ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 56
"เค้าเรียกว่า ทาเคะ" ผมงงว่ามันพูดอะไร ไม่ได้สนใจลุกจากโต๊ะถือจานข้าวเดินจะไปเก็บ มันบอกอะไรกูวะ ทาเคะ ทาเคะ ทาเคะ ทา... ท...ท...ท...ทัก!!!!!! ผมอึ้งเลย ไอ้ทักมันต้องการจะบอกอะไรผมหรือเปล่าว่ะเนี่ย เฮ้ย เรื่องมันบังเอิญมากกว่า มึงอย่าคิดมากดิไอ้ต้น
ผมวางจานข้าวเสร็จก็เดินเลี่ยงออกจากโรงอาหารจะกลับมาที่คณะ ไม่ได้สนใจแล้วว่าไอ้ทักมันจะตามมาไหม เห็นประตูที่เดินชนเมื่อกี้แล้วแม่งแค้นอยากกระทืบให้แตกจริงๆ ทำกูหน้าแตก เจ็บตัวอีก ไอ้ห่าทักแม่งก็ทำกุเจ็บ แล้วมึงจะไปคิดถึงมันทำไมไอ้ต้น เออ น่านสิ
ผมเดินเข้าคณะไป หาไอ้ฟ้าก็ไม่เจอไม่รู้ว่ามันหายไปไหน ไอ้ห่านี่เจอหญิงแล้วทิ้งเพื่อน เลวจริงๆ ไปโกหกเรื่องกูกับไอ้ทักมันอีก มันไปพูดอะไรมากกว่านี้ไหนเนี่ย กูเสียหายนะ นั่งรอตั้งนานไอ้ฟ้าก็ไม่มา กูปวดฉี่เลยเดินไปทางห้องน้ำของคณะ
เดินโผล่เข้าไป ชะอุ๋ย ไอ้ทักกำลังล้างหน้าอยู่หน้ากระจก ผมรีบหันหลังกลับ กูไปเข้าที่อื่นก็ได้วะ ทำไมกูต้องเจอมึงบ่อยๆ เนี่ย ผมเดินหนีมันขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ชั้นสองแทน แม่งเอ้ยยังกะเล่นซ่อนหา แล้วมึงจะไปหนีมันทำไมวะ ไม่ได้คิดอะไรกับมันก็สู้หน้ามันไปสิ ผมเดินเข้าห้องน้ำไป เออดีไม่มีใครดีแล้ว ผมเข้าช่องฉี่แล้วก็ชักควยออกมาว่าว เอ้ย บ้าดิใครจะว่าวในมหาลัยตอนไม่มีอารมณ์ (แปลว่าถ้ามีอารมณ์มึงจะว่าวใช่ไหมไอ้ต้น ถูกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)
ผมฉี่ไปได้แป๊บนึง "โป๊กก" โอ๊ยยยยย ใครเขกหัวกูวะ แม่งเขกตรงข้างหลังด้วย วันนี้กูโดนครบเลยสามด้านในหนึ่งชั่วโมง ผมปล่อยมือออกจากควยกุมหัวไว้ หันดูว่าเป็นใคร ไอฟ้ายืนหัวเราะร่า "เอ้า ควยมึงฉี่ไม่ตรงโถแล้ว" ผมก้มไปดู โห ฉิบหายก็แม่งมาเขกหัวกู กูก็ต้องจับหัวตามสัญชาตญาณสิ จับแต่หัวบนลืมหัวล่าง "นี่น่ะสั่งสอนที่มึงไปฟ้องพี่ทักว่ากูว่ามันเก๊ก" ไอ้ฟ้าพูด ไอ้ห่านี่มันจะนักเลงมากไปแล้ว พ่อมึงชื่อเสือมเหศวรจากฟ้าทลายโจรหรือเปล่าว่ะ
