๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 406 ชะตาฟ้า

ย่องๆๆๆ

อย่าถามกูนะว่าคืนนี้ทำไมกูยังไม่นอน เหอๆ ขอกูพักบ้างไรบ้างเหอะ การพิมพ์เรื่องก็เป็นข้ออ้างที่กูใช้อ้างไอ้ต้าได้เวลากูเจ็บตูดจนไม่ไหวจะต่อแล้วคืนนี้ ปล่อยให้ไอ้ต้าดูบอลไปหลังจากแม่งบอกรักกูจนฉ่ำแฉะตั้งแต่เย็น











*******************************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 406 ชะตาฟ้า

"ต้นไม่โกรธพี่ต้านะ เพราะวันนี้เป็นความผิดของต้นเอง" กูบอกไอ้ต้า พยายามยิ้มให้มันสบายใจ ชีวิตคู่มันก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าใครคนนึงคิดแต่จะเป็นคนถูก คิดแต่เอาชนะ มันก็ต้องมีอีกคนผิด มีอีกคนที่แพ้ การที่กูยอมรับความผิดที่กูไม่ได้ทำ มันไม่ได้แปลว่ากูผิด แต่มันคือการที่กูคิดว่าเรื่องนี้มันไร้สาระเกินกว่าจะเอามาใส่ใจ

ไอ้ต้าเหมือนจะเข้าใจในการกระทำของกู มันดึงกูเข้าไปกอดแน่น "ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษต้นนะ ที่ทำเหมือนไม่เชื่อใจ" ไอ้ต้าพูด กูไม่โกรธไอ้ต้าหรอก เหตุการณ์หลายๆอย่างมันพาไปให้มันคิดแบบนั้นได้ การที่มันยอมรับว่ามันคิดไปเองก็เป็นสิ่งที่ทำให้กูกลับมารู้สึกได้ว่ามันยังเชื่อใจกูอยู่เหมือนเดิม

กูพยักหน้าให้ไอ้ต้าก่อนยื่นหน้าไปจูบมัน ไอ้ต้าประคองหน้ากูไว้ในมือ ริมฝีปากอุ่นชื้นประกบเนิ่นนานจนกูได้ยินเสียงกระแอมเบาๆที่หน้าห้องกูเลยรีบผละจากมันไปหันมองดู "แหมๆๆ เลิฟซีนกันอีกแล้วนะ" ไอ้อ๊อตยิ้มเผล่ ในมือถืออุปกรณ์ทำแผลมาด้วย มันคงกะว่าต้องทำแผลให้กูละมั้ง แต่กูไปโรงพยาบาลมานะมึง เค้าทำแผลให้กูเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องถึงมือเด็กเปรตแบบมึงหรอก

"แล้วนี่อะไรเนี่ย ตาแดงทั้งคู่เลย ร้องไห้กันเหรอ" ไอ้อ๊อตถามอย่างแปลกใจที่เห็นกูกับไอ้ต้าตาบวมตุ่ย มันลงมานั่งข้างๆกูกับไอ้ต้าที่มองหน้ากันเขินๆ เหี้ยเอ้ย มาดราม่าอะไรกันกับเรืองไม่เป็นเรื่องแบบนี้นะ ที่ไอ้ต้ามันคิดไปขนาดนั้นก็เพราะกูเป็นคนแบบนี้ แล้วมันก็ห่วงกูไม่อยากให้ยุ่งกับสาวๆด้วย

"เอามาทำไมเนี่ย" กูเฉไฉเปลี่ยนเรื่อง ชี้มือไปที่อุปกรณ์ทำแผลที่ไอ้อ๊อตถือมา ไอ้อ๊อตยิ้มเผล่ "ก็มาทำแผลพี่ต้นไง หน้าแหกพอๆกับตูดแล้วมั้ง" แสรดดดดดด มึงนี่มันวอนโดนควยกูชัดๆเลย "กูว่ามึงเอามาทำแผลรูตูดมึงมากกว่ามั้งไอ้อ๊อต" กูพูดแล้วทำสายตาเจ้าชู้ใส่ไอ้อ๊อต หันไปหาไอ้ต้า ชะอุ๋ย ทำตาวาวเชียวนะไอ้เวร ทีเมื่อกี้อ่ะยังกะจะแดกกู

"อะไรอ่า ไม่ให้โว้ยยยย เพิ่งโดนไปเมื่อคืนจะมาลงที่ผมกันอีกแล้วเหรอ" ไอ้อ๊อตพูดพลางยื่นอุปกรณ์ทะแผลมาให้ ส่วนตัวมันเองถอยกรูดๆไปติดผนังห้อง กูกับไอ้ต้ามองหน้ากันแล้วหัวเราะ เรื่องราวเลวร้ายมันผ่านไปได้แค่เวลานิดเดียว หากเรายอมรับและให้อภัยซึ่งกันและกัน

คืนนั้นกูกับไอ้ต้าไม่ได้ทำอะไรไอ้อ๊อตหรอก เพราะมันเองก็คงไม่ยอม ไอ้ต้ามันช่วยอาบน้ำให้กู ส่วนกูก็มีหน้าที่เอาตูดช่วยให้มันน้ำแตก เรื่องราวยุ่งๆทั้งวันจบลงบนเตียง ไอ้อ๊อตนอนหลับอยู่ข้างๆกู กูกับไอ้ต้าคุยกันเรื่องไอ้ฟ้านิดหน่อย ก่อนจะเคลิ้มหลับไป

รุ่งขึ้นตื่นมากูรู้สึกระบม รอยหมัดไอ้ฟ้าทำหน้าเบ้าตากูเขียวปั๊ดเลย ไอ้ห่า ความหล่อกูยิ่งมีจำกัดอยู่ ไอ้อ๊อตตื่นไปอาบน้ำแล้ว ส่วนกูยังนอนซุกอกไอ้ต้าอยู่เลย จนไอ้ต้ามันถามแหละ "ไปเรียนไหวป่าวเนี่ย" ไอ้ไหวน่ะไหว แต่กูขี้เกียจ วันเสาร์นี้แล้วที่กูต้องไปเก็บตัวที่สโมสร เวลาจะนอนซุกอกมันเหลืออีกไม่กี่วันแล้ว ดีนะที่เรื่องเมื่อคืนเคลียร์กันได้ก่อนที่กูจะไปเก็บตัว ไม่งั้นกูคงแย่แน่ๆ

"ไม่ไปเรียนได้ป่ะ อยากพัก" กูบอกไอ้ต้า วันนี้มันก็ไม่มีเรียนเหมือนกัน ไอ้อ๊อตไม่อยู่กูจะได้จึ๊กกะดึ๋ยๆกันได้สะดวกๆด้วย แต่ถึงมันจะอยู่กูจะเกรงใจมันนิ ไอ้ห่าอ๊อตแม่งใจแตกเพราะพวกกูไปนานแล้ว ตกลงวันนั้นกูไม่ไปรียน แต่ตอนเย็นมีซ้อมบาส ไม่ไปได้โดนพี่ป้องเฉ่งแน่ๆ เมื่อวานก็ขาดซ้อมไป โผล่ไปให้แกเห็นหน้าก็ยังดี ส่วนซ้อมไหวหรือไม่ไหวก็อีกเรื่องนึง

ไอ้อ๊อตออกไปเรียนแล้ว แต่กูกับไอ้ต้ายังนอนเล่นกันต่อ เรื่องราวเมื่อคืนมันหายไปหมดแล้ว แค่อารมณ์ชั่ววูบจะไปเอาอะไรกับมันมาก "แล้วต้นจะเอายังไง เรื่องไอ้ฟ้าอ่ะ" ไอ้ต้าถามกู "ไม่รู้อ่ะ ปล่อยมันเป็นแบบนี้ก่อนแล้วกัน" กูตอบตามตรง ไม่อยากไปยุ่งเรื่องไอ้ฟ้าอีก ถึงจะโกรธมันแต่มันก็คือเพื่อน ส่วนอีอ้อยอ่ะ กูคงไม่ไปยุ่งอะไรอีกแล้ว แค่ยังไม่ยุ่งยังซวยขนาดนี้เลย

พอสายหน่อยกูก็ลงมากินข้าว พ่อกำลังดูทีวีอยู่ แต่แกก็ไม่ว่าอะไรนะที่กูไม่ไปเรียน พอจะกลับขึ้นห้องก็มีเสียงโทรศัพท์เข้ามาพอดี กูเห็นเป็นไอ้ฟ้าก็ยื่นให้ไอ้ต้าดู ไอ้ต้ามันพยักหน้าให้กูรับ แต่กูไม่อยากทะเลาะกับมันต่อ "พี่ต้ารับให้หน่อย บอกว่าต้นอาบน้ำอยู่ก็ได้" ไอ้ต้ามองหน้ากูก่อนหยิบโทรศัพท์ไป

