**********************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 115 555 5555
ผมนั่งคุยกับไอ้ต้าเล่นกับไอ้หนูเต้ เฮ้ยยยย เดี๋ยวๆๆๆ ไอ้หนูที่ว่านี่ไม่ใช่กระเจี้ยวนะมึง กูหมายถึงไอ้น้องหนูเต้ แม่งเด็กอะไรไม่รู้ น่ารักโคตร โตขึ้นต้องหล่อแน่ๆ เลย ผิวก็ละเอียดหน้าก็จิ้มลิ้ม ดูท่าทางเป็นเด็กอารมณ์ดีเชียว
ดาวเดินออกมาจากบ้าน ในมือถือถาดขนมกับน้ำมาด้วย ดีนะที่กูใส่ผ้าอ้อมคืนให้แล้ว ไม่งั้นแม่มันต้องหาว่ากูเป็นโรคจิตแน่ๆ ผมรับน้ำจากดาว แล้วไอ้ต้าก็ส่งเจ้าเต้คืนให้ดาวเก้กังๆ กูก็ยิ้มๆ เพราะถ้าไอ้ต้าทำไอ้เต้ตกนี่กูไม่รู้ว่าไอ้ต้าจะมาหาใช้ได้ไง กูก็ท้องไม่เป็นซะด้วยสิ
"เดี๋ยวมานะ" ไอ้ต้าร้องบอกแล้วเดินไปที่รถ ผมก็มองมันเดินไป เสียงดาวพูดเบาๆ "ต้าเค้าน่ารักนะ" ผมหันไปตามเสียง ดาวพูดเหมือนรำพึงสายตายังจับจ้องตัวไอ้ต้าที่เดินห่างไป เฮ้ยยย ผัวกู เอ้ยยย ไม่ใช่แล้ว กูจะหึงทำไมเนี่ยย ที่เค้าพูดแบบนี้แสดงว่าไอ้ต้านี่มันน่ารักจริงๆ กูควรจะดีใจมากกว่า
"ต้นเป็นไงบ้างอ่ะ ไม่ได้เจอตั้งนาน ตอนนี้เป็นหนุ่มหล่อเลยนะ" อ๊างงงงงง กูเขินนน มาบอกว่ากูหล่อ มึงไปปตัดแว่นเหอะ ท่าทางจะแก่แล้ว "ก็สบายดี" ผมพูดเขินๆ ดาวแม่งเสือกยิ้ม "เหรอ ถามหน่อยสิ ต้นมีแฟนยังเนี่ย หล่อขนาดนี้น่าจะแฟนตรึม" เย้ยยยย พูดอะไรออกมาวะ เดี๋ยวไอ้คุณแฟนกูได้ยินแล้วเข้าใจผิดกูก็แย่เส่ "มีแล้ว" ผมตอบเบาๆ แม่งเอ้ยถ้ามึงรู้ว่าผัวเก่ามึงเป็นแฟนกู แล้วมึงจะว่ายังไง
"แล้วต้ามีแฟนใหม่ยัง" ดาวถามต่อ ผมอ้าปากพะงาบๆ เห่ยยยย จะตอบว่าอะไรดีวะ ตอบว่ามีแล้วเดี๋ยวแม่งถามว่าแฟนไอ้ต้าเป็นใครก็แย่ดิ ถ้าบอกว่ายัง เดี๋ยวเกิดไอ้ต้ารู้ว่ากูตอบไปแบบนี้แล้วงอนกูแย่เหมือนกัน
"ไม่รู้ ถามมันเองดิ" ผมพูดขำๆ ไอ้ต้าเดินกลับมาจากรถพอดี ในมือถือถุงที่ซื้อมาจากห้างเมื่อสองวันก่อนด้วย "อ่ะ ให้เจ้าเต้นะ จากพ่อทูนหัว" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ดาวรับถุงมาเปิดดู "โห น่ารักจังเลย ไม่ยักรู้ว่าต้าซื้อของแบบนี้เป็นด้วย" ดาวพูดพลางหยิบถุงเท้าเด็กเล็กๆหลายคู่ขึ้นมา ผมหันไปเหล่ไอ้ต้าที่ยิ้มแหยๆ ดีนะที่ไม่มีลายเดียวกับที่มันคาตูดมึง ไม่งั้นกูต้องว่ามึงแอบซักแล้วมาใช้ใหม่แน่