"ไอ้เหี้ย ก็มึงไปบอกอะไรไอ้ทักมันล่ะ" ผมหันเข้าฉี่ตามเดิมแล้ว ปากก้โวยวายไอ้ฟ้ามัน "เดี๋ยวไอ้ต้น กูดูใหม่ดิ" ไอ้ฟ้าพูดพลางเดินมาที่โถฉี่ข้างๆ แต่มันไม่ฉี่ มันเขย่งดูควยผม "โห ใหญ่ดีนี่หว่า แม่งขนาดอ่อนๆนะเนี่ย" อะไรของมึงวะเนี่ย อยู่ดีๆ มายุ่งกับควยกู "เอ้ย อย่ามายุ่ง เดี๋ยวรอกูเยี่ยวเสร็จก่อนเหอะ กูจะคิดบัญชีมึงแน่ๆ" ผมไล่ ไอ้ฟ้าหัวเราะแหะๆ แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป อ้าว แล้วมันมาทำอะไรวะชั้นนี้ฉี่ก็ไม่ฉี่
ผมเดินออกจากห้องน้ำ ไอ้ฟ้ามันยืนรออยู่ "มึงมาทำไรชั้นนี้วะไอ้ฟ้า" ผมถามมันขณะเดินมาตามระเบียง "กูแวะมาห้องกิจการนักศึกษา เห็นมึงเดินมา กูก็เลยตามมา" ผมก็พยักหน้า ห้องกิจการนักศึกษาของคณะอยู่บนชั้นสอง ก็จะมีพวกรุ่นพี่มาใช้ห้องนี้เป็นประจำ "แล้วมึงมาทำไมวะต้น ข้างล่างก็ฉี่ได้ หรือกลัวควยเปื้อนดิน" อะไรของมันวะ "อ้าว ก็ควยมึงยาวจนฉี่ชั้นล่างไม่ได้ไง หัวควยมันลากดิน เลยต้องมาฉี่บนนี้"
"ไอ้ฟ้า กูขอเตะมึงซักทีเหอะ คนนั่งเต็มระเบียงเลยพูดเรื่องควยกูซะเสียงดัง" ไอ้ฟ้าวิ่งปรู๊ดออกนำหน้าผม ผมก็สวมเกียร์หมาไล่ตาม ผ่านหน้าห้องกิจการนักศึกษาไปไอ้ฟ้าวิ่งฟ้าวเลี้ยวควับลงบันได แต่ "เฮ้ยๆๆๆๆๆ หลบ....โครมมมมมม" ไม่ทันแล้ว ไอ้ต้นเบรคแตกอีกแล้ว ก็ไอ้ฟ้ามันวิ่งผ่านไป แล้วคงมีใครคนนึงในห้องกิจการเดินออกมาดู เสือกขวางทางผมเต็มๆ ใครจะไปหลบทัน ตัวแม่งหนักชิบหาย นอนทับกูได้อีก
"ไอ้คู่นี้อีกแล้ว อะไรดวงมันจะสมพงษ์กันขนาดนี้เนี้ย" ผมหันไปมองตามเสียง พี่รหัสเก่าผมนั่งหัวเราะอยู่ ผมก็มองไอ้คนที่ทับผมมันเป็นใครวะ เย้ยยยยย ไอ้ทักอีกแล้ว อะไรของมึงวะเนี่ย มึงมายุ่งอะไรกับกูจัง กูเจ็บตัวสี่รอบนะวันเนี้ย สงสัยขากลับโดนรถเมลล์ทับตาย
"ต้นมาทางไหนอ่ะ" พี่ทักถาม "มาจากห้องน้ำ" ผมชี้ไปทางห้องน้ำ เอามือปัดฝุ่นที่เปื้อนตัว "เบรคแตกเหรอวันนี้" ผมนั่งมองหน้า ไม่ขงไม่ขำมันแล้ว กูน่วมไปทั้งตัวแล้ว "เออ โทษทีว่ะ" พี่ทักพูดยิ้มๆ ผมก็ไม่มีอารมณ์จะเล่นด้วยแล้ว "อยู่ดีๆก็โผล่มา คราวหน้าระวังข้างหลังด้วยแล้วกัน" ผมพูดเสียงแข็งไม่ได้คิดจะให้มันเป็นสองแง่สามง่ามเลย แต่ไอ้ทักเสือกยิ้ม "โอเค พี่จะจำไว้ ว่าอยู่กับต้นพี่ต้องระวังข้างหลัง" อ๊างงงงงงงง ไอ้ต้นซีดรีบเดินลงจากชั้นสองเลย