"มีไรฟ้า ไอ้ต้นอาบน้ำอยู่" ไอ้ต้ากรอกเสียงใส่มือถือ กูก็นั่งมองมันว่ามันจะคุยอะไรกัน "เออ ไม่เป็นไร เดี๋ยวบอกไอ้ต้นให้" ไอ้ต้าตอบไปก่อนวางหู "ไอ้ฟ้ามันโทรมาจะขอโทษมึง" ไอ้ต้าพูดพลางส่งโทรศัพท์คืนกู "มันบอกว่าเมื่อวานมันโกรธไปหน่อย เลยต่อยมึง" เออดี เห็นหน้ากูเป็นที่ระบายอารมณ์นะไอ้เพื่อนหัวควย

"เมื่อวานตอนที่ติดต่อต้นไม่ได้ พี่ก็โทรหาไอ้ฟ้านะ แต่มันไม่ยอมรับสายพี่" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ กูมองหน้ามัน ไอ้ฟ้ามันคงนึกว่าไอ้ต้ารู้เรื่องแล้ว แล้วจะโทรไปด่ามัน มันเลยไม่กล้ารับ "พอมันไม่รับสายพี่ก็เลยยิ่งกังวลเรื่องต้นใหญ่" เออ งั้นความผิดทั้งหมดเนี่ย เป็นของไอ้ฟ้าคนเดียวเลย ไอ้หน้าหอย

กูกลับขึ้นมาอาบน้ำ พอเสร็จไอ้ต้าก็ทำแผลให้ บ่ายๆไอ้ต้าก็มีสายเข้ามาที่มือถือมัน ไอ้ต้ารับสายแล้วเดินไปคุยที่ระเบียง กูขี้เกียจยุ่งเลยนอนดูทีวีต่อ สักพักไอ้ต้าก็ยิ้มร่ากลับมา "โมเดลลิ่งเค้าโทรมาบอกว่าพี่ผ่านแล้วนะ" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ โมเดลลิ่ง อ่อ ไอ้ที่มันจะเป็นนายแบบเหรอวะ "เฮ้ย จริงอ่ะ เจ๋งเลย" กูยิ้ม ดีใจกับไอ้ต้ามันจริงๆ เรื่องที่มันบอกว่าจะต้องใช้เงินเยอะเลยจะไปทำงานเนี่ยคงสำเร็จอย่างที่มันต้องการแน่ๆ

กูคุยกับไอ้ต้าเรื่องงานมันอยู่พักนึง ก็นึกขึ้นได้ว่ารับปากไอ้ซันไว้ว่าจะช่วยมันเรื่องแฟน "เออ แล้วพี่ต้าจะเจอไอ้ไมค์อีกป่าว" กูถาม ไอ้ต้าเหล่ตามอง "ป่าวน้าาา ไม่ได้คิดจะอยากเย็ดมันหรอก" กูรีบออกตัว กลัวจะงานเข้าอีกรอบ พ่อคุณยิ่งคิดเยอะคิดแยะอยู่ กูเลาเรื่องไอ้ซันให้มันฟัง ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆ "ตกลงไอ้ซันมันจะเป็นรุกจริงอ่ะ" ไอ้ต้าถามยิ้มๆ แหงล่ะ ใครจะเชื่อ ที่ผ่านมาเห็นโดนเย็ดตลอด

"ก็มันบอกอย่างนั้นอ่ะ" ไอ้เรื่องอย่างงี้มันไม่แน่ไม่นอนหรอก ไม่ต้องดูที่ไหนไกลหรอก ดูไอ้ต้นเป็นตัวอย่างได้ เย็ดคนอื่นทั่วโลก แต่โดนไอ้หน้าหล่อนี่ล่อเช้าล่อเย็นจนเดินไม่เป็นกันแล้ว แต่ตอนนี้กูยังคิดไม่ออกจริงๆนะว่าจะจัดการให้คู่นี้ได้กันได้ยังไง แค่พามาเจอคงไม่ยาก แต่ไอ้จะให้มันล่อกันเนี่ย มันต้องสปาร์คกันด้วยนะเว้ยย

กูคุยเรื่อยเปื่อยกับไอ้ต้าจนเย็นได้เวลาไปซ้อมบาสแล้วก็เลยอาบน้ำแต่งตัว เปลี่ยนเป็นชุดบาส ส่วนไอ้ต้าก็เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์อย่างหล่อ คนเหี้ยอะไรไม่รู้ แก้ผ้าแม่งยังหล่อ พอเรียบร้อยกูก็นั่งซ้อนมอเตอร์ไซลค์ไอ้ต้าไปที่มหาลัย

ในโรงยิมเพื่อนๆทยอยมากันแล้ว ไอ้ทักเห็นหน้ากูแหกก็เดินมาดู พี่ป้องก็เห็นแล้ว แต่แกยังติดคุยกับพี่ผู้ช่วยโค้ชอยู่เลยได้แต่มอง พอแกคุยเสร็จแล้วนั่นแหละถึงเดินมาหา "ไปแดกตีนใครมาอีกแล้วไอ้ต้น" ง่ะ ทักทายกูซะ กูหัวเราะแหะๆ ไอ้ต้าที่นั่งอยู่บนอัฐจรรย์ก็นั่งขำอยู่ พี่ป้องชะโงกหน้ามาดูแผลกู "เมื่อวานมึงโดดซ้อมไปปีนบ้านลูกสาวใครมา พ่อมันเลยต่อยตาปูดขนาดนี้" แง่งงงง ขนาดพี่ป้องนะเนี่ย แม่งยังคิดว่ากูหื่นเลย

กูไม่กล้าตอบโต้ ได้แต่หัวเราะแหะๆ "ซ้อมไหวป่าววะ" กูรีบพยักหน้า จะมาเจ็บออดๆแอดๆให้พี่ป้องดูเดี๋ยวกูหลุดตัวจริงขึ้นมาก็แย่ดิ หน้าแหกแค่นี้สบายมาก ขนาดกูโดนไอ้ต้าเย็ดตูดแหกกูยังลงสนามวิ่งปร๋อเลย พอพี่ป้องเห็นว่ากูไหว แกก็เลยให้กูลงซ้อมด้วย แกเป่านกหวีดเรียนทีมประชุม ก่อนให้ซ้อมแยกกลุ่มกัน

กูก็ซ้อมไปด้วย ไอ้ต้ามันคอยมองมาตลอดว่ากูไหวหรือเปล่า กูเลยทำให้ปรกติที่สุดมันจะได้ไม่ห่วงด้วย กูก็ซ้อมไปเรื่อยจนเกือบชั่วโมงก็เห็นฝนเดินเข้ามาตรงประตูทางเข้า มันชะโงกมองพวกกูที่ซ้อมอยู่ ท่าทางมีเรื่องไม่สบายใจแหะ ไอ้ห่าฟ้าแผลงฤทธิ์อะไรอีกแล้วหรือเปล่าวะ

ฝนมันเห็นกูแล้ว ตอนแรกมันคงหาไม่เจอเพราะหน้ากูแหกอยู่ มันสบตากูแล้วมันก็พยักหน้า เป็นอันรู้กันว่ามาหากูแน่นอน กูติดซ้อมอยู่เลยแยกไปไม่ได้ ฝนมันเลยเดินไปทางอัฐจรรย์ พอมันเห็นไอ้ต้ามันก็เดินไปหา เหยยๆๆๆๆๆๆ นั่นมันผัวกูนะมึง คุยได้ปรึกษาได้แต่ห้ามแตะต้อง ของกูหวงเว้ยยย

ฝนมันนั่งทิ้งระยะห่างจากไอ้ต้าพอสมควร มันคงไม่ได้คิดอะไรกับไอ้ต้าหรอก มันคุยอะไรกับไอ้ต้าไม่รู้ กูก็ซ้อมไปดูไป จนพี่ป้องเป่านกหวีดให้พัก กูเลยวิ่งไปสมทบ "มีอะไรเหรอฝน" กูถาม พลางหยิบน้ำขึ้นจิบ ฝนมองดูหน้ากู แต่ท่าทางจะไม่แปลกใจที่เห็นหน้ากูแหกแบบนี้ เดาว่ามันคงรู้เรื่องจากไอ้ฟ้า

"มีเรื่องไม่สบายใจนิดหน่อย เลยอยากมาคุยกับต้นน่ะ" ฝนบอก ถ้าเรื่องที่ฝนไม่สบายใจแล้วจะคุยกับกูก็ไม่พ้นเรื่องไอ้ฟ้าหรอก กูนั่งบนอัฐจรรย์ มองหน้าฝน แววตามันมีความกังวลอยู่เต็มเปี่ยม "ต้นรู้ป่าวว่าช่วงนี้ฟ้าเค้าเป็นอะไรอ่ะ" ฝนถาม อีห่า ถามซะกว้างเชียว ช่วงนี้แม่งเป็นควายมั้ง ก่อนหน้าอาจจะเป็นเหี้ย

