ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 76

เรื่องคุยเอ็มกับไอ้ต้าต้องรอหน่อยนะครับ เพราะไอ้ต้าเองงานก็ยังยุ่งอยู่ แต่คิดว่าคงไม่มีปัญหา อ้อมีใครนะที่ถามมาว่าทุกวันนี้ผมกับไอ้ต้าเสียน้ำคนละเท่าไหร่ หุหุ จะบอกดีไหมเนี่ย ถ้าวันธรรมดาคนละสอง ศุกร์เสาร์อาทิตย์มีโบนัสอีกรวมเป็นสาม เหอๆๆๆ ไปโทษไอ้ต้าโน่น แรงมันดีเหลือเกิน กว่าจะได้นอนตีหนึ่งตีสองตลอด

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 76

"เอ้า...ถึงแล้วครับ หิ้วกระเป๋าลงรถตามพี่มาเลย เอ้อ ไอ้ต้นกับไอ้ไผ่เป็นไงบ้างวะ น้ำแตกไปรึยัง" เสียงพี่วินตะโกนถามจากหลังรถ แสรดดดดดดดดดดดดดด มึงพูดยังงี้คนเค้าจะได้หันมาดูกูกนทั้งรถเส่ ดีนะที่ข้างนอกมันมืด ยังไม่เที่ยงคืนเลยนี่หว่า ไอ้ต้าคงนอนไปแล้วมั้งเพราะไอ้โทนกลับไปแล้วนิ แต่แปลกใจนิดๆว่าทำไมไอ้ต้าไม่ให้ไอ้โทนอยู่ต่อ ธรรมดามันเงี่ยนใช่เล่นที่ไหน

"ไอ้ต้นไอ้ไผ่ มึงจะล่อกันบนรถใช่ไหม เค้าลงมาหมดแล้ว" เสียงพี่วินตะโกนถาม ดีเท่าไหร่แล้วที่มันไม่ขึ้นมาดู กูก็มันแต่คิดเพลินลืมไปเลย "ไอ้ต้นเอาไงดีวะ" ไอ้ต้อกระซิบถาม ผมก็ก้มมอง ตอนนี้ควยเราสองคนหดแล้ว ปัญหาใหญ่ไม่ใช่ควยแข็ง แต่กลายเป็นรอยน้ำเงี่ยนที่เยิ้มทั้งคู่ ไอ้ต้อไม่เท่าไหร่เพราะมันใส่สีเข้มๆ ส่วนผมใส่เป็นกางเกงยีนส์เน่าๆ แถมเก่ามากกกกกกกกก ดีเท่าไหร่แล้วที่มันยังไม่ขาด รอยน้ำเงี่ยนซึมออกมาเป็นดวงเห็นได้ชัด

ผมมองเห็นเสื้อนักศึกษาไอ้ต้อที่อยู่ในเป้มัน ผมก็เลยหยิบมาเช็ดคราบน้ำเงี่ยนที่อยู่นอกขอบกางเกงของผม ไอ้ต้ออ้าปากค้างแต่ไม่ทัน เป็นเหี้ยไรนักหนาวะ กูแค่ยืมเสื้อมึงมาเช็ดน้ำเงี่ยนกูเท่านั้น เผื่อมึงจะอยากได้ ไม่ต้องซักก็ได้ "ไอ้เหี้ยเสื้อกู" ไอ้ต้อร้อง ผมเห็นรอยน้ำเงี่ยนไอ้ต้อกระเซ็นบนขนมัน เลยช่วยสงเคราะห์เช็ดให้มันด้วย "เอ้ย ทำไรกันอยู่วะ" ผมรีบยัดเสื้อไอ้ต้อในมือลงเป้มันใหม่อีกรอบ เสียงพี่วินมาก่อนตัวนิดเดียว

"ลงมาเลยมึง อย่าบอกนะว่าน้ำแตกแล้วเลยลงไม่ได้" ไอ้วินยิ้มเจ้าเล่ห์ จะเอายังไงกับกูว่ามาเลยดีกว่า เดี๋ยวกูทนไม่ไหวตบกลิ้ง "น้ำแตกอะไรพี่ ยังไม่ทันโด่ด้วยซ้ำ" ป๊าดดดด ปากดีมากไอ้ต้น แต่ในใจคิดว่าขออย่าให้พี่วินแกไกลิ่นคาวของกูกับไอ้ต้อเลย น้ำเงี่ยนในมือยังเหนียวเนอะ "ลงมาได้แล้ว อยากน้ำแตกนักไม่ใช่เหรอ สู้ให้ไหวเหอะมึง" ไอ้พี่วินพูดสำทับก่อนหลีกทางให้ผมกับไอ้ต้อเขยิบออกมา