"ดูสิ ใส่ได้พอดีเลย" ดาวพูดพลางชี้ให้ดู แม่งเอ้ย ไอ้เต้แม่งใส่ตีนได้พอดี ทีตอนควยกูแม่งใส่อย่างคับ นี่แสดงว่าควยกูใหญ่กว่าขาเด็กอีก หุหุ ผมมองหน้าไอ้ต้ายิ้มๆ ไม่มีอะไรให้กูไม่สบายใจแล้ว ผมส่งสายตาบอกไอ้ต้าไปอย่างนั้น มันส่งสายตาตอบว่ากูก็เหมือนกัน
"เอาเต้มานี่มา เดี๋ยวอุ้มให้" ผมยื่นมือรับเจ้าเต้จากดาวที่ยอมส่งให้โดยดี ไอ้น้องเต้มองหน้าผมแล้วหัวเราะเอิ๊กอ๊าก อ้าว ไอ้ห่า ดีนะที่เป็นเด็ก ไม่งั้นมึงโดนแน่ หน้ากูไม่ได้ตลกนะเว้ยย เห็นแล้วมาทำขำได้ไง ผมอุ้มไอ้เต้แล้วเดินออกห่าง ปล่อยให้ดาวกับไอ้ต้าได้มีโอกาสคุยกันเป็นส่วนตัวบ้าง
ผมเดินรอบๆบ้านดาว บ้านนี้คงเป็นบ้านของพ่อแม่ดาวแหละ เพราะอายุบ้านก็ดูจะนานพอสมควร รอบๆบ้านปลูกต้นไม้ไว้ร่มครึ้ม ผมมองแล้วนึกถึงบ้านเก่าของตัวเองที่มีสวนหลังบ้าน ถ้าพ่อแม่ผมไม่ตาย ผมก็คงอยู่บ้านนั้น แล้วก็คงเรียนที่เพชรบุรี ไม่ได้เป็นไอ้หนุ่มกทมแบบทุกวันนี้ แต่การที่พ่อแม่ตายไป เป็นโอกาสที่ทำให้ผมได้พบเจอคนที่รัก ผมไม่ได้เนรคุณ แต่ผมเลือกไม่ได้ ในเมื่อจะต้องเสียสิ่งที่รักไปแล้ว ก็ขอให้เสียแค่อย่างเดียว อย่าเสียถึงสองอย่างเลย
ผมหันกลับมามองดาวกับไอ้ต้าที่นั่งคุยกันไอ้ต้ายังดูเขินๆไม่คุยอย่างสนิทสนมเหมือนก่อน แถมยังแอบมองผมเป็นระยะ ผมยิ้มให้มันก่อนก้มมาดูไอ้เต้ อ้าว หลับไปแล้ว เป็นเด็กก็ดีอย่างนี้ ไม่ต้องรู้อะไร ไม่ต้องสนใจความรู้สึกใคร ไอ้เต้มันจะรู้ไหมวะ ว่าพอมันโตขึ้น โลกนี้มันไม่ได้สวยงามแบบนี้ไปตลอดหรอก
ผมอุ้มเจ้าเต้เดินกลับไปช้าๆ "คุยอะไรกันอยู่เนี่ย" ผมพูดยิ้มๆ ดาวหันมายิ้มให้ผมสดใส "เปล่า ไม่มีอะไรหรอก" ผมหันไปมองหน้าไอ้ต้า อ้าวเฮ้ย ทำไมหน้าแดงแป๊ดแบบนั้นวะ อย่าบอกนะเว้ยว่ามึงอายดาว ผมส่งเจ้าเต้ให้ดาวแล้วนั่งลงข้างๆ "ต้ากับต้นจะรอพี่กิตไหม เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ" ดาวถามผมกับไอ้ต้า ผมมองหน้ากัน พี่กิตที่ว่านั่นคือแฟนของดาวนั่นแหละ เป็นรุ่นพี่ โชคดีที่ตอนที่ดาวท้องนั้นพี่กิตก็เรียนจบพอดี แล้วก็ได้งานทำเลย ดาวกับลูกก็เลยไม่ลำบาก
ผมสบตาไอ้ต้าที่ไม่ได้ส่งแววตาของความกังวลใจแม้แต่น้อย "แล้วพ่อกับแม่ดาวไม่อยู่เหรอ" ไอ้ต้าถาม ดาวส่ายหน้า "ไปทำงาน เราอยู่บ้านคนเดียว" ดาวพูดยิ้มๆ ผมอดสงสัยอะไรบางอย่างไม่ได้ แถมกูเป็นพวกผีเจาะปากด้วย