"ทำไมอ่ะ มันทำอะไรผิดปรกติหรือไง" กูถาม ไม่อยากเจาะจง "ก็เค้าดูแปลกๆเหมือนมีความลับ พอตอนเย็นปรกติเลิกเรียนแล้วเค้าก็จะไปกินข้าวกับฝนแล้วไปส่งบ้าน เดี๋ยวนี้บอกว่ามีธุระตลอด" ฝนบอก กูอ่ะรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันเดาได้ไม่ยากหรอก ผู้ชายเปลี่ยนไปแบบนี้แสดงว่าแอบไปมีอะไรซุกไว้แน่นอน

"มันอาจจะเครียดเรื่องอะไรสักเรื่องมั้ง" กูพูดกลางๆพยายามไม่ทำให้เป็นพิรุธ ฝนมองกูอย่างประเมิน ยังไงไอ้ฟ้ามันก็เพื่อนกู ถึงมันจะทำหน้ากูแหก แต่กูก็ยังอยากคบมันอยู่ "ฝนถามเค้าก็ไม่บอก นึกว่าต้นจะรู้" ฝนพูดแบบกังวล กูมองหน้าไอ้ต้า สายตามันส่งสัญญาณชัดเจนว่าห้ามพูดเรื่องไอ้ฟ้าไปมีกิ๊ก

"แล้วนี่ต้นไปทะเลาะกับใครมา หน้าถึงแหกแบบนี้" ฝนถาม กูเอ๋อไปหน่อย นึกว่ามันรู้จากไอ้ฟ้าแล้วซะอีกว่าไอ้ฟ้ามันต่อยกู "อ่อ มีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ ไม่เป็นไรหรอก" กูบอก พยายามดึงไอ้ฟ้าออกจากเรื่องนี้ ถ้าขืนฝนรู้ว่าไอ้ฟ้าทำกูหน้าแหก มันจะยิ่งกังวลไปใหญ่

"ฝนก็ใจเย็นๆก่อนแล้วกันช่วงนี้ รอดูไอ้ฟ้ามันไปก่อน ถ้ามันหายเครียดแล้วมันอาจจะกลับเป็นปรกตินะ" ไอ้ต้าพูดเหมือนจะให้ฝนสบายใจ กูพยักหน้าเห็นด้วยกับไอ้ต้า แต่เรื่องแบบนี้กูคงไปจัดการอะไรไม่ได้ ไอ้ฟ้ามันต้องสำนึกเองแหละ ขืนกูไปเสือกคงได้เจ็บเบ้าตาอีกรอบ

พวกเราคุยกันอีกพักนึง พี่ป้องก็เป่านกหวีดเรียกอีกรอบ กูเลยแยกไปซ้อม ฝนมันนั่งคุยกับไอ้ต้าอีกพักนึงก็เดินไป จนกูซ้อมเสร็จก็เดินไปหาไอ้ต้า "ท่าทางฝนจะกังวลเรื่องไอ้ฟ้าน่าดูเลยนะ" ไอ้ต้าบอก ท่าทางมันจะเป็นห่วงว่าเรื่องนี้จะลุกลาม กูเองก็กังวล ลองฝนรู้สึกได้ว่าไอ้ฟ้าเปลี่ยนไปแบบนี้ท่าทางจะยุ่งแน่ๆ

"ไปคุยกับไอ้ฟ้ากันไหม" ไอ้ต้าถาม กูมองหน้ามัน เกิดไปคุยแล้วกูหน้าแหกอีกรอบเนี่ยมึงจะยำตีนไอ้ฟ้าป่าววะ "ไปก็ได้ แต่พี่ต้าพูดเองนะ ต้นไม่อยากทะเลาะกับมันอีก" กูบอกไอ้ต้าตามตรง ไอ้ต้าพยักหน้าก่อนขับมอไซลค์พากูไปหอไอ้ฟ้า ไม่รู้มันอยู่หรือเปล่า ถ้าไม่อยู่ไอ้ซันก็คงอยู่แหละ

พอไปถึงหอไอ้ฟ้า ก็ได้ยินเสียงเพลงดังมาจากในห้อง พอเปิดเข้าไปกูกับไอ้ต้าก็มองหน้ากัน ไอ้ซันไม่อยู่ ส่วนไอ้ฟ้านั่งแดกเบียร์หน้าเครียดอยู่คนเดียว พอมันเห็นกูกับไอ้ต้ามันก็หน้าตาตื่น รีบปิดเพลงแล้วเรียกกูกับไอ้ต้าเข้ามา "ไอ้ต้น กูขอโทษมึงนะ เมื่อวานนี้อ่ะ" ไอ้ฟ้ารีบบอก กูกับไอ้ต้ามองหน้ากันก่อนลงไปจุดบุหรี่นั่งข้างๆมัน "กูเข้าใจอารมณ์มึงนะ แต่กูไม่ได้คิดอะไรแบบที่มึงบอกเลย" กูบอกไอ้ฟ้า เพื่อนกันมันจะโกรธกันได้นานแค่ไหนวะ ถึงกูจะมีอารมณ์ค้างๆอยู่บ้าง แค่มึงขอโทษกูก็หายโกรธแล้ว

"ไม่เป็นไรหรอก ไว้คราวหน้ากูอัดตูดมึงคืนแล้วกัน" กูพูดยิ้มๆ ไอ้ฟ้าเห็นกูพูดเล่นได้มันก็ยิ้มขึ้นมาได้บ้าง "แล้วมานั่งแดกเบียร์อะไรคนเดียววะ นึกว่ามึงไปหาน้องอ้อยซะอีก" กูถาม ก่อนรินเบียร์ให้ตัวเองกับไอ้ต้าคนละแก้ว ไอ้ฟ้าดูดบุหรี่ ท่าทางเครียด "กูติดต่อแม่งไม่ได้ ไปหาที่บ้านมันก็ไม่อยู่" ไอ้ฟ้าตอบ กูขมวดคิ้วสงสัย

"มึงไปถึงบ้านมันขนาดนั้น มันไม่อยู่ก็คงไปธุระที่อื่นมั้ง" กูบอก พยายามให้ไอ้ฟ้ามันผ่อนคลาย ไอ้ฟ้าสูบบุหรี่เข้าไปอีกเฮือกใหญ่ "กูเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่ะ เมื่อวานตอนกูไปส่งมันที่บ้านอ่ะ มันก็ไม่ได้ให้กูเข้าบ้านนะ พอวันนี้กูไปหามันที่บ้านกลายเป็นอีทอมออกมาเปิดประตู ท่าทางมันจะไม่พอใจด้วยที่กูไปถามหาอ้อย" กูกับไอ้ต้ามองหน้ากันทันที หรือบ้านที่อีอ้อยมันพาไอ้ฟ้าไปมันเป็นบ้านอีทอมวะ

"วันนี้กูโทรหามันทั้งวัน กูจะขอเงินที่ให้มันไปเมื่อวานคืน กูกลัวมึงโกรธกูที่กูต่อยมึง กูเลยอยากคืนเงินที่ยืมมึงน่ะ" ไอ้ฟ้าพูด ท่าทางยังกังวลทั้งเรื่องอ้อย เรื่องเงิน "มันไม่รับสายกูเลย พอช่วงบ่ายมันก็ปิดเครื่องไปเลย" ไอ้ฟ้าพูด กูกับไอ้ต้ามองหน้ากัน ในใจกูมั่นใจแล้วว่าไอ้ฟ้าถูกหลอกชัวร์ ตอนแรกกูจะเล่าเรื่องฝน แต่กูกลัวไอ้ฟ้ามันเครียดกว่าเดิม เลยเงียบไว้ก่อน

"เรื่องเงินอ่ะเอาไว้ทีหลังเหอะ แต่ถามจริงๆ มึงจะเลือกใครระหว่างอ้อยกับฝน" กูเลี่ยงไปถามอีกทาง ไม่รู้ไอ้ห่าฟ้ามันจะเครียดกว่าเดิมหรือเปล่า แม่งอัดบุหรี่แบบไม่เกรงใจถุงลมจะโป่งพอง "กูน่ะรักฝน ส่วนอ้อยมันก็น่ารักดี" ไอ้ฟ้าตอบ ก่อนอัดบุหรี่เข้าไปใหม่ "ถ้าให้กูเลือกกูเลือกฝนแหละ" ไอ้ฟ้าพูดอีก กูกับไอ้ต้ามองหน้ากัน กำลังจะพูดต่อ เสียงประตูห้องก็เปิดมาพอดี