"เอ้ย ไอ้ไผ่ ของมึงป่าววะ" เสียงพี่วินเรียกผมกับไอ้ต้อที่เดินเขยกมือทั้งสองคนยังจับควยซึ่งกันและกันอยู่ มืออีกข้างถือกระเป๋าคนละใบ ผมหันไปดู พี่วินชูซองฟรอยด์เล็กๆ สีสันสดใส ผมเห็นก็รู้แล้วว่าอะไร ไอ้เหี้ยต้อ มึงหยิบถุงกูมาแล้วมึงทำไมไม่เก็บให้กูดีๆวะ มัวแต่ชักว่าวให้กูอยู่ได้ ความซวยมาสถิตย์ในลักขณากูแน่แล้ว ไม่ต้องดูหมอก็ฟันธงได้ ผมอ้าปากปฏิเสธ"ไม่ใช่.." "ของไอ้ไผ่มัน" ไอ้ต้อรีบพูด เหี้ยมึงโอนงานให้กูงี้เลยเหรอ กูรู้ว่าของกู แต่มึงน่ะแหละที่หยิบมา

"มานี่เลยมึงสองคน" ไอ้วินเดินเบียดผมลงแล้วลากแขนผมลงไปด้วย ผมก็เลยต้องจับควยไอ้เชนลากตามลงมาเหมือนกัน เพื่อนๆคนอื่นยืนรอพวกผมอยู่ข้างรถ บางคนก็นั่งหาวอยู่ แต่พอเห็ยผมกับไอ้เชนมันก็หัวเราะกันคิกคัก ไอ้ทักตะโกนแซว "แตกไปกี่น้ำแล้ววะ" เหี้ยเส่ ใครจะไปเงี่ยนมากมาย แค่น้ำเดียวเองทำเป็นเยอะ "กูเจอไอ้นี่บนเบาะไอ้สองคนนี้" ไอ้วินพูดพลางชูถุงยางในมือ เพื่อนๆ ส่งเสียงฮือฮาใหญ่ แม่งเอ้ยไอ้ต้าทำคุณบูชาโทษจริงๆ

"แม่งมารับน้องกันเสือกเตรียมถุงยางมาด้วย อยากน้ำแตกนักหรือไง" เย้ยยยย เมียกูให้มากันฝน ถ้าฝนไม่ตกกูถือร่มนี่มันแปลกตรงไหนวะ แล้วอีกอย่างมึงก็บอกกูเองก่อนขึ้นรถว่ารับรองน้ำบาน แล้วกูผิดตรงไหนหาาาา ผิดตรงหนายยยยยย "ตกลงมึงไม่ยอมรับใช่ไหมว่าของใคร" พี่วินพูดจบไอ้ต้อรีบชี้ผม ผมเลยบีบกระโปกมันเต็มแรง ไอ้ต้อสะดุ้งเฮือกงอตัว เพื่อนๆเฮกันใหญ่ นี่แน่ะสำหรับความขี้ฟ้องของมึง "โอ้ยยยย" ไอ้ห่าต้อแม่งเอาคืนบีบกระโปกกูแทบแตก มือผมอ่อนกระเป๋าที่ถือไว้หลุดมือ ถุงยางในช่องซิปหล่นกระจายพื้นซีเมนต์ แม่งเอ้ยหลักฐานมัดตัวกูแน่นขนาดนี้จะหนีไปไหนได้

"เหี้ย แม่งกะจะมาเย็ดอย่างเดียวเลยไงวะ" พี่วินโวยเสียงดัง เพื่อนๆยิ่งโห่หนักกว่าเดิม ผมรีบก้มจะเก็บถุงยาง อายก็อาย ไอ้ต้าแม่งให้กูมาทำไมเยอะขนาดนี้เนี่ย กลัวกูไม่ได้ใช้หรือไง ผมไม่ได้นับมาหรอกว่าไอ้ต้าใส่มากี่อัน แต่รู้ว่ามันอัดมาซะแน่นช่องนั้นเลย น่าจะประมาณสามสิบอันได้ มันคงให้เผื่อเพื่อนๆยืมใช้นั่นแหละ ใครจะไปแตตกไหววะ สองคืนเยอะขนาดนี้ ควยกูคงเหี่ยวเป็นมะเขือเผา

"มึงวางลงเลยไอ้ไผ่" พี่วินสั่งผม "ไอ้นัทมึงมานับสิ" ไอ้พี่วินสั่งเพื่อนคนเดิมมานับถุงยางที่หล่นกระจายพื้น อย่ายักไว้ใช้เองนะเว้ย แหะๆ พี่นัทหยิบถุงยางขึ้นทีละชิ้นแล้วก็นับไปด้วย "ฮ้าาา โหะะะ เจ๊ะะะะ แปะะะะะ" เย้ยยยย ไม่ใช่ละ พี่นัทมันไม่ใช่พม่านะเว้ย แล้วก็ไม่ใช่ครูฮีจงด้วยจะได้นับอย่างนั้น พี่นัทนับที่ตกพื้นหมด ก็มานับที่เหลือในกระเป๋า เสียงเพื่อนๆฮือฮาขึ้นเรื่อยๆเพราะเหมือยจำนวนมันไม่สิ้นสุดง่ายๆ

