"ผู้หญิงในสเปคพวกมึง (มีเปล่าวะ) เป็นแบบไหนกันวะ" สาวๆ ก็ตอบได้นะครับ เผื่อจะอยากฉิ่งบ้างมันก็เสียวดี
**********************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 127
"เดี๋ยวสิ ก่อนต้นจะไปกินหอย ต้นมาให้พี่ซ้อมกินถั่วก่อนสิ" เย้ยยยยยยย นี่มันในมหาลัยนะเว้ยยย จะมาทำหื่นอะไรในนี้ "ไม่ได้เว้ยยย เดี๋ยวมีคนมาเห็น" ผมร้องปฏิเสธไอ้ต้าที่เบียดเอาควยมาแนบหน้าขา เหี้ยเอ้ย แข็งตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ย
"น่าาาา ไม่มีใครเห็นหรอก อีกตั้งนานกว่าจะเลิกเรียนไม่ใช่เหรอ" ไอ้ต้าพูดหื่นๆ ผมถอยหลังจนติดกำแพงไอ้ต้าก็ยังประชิดแนบแน่น "ไม่เอาอ่ะ" ผมปฏิเสธ ทั้งที่ใจก็อยาก แต่ทำไงได้ละวะ ที่นี่มันที่มหาลัย แถมเป็นอาคารเรียนรวมด้วย ถ้าเป็นที่เงียบๆแบบที่โรงยิมก็ว่าไปอย่าง แฮะๆๆ
ไอ้ต้าไม่ฟังเสียง ประทับรอยจูบแผ่วเบาที่ริมฝีปากผม ลมหายใจกรุ่นอายความหงี่ลอยปะทะเข้าจมูกผมเต็มๆ ร่ายกายผมมีปฏิกริยาตอบสนองโดยอัตโนมัติด้วยการอ้าปากกว้างปล่อยให้ไอ้ต้าชำแรกลิ้นอ่อนนุ่มเข้าคว้านไปจนทั่วกระพุ้งแก้ม
"เดี๋ยวๆ พอก่อน" ผมร้องห้ามด้วยเสียงแหบพร่า ความต้องการมันเกินขีดจำกัดไปนานแล้ว แต่ตรงนี้มันไม่เหมาะเลยจริงๆ กูนึกภาไม่ออกเลยว่าถ้ากูทำอะไรกันที่นี่แล้วเกิดมีคนมาเห็นเข้ากูคงไม่ต้องเรียนแล้ว เพราะต้องเอาปี๊ปคุมหัวเวลาไปไหนมาไหน
"พี่ต้า พอก่อนนะครับ" ผมพูดคำที่ตรงข้ามกับความรู้สึกออกไป ไอ้ต้ามองหน้าผมอย่างแปลกใจ มีไม่กี่ครั้งหรอกที่ไอ้ต้นเป็นฝ่ายห้าม เพราะส่วนใหญ่ไอ้ต้นจะตามน้ำ หรือไม่ก็เป็นฝ่ายขึ้นคร่อมเองเลย แหะๆ ผมจับมือไอ้ต้าไว้ "นะครับ ไว้รอกลับไปบ้านนะ" ผมร้องขอ ไอ้ต้านิ่งคิดก่อนพยักหน้าให้ เฮ้อ ค่อยยังชั่ว "เดี่ยว" ไอ้ต้าจับมือผมไว้ตอนที่ผมกำลังจะเปิดประตู
"วันนี้ขอพี่อยู่เรียนกับต้นทั้งวันเลยนะ" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ผมไม่ตอบด้วยคำพูด แต่ใช้วิธีการหอมแก้มไอ้ต้าเบาๆ เป็นสัญญาณว่าตามใจมัน ไอ้ต้าหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะปล่อยมือผมให้เปิดประตูห้องน้ำออกมา ผมแอบแง้มประตูออกมาดู เฮ้อ ไม่มีใคร รอดไปอีกครั้งกู ผมกับไอ้ต้าออกจากห้องน้ำแล้วไปนั่งที่โรงอาหารเพื่อรอเรียนตอนบ่าย สักพักเพื่อนๆผมก็ทะยอยเดินออกมาจากตึกเรียนรวม
