอกของน้อยแล้วออกจากห้องไปช้าๆ ก้าวสู่แสงทองของวันใหม่ เสือตั้งใจไว้ว่าจะไม่มาเหยียบที่นี่อีกแล้วตลอดชีวิต
*******************************************