"สามสิบห้า" พี่นัทร้องบอกเรียกเสียงฮือใหญ่ แต่มือมันยังไม่ยอมปล่อยกระเป๋า เปิดดูช่องซิปอีกข้าง "เฮ้ยในนี้มีอีก เหี้ยเอ้ย แม่งมีเควายด้วยว่ะ" ซีดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อย่างซีดเลยกู ไอ้ต้ามึงจะเตรียมให้กูไปออกรบสงครามไหนวะเนี่ย "สามสิบหก สามสิบเจ็ด" พี่นัทนับต่อ แม่งเอ้ยยย จะจบเมื่อไหร่เนี่ย ยิ่งมึงนับนานกูก็อายนาน

"ไอ้วิน แม่งพกถึงมาตั้งห้าสิบสี่อัน แม่งจะเอามาทำเหี้ยอะไรวะ" อ๊างงงงงงงงงงงง นั่นเส่ ไอ้ต้ามึงจะให้กูมาทำไมเยอะขนาดนี้ด้วย "อ่ะนี่อีกอัน" ไอ้วินมันโยนที่มือมันลงรวมในกอง แสรดดดดด หน้ากูเหลือสองนิ้ว แถมมีเควายด้วยย แล้วกูจะเหลืออะไร ไอ้ต้ามันจะห่วงอะไรกูนักหนาวะกลัวกูเสียบไม่เข้าหรือไง ถึงได้จัดสัมภาระซะ

"แม่งห้าสิบห้าอัน กูใช้ได้เป็นเดือนเลยนะ" ไอ้วินพูดยิ้มๆ ใช่สิ ก็มึงมันอ่อนนิ มีคนให้เย็ดป่าวเหอะ "ไหนๆ ไอ้น้องไผ่มันจะอยากน้ำแตกเต็มแก่แล้ว ก็ให้มันแตก ตั้งแต่คืนนี้จนถึงเที่ยงคืนวันพรุ่งนี้ มันต้องแตกให้ได้มากกว่าห้าสิบห้าที มากกว่าถุงยางที่มันเอามาไม่งั้นมึงต้องซ่อมมมมม" เย้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ซี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ร้องไม่เป็นภาษาแล้วกู ให้พ่อมึงเหอะ ไอ้เหี้ย มึงให้กูแตกตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยไงวะ แล้วไอ้ที่กูแตกไปเมื่อกี้ล่ะ

"โหดไปมั้งพี่" ผมโวย กูไม่เก่งขนาดนั้นหรอก แค่ครึ่งทางกูก็ไม่รอดแล้ว นี่จะให้กูแตกอัตรา ครึ่งชั่วโมงครั้งนึง ใครจะไปไหว "เอ้าๆๆ ก็ได้ กูให้มีคนช่วย ใครอยากช่วยไอ้ไผ่มันรับน้ำไปแตกบ้าง" ฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉฉี่ เงียบฉี่ แปลว่าฉี่ไม่ได้ยิน ไม่ใช่แล้ว ไม่มีใครพูดใครลุกใครขยับ แม่งใครจะกล้าวะ มันต้องรับภาระอีกยี่สิบกว่าทีนี่งานช้างนะเว้ยย ผมเหลียวตาดูไม่มีใคร แม้แต่ไอ้ทัก ไอ้พี่รหัส มึงยังมีหน้ามาหัวเราะกูอีก ลองมึงได้รู้เส่ว่าเมียกูเย็ดใครไป มึงจะขำไม่ออก

ผมพยายามขยิบตาส่งซิกส์ให้เพื่อนช่วย แต่ไม่มีใครกล้าสบตาผมเลย เอาไงดีวะ คนใกล้ตัวนี่แหละ ว่าแล้วผมบีบกระโปกไอ้ต้ออย่างเร็ว "เหี้ยยย กูเจ็บบบบบบ" พี่วินหันมาหาไอ้ต้อ มันคงได้ยินว่า "เหี้ย กูเองงงงงงง" เหอๆ จะแก้ก็ไม่ทันแล้ว ขอกูก่อนแล้วกัน "ตกลงไอ้ต้นมันจะช่วยไอ้ไผ่ แบ่งกันคนละครึ่งก็ทั้งหมดยี่สิบเจ็ดครั้งกับอีกครึ่ง ทำไงวะชักว่าวน้ำแตกครึ่งเดียว ใครรู้สอนกูหน่อย