"แล้วพ่อกับแม่ดาวไม่ว่าอะไรเหรอเรื่องที่มีลูกอ่ะ" ผมโพล่งไปแบบไม่คิด ไอ้ต้าหันหน้ามาดุ แต่ไม่ได้พูดอะไร ดาวยิ้ม "อ่อ ไม่ว่าหรอก พ่อกับแม่เค้าเข้าใจน่ะ" ผมโล่งอกทันที แม่งเอ้ย เอาอีกแล้วไอ้ต้น พูดอะไรทำอะไรคิดบ้างสิวะมึง "เราโชคดีมากรู้ไหมต้น ตอนแรกที่พี่กิตมาขอขมานึกว่าพ่อกับแม่จะโกรธที่เราทำแบบนี้" ดาวพูดเสียงจริงจัง ผมกับไอ้ต้าเหลือบมองหน้ากัน
"แต่พอเขารู้แล้ว เขาถามแค่ว่า เรากับพี่กิตรักกันไหม" ดาวหยุดเว้นนิดนึงก่อนพูดต่อ "เราก็ตอบไปว่ารักกัน เค้าก็ไม่ว่าอะไรสักคำ" ดาวพูดยิ้มๆ ท่าทางอิ่มใจกับความสุขที่มี "แม่เราเค้าก้ฝากฝังเรากับพี่กิตแหละ บอกให้พี่กิตช่วยดูเราด้วย พี่กิตก็ดีนะ ดูแลเราดีมากเลย"
ผมกับไอ้ต้าจ้องหน้ากันอีกครั้ง อะไรบางอย่างผ่านเข้ามาในความรู้สึก "ต้า แม่ฝากน้องด้วยนะลูก" ความเหมือนที่แตกต่างระหว่างเรื่องของผมกับเรื่องของดาว คือปัญหาทุกอย่างแก้ไขได้ด้วยการยอมรับ และความรัก ผมไม่เคยสงสัยในความรักของพ่อแม่ที่มีให้ผม แม้ว่าผมจะได้มีโอกาสรับความรักจากท่านทั้งสองน้อยเหลือเกิน ถ้าพ่อแม่ผมยังมีชีวิตอยู่ ผมคิดว่าผมคงไม่ลังเลเลยถ้าต้องบอกพ่อกับแม่ว่าผมกับไอ้ต้าเป็นอะไรกัน เพราะผมมั่นใจว่าพ่อแม่ผมจะยอมรับในสิ่งที่เป็นนี้ได้
ผมกับไอ้ต้านั่งคุยกับดาวไปเรื่อยๆ ดาวยังคงความน่ารักเหมือนเมื่อก่อน ถึงแม้ในวันนี้เวลาจะเปลี่ยนไปและเปลี่ยนสถานะมาเป็นแม่คน ไอ้เจ้าเต้นี่คงโชคดีที่มีแม่อย่างดาว ถึงแม้จะท้องก่อนแต่ง แต่ในฐานะแม่แล้วดาวก็ทำหน้าที่ได้อย่างไม่มีข้อบกพร่อง ผมนับถือในความกล้าหาญยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นของดาว ไอ้ต้าเคยเล่าให้ฟังว่าดาวไม่เคยคิดเรื่องทำแท้งแม้แต่น้อย ทั้งที่ผมจำได้ว่าตอนครั้งแรกของดาวที่โดนไอ้ต้าเย็ดนั้น ดาวกลัวตัวเองจะท้องมากขนาดไหน
เสียงรถยนต์คันนึงแล่นมาจอดหน้าบ้าน ผมกับไอ้ต้าเหลือบไปมอง คงเป็นพี่กิตแฟนดาวแน่ๆ ผมเหลือบมองนาฬิกา เกือบสี่โมงเย็นแล้ว "พี่กิตมาแล้ว รอเดียวนะ" ดาวพูดพลางวิ่งไปเปิดประตูรั้ว รถพี่กิตแล่นผ่านรถผมเข้ามาจอดในบ้าน ผมกับไอ้ต้ามองหน้ากัน คงถึงเวลาที่เราสองคนควรจะกลับได้แล้ว
