"พวกมึงชอบให้แฟนหึงเปล่าวะ"
**********************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 125
"หน้าตาดีทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ แถมควยใหญ่ทั้งคู่อีก ขอทั้งสองคนเลยได้ไหมอ่ะ" ไอ้ต้าพูดเสร็จก็หันมายิ้ม "เฮ้ย จริงอ่ะ" ผมยื้อกระดาษในมือไอ้ต้ามาดู ก่อนจะเงยหน้ามองไอ้ต้า "ไม่ได้เขียนแบบนั้นซะหน่อย" ผมร้องบอกไอ้ต้าที่ยิ้มกวนๆ ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนด้วยลายมือเดิม "ต้นน่ารักจัง ขอเป็นแฟนได้ไหม" เย้ยยยยยย ไม่ได้เว้ยยย
ผมขยำกระดาษแผ่นนั้นทิ้งลงถังขยะ แล้วแต่งตัวเตรียมกลับบ้าน ไม่สนใจแม้แต่จะมองมัน จะจีบกูก็ยังไม่กล้าโผล่หัวมาให้เห็นแล้วจะมาเป็นแฟนกูได้ไง สู้ไอ้ต้าก็ไม่ได้ อ้าว ไอ้เหี้ยนี่ก็ยิ้มอยู่ได้ "เป็นไรอ่ะ" ผมถามไอ้ต้าที่ยิ้มเผล่ไม่พูดไม่จา "เฮ้ยย เป็นอาร้ายยยย" ผมถามเสียงสูง
"เปล่า ก็แค่ดีใจ" ไอ้ต้าตอบยิ้มๆ "ดีใจอะไร ไม่เห็นมีอะไรน่าดีใจเลย" ผมถามงงๆ ไอ้ต้ายิ้มกวนๆ "ดีใจที่มีคนเห็นว่าต้นน่ารักเหมือนพี่ แสดงว่าพี่ตาถึง" เย้ยยยยยยยยย "ตาถึงอะไร ตาถึงดินอ่ะเส่" ผมพูดอุบอิบ ใครมันมองว่ากูน่ารักเนี่ยคงต้องไปเช็คสมอง "เออ แล้วถามหน่อย เดี๋ยวนี้ทำไมแทนตัวว่าพี่อ่ะ" ผมถามไอ้ต้าขณะพากันเดินออกจากโรงยิม พักหลังมันจะแทนตัวว่าพี่มากกว่ากู ไม่รู้ทำไม
"อ้าว ไม่ชอบเหรอ" เหี้ยยยย ตอบคำถามกูเส่ "งั้นพี่เปลี่ยนเป็นเค้ากะตัวเองไหม น่ารักดีออก" เย้ยยยยย อย่าเชียวนะมึง "พอเลยๆๆ ไม่เอาอ่ะ กูมึงเหมือนเดิมดีแล้ว" ผมบอก "ไม่เอาอ่ะ เบื่อแล้ว พูดงี้มาตั้งแต่เด็กแล้วเปลี่ยนบรรยากาศมั่งดิ" ไอ้ต้าตอบผม ผมส่ายหัว แต่ปล่อยให้มันเรียกตัวเองว่าพี่ตามใจอยาก "หรือต้นจะเรียกพี่ว่าผัวขา พี่ก็ไม่ว่าอะไรนะ" แสรดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไอ้ต้าพูดเสร็จแล้วก็วิ่งหนีผมที่วิ่งไล่เตะ ไอ้ผัวบ้า ใครจะไปคะขากับมึง แมนๆ อย่างกูต้องผัวค้าบบบบบบบบ เย้ยยย ไม่ใช่แล้ว เล่าไปเล่ามาชักเคลิ้มมม ไม่มีใครเป็นผัวเป็นเมีย เราเป็นแค่แฟนกับครับพี่น้องงงงงงง
ไอ้ต้าวิ่งไปถึงป้ายรถเมลล์ก่อนส่วนผมหิ้วทั้งเป้ทั้งรองเท้าตามไปติดๆ "ช้าจังเลย หิ้วของจ่ายกับข้าวแค่นี้ทำไมช้าจังป้า" ไอ้เหี้ย ป้าบ้านมึงเส่ แล้วจะแดกไหมล่ะ กับข้าวยี่ห้อไนกี้อ่ะ กูจะยัดให้ "เหี้ย" ผมตอบรับคำเดียว ทั้งป้ายรถเมลล์ไม่มีใครมีแค่ผมกับไอ้ต้าสองคน