"เฮ้ย ไอ้ต้น ไปไหนมาวะ" ไอ้ฟ้าเรียกผมในมือถือของพะรุงพะรัง "อ่ะของมึง ไปไหนมาไหนไม่เคยบอก นี่ถ้าพี่ต้าไม่อยู่กูจะขอถีบมึงซักที" ไอ้ฟ้าพูด ไอ้ต้าหัวเราะกิ๊ก "พี่อยู่ฟ้าก็ถีบไอ้ต้นได้ พี่ฝากทีนึงงแล้วกัน" เย้ยยยยยยย ผมกระโดดออกจากเก้าอี้รอดส้นตีนไอ้ฟ้าที่เงื้อตามคำสั่งไอ้ต้าหวุดหวิด
"เหี้ยเส่ อย่างมึงจะถีบกูช้าไปสิบปี" ผมพูดไปกระโดดเต้นฟุตเวิร์คไป "แต่ถ้ากูถีบเนี่ย คงไม่ช้าไปนะ" ผมหันหลังไปดู แต่ไม่ทันแล้ว "พลั่ก" ไอ้ต้นเซถลาไปข้างหน้า ดีนะที่ไอ้ต้ามันอยู่ตรงนั้นผมเลยเซแซดๆไปล้มทับมัน "เฮ้ย พี่ทักอ่ะ" ผมแกล้งบ่นเอามือลูบก้นอยู่บนตักพี่ต้าที่นั่งหัวเราะไม่หยุด "สมน้ำหน้า" ไอ้ฟ้าส่งเสียงชื่อชมอีกแรง
"เฮ้ยต้น ลงไปก่อน" พี่ต้าหยุดหัวเราะแล้วกระซิบสั่งผมเบาๆ ผมที่ลืมตัวรีบเลื่อนตัวลงจากตักไอ้ต้า สายตาคนในโรงอาหารเริ่มเหล่มาทางพวกผมแล้ว ไอ้ทักเหมือนจะรู้รีบพูด "แหมไอ้ต้น พอพี่ชายมานี่มึงกวนตีนใหญ่เลยนะ นึกว่าพี่ชายมึงจะช่วยมึงรึไง" ไอ้ทักพูดจงใจให้เายงดังผิดปรกติ ให้คนที่ได้ยินรู้ว่าผมกับไอ้ต้าเป็นพี่น้องกัน ไม่ได้เป็นอย่างอื่น ผมทำปากขมุบขมิบบอกพี่ทักไปว่า "ขอบคุณคับ"
ไอ้ต้าอยู่กินข้าวกับผมและเรียนช่วงบ่านด้วยตามที่มันบอก ผมไม่แปลกใจเลยว่าไอ้ต้ามันเข้ากับเพื่อนๆผมได้เป็นอย่างดี อาจเป็นเพราะว่ามันเคยเจอเพื่อนผมมาแล้วตอนวันเกิดผม แล้วอีกอย่าง พวกสาวๆเองก็พร้อมที่จะทำความรู้จักไอ้ต้าแบบหมดเปลือกอยู่แล้ว
"ไอ้ต้น พี่ชายแกเค้ามีแฟนยังอ่ะ" เพื่อนผู้หญิงคนนึงของผมกระซิบถาม ผมอ้าปากค้างแล้วก็หุบ แล้วก็อ้า แล้วก็หุบ เหี้ยเอ้ย ตอบว่าไงดีวะ เอางี้แล้วกัน "มีแล้ว คบมานานแล้วด้วย" ผมพูดเสียงแปร่งๆจนตัวเองยังแปลกใจ เย้ยยย อะไรวะไอ้ต้น ทำไมมึงถึงจ้องหน้าไอ้ต้าเหมือนมันไปทำอะไรผิดอย่างนั้น
"เสน่ห์แรงจังนะ สาวๆตรึมเลย" ผมพูดกับไอ้ต้าเสียงตึงๆทันทีที่เราอยู่กันสองคน ไอ้ต้าเกาหัวแกรกๆ แบบงงๆ ผมเองก็งงตัวเองเหมือนกันว่าผมพูดอะไรแบบนั้นไปได้ยังไง "เป็นไรอ่ะต้น" ไอ้ต้าถามผม ผมสำรวจความรู้สึกตัวเองอีกครั้งก่อนจะตอบ