ไอ้ซันเปิดประตูมาเจอกูกับไอ้ต้านั่งอยู่มันก็ทักทาย ก่อนเอาของมันวางบนเตียง ตามันมองไอ้ฟ้าเหมือนมีเรื่องอะไรในใจเหมือนกัน ถ้ากูเดาไม่ผิด ฝนมันคงเอาเรื่องไอ้ฟ้าเปลี่ยนไป ไปคุยกับไอ้ซันด้วยแน่ๆ เพราะมันก็สนิทกันอยู่ ไอ้ซันเดินมานั่งข้างๆกู มันมองหน้ากูกับไอ้ต้าก่อนหันไปหาไอ้ฟ้า "พี่ฟ้า พี่ฝนเค้ามาถามผมว่าพี่ฟ้าเป็นอะไร ทำไมดูห่างเหิน" ไอ้ซันพูด กูเดาไว้ไม่มีผิด เวลาผู้หญิงเค้าสงสัยว่าผู้ชายจะเปลี่ยนไปเนี่ย เค้าทนไม่ได้หรอกที่จะปล่อยให้ตัวเองไม่รู้ว่าความจริงคืออะไร

"แล้วมึงบอกไปว่าไง" ไอ้ฟ้าถาม ไอ้ซันมันก็คงรู้เรื่องอ้อยอยู่เหมือนกัน "ผมบอกว่าผมไม่รู้" ไอ้ซันตอบ ตามองไปที่ไอ้ฟ้า กูว่าไอ้ซันมันก็ไม่ได้โกหกหรอก แต่มันคงไม่กล้าพูดความจริงเรื่องอ้อยให้ฝนมันรู้ "เอาจริงนะไอ้ฟ้า ฝนแม่งก็มาถามกูกับพี่ต้าเรื่องนี้เหมือนกัน" กูเปิดปากเล่า ไอ้ฟ้าเงยหน้ามาสีหน้าว้าวุ่นใจ

"พี่ว่าฟ้าเลิกซะเหอะ ยิ่งทำไปแล้วผิดใจกับฝนเนี่ยจะลำบากนะ" ไอ้ต้าพูด กูพยักหน้าเห็นด้วย ถ้ามันไม่เลือกฝนแล้วจะไปมีอ้อยมันก็คงไม่ผิดเท่าที่ยังเลือกฝนอยู่ แต่ยังคิดจะมีอีอ้อยไว้เป็นของเล่น ไอ้ฟ้ามองหน้าพวกกูสลับกัน "ผมก็คิดอยู่เหมือนกัน แต่มีเรื่องเงินที่ยืมไอ้ต้นไป ผมยังทวงคืนไม่ได้น่ะสิ" ไอ้ฟ้าพูด ไอ้ต้ามองหน้ากู "เรื่องเงินน่ะเอาไว้ก่อนก็ได้ มึงมีเมื่อไหร่ หรือทวงคืนจากอ้อยได้เมื่อไหร่ค่อยมาให้กู" กูบอก เงินแค่นั้นถ้าทำให้เพื่อนกูกลับมาเป็นคนเดิมได้กูก็พอใจจะจ่ายนะ

ไอ้ฟ้ามองหน้ากูกับไอ้ต้าสลับกัน ก่อนมันจะเอามือมาโอบหลังกู "กูขอโทษมึงจริงๆนะไอ้ต้น กูทำมึงเดือดร้อนแล้วยังเจ็บตัวอีก" ไอ้ฟ้าพูด กอดไหล่กูแน่น นี่ถ้าเรื่องที่แม่งทำบานปลายจนกูกับไอ้ต้าเลิกกันเนี่ย กูคงไม่ให้อภัยแม่งหรอก นี่เห็นว่ากูกับไอ้ต้าไม่ได้มีปัญหากันนะ "มึงอย่าคิดมากเลย ไว้มึงเผลอกูจะอัดให้หน้ามึงแหกบ้าง" กูพูดยิ้มๆ ไอ้ฟ้ายิ่งกอดกูแน่น มือที่โอบไหล่กูเปลี่ยนมาเป็นกอดตัวกูไว้แล้ว "เออ ยังไงกูต้องขอโทษมึงจริงๆว่ะ" ไอ้ฟ้ายังย้ำ สองวันมานี้กูได้ยินคำว่าขอโทษหลายทีแล้ว พอทีเหอะ

"ไม่ต้องพูดเหี้ยอะไรแล้ว แดกเบียร์ดีกว่า" กูพูดยิ้มๆ ไอ้ฟ้ายิ้มร่า รีบเติมเบียร์ให้กูกับไอ้ต้า แล้วไอ้ฟ้าก็รินให้ไอ้ซันอีกแก้ว ไอ้ห่าฟ้ายิ้มเหมือนปรกติอีกครั้ง แต่มันก็ยังมีภารกิจต้องทำให้ฝนรู้ว่ามันกลับไปเป็นคนเดิมแล้ว

พวกกูกินเบียร์คุยกันไปเรื่อยๆ เมฆหมอกในใจหายไปหมดพร้อมๆกับฟ้าสว่างขึ้นมาอีกครั้ง ไอ้ซันเองก็ดูจะผ่อนคลายลง มันกล้าแซวพวกกูจนกูกับไอ้ต้าก็ต้องแซวกลับไปหลายที จนได้ต้ามันนึกออกเรื่องหาแฟนให้ไอ้ซัน "เออ เห็นไอ้ต้นบอกว่ามึงอยากได้แฟนเป็นฝรั่งเหรอ" ไอ้ต้าถาม หน้าแดงเพราะฤทธิ์เบียร์ ไอ้ห่านี่ท่าทางจะหื่นแตก เดี๋ยวได้เดือดร้อนกูอีก

ไอ้ซันยิ้มอายๆ "แต่ผมอยากได้เมียนะพี่ต้า ไม่อยากได้ผัวแล้ว" ไอ้ซันพูดกล้อมแกล้ม กูกับไอ้ต้าหัวเราะเบาๆ ส่วนไอ้ฟ้าหัวเราะก๊ากเลย กูเห็นแล้วหมั่นไส้แม่งฉิบหาย "แล้วเย็ดคนอื่นเป็นเหรอวะ" กูถาม ไอ้ซันหน้าแดงหนัก "ถึงเวลามันก็ต้องเป็นแหละ ธรรมชาติมันสอนเองว่าต้องทำไง" แหมเว้ยยยย ธรรมชาติสอนมึงได้ แต่จะสู้กูกับไอ้ต้าสอนได้เหรอวะ "ระวังนะเว้ยยย บางคนแถวนี้แม่งให้ธรรมชาติสอน ล่มปากอ่าวอยู่นานจนเดือดร้อนกูต้องมาช่วย" กูพูดยิ้มๆ ไอ้ฟ้าแลบลิ้นเขินๆ เดี๋ยวนี้แม่งเหนือธรรมชาติแล้วนี่หว่า หายล่มปากอ่าวแล้วเลยไม่อายที่จะยอมรับ

"ให้พี่ต้นกับพี่ต้าสอนผมคงโดนพี่สองคนเล่นงานอีกอ่ะสิ" ไอ้ซันพูดแหยงๆ ท่าทางจะเข็ดไม่อยากโดนใครเย็ดแล้ว ไม่รู้เข็ดเพราะควยพวกกู หรือเข็ดเพราะโดนไอ้เคมันทำวิตถารใส่ "ถ้ากูสองคนไม่ทำอะไรมึง มึงก็ยอมให้กูสอนงั้นสิ" กูถามยิ้มๆ ไอ้ซันพยักหน้าเขินๆ แหม อายครูจะรู้วิชาได้ไงวะ เรื่องแบบนี้นะ มันต้องกล้าๆหน่อย

"แล้วพวกมึงจะสอนไอ้ซันกันยังไงวะ หรือมึงมีเด็กในสังกัดให้ไอ้ซันมันหัดเย็ดอีก" ไอ้ฟ้าโพล่งขึ้นมา แม่งคงนึกว่ากูแอบมีเด็กเอาไว้ซ้อมเย็ดละมั้ง เลยอยากมีส่วนร่วม ตอนกูเย็ดไอ้เดือนอยู่มันก็ตะแง้วๆๆจะเอาด้วยหลายทีแล้ว แต่มันก็รู้แล้วนี่หว่าว่ากูกับไอ้เดือนขาดกันแล้ว แล้วกูก็ไม่ได้มีเด็กที่ไหนแอบซ่อนไว้อีก ไม่ต้องมองกูด้วยสายตาแบบนั้นเลยนะไอ้ต้า

"มึงไงไอ้ฟ้า กูจะสอนไอ้ซันให้มันเย็ดมึง โทษฐานที่มึงยืมเงินกู แล้วต่อยหน้ากูแหกด้วย"
 *****************************************************************
นอนล่ะ แบร่ๆๆๆ

๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 405 ฟ้า(ลับ)หลังฝน

มาแล้วค้าบบบ

หายไปหลายวัน ตอนแรกกูก็นึกว่ากูเป็นไข้เฉยๆ ตอนที่ลงเร่องตอนที่แล้วก็รู้สึกเหมือนมีไข้แต่พอลงเรื่องเสร็จตกดึกตัวกูร้อนจี๋เลย ไอ้ต้าเลยตัดสินใจพาไปโรงบาล ผลก็คือเป็นไข้เลือดออกอย่างที่ไอ้ต้ามันบอกไว้นั่นแหละ หมอก็บอกว่าปรกติฤดูนี้มันไม่ใช่ฤดูที่ไข้เลือดออกระบาด ใครเป็นถือว่าซวยจริงๆ ส่วนไข้เลือดออกตูดอ่ะ กูเป็นมานานแล้ว ไม่หายด้วยสิ โดนยุงลายไอ้ต้าจิ้มทีไรถ้ามันเผลอทำแรงทีไรเลือดกูไหลทุกทีเหอะ







*******************************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 405 ฟ้า(ลับ)หลังฝน

"กูจะไปดูอ้อยมันหน่อย มันบอกกูว่าเมื่อเช้ามันโดนโจรกระชากกระเป๋า โดนซ้อมด้วย ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล" ไอ้ฟ้าส่งน้ำเสียงร้อนรนมาตามสาย ตอนนั้นในใจกูฟันธงแล้วว่าอ้อยเดียวกันชัวร์ แล้วที่เรื่องโดนกระชากกระเป๋าเนี่ย อีน้องอ้อยแม่งตอแหลชัวร์ ของจริงคงโดนไอ้ทอมซ้อมมา แล้วมาแหลใส่ไอ้ฟ้าว่าโดนโจรซ้อม

"โรงบาลอะไรวะ" กูถาม ในใจตอนนั้นเริ่มเป็นห่วงไอ้ฟ้าแม่งแล้วว่าจะเป็นเหยื่อให้อีน้องอ้อยหลอกแดกเงิน ไอ้ฟ้าบอกชื่อโรงพยาบาลมาแล้วมันก็วางสายไป กูสองจิตสองใจว่าจะเรียนดีหรือไปดูลาดเลาไอ้ฟ้าดี สุดท้ายความเป็นห่วงเพื่อนก็เอาชนะ กูเลยจะโดดวิชาตอนเช้านั้นแล้วไปดูไอ้ฟ้า ถ้าเรียบร้อยแล้วค่อยกลับมาเรียนตอนบ่าย

กูออกจากคณะตรงไปหน้ามหาลัยทันที ไอ้ฟ้ามันคงกำลังไปโรงพยาบาลเหมือนกัน นี่ถ้าฝนรู้ว่าไอ้ฟ้ามันหลงเด็กแบบนี้ฝนแม่งเลิกแน่ๆ ยังไงๆกูก็ว่าอีฝนมันดีกว่าอีอ้อยแหละ ถึงมันเคยจะทำให้กูจิตตกมาหลายรอบแต่กูว่ามันก็ทำแบบซื่อๆไม่ได้ตั้งใจจะทำให้กูเครียด แต่กูเสือกเครียดเพราะคิดไปเองทั้งนั้น ส่วนอีอ้อยเนี่ยลองถ้าไอ้โอ๊คน้องมันพูดเองว่าคบคนเพื่อหลอกแดกเงินเนี่ยกูว่าแม่งก็ชั่วไปแล้ว

กูนั่งรถเมล์มาจนถึงโรงพยาบาลที่ไอ้ฟ้าบอก กูเดินเข้าไปในโรงพยาบาลมองหาไอ้ฟ้าซ้ายขวาก็ยังไม่เห็น เลยหยิบโทรศัพท์จะโทรหามันอีกรอบ ฉิบหาย กูก็เพิ่งเห็นว่าโทรศัพท์กูแม่งแบตเหลือแค่ขีดเดียว เมื่อคืนมัวแต่เย็ดไอ้อ๊อตกันอยู่ลืมชาร์จอีกกู กูเลยรีบปิดโทรศัพท์กะว่าตอนเย็นค่อยเปิดเผื่อไอ้ต้าจะโทรมา ขืนเปิดทิ้งไว้แบตแม่งเกลี้ยงแน่

"ไอ้ต้น มาไงวะ" เสียงไอ้ฟ้าทักกูอย่างแปลกใจ กูเงยหน้าไปดูเห็นไอ้ฟ้าเดินมากับอีอ้อย คนเดียวกับที่ไอ้อ๊อตเปิดรูปให้ดูนั่นแหละ เอาแล้วไงไอ้ฟ้า มึงจะเจอหลอกแดงตังค์แน่ๆ "ก็มาดูมึงแหละ เผื่อมีอะไรให้ช่วย" กูพูด สายตามองอีอ้ยที่ว่าโดนซ้อม กูเห็นผ้าพันแผลปิดที่แขนนิดเดียว หน้าตาน่ารักของมันยังดูปรกติ แต่จะว่าไป อีอ้อยนี่น่ารักไม่เบาเลยนะ เสียแต่แม่งไม่น่ามีนิสัยแบบนี้เลย

"เออ เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวไปจ่ายค่ายาก็กลับบ้านได้" ไอ้ฟ้าตอบพลางประคองน้องอ้อยลงไปที่นั่งพักรอ กูจะเดินตามไปนั่งด้วย ไอ้ฟ้าก็ลากกูมา "มึงอย่าบอกเรื่องอ้อยให้ฝนรู้นะเว้ย" ไอ้ฟ้ากำชับกูทันทีที่ลากกูมาพ้นน้องอ้อยของมัน กูมองไอ้ฟ้าอย่างประเมิน "มึงแน่ใจเหรอวะ" กูพูด ตามองไปทางน้องอ้อยที่ยิ้มให้กูกลับ "เออน่า อย่าให้ฝนรู้ กูขอแค่นี้" ไอ้ฟ้าบอกซ้ำ กูพยักหน้า เรื่องแค่นี้กูช่วยได้ แต่กูกลัวจะมีมากกว่านี้อ่ะสิ

"ไอ้ต้น กูยืมเงินมึงห้าพันดิ" นั่นไง ไม่ทันคิดขาดคำ ไอ้ฟ้าก็เอ่ยปากรบกวนกูทันที กูมองหน้าไอ้ฟ้าแบบสงสัย ไอ้เรื่องยืมตังค์อ่ะกูไม่มีปัญหาหรอก เงินกูก็พอมี แต่ประเด็นคือมันจะยืมไปทำอะไร "อ้อยมันโดนกระชากกระเป๋า แล้วเงินมันอยู่ในนั้นหมดเลย เงินค่ากิจกรรมเพื่อนๆมันก็อยู่ในนั้นด้วย มันเลยขอยืมกูไปจ่ายค่ากิจกรรมก่อน แต่กูมีไม่พอ กูยืมมึงก่อนเดี๋ยวกูใช้คืนให้" ไอ้ฟ้าพูด กูมองหน้าไอ้ฟ้า "มึงรู้จักน้องเค้าดีแค่ไหนวะฟ้า มึงถึงกล้าให้มันยืมเงิน" กูถามตรงๆ ไอ้ฟ้าหน้าแดงขึ้นมา "ทำไมวะ ไม่ให้ยืมก็บอกมาดิ จะมาเซ้าซี้เรื่องกูกับอ้อยทำไม แม่งกูไม่โกงมึงหรอก" ไอ้ฟ้าเสียงแข็งใส่กู

"เออ ให้ยืมก็ได้ ไอ้ห่า กูก็แค่เป็นห่วง" กูพูดบ่นๆ ไม่รู้เพราะความรักเพื่อนหรือเปล่ากูเลยเดินไปกดเงินให้ไอ้ฟ้ามัน "เออ เดี๋ยวรบกวนยืมเงินมึงจ่ายค่ายาให้อ้อยมันก่อนนะ กูไม่ได้พกเงินมา" ไอ้ฟ้าพูดอีก ไอ้เหี้ย ได้คืบจะเอาศอก กูกดเงินให้ไอ้ฟ้าแล้วก็ไปจ่ายค่ายาให้น้องอ้อย ก็อีกพันกว่าบาท กูเอาใบเสร็จค่ายาใส่กระเป๋ากางเกงพร้อมกับสลิปเงินด้วย กะเอาไว้ทวงไอ้ฟ้าเผื่อมันทำแอ๊บลืมพอจ่ายค่ายาเสร็จ ไอ้ก็รีบเดินไปหาน้องอ้อยแล้วไปยื่นเงินให้ "อ่ะ พี่ให้ไปจ่ายค่ากิจกรรม" ไอ้ฟ้าพูดยิ้มๆ กูอึ้งนิดนึงตรงที่ไอ้ฟ้าพูดว่าให้ ไม่ใช่ให้ยืม