ไอ้ต้อยืนหน้าเขียวอยู่พูดอะไรไม่ออก เพื่อนๆหัวเราะกันใหญ่ หัวเราะเหี้ยอะไร พวกมึงต้องช่วยกูด้วย ไม่งั้นกูมีต่อยหน้าแหกแน่ๆ "พวกมึงตามพวกพี่ไปเก็บของกันก่อน แล้วค่อยตามมาที่ห้องรวม" ไอ้วินหันไปสั่งเพื่อนๆที่เหลือ "ส่วนมึงไอ้ต้นกับไอ้ไผ่ กูเตรียมที่พิเศษไว้ให้ แต่กูว่าพวกมึงคงไม่ได้นอนแน่ๆ" ไอ้วินพูดไปหัวเราะไป เย็ดแมร่งเอ้ย ผมกับไอ้ต้อเดินกระย่องกระแย่งตามไอ้วินไป ในใจก็ด่าไอ้วินไปตลอดทาง ชิบหาย มึงมีปัญญาแตกได้วันนึงกี่ทีกันเชียว หันไปมองไอ้ต้อหน้าเหยเลย ทางเดินก็แคบซะ เดินตรงๆ ไม่ได้ต้องเดินเรียงเดี่ยว ผมกับไอ้ต้อเลยต้องก้าวทีละก้าว เสื้อก็ไม่ได้ใส่ ดีที่ไม่มีใครนอกจากพวกเรา เฮ้ยแต่ที่นี่มันทำไมเงียบงี้วะเนี่ย เหมือนไม่มีคนอยู่ ไอ้ห่าต่อก็กระแทกกูอยู่นั่นแหละ สงสัยแม่งจะกลัวผี

"พี่วิน เดินไม่ถนัดอ่ะ ให้ผมเอามือออกก่อนได้ป่าว" ผมร้องเพราะมันเดินลำบากจริงๆ ไอ้วินหยุดมอง เพื่อนๆเดินนำไปหมดแล้วเหลือแต่ผม ไอ้ต้อ แล้วก็พี่วินสามคน มันมองหน้าผมกับไอ้ต้อสักพัก "เออ ก็ได้ เดี๋ยวพวกมึงจะน้ำแตกซะก่อน" ไอ้วินพูดยิ้มๆ ไอ้ต้อมันดึงแขนออกจากควยผมอย่างเร็ว ไอ้เหี้ย ขนาดกูขนน้อยๆแม่งยังแสบขนาดนี้ ก้มไปมองท้องตัวเองแม่งเป็นรอยแดงเลย ไอ้ต้อนะไอ้ต้อ

"โอ้ยยยยยย ไอ้เหี้ยยยยย" ผมเอาคืนไอ้ต้อด้วยการกระชากแขนรวดเดียวบ้าง ไอ้ต้อแหกปากลั่นป่า ลงไปนั่งกุมท้อง ไม่ใช่ว่าผมจะไม่เจ็บ ขนที่แขนกูก็มี แต่ทำแบบนี้กูสะใจ ผมเอามือเปรอะน้ำเงี่ยนแห้งกรังชี้หน้าไอ้ต้อ "สมน้ำหน้า เสือกทำให้กูเดือดร้อน" ไอ้ต้อไม่ฟังมันลูบท้องตัวเองใหญ่ ขนหน้าท้องมันหายไปแถบนึง พี่วินหัวเราะเอิ้กอ๊ากชอบใจ ดีที่ตรงนี้มันไม่สว่างมาก เลยไม่เห็นว่ามือผมกับไอ้ต้อน่ะมีคราบน้ำเงี่ยนเกรอะกรังอยู่

พี่วินพาเราเดินต่อ เดินไปเรื่อยๆได้ยินเสียงคลื่นซัดหาดไม่ไกล แต่ทำไมมันเป็นป่าแบบนี้วะเนี่ย สองข้างทางเต็มไปด้วยต้นสนสูงมืดครึ้ม มองไปข้างหน้า เห็นบ้านรับรองหลังใหญ่ น่าจะจุได้เกินห้าสิบคน เพื่อนๆ บางคนยืนอยู่หน้าบ้าน ผมกับไอ้ต้อเดินตามพี่วินไปข้างใน ในบ้านมียกพื้นอยู่สองฟาก ทางเดินตรงกลาง บนยกพื้นมีที่นอนวางเรียงยาวไปทั้งสองข้าง หลายคนจับจองพื้นที่แล้ว ไอ้วินชี้ให้ผมกับไอ้ต้อดู

"มึงสองคนนอนตรงนี้ แม่งไว้ใจไม่ได้ทั้งคู่ นอนข้างกูกับไอ้นัทแล้วกัน"

+++++++++++++++++++++++++++++++++++
หน่อไม้ประจำวัน