"กูว่า กูหึงมึงว่ะพี่ต้า" ผมพูดงงๆกับตัวเอง ไอ้ต้าหัวเราะกิ๊กแบบไม่เชื่อ "เฮ้ย ถามจริง ต้นอ่ะนะหึงพี่จริงๆเหรอ" อ้าวไอ้ต้า ถามกูงี้ได้ไงวะ ถึงกูจะไม่มั่นใจ แต่อาการกูมันออกแบบนั้นไปโดยที่กูไม่รู้ตัว ถ้าไม่เรียกหึงแล้วจะเรียกอะไร
"หึงหรือหวง" ไอ้ต้าถามผมน้ำเสียงปนความทะเล้น ผมเหล่ตามอง "ไม่รู้ ไม่เคยเป็นมาก่อน" ผมตอบไปตามตรง เพราะความรู้สึกหึงคั้งนี้น่าจะเป็นครั้งแรกในชีวิตผม หึงอะไรไร้สาระว่ะต้น แค่คนเขามาถามว่าพี่ชายมึงมีแฟนแล้วแค่นี้มึงก็ออกอาการแล้ว
"พี่ต้า ขออะไรอย่างดิ" ผมหันไปขออะไรบางอย่างจากไอ้ต้าเผื่อจะเป็นตัวช่วยให้ผมหายนอยได้ ไอ้ต้ามองอย่างตั้งใจ "ถ้าเมื่อไหร่ต้นทำท่า.. อ่า... หึงพี่ พี่ต้าเขกหัวต้นที" ผมพูดสิ่งเดียวที่นึกได้ ถ้าไอ้ต้ามันเขกกระโหลกกูตอนที่สติแตก คงช่วยเรียกให้กูกลับคืนมาได้ "เฮ้ย เอาจริงอ่ะ" ไอ้ต้าถาม ผมพยักหน้าเอาวะ กูไม่อยากให้ความหึงของกูมันสร้างเรื่องราวอะไรให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตขึ้นมาโดยไม่ตั้งใจนี่หว่า ยอมเจ็บตัวหน่อยเดี๋ยวก็ดีเอง
"โป๊ก" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก "หายยัง?" ไอ้ต้าถามผมทันทีที่เขกหัวผมโดยผมไม่ทันตั้งตัว เหี้ยเส่ กูไม่ได้บอกให้มึงเขกตอนนี้นี่หว่า "หายแย้วววว" ผมพูดไปลูบหัวตัวเองไป ท่าทางจะได้ผลวุ้ย อย่างน้อยเรื่องที่ทำให้กูนอยเมื่อกี้มันมลายหายแว๊บไปกับมะเหงกที่เขกกลางกบาล
ไอ้ต้าทำตัวกลมกลืนเป็นนักเรียนปีหนึ่งกับพวกเพื่อนๆผม พอเพื่อนๆเผลอมันก็ชี้สาวๆในห้องให้ผมดู ว่าคนโน้นโอไหม คนนี้ไหวป่าว ซึ่งก็จบด้วยหัวผมที่โดนเขกเกือบสิบที เจ็บว่ะ แต่ที่รู้ๆ พออารมณ์หึงกูปะทุตอนที่ได้ต้าบอกว่าสาวคนไหนสวย คนไหนน่ารักมันลดฮวบฮาบไปได้ เอาเว้ย กูมันไอ้หนุ่มเลือดร้อน ขืนปล่อยให้ความหึงเข้าครอบงำมีหวังได้ตีไอ้ต้าหัวแตก
พอจบคลาสบ่าย ผมมีเวลาอีกประมาณสองชั่วโมงก่อนจะเริ่มซ้อมบาส พวกผมกับไอ้ฟ้ากับแฟนมันเลยไปนั่งเล่นแถวๆหน้าหอสมุด ไอ้ฟ้ากับแฟนอ่ะไม่ต้องห่วงหรอกว่ามันจะสนใจผมกับไอ้ต้าหรือเปล่า นั่งสุมหัวคิกคักกันสองคนไม่ได้สนใจคนอื่นเลย