"ว่าแต่ใครวะ ที่เขียนจดหมายให้ต้นน่ะ" ไอ้ต้าพูดเหมือนบ่นลอยๆ ผมเงยหน้ามอง "นี่ๆๆ อย่าบอกนะว่าหึง" ผมถามยิ้มๆ บอไม่ถูกว่าอยากให้มันหึงหรือเปล่า แตถ้าหึงเล็กๆบ้างกูก็ดีจายยยเหมือนกันแหะ "อือม์ หึงก็หึง" ไอ้ต้าตอบ ผมก็ขมวดคิ้วมอง "อ้าว ก็อยากให้กูหึงไม่ใช่เหรอ" อะไรวะ ใครบอกมึงว่ากูอยาก "เปล่านะ ไม่หึงอ่ะดีแล้ว เผื่อถ้าไอ้คนนี้มันน่ารักกว่า กูจะได้มีใหม่ได้" ผมพูดตรงข้ามกับใจ ไอ้ต้าก็เหล่ๆ เอาเส่ แน่จริงลงมือกับกูเลย กูเสี้ยนแล้ว ตรงป้ายรถเมลล์นี่ก็ได้
"รถมาแล้ววว" ไอ้ต้าร้องบอก อ้าว กูนึกว่ามึงเหล่กู ที่แท้เหล่รถเร้อออ ผมรวบรวมกับข้าว เอ้ย เป้กับรองเท้าที่ถือมาแล้วเตรียมขึ้น บนรถเห็นแต่ไกลว่าไม่มีคนเท่าไหร่นัก พอรถจอดป้าย ผมก็ขยับตัวจะขึ้นแต่แล้วก็
"เฮ้ยยยย ไอ้เหี้ยยยยย" เสียงผมร้องลั่น ก็ไอ้เหี้ยต้าแม่งเสือกดึงกางเกงบาสที่ผมใส่อยู่ลงมากองตรงหัวเข่า มือสองข้างก้ไม่ว่างถือของอยู่ เหี้ยยย ดีนะที่มีบ็อกเซอร์อยู่ แต่แล้วกูจะขึ้นรถยังไง คนในรถที่อยู่ริมหน้าต่างหันมามองแล้วก็หัวเราะ ผมรีบเหวี่ยงข้าวของขึ้นไปบนรถดึงกางเกงขึ้นแล้วกระโดดขึ้นรถอายๆ ตามติดๆมาด้วยไอ้ต้าที่หัวเราะชอบใจที่แกล้งผมได้
"ทำเหี้ยไรเนี่ย คนมองใหญ่เลย แม่งคงนึกว่ามึงกับกูปัญญาอ่อน เล่นอะไรไม่เข้าท่า" ผมร้องบอกไอ้ต้าเบาๆ ไอ้ห่าเอ้ย กูว่ากูเป็นคนอายยากแล้วยังอายได้เลย "ดีสิ ต้นปัญญาอ่อน จะได้ไม่มีใครมาจีบ" แล่วๆๆๆๆๆๆๆ โป๊ะเชะ กระดึ้บๆๆ หึงกูนี่หว่าเฮ้ยยยยย ป๊าดดดด ฉึ่งๆๆๆๆๆๆ ดีใจเว้ย ตะแน่วๆๆ แต่วๆๆๆๆ อิปุอิโป๊ะ
ใครอ่านบรรทัดข้างบนไม่ออกก็ข้ามไปเหอะ เป็นอารมณ์ดีใจของกูเอง แฮ่ๆๆ "หึงเง๋ออออ" ผมถามใส่เสียงปัญญาอ่อนเต็มเหนี่ยว ไอ้ต้าหันมามอง "ไม่อ่ะ ใครบอกว่าหึง" หูยยยย ไอ้แสรดดดด นอกจากควยจะแข็งแล้วปากยังแข็งได้อีก บอกมาเหอะว่าหึง เดี๋ยวกูให้เย็ดทีนึง
ผมไม่พูดอะไรต่อ นั่งอมยิ้มไปตลอดทาง หุหุ นานๆจะเห็นไอ้ต้ามันหึงออกหน้าออกตาสักที ทำให้มันหึงบ่อยๆดีกว่า "ลายมือก็น่ารัก หน้าตาน่าจะน่ารักด้วยเนอะ" ผมพูดลอยๆ ไอ้ต้าหันมาเจอผมที่อมยิ้มอยู่ก็หันพรืดออกหน้าต่าง ผมเอานิ้วจิ้มที่แขน "จิ้มๆๆๆ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้ต้าเอามือมาปัดแขนยังมองไปนอกรถ
