ถึงเพื่อนๆ จากไอ้ต้น
และแล้วก็มาถึงตอนนี้ ตอนที่ 100 จนได้ ไม่น่าเชื่อนะครับว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ อย่างที่เคยบอกไว้ว่า ผมไม่คิดมาก่อนหรอกว่าเรื่องราวของผมมันจะยืดยาวแบบนี้ ความตั้งใจแรกคือการที่เขียนคือจะเขียนเรื่องโชว์สนุกๆ เท่านั้น แต่ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ มันไม่ได้มีด้านสนุกด้านเดียว ความเศร้าเสียใจ มันก็คือสีสันของชีวิตเหมือนกัน
มีคนอยู่คนนึงที่มีส่วนที่ทำให้เรื่องนี้เป็นแบบทุกวันนี้ คนที่ยืนเคียงข้างผมมาตั้งแต่ผมจำความได้ คนที่ดูแลเอาใจใส่ผมมาตลอดตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ และเป็นคนที่สอนให้ผมรู้จักความเสียว แหะๆ เป็นคนแรก แต่ไม่ว่าคนคนนั้นจะทำอะไรมาบ้าง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เค้าคือคนที่ผมพูดว่ารักได้เต็มหัวใจ ไม่ได้ดูรักแห่งสยาม แต่เคยได้ยินคำพูดที่ว่า เพลงรักถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้ มันก็คงคล้ายๆ กับเรื่องนี้ เรื่องรักถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้
ผมเคยถามตัวเองหลายครั้งก่อนหน้านี้ ว่าทำไมผมถึงเลือกคนคนนี้มาอยู่ร่วมชีวิต ผมก็ได้รับคำตอบเดิมๆมาโดยตลอดว่า ผมไม่ได้เลือกเอง แต่หัวใจมันเป็นคนเลือกตะหาก แต่ผมก็ดีใจที่หัวใจของผมมันตัดสินใจให้คนคนนี้ได้ดูแลความรักที่ผมมี และผมก็มั่นใจว่า หัวใจของผมเลือกไม่ผิดอย่างแน่นอน
ใช่แล้วครับ คนนั้นคือพี่ต้า หรือไอ้ต้านั่นเอง ผมกับไอ้ต้ามามากมายเหมือนกับที่เพื่อนๆ ได้อ่านกันแล้ว สิ่งที่เราสองคนรู้กันเสมอก็คือ รักของเราถูกสั่งสมมาเองโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ ความรักแบบพี่น้องนั่นคือความรู้สึกแรกที่เรามี แต่เมื่อนานวันผ่านพ้นไป เราก็เริ่มเห็นหัวใจของเราเองแล้วว่า เราสองคนนั้นรักกันมากกว่าคำว่าพี่น้อง สายใยของความเป็นพี่น้องหล่อหลอมให้เรารักและเข้าใจ เราสองคนข้ามผ่านส่วนที่ยากที่สุดมาได้นั่นคือการยอมรับ การยอมรับของคนอื่นเป็นเรื่องขี้ผงเมื่อเทียบกับตัวเองว่า เราจะรักพี่น้องตัวเองแบบคนรักได้หรือไม่