"คนนี้เป็นไงต้น" ไอ้ต้าพูดพลางชี้ให้ดูสาวผมยาวหุ่นเอ็กส์แตกคนึงที่เดินผ่านไป แม่มึงเอ้ยนมหรือวะนั่น กูนึกว่ามึงเป็นลิงหิ้วมะพร้าวซะอีก "เย้ยยย" ผมร้องเบาๆเมื่อเห็นหน้าหล่อนเต็มๆ เหี้ยเอ้ยกูนึกเล่นๆว่ามึงเหมือนลิงก็ไม่ต้องทำหน้าเหมือนก็ได้ "โห แม่ง เสียดายว่ะ หุ่นสุดยอด" ไอ้ต้าเปรยออกมา ผมหันหน้าจะไปเสนอความเห็นแต่แล้วก็
"โป๊ก" แสรดดดดดดดดดดด ฟังกูก่อนเส่ว่ากูจะพูดอะไร ไม่ใช่เอะอะอะไรก็เขกเอา เขกเอา ผมถูหัวป้อยๆ ไม่ได้สังเกตว่ามีขาคู่นึงมาหยุดตรงหน้า สายตาผมยังจ้องหน้าไอ้ต้าที่มองอะไรบางอย่างอึ้งๆอยู่ ผมเลยหันไปตามสายตามัน
"ต้นใช่ไหม เราฝนไง จำได้ป่ะ" ผมมองเจ้าของเสียงงงๆ ใครวะ หน้าอย่างงาม หุ่นอย่างนางแบบ ว่าแต่มาบอกกูทำไมว่าชื่อฝน กูไม่เห็นจะอยากรู้เลย ผมทำหน้างงๆให้แบบโง่ๆ ใครกันวะฝน จำได้ไหม แสดงว่ารู้จักกันแล้วนี่หว่า แต่ว่ารู้จักที่ไหนวะ
"ดั้กกี้ไง" ฝนพูดยี่ห้อน้ำยาล้างห้องน้ำ เอ้ย นมเปรี้ยวยี่ห้อหนึ่งขึ้น มาเลยบางโง่มาจนถึงบางอ้อ อ่อ ฝนนี่มันเคยตกรอบไอ้นมเปรี้ยวยี่ห้อนั้นเหมือนกูนี่หว่า แต่ว่ามันเรียนที่นี่เหรอวะ ทำไมไม่ยักรู้ แต่ถ้าพูดจริงๆนี่กูแทบจะลืมหน้ามันไปแล้วนะเนี่ย โตขึ้นแล้วนมใหญ่ชิบหายเลย
"หน้าอกกี่นิ้ววะ" เฮ้ย ใครเขาจะไปถามแบบนั้น อันนั้นกูคิดในใจ แต่ที่ถามจริงๆอ่ะคือ "อ้าว เออ จำได้แล้ว ฝนเรียนที่นี่เหรอ คณะอะไรอ่ะ" ผมถาม ฝนยิ้มที่ผมจำมันได้ "นิเทศน์ นี่เราเกือบจำต้นไม่ได้เลยนะเนี่ย โตขึ้นเยอะเลย" หุหุ ถ้ามึงรู้ว่านอกจากตัวกูโตแล้ว ควยกูยังเปลี่ยนจากเจ็ดปลายๆเป็นแปดต้นๆด้วยนะเว้ยย "เออ ฝนก็....(ในใจอยากพุดว่าใหญ่) ฝนก็เป็นสาวแล้ว ต้นเกือบจำไม่ได้เหมือนกัน" ผมพูดไปตามความจริง จริงๆแล้วกูจำไม่ได้เลยมากกว่า เพราะตอนประกวดก็คุยกันไม่กี่คำ แบบว่าตอนนั้นกูกินเมาเท่นดิวอยู่ไง จำได้ป่ะวะ