"จิ้มๆๆๆๆๆๆ" ผมเอานิ้วจิ้มไปตามแขนปากก็ร้องจิ้มๆ ไปด้วย ไอ้ต้ายังไม่มอง ผมเลยเปิดเป้หยิบปากกาเมจิกในกระเป๋าขึ้นมา ก่อนจะเขียนเป็นคำ "หึง Me?" แล้วผมก็ยื่นไปตรงหน้าไอ้ต้า ไอ้ต้าเหลือบมองมือผมนิดนึงก่อนจะอมยิ้มแต่ยังไม่ยอมมองหน้าผม ผมเบียดเข้าไปอีก มือที่เขียนคำนั้นโบกสะบัดอยู่ตรงหน้าไอ้ต้า
"อ่าาาา งอนต้นเหยออออ" ผมถามไอ้ต้าที่ไม่ยอมมอง เอาแต่ยิ้ม ผมหมั่นไส้ เลยเอามือจิ้มเอวมันแรงๆ "เฮ้ยยๆ พอๆๆเลย" แฮ่ .... บ้าจี้นี่หว่าาาา ไอ้ต้าหันหน้ามายิ้มๆ "ไม่ได้หึง แต่ชอบ" อ้าว ชอบอะไรวะ อย่าบอกนะว่าชอบที่กูมีคนมาจีบ โหยยยย หึงดีกว่าอีก อย่าชอบเลย
"ชอบจริงๆนะ" ไอ้ต้าพูดพลางจับมือผมไว้ ผมมองคนในรถ ไม่มีใครหันหลังมาดูผมกับไอ้ต้าหรอก แต่กูกลัวจะมีคนรู้จัก ไอ้ต้ากุมมือผมแน่นก่อนกระซิบ "ชอบจังเลย หึง Me เนี่ย" ผมเอะใจอะไรบางอย่าง มันชอบหึงMe "หึง Me ก็เท่ากับ...." ผมพูดออกมา ก่อนไอ้ต้าจะต่อให้จบ "หีมึง" ฉ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กูมีหีกับเค้าที่ไหน ไอ้เชี่ยยยยยยยย
พอกลับถึงบ้านผมกับไอ้ต้าก็ปฏิบัติภารกิจประจำวันแล้วก็เข้านอนตามปรกติ พอเช้ามาผมก็ตื่นมาในอ้อมแขนไอ้ต้า (อีกแล้ว) สักพักไอ้ต้าก็ตื่น มานอนยิ้มมองผมอยู่ "คิดถึงจัง"ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ "หา อะไรนะ คิดถึงทำไมวะ นอนกอดกันทั้งคืนยังจะคิดถึงอีก" ผมตอบงงๆ มือไอ้ต้าเริ่มอยู่ไม่สุขแล้ว เลื้อยมาเจอะควยกูพอดี
"เฮ้ยย เดี๋ยวนี้เป็นอะไรเนี่ย หื่นจัง" ผมร้องถามหลังกระโดดหลบอุ้งมือมาร ไอ้ต้ายิ้มชอบใจ "ไปอาบน้ำเหอะ เดี๋ยวไปเรียนไม่ทัน" ผมบอกไอ้ต้าที่ยังทำท่านอนเอื่อยเฉื่อยอยู่ ผมคว้าผ้าเช็ดตัวเตรียมอาบน้ำ ไอ้ต้าก็ลุกขึ้นมายืนกอดผม "เป็นอะไรเนี่ยวันนี้" ผมร้องงงๆที่ไอ้ต้ามันไม่ค่อยเหมือนทุกวัน ไอ้ต้ายิ้มให้ "เปล่า ไม่มีอะไร แค่จะบอกว่า พี่รักต้นนะครับ" เย้ยยยยยย มาบอกรักอะไรกันบ่อยแบบนี้วะ