อาจเป็นโชคดีของผมกับไอ้ต้า ที่เราสองคนเป็นแค่พี่น้องคนละสายเลือด แต่ต้องยอมรับอย่างนึงว่าผมกับไอ้ต้าถูกมองว่าเป็นพี่น้องแท้ๆ กันตั้งแต่ต้น จนบางครั้งผมก็หลงลืมไปว่าไอ้ต้ามันเป็นพี่ชายแท้ๆ ของผม การข้ามผ่านเรื่องนี้ของผมมันไม่ง่ายเลย แต่เมื่อผ่านมันได้แล้วผมกับพบว่ามันง่ายนักที่เราจะยอมรับเรื่องนี้กับคนอื่นได้
คงไม่มีอะไรที่จะพูดได้มากกว่าคำขอบคุณ เรื่องของผมยังไม่จบ ความรู้สึกต่างๆที่เพื่อนๆแสดงออกมาผ่านคอมเมนต์ล้วนเป็นแรงผลักดันให้คนอย่างผมมีโอกาสสร้างความสุขมาจนถึงทุกวันนี้ ผมพูดได้เต็มปากว่า ถ้าไม่มีทุกคนที่อ่านเรื่องราวของเราสองคน ก็คงไม่มีไอ้ต้นไอ้ต้าแบบที่เพื่อนๆ รู้จัก ผมกับพี่ต้าก็จะเป็นแต่เพียงเรื่องของผมกับไอ้ต้าสองคน ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น ถ้าถามผมว่าทำไมผมถึงคิดจะเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนได้อ่าน คำตอบมันจะถูกซ่อนอยู่ในตอนที่เหลือครับ
สุดท้าย ผมขอขอบคุณทุกคนอีกครั้งที่ยอมรับผมกับไอ้ต้ามาเป็นส่วนนึงของทุกคน หากความสุขของผมกับไอ้ต้ามันจะเป็นความสุขของทุกคน เราสองคนก็ยินดีและพร้อมที่จะมอบความสุขนี้ต่อไปครับ
รักทุกคนนะครับ
ต้นไผ่
*****************************************
ถึงเพื่อนๆ จากไอ้ต้า
ผมคงคุยเก่งไม่เท่าต้นนะครับ แต่ครั้งนี้ต้นไม่ได้บังคับให้ผมมาพิมพ์แต่อย่างใด ผมทำด้วยความเต็มใจครับ
ผมยังจำได้ว่าวันแรกที่ต้นบอกผม ว่าต้นจะเขียนเรื่องลงเน็ท ผมหัวเราะไม่หยุด ที่หัวเราะก็เพราะว่าต้นไม่เคยทำอะไรที่ต้องใช้ความพยายาม หรือต่อเนื่องยาวๆได้สำเร็จ จากที่รู้จักต้นมา ต้นเป็นแบบนั้นจริงๆครับ พอต้นเริ่มเล่าเรื่อง ผมก็ต้องมาอ่านและคอมเมนท์ด้วยว่ารู้สึกยังไง ไม่ได้พิมพ์ลงบอร์ดนะครับ ผมกับมันแค่คุยกันเฉยๆ นอกจากผมแล้วยังมีพี่ชายใจดีอีกสองคนที่ต้นเคยเขียนขอบคุณไปเมื่อครั้งก่อนมาช่วยอ่านและแนะนำด้วย
ทุกตอนที่ต้นเล่า ผมจะเห็นต้นมีความสุขทุกครั้งมันชอบชวนให้ผมอ่านความเห็นคนโน้นคนนี้แล้วหัวเราะอย่างสนุกสนาน บางครั้งก็ดึกมากๆ แต่ผมไม่เคยห้ามต้นเรื่องนี้ เพราะผมดีใจที่น้องชายคนนี้มีความสุข จึงได้แต่เตือนเรื่องสุขภาพเท่านั้นครับ
ไม่รู้จะพิมพ์อะไรแล้วครับ เอาเป็นว่าขอบคุณเหมือนที่ต้นบอก ต้นใช้คำที่ผมเคยพูดไปว่า ขอบคุณที่ทุกคนเปิดโอกาสให้ผมกับต้นมีส่วนทำให้ทุกคนมีความสุข ทุกวันนี้ผมก็ยังคิดเช่นนั้น และก็คงจะเป็นแบบนี้ ตลอดไป