น้องอ้อยยิ้มหวานรับเงินจากไอ้ฟ้าแล้วก็ไหว้สวยงาม ไอ้ห่า กูเห็นแล้วก็ดูออกเลยว่าอีนี่ไม่ธรรมดา ทั้งค่ายากับเงินที่ยืมไป วันนี้วันเดียวมันตอดจากไอ้ฟ้าไปได้หกพันกว่าบาทแล้ว "มึงจะไปเรียนป่าววะฟ้า" กูถามไอ้ฟ้า ไอ้ฟ้ามองหน้าอ้อยก่อนหันมาบอก "เดี๋ยวกูไปส่งน้องเค้าที่บ้านก่อน มึงกลับไปเรียนก่อนก็ได้นะ" ไอ้ห่า หมดประโยชน์แล้วเฉดหัวกูเลยนะ แววว่าไอ้หกพันกว่าที่กูเพิ่งกดให้มึงไปจะกลายเป็นเงินสูญซะแล้วสิ

"เอางี้ กูไปรอมึงที่หอ แล้วบ่ายไปเรียนกัน" ยังไงกูต้องเล่าเรื่องที่ไอ้อ๊อตบอกกูให้ไอ้ฟ้ารู้ให้ได้เพียงแต่ตอนนี้กูยังไม่มีโอกาส ไอ้ฟ้าพยักหน้าส่งกุญแจหอมันให้กู แล้วกูก็แยกจากไอ้ฟ้าที่โรงพยาบาล จะโทรหาไอ้ต้าแม่งก็ติดเรียน อีกอย่างแบตกูจะหมดแล้วด้วยเลยกะไว้เคลียร์เรื่องเรียบร้อยแล้วค่อยเล่าให้มันฟังทีเดียว

กูไปถึงหอไอ้ฟ้า ก็ไขกุญแจเข้าไปนั่งรอมันในห้องอยู่นานจนเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เกือบบ่ายสองแล้ว ไอ้ห่าฟ้ายังไม่กลับเลย แล้วก็เลยวิชาเรียนบ่ายแล้วด้วย ไอ้ห่าฟ้าแม่งก็ใช้โทรศัพท์คนละยี่ห้อกะกูอีก กูเลยไม่ได้ชาร์จสักที จนเกือบสี่โมง ไอ้ฟ้าก็โผล่หัวมา หน้าระรื่นมาเชียว

"ไอ้เหี้ย มึงไปส่งกันถึงไหนวะ" กูด่าไอ้ฟ้าทันทีที่โผล่หัวมา ไอ้ฟ้าผิวปากอย่างอารมณ์ดี "ก็น้องเค้าอยู่บ้านคนเดียว กูก็อยู่เป็นเพื่อน" ไอ้สัด แล้วเพื่อนอย่างกูมึงทิ้งเลยเหรอวะ "ไอ้ห่า กูก็รออยู่ จนไม่ได้เรียนทั้งวันเลยเนี่ย" กูยังไม่เลิกบ่นไอ้ฟ้า ท่าทางแม่งอารมณ์ดีเกิน สงสัยจะได้สอยอ้อยแล้วอ่ะสิ

"เออ เรื่องเงินอ่ะ กูมีเมื่อไหร่กูให้นะ" ไอ้ฟ้าพูด พลางถอดเสื้อออก คงจะอาบน้ำเตรียมตัวไปซ้อมบอลตอนเย็น กูเองก็มีซ้อมบาสนี่หว่า ลืมไปแล้วเนี่ย "เฮ้ย กูมีอะไรจะบอก" กูนึกเรื่องที่ไอ้อีอตบอกมาได้ แต่กูยังคิดไม่ออกว่ากูจะเล่าเรื่องนี้ยังไงให้ไอ้ฟ้ารู้ดีวะ

"อ้อยอ่ะ มันเป็นพี่สาวของเพื่อนอ๊อตโต" กูเริ่มเกริ่นนำ ไอ้ฟ้าที่กำลังจะถอดกางเกงหันมามองดูกู "อ้าว ไอ้อีอตรู้จักด้วยเหรอ" ไอ้ฟ้าถาม กูพยักหน้า "คือน้องของอ้อยอ่ะ เค้าเล่าเรื่องอ้อยให้ไอ้อ๊อตฟัง แล้วไอ้อ๊อตมันเล่าให้กูฟังอีกที" กูเริ่มพูดตะกุกตะกัก ไอ้ฟ้าเลิกคิ้วมองกูอย่างแปลกใจที่กูพูดเรื่องนี้

"มันเล่าอะไรวะ" ไอ้ฟ้าถามอย่างสนใจ "อ่อ เรื่องจริงหรือเปล่าไม่รู้นะ" กูเกริ่นแบบเกรงใจเพื่อน "มันบอกว่าน้องอ้อยอ่ะ มีแฟนอยู่แล้ว เป็นทอม" กูบอกตามที่ได้ยิน ไอ้ฟ้าหัวเราะเบาๆ ส่ายหน้าแบบไม่แคร์ "อ้อยมันเคยเล่าให้กูฟังแล้วว่ามีทอมมาจีบมัน แต่มันไม่เอา" โหยยย อีนี่ตอแหลไม่เบาเว้ยย "แล้วอีกอย่าง นิ้วมันจะสู้ควยได้เหรอวะ" ไอ้ฟ้าพูดไปหัวเราะไปเหมือนสะใจ

"ก็ไม่รู้ว่ะ เอาเป็นว่าน้องของอ้อยอ่ะ บอกไอ้อ๊อตว่าอ้อยอ่ะโดนแฟนทอมมันซ้อมมา ไม่ใช่โดนกระชากกระเป๋าแบบที่มันบอกมึงหรอก" กูบอกอีก ไอ้ฟ้าอึ้งไปเล็กน้อย "มึงมีปัญหาอะไรป่าววะไอ้ต้น" อ้าว ไอ้ห่าฟ้า ทำไมมาถามกูแบบนี้วะ คนที่มีปัญหาอ่ะไม่ใช่กูหรอก แต่มึงนั่นแหละกำลังจะมีปัญหา

"ปัญหาเหี้ยอะไรวะ กูแค่อยากบอกมึงว่า น้องอ้อยของมึงอ่ะ เค้ากำลังจะหลอกแดกเงินมึงอยู่อ่ะสิ เพื่อนไอ้อ๊อตมันก็บอกว่าอ้อยมันหลอกเงินแฟนทอมของมันมา แล้วมันก็โดนแฟนทอมมันซ้อมเพราะมันรู้ว่าอ้อยมาแอบคบกับมึง" กูโพล่งไปหมดเปลือก ไอ้ฟ้าหน้าแดงจัด มันชี้หน้ากู "ไอ้ต้น มึงกำลังจะบอกว่าอ้อยมันหลอกเงินกูเหรอ" โหยยย ไอ้ห่าฟ้า กว่ามึงจะฉลาดได้เนี่ย กูเหนื่อยนะเว้ยย

"มึงกลัวว่าเงินที่กูยืมไปกูจะไม่คืนใช่ไหม มึงถึงพูดแบบนี้" ไอ้ฟ้าหน้าแดงจัด ชี้หน้ากูอย่างโกรธ ตอนนั้นกูก็เริ่มน๊อตหลุดแล้ว ไอ้เหี้ย กูอุตสาห์เป็นห่วงกลัวว่าเพื่อนจะโดนหลอก เลยหาทางเตือน เรื่องเงินอ่ะกูก็อยากได้คืน แต่ถ้ามันจะเสียไปแล้วทำให้มึงฉลาดขึ้นมา กูก็ยอมจ่ายวะ

"ไอ้ห่า กูก็เป็นห่วงมึง กลัวมึงโดนหลอก มึงถามเค้าหรือยังว่าโดนกระชากกระเป๋าน่ะได้ไปแจ้งความไหม แล้วพ่อแม่เค้าทำไมไม่รู้เรื่องเลย ทำไมมึงถึงต้องไปจ่ายค่ายาค่าโน่นค่านี่ให้เค้าด้วย" กูเถียงไอ้ฟ้ากลับ ไอ้ฟ้าหน้าแดงจัด มันกำหมัดแน่น เอาสิวะ กล้าทำอะไรกูก็ทำ อย่าคิดว่ากูไม่สู้นะเว้ยย ไอ้ต้นคนนี้ก็ผ่าดงตีนมาเยอะแล้ว แต่กูว่าไอ้ฟ้าแม่งไม่กล้ากะกูหรอก เพราะกูก็เหี้ยตัวพ่อเหมือนกัน