"เป็นอะไรเนี่ย บอกมานะเว้ยยย" ผมร้องงงๆ กับพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของไอ้ต้า ดีกรีความหื่นไม่รู้มาจากไหนนักหนา ไอ้ต้าโอบผมแน่น "ก็ต้องบอกรักต้นบ่อยๆ เดี๋ยวเผื่อมีใครมาบอกรักต้นเหมือนพี่ แล้วทำให้ต้นเปลี่ยนใจ พี่ก็แย่ดิ" ไอ้ต้าบอกเบาๆ ผมตัวเบาโหวง "ไม่มีใครที่ต้นบอกรัก แล้วรู้สึกรักเหมือนที่ต้นรักพี่ต้าหรอก เชื่อต้นสิ" ผมตอบเบาๆ
คำพูดผมไม่มีคำตอบจากไอ้ต้า แต่เปลี่ยนเป็นรอยจูบประทับที่ริมฝีปากเหมือนต้องการการันตีว่าพูดจากปากนี้จริงหรือไม่ ผมปล่อยให้ไอ้ต้าพิสูจน์ความจริงใจเต็มที่ "ปากหวานจัง" ไอ้ต้าพูดเบาๆ อ่ะจ๊ากกกกกกกกกกก กูอายเว้ยยย ไปอาบน้ำดีกว่าาาาาาา
ผมดิ้นหลุดจากไอ้ต้าแล้วก็เข้าไปอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก่อนจะแยกย้ายไปเรียน ยังไม่ทันขึ้นรถดี ไอ้ต้าก็โทรเข้ามา "มีอะไรอ่ะ" ผมกรอกเสียงใส่มือถือ "วันนี้ต้นเรียนอะไรวิชาแรก" ไอ้ต้าถามมา ผมก็งงๆ ว่ามันจะถามทำไม แต่ก็ยอมบอกมันไปว่าผมเรียนอะไร "โอเค แล้วเดี๋ยวจะโทรหานะ" ไอ้ต้าบอกมาก่อนวางสาย ผมก็งงๆ แต่ก็ปล่อยให้ไอ้ต้ามันทำอะไรบ้าๆของมันไป
วิชาแรกที่ผมเรียน เป็นวิชาเรียนรวมกับเพื่อนจากคณะอื่นอีกเป็นร้อยคน ผมกับไอ้ฟ้านั่งด้วยกัน เรียนไปได้สักสิบนาที กำลังเคลิ้มกับเสียงโมโนโทนของอาจารย์ ก็รู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างๆ ผมสะดุดใจนึกถึงคนที่เขียนจดหมายน้อยทันที เลยไม่กล้ามองหน้า จะใช่มันหรือเปล่าวะ เย้ยยยยย เห็นขามันแล้ววว ผู้ชายซะด้วยเส่
"น้องครับ พี่ขอยืมดูเล็คเชอร์หน่อยดิ พี่มาไม่ทันช่วงแรกอ่ะ" เย้ยยยยยย อย่ามายุ่งกะกูได้ป่ะค้าบบบบ ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันไม่พูดเปล่า เอื้อมมือมารอรับด้วย แต่เอ๊ะ เสียงมันก็ว่าคุ้นแล้วนะ มือมันกูว่ากูเคยเห็นที่ไหนวะ "น่านะ ขอหน่อยดิ" เสียงคุ้นๆดังขึ้นอีกครั้ง ผมค่อยๆเงยหน้าไปตามมือ ใจเต้นกระตึกๆๆๆ เฮ้ย ไม่แค่มือแล้วเว้ย แขนก็คุ้น ผมเงยหน้าขึ้นไปอีก เฮ้ยยย มันมาได้ไงเนี่ยย แล้วมันจะมาทำมายยยยยยย
"แว๊กกกกกกกกกกกก มึงมาที่เนี่ยทำไมวะพี่ต้า"
++++++++++++++++++++++++++++++++++ปล.ขอบคุณพี่ตั้มครับ รู้ใจไอ้ต้นจริงๆเลย
ชอบให้แฟนหึงมั้ย
ตอบลบชอบนะ
แต่อยากให้หึงแบบมีเหตุผลอ่ะ
แบบว่า กับเพื่อนฝูงเรานี่อย่าหึงได้ม้ายยยย
เด๋วนี้แทบไม่เหลือเพื่อนแล้วเนี่ย มันเล่นตั้งหน้าตั้งตาหึงไปหมด เฮ้อออ