รักต้น และเพื่อนๆครับ
ต้า
*****************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 100 ร้อยแล้วจ้าาาาาาา
"ควยเธอเธอยาวสุดลำไส้ โดนกระแทกโคตรเจ็บไข่ ถึงแม้จะเจ็บเพียงไหน ฉันยังเสียวอยู่ทุกครั้งจะโดนเย็ดท่านี้ก็สะใจ จะเย็ดกันท่าไหนไม่สำคัญ เพราะว่าฉันจะยอมควยเธอคนเดียว ชั่วชีวิต" ผมอมยิ้มกับเพลงที่ตัวเองแต่ง เอาละวะไอ้ต้า เพลงก็ไม่รักไม่ซึ้งแต่เสียว แหะๆ แต่ว่ามันไปไหนวะ ยังไม่ทันคิดต่อ เสียงเปิดประตูก็ดังขึ้นมา
ผมหลับตาปี๋ ไอ้ต้ามาแน่ๆ เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาช้าๆ แล้วหยุดลงที่ข้างเตียง หุหุ มันจะอ่านเนื้อเพลงรึยังวะ ผมหรี่ตามองดู ไอ้ต้าจริงด้วย มันยืนยิ้มอยู่ข้างเตียง ในมือถือกระดาษที่ผมเขียนเนื้อเพลงวางไว้ แม่งยิ้มแป้นเชียวนะ แถมใส่เสื้อขาวกางเกงขาวอีก หล่อเกินไปล่ะ ไอ้เวงง
"ร้องไงวะเพลงนี้" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆที่เห็นผมมองอยู่ ผมทำหน้ากวนตีนซึ่งไม่ต้องทำก็กวนตีนอยู่แล้ว "เอาไมค์มาดิ เดี๋ยวร้องให้ฟัง" ผมพูดพลางคว้าควยไอ้ต้า ไอ้ต้าสะดุ้งโหยง มันไม่ได้เตรียมตัวมาก่อนนี่หว่า ผมหัวเราะสะใจ
"ตื่นนานรึยังเนี่ย" ไอ้ต้าพูดพลางนั่งลงที่ข้างเตียง หน้าใสๆ ของมันไปโดนแดดที่ไหนมาไม่รู้ แดงระเรื่อเลย "นานแล้วล่ะ มีเวลาเขียนเพลงตั้งเพลง" ผมพูดยิ้ม แล้วท้องผมก็ร้อง "จ๊อกกกกกกๆๆๆๆ จึ๊กๆๆ" แฮ่ๆๆ ไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อคืนนอกจากเค้กสองก้อน ก้อนนึงเค้กช็อกโกแลต อีกก้อนเป็นเค้กแข็งปวยของไอ้ต้า ไอ้ต้ายิ้ม "หิวละสิ อาบน้ำแต่งตัวไป จะพาไปเที่ยว" ไอ้ต้าบอกผม ผมก็รีบยกมือประท้วง
"ทั่นสามีที่เคารพคับ กระผมไม่มีชุดสักชุดเลยคับ" ไอ้ต้ายิ้มเอ็นดูหรืออยากดูเอ็นไม่รู้ "วันนี้วันเกิดไม่ใช่เหรอ ก็ใส่ชุดวันเกิดก็ถูกแล้วนี่" ไอ้ห่าต้า แม่งจะให้กูแก้ผ้าอย่างนี้ทั้งวันเหรอวะ "เฮ้ย จริงเด้ แล้วจะมาชวนกูไปข้างนอกทำไมวะ" ผมร้อง ก็แม่งบอกเองนี่ว่าจะพาไปเที่ยว "อ้าว ก็เห็นชอบโชว์นักนี่ แล้วจะอายทำไม ไปแบบนี้แหละ" อ้าวไอ้ต้า พูดแมวๆ แบบนี้อย่านึกว่าไอ้ต้นไม่กล้านะ ผมกระโดดลงจากเตียงทั้งที่ควยยังห้อยโตงเตง แล้ววิ่งไปเปิดม่าน อย่านึกว่ากูอายนะ ไอ้ต้นวิ่งรอบบ้านเปิดม่านทุกม่านที่มี แถมยังวิ่งไปเปิดประตูด้วย
"แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" กูเปิดประตูแล้วร้องลั่นรีบปิดประตูด้วยความตกใจ ไม่ตกใจไงล่ะก็มีคนสองคนยืนอยู่หน้าประตู ถึงไอ้สองคนนี้จะเคยเห็นควยกูแล้วก็เหอะ แถมหนึ่งในนั้นโดนกูล่อไปแล้ว แต่กูไม่ได้เตรียมใจนี่หว่าว่าจะมาเจอพวกมันตอนนี้
"เฮ้ยไอ้ต้า ไอ้ทักกับไอ้โทนมาได้ไงวะ" ผมร้องถามไอ้ต้าอย่างตกใจ แม่งโผล่มาไงกันวะ ไอ้ต้าหัวเราะชอบใจ "มาให้มึงเย็ดมั้ง ไปถามมันเองสิ" เหยยยยย ไอ้ต้า พูดอะไรวะ "มึงอย่าบอกนะว่ามึงพาไอ้ทักกับไอ้โทนมา" ผมถามย้ำกับไอ้ต้าที่ยืนขำอยู่ "กูไม่ได้พา แต่มันขอตามมากันเอง" ไอ้ต้าพูดหน้าตาเฉย "เฮ้ย พูดจริงดิ มันขอตามมาทำไมวะ" ผมร้องถามไอ้ต้างงๆ
ไอ้ต้ายังไม่ทันตอบ เสียงประตูถูกเคาะดังก๊อกๆ ไอ้ต้าเดินตรงไปที่ประตู ผมกระโดดขึ้นเตียงอีกรอบ เอาผ้าห่มคลุมหัวจรดตีน ไอ้ต้าเปิดประตูออกไป ไอ้ทักกับไอ้โทนก็เดินเข้ามายิ้มๆ ไต้นมันพร้อมยัง" เสียงไอ้ทักถามไอ้ต้า พร้อมเหี้ยอะไรล่ะ กูยังแก้ผ้าอยู่เลย
"เฮ้ย เมื่อคืนนี้เกิดสงครามรึไงวะ" ไอ้ทักพูดยิ้มๆ สายตากวาดไปรอบห้อง สงครามหัวดอสิ เมื่อคืนกุกับไอ้ต้าไปตะลุยอวกาศกันมาตะหาก ไอ้โทนมันก็ยิ้มๆ ให้ผม ไอ้ห่านี่ มาทำไมพร้อมกันวะ ถ้าไอ้ทักไม่มาด้วยนี่จะชวนไอ้ต้าแท็กทีมเย็ดแม่งให้หายคันตูด
"ไปอาบน้ำไปต้น เดี๋ยวไม่ทัน" ไอ้ต้าไล่ผมอีกรอบ ไม่ทันที่ว่าไม่ทันห่าอะไรวะ แต่ผมก็ยอมโดยดี เอาผ้าห่มห่อตัวลุกขึ้นไอ้ต้าก็หัวเราะโยนผ้าเช็ดตัวให้ ผมเลยเอามาพันตัวไว้ กูไม่ได้กลัวมันเห็นควยกูหรอก แต่กูกลัวมันเห็นตูดกู ก็เมื่อวานให้ไอ้ต้ามันเย็ดชุดใหญ่ใส่ไม่ยั้งไป ไม่รู้หลุมดำกูจะกลายเป็นหลุมแดงหรือเปล่า เพราะกูยังแสบอยู่เลย
ผมเข้าไปอาบน้ำอย่างงงๆ ที่ไอ้ต้ามันให้ไอ้ทักกับไอ้โทนมาทำไม ไอ้ทักเองก็ดูจะเข้าใจนะ แต่กูกลัวแม่งจริงๆ เจอมันทีไร ความซวยมาเคาะประตูบ้านกูทุกที ไอ้น้องโทนก็ยังชวนเย็ดอยู่เหมือนเคย แต่นาทีนี้ควยกูขอปักหลักที่ตูดไอ้ต้าคนเดียว (จริงๆแล้วกลับกัน แหะๆ) ผมเร่งๆอายบน้ำให้เสร็จ ชุดก็ไม่มี อะไรของมันวะ
ผมออกจาห้องน้ำ ไอ้ทักกับไอ้โทนนั่งอยู่บนโซฟา หัวเราะสนุกสนานกันกับไอ้ต้า บนเตียงมีชุดของผมวางรออยู่แล้ว แต่แม่งจะให้กูใส่ชุดนี้จริงๆเหรอวะ มันจะไม่.... ไปหน่อยเหรอ