"พี่กิต นี่ไงต้ากับต้น ที่ดาวเคยเล่าให้ฟังน่ะ" ดาวแนะนำผมกับไอ้ต้าให้พี่กิต หนุ่มร่างสูงโปร่ง หน้าตาบ่งบอกว่าเป็นคนที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่นที่พร้อมจะเผื่อแผ่ให้คนอื่นเหมือนไอ้ต้า "หวัดดีครับ มากันนานหรือยัง" พี่กิตถามผมกับไอ้ต้าที่ยิ้มแห้งๆให้ ไอ้ดาวแม่งเล่าอะไรให้ฟังบ้างวะ คงไม่ใช่บอกว่าไอ้ต้าเป็นผัวเก่ามันนะ ไม่งั้นมีเฮ
"นานแล้วครับ เดี๋ยวว่าจะขอตัวกลับแล้ว เพราะต้องกลับกรุงเทพ" ไอ้ต้าตอบเสียงสั่นๆ ผมอ่ะลืมไปเลยว่าวันนี้วันอาทิตย์ พรุ่งนี้กูต้องไปเรียน ส่วนพี่กิตแกทำงานโรงงาน เลยเลือกวันหยุดไม่ได้ "อ้าว รีบกลับเหรอ ว่าจะชวนกินเหล้าเลย ดาวเค้ามีแต่เพื่อนผู้หญิง นานๆจะมีเพื่อนผู้ชายมาเยี่ยมสักที" พี่กิตพูดยิ้มๆ ดาวเองก็พยักหน้า
"นั่นสิ ต้ากับต้นอย่าเพิ่งรีบกลับเลย นานๆเจอกันที ให้เราเลี้ยงข้าวเย็นก่อนนะ" ผมกับไอ้ต้ามองหน้ากัน วันพรุ่งนี้ผมมีเรียน ไอ้ต้าก็เหมือนกัน แต่กลับเลยมันจะเสียมารยาทไหมวะ กูยิ่งไม่ค่อยมีอยู่ เกิดเสียอีกคงไม่เหลือ อยู่กินข้าวเย็นสักพักแล้วค่อยกลับดีกว่า คงดึกกว่าเดิมไม่กี่ชั่วโมงหรอก แล้วอันที่จริงเรื่องเรียนกับกูก็ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ พรุ่งนี้กูโดดอีกวันได้สบายอยู่แล้ว
"โอเค งั้นอยู่กินข้าวก่อนก็ได้" ไอ้ต้าตอบ ผมยิ้มให้มัน ผมไม่คิดว่าสิ่งที่ดาวทำเป็นการรั้งให้ไอ้ต้าอยู่ มันไม่มีอะไรมากไปกว่าการที่เพื่อนเก่าได้เจอกันแล้วอยากอยู่คุยต่อให้นานอีกนิด ดาวยิ้มอย่างดีใจ พี่กิตตบไหล่ผม "ไปๆ เข้าบ้าน" ผมกับไอ้ต้าเดิมยิ้มตามไป
ผมกับไอ้ต้านั่งที่ชุดรับแขก พี่กิตกับดาวเดินเข้าไปในครัว "ดื่มกันหน่อยนะ" พี่กิตส่งเบียร์ให้ผมกับไอ้ต้าคนละกระป๋อง ผมเอื้อมมือไปรับทั้งสองกระป๋องมา "พี่ชายผมเขาดื่มไม่ได้ครับ คืนนี้ต้องขับรถ แต่ผมดื่มได้ เอามาอีกก็ได้ครับ" แหะๆๆๆ เห็นเบียร์แล้วไอ้ต้นห้ามใจตัวเองเป็นที่ไหน ยี่ห้ออะไรกูไม่เกี่ยง ขอให้น้ำข้างในมันรสชาดดีๆ แล้วกัน
"อ้าว ต้นกับต้าเป็นพี่น้องกันหรอกหรือ ตอนแรกพี่ก็นึกว่าเป็นแฟนกัน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ช่วยเม้นต์กันหน่อยนะค้าบบบบ