"เปรี้ยงงงง" คิดไม่ทันขาดคำ ขวาตรงของไอ้ฟ้าที่กูไว้ใจเข้าเบ้าตากูเต็มๆ ไอ้เหี้ย เห็นดาวเลยกู กูตั้งตัวได้ไอ้ฟ้าเตรียมเงื้ออีกหมัด คราวนี้กูไม่ไว้ใจแม่งแล้ว เลยหลบหมัดฮุคของมันได้หวุดหวิด ก่อนส่งตีนถีบเข้ายอดอกไอ้ฟ้าจนมันลงไปกอง แล้วกูก็ไปกระชากคอมันแล้วปล่อยมัดลุ่นๆตรงกรามมันเต็มๆ

"ไอ้เหี้ย กูอุตสาห์หวังดี เสียดายที่คบเป็นเพื่อน ถ้าจะโง่แบบนี้ก็โดนแม่งหลอกจนหมดตัวเหอะ" กูด่าไอ้ฟ้าก่อนเงื้อหมัดอีกรอบ ไอ้ฟ้าเอาแขนยกขึ้นมากันไว้ได้ก่อนยกเข่าใส่ควยกูจนกูต้องล้มไปนอนหน้าเขียว "ไอ้เหี้ยต้น มึงนั่นแหละที่คิดจะล่อน้องอ้อย กูรู้หรอกที่มึงตามมาที่โรงพยาบาลเนี่ยเพราะมึงอยากเจอมัน พอเห็นว่ามันน่ารักเข้าหน่อยก็ทำหน้าใหญ่ให้เงินกูยืม มึงอยากให้อ้อยเค้าหลงรักมึง แล้วมึงจะได้เย็ดฟรีอ่ะสิ" ไอ้ฟ้าด่ากูกลับ

"ไอ้เหี้ย" กูด่าไอ้ฟ้าได้แค่นั้นเพราะกูไม่ได้คิดอย่างที่มันพูดเลย ป่วยการที่จะคุยอธิบายมันตอนนี้ กูลุกขึ้นได้ไอ้ฟ้ามันก็ตั้งการ์ดรอคงคิดว่ากูจะซ้ำ กูเอามือชี้หน้ามัน "มึงจำคำกูไว้นะไอ้ฟ้า ที่กูบอกมึงทุกอย่างที่กูรู้เพราะกูเป็นห่วงมึง มึงชกกู กูไม่ว่า แต่มึงรู้ไว้เลยว่าคนอย่างกูไม่คิดแย่งของใคร" กูบอกไอ้ฟ้า มันอึ้งไปนิดนึง แต่กูไม่สนใจแม่งแล้ว เดินกุมควยเบ้าตาบวมตุ่ยออกจากห้องไอ้ฟ้า

กูเดินหน้าชาเพราะแรงหมัดยังไม่หายออกมาจากหอไอ้ฟ้า พอเอามือแตะดูก็รู้สึกชื้นๆ เลยเห็นว่าหางคิ้วกูแตก มีเลือดออกเล็กน้อย กูเลยตัดสินใจขึ้นรถเมล์ ไอ้ห่าฟ้า ไอ้เหี้ย คนอุตสาห์หวังดีเสือกเล้นกูซะงอม เกิดกูเสียโฉมขึ้นมาเนี่ยจะทำยังไง ของเก่าแม่งก็เยินอยู่แล้วด้วย แล้วคิ้วแตกแบบนี้แม่งไม่เยินขึ้นกว่าเดิมรึไงวะ

กูหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจะกดหาไอ้ต้า พอเปิดเครื่องมันก็ติดขึ้นมา ยังไม่ทันจะกดเบอร์เลย มันก็ดับสนิท เรียบร้อย แบตกูตายห่าไปแล้ว พอไปถึงโรงพยาบาลหมอก็มาตรวจแล้วทำแผลให้ หางคิ้วแตกนิดเดียวไม่ต้องถึงกับเย็บ พอห้ามเลือดทำแผลเรียบร้อยแล้วกูดูเวลา ไปซ้อมบาสก็ไม่ทันแล้วเลยตัดสินใจนั่งรถกลับบ้าน

ขากลับบ้านรถติดฉิบหาย กูทั้งเพลียทั้งเจ็บแผลเลยเผลอหลับไปบนรถ โชคดีที่ตื่นก่อนถึงบ้านเล็กน้อยเลยลงทัน ตอนนี้มืดแล้ว ก็เกือบทุ่มนึงแล้ว ไอ้ต้าคงกลับถึงบ้านแล้ว กูเลยรีบเดินอยากให้ถึงบ้านไวๆ พอไปถึงบ้านกลับเจอแต่พ่อ พี่โต พี่อุ้ม ไอ้อ๊อต ที่กำลังจะกินข้าวกัน พอพ่อเห็นฟน้ากูแหกมาแบบนั้นก็เรียกไปถาม กูบอกไปแค่ทะเลาะกับเพื่อนนิดหน่อย พ่อกูก็ส่ายหัวอย่างเดียวเลย อารมณ์คงประมาณว่ามึงทะเลาะกันนิดหน่อยหน้ายังแหกขนาดนี้ แล้วถ้าทะเลากะมากๆเนี่ยพ่อกูคงต้องไปตามเก็บชิ้นส่วนกูละมั้ง

พี่อุ้มตักข้าวให้กู กูขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วมานั่งลงข้างๆไอ้อ๊อต เดี่ยวไอ้ต้าก็คงมา แต่ตอนนี้กูหิวฉิบหาย ทั้งวันไม่ได้แดกอะไรเลย นั่งกินไปสักพัก ไอ้ต้าก็โผล่หน้ามา พอมันเจอหน้ากูมันก็ชะงัก แต่คงไม่กล้าถามอะไรมากเพราะพ่ออยู่ มันทำหน้าเรียบเฉยก่อนเดินขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนกัน

ไอ้ต้าหายไปพักใหญ่ก็หอบเสื้อผ้าทั้งของกูกับของมันลงมาด้วย มันหอบเสื้อผ้าไปทางครัว คงเอาไปซักแหละ แล้วไอ้ต้าก็เดินมานั่ง แต่มันไม่ยอมนั่งข้างกูตามปรกติ แต่ไปนั่งข้างไอ้อ๊อตอีกข้างแทน กูก็เหล่มองไอ้ต้า มันไม่พูดอะไรเลยระหว่างกินข้าว กูเริ่มไม่สบายใจแล้ว กลัวมันมีเรื่องเครียด แล้วไหนจะเห็นกูหน้าแหกมาแบบนี้อีก

พวกเรากินข้าวกันเสร็จ ไอ้ต้าก็เดินขึ้นห้องไปก่อน กูกับไอ้อ๊อตช่วยกันเก็บโต๊ะ แล้วกูก็ตามไอ้ต้าขึ้นไป ส่วนไอ้อ๊อตช่วยพี่อุ้มล้างจาน พอเข้าไปในห้อง กูสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ ไอ้ต้านั่งอยู่บนเตียง ทีวีก็ไม่เปิด กูเดินไปใกล้ๆมัน เอามือจับไหล่มัน "พี่ต้าเป็นไรป่าวอ่ะ ดูเครียดๆ" กูถามเสียงเบา ไม่รู้ไอ้ต้ามันอามรณ์ไหน

"ต้นไปไหนมาวันนี้" ไอ้ต้าถาม เสียงมันกูรู้ได้เลยว่ามันกำลังโกรธ แล้วพยายามควบคุมไม่ให้สั่นอยู่ กูนั่งกับพื้นตรงหน้ามัน ตาจ้องมันอยู่ "แล้วทำไมหน้าตาเป็นแบบนี้" ไอ้ต้ายังถามอีก กูมองหน้ามัน กูรู้สึกไปเองหรือเปล่าไม่รู้ว่าไอ้ต้ามันตาแดงเหมือนจะร้องไห้

"เมื่อเช้าต้นไปเรียน แล้วไอ้ฟ้ามันมีเรื่องกับน้องอ้อยอ่ะ ต้นเลยไปช่วยดู" กูบอกไอ้ต้า เอามือจับขาไอ้ต้าไว้ "ไอ้ฟ้ามันบอกอ้อยโดนกระชากกระเป๋า แล้วโดนซ้อมด้วย ไอ้ฟ้าเลยต้องไปดูอ้อยที่โรงพยาบาล" กูเล่าละเอียดมากขึ้น ไอ้ต้าจ้องหน้ากูอยู่ "พอต้นตามไปแล้วก็กลับมารอไอ้ฟ้าอยู่ที่หอมัน" กูเล่าต่อ ไอ้ต้ายังจ้องอยู่