"แต่งตัวสิ" ไอ้ต้าเร่งผมอีกรอบ ผมมองดูชุดที่ไอ้ต้าเตรียมไว้ให้ แม่งเหมือนชุดของที่ไอ้ต้าใส่เลยสิ กะอีแค่เสื้อเชิ้ตสีขาวน่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่กางเกงก็สีขาวเหมือนกูเป็นผู้บริสุทธิ์อย่างนี้ กูชักแปลกๆใจ หันไปดูไอ้ทักกับไอ้โทน ไอ้ห่านี่อีกคู่ก็แต่งตัวใส่เสื้อสีขาวเหมือนกัน เพียงแต่ใส่กางเกงสีดำเท่านั้น ผมมองดูชุดแล้วกลืนน้ำลายเอื้อก ก่อนหยิบชุดที่มันเตรียมให้ใส่ช้าๆ
"หล่อเชียวนะมึงไอ้ต้น" ไอ้ทักพูดยิ้มๆ ผมมองตัวเองในกระจก ทำไมกูต้องแต่งตัวแบบนี้ ทำไมกูต้องแต่งตัวเหมือนไอ้ต้า ทำไมวะ ผมคิดในใจ ความคิดนึงผุดแวบขึ้นมา ผมรีบปฏิเสธตัวเองว่าไม่ใช่ ไอ้ต้า กูรักมึงนะโว้ย แต่คงไม่ต้องขนาดนี้ มันเกินไปหน่อยไหมวะ
ไอ้ต้าเดินเข้ามาจับคอปกให้ พอยืนคู่กันอย่างนี้ผมก็ต้องกลืนน้ำลายอีกรอบ ความคิดที่พยายามลืมเมื่อกี้กลับเข้าในหัวใหม่ "มึงจะทำอะไรวะต้า จะพากูไปไหน" ผมกระซิบถาม หน้าผมเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด ไอ้ต้าจ้องหน้าผม "ไปบอกให้โลกได้รู้ไงว่ามึงกับกูรักกันแค่ไหน" ผมยืนอึ้งกับคำพูด ไม่จริงใช่ไหมวะ มึงอย่าบอกนะว่าที่ให้กูแต่งตัวแบบนี้เพราะว่า..
"เอ้า เจ้าบ่าวเจ้าสาวพร้อมแล้วก็รีบๆหน่อย เมื่อวานหมั้นแล้ววันนี้ก็แต่งกันซะ ตอนเย็นจะได้ส่งตัวเข้าหอ กูกับไอ้โทนรอเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะแย่แล้ว"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
แต่งานกันแน่ๆ ไอ้ต้านี่ โคตรหวานเลยอะ....
ตอบลบต้นไผ่ แม่งโคตรโชคดี มีแฟนเป็นคนที่รู้จักคัวเราจริงๆ ไม่ต้องจีบ ไม่ต้องเรียนรู้...
ทำบุญด้วยอะไรมาวะ.....สาดดดดดดด จะไปทำมั้ง
ประทับใจมากคับ ติดงอมแงมเลย เพิ่งอ่านได้ 3 วันเอง ถึงตอนที่ 100 แล้ว
ตอบลบขอบคุณที่แชร์ความสุขให้ผม และผู้อ่านคนอื่นๆนะครับ ขอบคุณมาก ^^. / JS.
ผมอ่านเรื่องนี้เป็นรอบที่สอง จำไม่ได้เหมือนกันว่าอ่านครั้งแรกเมื่อไหร่ แต่คราวนี้ มาไกลถึงตอนที่ร้อยแล้ว ขอบคุณที่มอบความสุขให้นะครับ หวังว่าผลบุญที่พี่ต้นพี่ต้าแบ่งปันความสุขมาให้ จะย้อนกลับไปทำให้มีความสุข เสียว ซี้ด อีกมากมายเช่นกันครับ จะได้มีเรื่องราวดี ๆ มาเล่าให้ฟังต่อ แล้วก็เสียว ซี้ด วนไป วนไปครับ
ตอบลบ