"เห็นต้นหลายทีแล้ว แต่ไม่กล้าทัก ไม่แน่ใจว่าใช่ต้นหรือเปล่า" ฝนพูดพลางนั่งลงข้างๆผม ผมแอบเหล่ไอ้ต้านิดนึง เย้ยยยย อย่ามองอย่างงั้นเส่ ผมเขยิบห่างจากตัวฝนเล็กน้อย ทำเป็นหันหน้าคุยกับฝน แต่แอบเอาหลังพิงไหล่ไอ้ต้า "ต้นเรียนคณะอะไรน่ะ เคยเห็นซ้อมบาสด้วย เป็นนักบาสเหรอ" ฝนถามผมเสียงสดใส จะว่าไปฝนมันก็น่ารักแพ้ใครซะที่ไหนล่ะ ความสวยดาวชิดซ้าย ความใสไอ้อาร์ตชิดขวา
"อือ ได้ทุนบาสน่ะ" ผมตอบไปตามตรง ฝนยิ้มให้ผมจนผมใจสั่นต้องหลบตาหันไปทางไอ้ฟ้า อ้าว จ้องฝนซะงั้น เดี๋ยวเจ้นกแฟนมึงก็ส่งมึงไปนอนวัดหรอก "ดีใจจังเลยได้เจอต้นอีก ไว้วันหลังคุยกันนะ วันนี้ฝนต้องรีบกลับ" ฝนพูดพลางลุกจากโต๊ะ แม่งก้มตัวซะลูกมะพร้าวแกว่งมองลอดเห็นสะดือเลยเว้ย เสื้อในแม่งผ้าหมดรึไง กระดุมนักศึกษามันรั้งเต้าจนเสื้อแทบฉีก
"เอื้อก" ผมกลืนน้ำลายลงคอแบบไม่ตั้งใจ ฝนยิ้มทิ้งทวนให้ผมอีกครั้งก่อนจะหิ้วมะพร้าวสองลูกจากไป บั้นท้ายกลมกลึงในกระโปรงนักศึกษาเข้ารูปทำเอาผมมองตาค้างแบบไม่รู้ตัว
"โป๊ก" โอ้ยยยยยยย ผมหันไปดูไอ้ต้า กูไม่ได้หึงมึงซักหน่อยแล้วมาเขกหัวกูทำมายยยย "โป๊กๆๆๆๆๆๆ" ไอ้ต้าแจกมะเหงกอีกชุดใหญ่ หน้าตามันบูดเป็นตูดหมา "หยู๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด" ผมร้องห้ามเสียงดังเพราะเจ็บหัวไปหมดแล้ว ไอ้ต้าชะงักค้างส่งตาเขียวให้ ผมเหลือมมองไอ้ฟ้าที่ตอนนี้กลับไปหาอะไรในหม้อเจ้นกเหมือนเดิมแล้ว "อะไรอ่ะ" ผมกระซิบพลางคลำหัวป้อยๆ น้ำตาแทบร่วง ไอ้ต้าแยกเขี้ยว "ใคร" คำถามลอดมาตามไรฟันที่กัดกรอด อะไรวะเนี่ย หึงกูเร้อ ไหนบอกว่าจะไม่หึงไง
"เพื่อนตอนประกวดง่ะ" ผมตอบ ไอ้ต้ายังจ้องอยู่ "ไม่มีอารายยยย" ผมย้ำเบาๆแต่หนักแน่น ไอ้ต้าผ่อนสีหน้าลงนิดหน่อย แต่ตายังกระตุกน่ากลัว "ให้มันแน่เหอะว่าไม่มีอะไร" อ้าว พี่ต้าค้าบบ ไหนบอกว่าไม่หึงไงอ่ะเพ่ ผมเบียดกระแซะเข้าไป นี่ถ้าไม่มีใครกูกระโดดจูบปากให้หายข้องใจ "บอกแล้วไง ว่ารักมึงคนเดียว" ผมพูดเบาๆ ไอ้ฟ้ากับพี่นกไม่ได้สนใจ ไอ้ต้ายิ้มออกมาจนได้ ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก
"ว่าแต่ฝนเนี่ย ผ่านไหมอ่ะพี่ต้า"
ผ้หญิงในสเปคเหรอคะ
ตอบลบก็ตัวเล็ก ๆ ตาโต ๆ ผมสั้น ๆ นิสัยขี้งอน ขี้อ้อน เหมือนลูกหมาอ่ะ นมเล็ก ๆ ขาว ๆ ง้องแง้ง ๆ เหมือนเด็กน้อย
อิอิ ชอบจริง ๆ นะเนี่ย