"พอไอ้ฟ้ากลับมา ต้นก็ทะเลาะกับมัน ก็เลยได้แผลเนี่ยแหละ" กูบอกไอ้ต้าไปตามตรง ไอ้ต้าจ้องหน้ากูเหมือนจะเค้นความจริง "แล้วทำไมปิดโทรศัพท์ พี่โทรหาทั้งวัน ตอนเย็นพี่ก็ไปรอรับที่มหาลัย" ไอ้ต้าถามเสียงแข็ง เออ กูลืมไปเลยว่าไอ้ต้าบอกไว้ว่าจะมารับ แล้วแบตกูหมดตั้งแต่เช้า

"โทรศัพท์แบตหมดอ่ะ เมื่อคืนลืมชาร์จ" กูบอกเสียงอ่อย ความรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังทำผิดทั้งๆที่กูมั่นใจว่ากูยังไม่ได้ทำอะไรนอกลู่นอกทางเลย "แล้วนี่อะไร" ไอ้ต้าพูดพลางส่งกระดาษยู่ยี่ในมือให้กู กูรับไปดู ใบเสร็จค่ายาของอีอ้อย กับสลิปที่กูกดเงินมานี่หว่า ไอ้ต้ามันคงเอาเสื้อผ้ากูไปซัก มันเลยล้วงกระเป๋าออกเผื่อกูลืมอะไรไว้ มันเลยเจอสลิปกับใบเสร็จนี่

"ใบเสร็จค่ายาอ้อย กับสลิป ต้นกดเงินให้ไอ้ฟ้ามันยืม" กูบอกไอ้ต้า ไอ้ต้าหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย กูจับขาไอ้ต้าบีบแน่น อาการแบบนี้รู้ได้เลยว่ามันกำลังโกรธ ใจกูเริ่มไม่ดีแล้ว กูไม่ได้ทำอะไรผิดนะ ไม่ได้โกหกอะไรด้วย จะมาโกรธกูทำไม

"ไม่ใช่ว่าต้นไปยุ่งกับอ้อยมันเองเหรอ ถึงได้จ่ายค่ายาให้ กดเงินให้แบบนี้ พอไอ้ฟ้ารู้เรื่องมันก็เลยมาต่อยเพราะต้นไปแย่งเด็กมัน" ไอ้ต้าพูดจบน้ำตามันก็ไหล แต่กูอ่ะหน้าชาไปแล้ว ทำไมมึงพูดแบบนี้วะไอ้พี่ต้า สิ่งที่มึงพูดออกมาเนี่ยมึงได้ยินเสียงตัวเองหรือเปล่าว่ามึงกำลังพูดอะไร ไอ้ฟ้าเป็นคนอื่นเนี่ย ถ้ามันไม่เชื่อใจกู กูไม่ว่าสักคำ แต่มึงเป็นเป็นใคร มึงเป็นคนที่กูรักมากที่สุดในชีวิต แล้วมึงพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง

"ทำไมพูดแบบนี้" กูพยายามกลั้นน้ำตาที่เกือบไหลทันทีที่ได้ยิน ไอ้ต้าจ้องหน้ากูเหมือนจะเค้นเอาความจริง ถึงน้ำตามันจะไหลออกมาแต่มันยังคงจ้องกูอยู่ "เป็นคนอื่นพูดต้นไม่เสียใจเลยนะ แต่เป็นพี่ต้าพูดแบบนี้เองได้ไง" กูพูดไปสะอื้นไป น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย มือที่จับเข่าไอ้ต้าไว้เมื่อกี้ดึงกลับออกมาอยู่ข้างตัว ไอ้ต้ายังจ้องหน้ากูอยู่

"พี่ต้าไม่เชื่อใจต้นเหรอ" กูถามไอ้ต้าเสียงขาดห้วงเพราะแรงสะอื้น ไอ้ต้าเองก็ดูจะอึ้งกับคำถามกู ถ้าความผิดกูมีจริงก็แค่กูไปยุ่งกับเรื่องไอ้ฟ้าเพราะเป็นห่วงมัน แต่กูไม่ได้ทำอะไรผิดต่อไอ้ต้า ไม่ได้ทำผิดต่อมันเลย  กูมองไอ้ต้าอย่างผิดหวัง กูอาจจะคาดหวังมากไปว่ามันจะรู้จักกูดี เข้าใจกูทุกเรื่อง แต่วันนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่ากูประเมินเรื่องนี้ไว้สูงเกินไป

ไอ้ต้าเอื้อมมือมาแตะไหล่กู "พี่ขอโทษนะ" ไอ้ต้าพูด มันจับไหล่กูบีบแน่น "พี่คงเครียดมากไป พี่เป็นห่วงที่ติดต่อต้นไม่ได้ แล้วมาเจอต้นเป็นแผล กับเรื่องใบเสร็จนี่อีก" ไอ้ต้าพูดก่อนลงมานั่งที่พื้นข้างหน้ากู มันเอามือสองข้างจับหน้ากูไว้ น้ำตามันยังไหลไม่หยุดไม่ต่างจากกู "ต้นอย่าโกรธพี่นะ" ไอ้ต้าพูดก่อนดึงกูไปกอด กูตัวแข็งทื่อ ในใจก็ยังเสียใจเรื่องที่ไอ้ต้าเข้าใจกูผิด

"พี่ขอโทษนะครับ" ไอ้ต้ากระซิบข้างหูอีกรอบ มือสองข้างโอบรัดกูแน่น กูค่อยๆโอบตัวไอ้ต้าไว้ "ต้นผิดเองที่ทำให้พี่ต้าเป็นห่วง มันเลยทำให้พี่ต้าเข้าใจผิด" อย่างที่กูพูดแหละ ถ้าไอ้ต้ามันติดต่อกูได้ ถ้าโทรศัพท์กูแบตไม่มาตายห่าเอาวันนี้ก็คงไม่มีเรื่อง กูกอดไอ้ต้าแน่นขึ้น ความเสียใจผิดหวังที่เกิดขึ้นมาเมื่อกี้มันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ถ้ากูไม่สลัดความรู้สึกนั้นออกไปมันก็เหมือนรอยแผลเล็กๆที่วันนึงมันอาจจะลุกลามกลายเป็นมะเร็งร้ายกับความสัมพันธ์ของเราได้

ไอ้ต้าคลายอ้อมกอดแล้วมามองหน้ากู "เจ็บไหม" ไอ้ต้าพูด หน้ามันยังมีแต่คราบน้ำตา มันเอามือมาจับที่รอยบวมแล้วเช็ดน้ำตาให้กูเบาๆ กูพยักหน้า พยายามยิ้มให้มัน "แล้วไอ้ฟ้าโดนต้นอัดไปมั่งป่าว" ไอ้ต้าถาม มันพยายามดึงสถาณการณ์ให้กลับมาเป็นปรกติโดยเร็วที่สุด กูสูดหายใจลึกๆ ก่อนยิ้มให้มัน "ก็ถีบกับต่อยมันไปหมัดนึง" กูพยายามยิ้ม ไอ้ต้าเอามือลูบเช็ดรอยคราบน้ำตากูออกไปจากหน้าจนหมด

"แล้วโกรธไอ้ฟ้ามันหรือเปล่า" ไอ้ต้าถาม เสียงมันเริ่มกลับเป็นปกติแล้ว "โกรธนะ แต่มันก็ทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบแหละ" กูบอกไอ้ต้าตามตรง ถ้าเทียบกันแล้วไอ้ฟ้ามันทำกูเจ็บทั้งตัวทั้งใจ เล่นกูซะหน้าแหกขนาดนี้ แล้วมันก็เป็นเพื่อนที่กูสนิทสุดคนนึงด้วย แต่ไอ้ต้าอ่ะถึงมันจะไม่ทำให้กูเจ็บตัว แต่เพราะมันเป็นคนที่กูรักมากที่สุด ดังนั้นแค่คำพูดเพราะอารมณ์ชั่ววูบของมันที่ทำให้กูเจ็บใจได้มากกว่าไอ้ฟ้าหลายเท่านัก

ไอ้ต้ามองหน้ากูเหมือนจะอยากถามว่ากูยังโกรธมันหรือเปล่า กูเอามือเช็ดคราบน้ำตาบนหน้ามัน ตาก็จ้องมองตามันไปด้วย "ต้นทำผิดกับพี่ต้าเยอะแยะเลยนะ ทำพี่ต้าร้องไห้หลายครั้งแล้วอ่ะ" กูพูด พยายามยิ้มให้ไอ้ต้ามัน ไอ้ต้าดูจะแปลกใจที่กูพูดแบบนี้ "พี่ต้าก็ต้องเข้มแข็งนะ ห้ามร้องไห้เพราะต้นอีก" กูบอกไอ้ต้า ไอ้ต้าเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ

"ต้นไม่โกรธพี่ต้านะ เพราะวันนี้เป็นความผิดของต้นเอง"

 *****************************************************************
แง่มๆ พรุ่งนี้วาเลนไทน์แล้วดิ อู๊ยยยยยยยย แค่คิดก็เยิ้มแล้ว