ผมตัดสินใจตอนนั้นว่าไม่อยู่แล้วบ่ายนี้ กูโดดกลับบ้านดีกว่า อยู่ยิ่งนานยิ่งซวย ผมเลยเดินออกจากคณะแล้วกลับบ้านเลย แม่งกูอยากจะบ้า ปรกติกูไม่เคยต้องขายขี้หน้าขนาดนี้นี่หว่า วันนี้วันววยของกูป่าววะเนี่ย กลับไปบ้านซวยซ้ำสอง เข้าบ้านได้แต่ไฟดับ แม่งเอ้ยยยยยยย กูอยากจะบ้าา เพื่อนที่ ม. ไม่มีใครโทรมาหาหรอกครับเพราะผมไม่ได้ให้เบอร์ใคร ไอ้ฟ้าก็ไม่ได้ให้มัน
จนตอนเย็นไอ้ต้ากลับมาก็แปลกใจว่าทำไมผมกลับเร็ว เพราะมหาลัยผมไกลกว่ามัน ก็เลยเล่าเรื่องมหกรรมความซวยให้มันฟัง ดูท่าทางมันจะสนใจเรื่องพี่ทักจังวะ "แล้วคนชื่อทักนี่เค้าจะชอบต้นไหมอ่ะ" โอ้วววว แม่งถามกูตรงซะขนาดนั้น "ไม่รู้ดิ ทำไมวะ หึงเหรอ" ไอ้ต้ายิ้มๆ อะไรของมันวะ "แล้วต้นอ่ะ ชอบมันป่ะ" ผมส่ายหน้าอย่างแรง "ไม่เอาไม่ชอบ มีมึงคนเดียวก็พอแล้ว" แต่ไอ้ต้ามันพูดแปลกๆ
"แต่กูอยากให้มึงมีอะไรกับคนอื่นนะ กูเหมือนเอาเปรียบมึงอยู่อ่ะ" เย้ยยย ไอ้ต้า ไม่เห็นจะเกี่ยวกันตรงไหน กูรับให้มึง แต่ถ้ากูไม่มีใคร มึงก็ไม่ผิดนะ "จริงๆนะต้น กูให้มึงมีได้ ไม่ใช่แค่อนุญาต แต่กูอยากให้มึงมีจริงๆ ไม่งั้นกูก็ไม่สบายใจ" อะไรของมันวะเนี่ย ทำตัวเป็นคุณหญิงแห่งนางทาสปล่อยท่านเจ้าคุณไปหานังเล็กๆ ได้ ถ้าเจ้าคุณหาไม่ได้คุณหญิงก็จะจัดให้ เฮ้ย จะดีเหรอ
"เป็นไรป่าวเนี่ย อยู่ๆ จะให้กูไปมีคนอื่น" ไอ้ต้าหัวเราะ "มึงรักใครวะต้น" ผมก็ชี้ไอ้ต้าดิ ก็รักมันนิ "อือม์ กูก็รักมึงนะ" อะไรวะ อยู่ดีๆ มาพูดเรื่องรัก "แล้วมึงคิดว่าจะไปรักคนอื่นได้อีกไหม" ไอ้ต้าถามผมตรงๆ เอาวะ กูก็คิดว่ากูไม่ได้รักใครง่ายๆ อยู่แล้ว ขนาดไอ้อาร์ต พี่ดิว กูยังไม่ได้มีความรู้สึกรักได้แบบไอ้ต้าเลย "ไม่มีทางอ่ะ กูรักมึงเป็นอยู่คนเดียว" ไอ้ต้ายิ้มชอบใจ
"กูถึงไม่กลัวไงถ้ามึงไปมีอะไรกับคนอื่น" เฮ้ย มึงจะมั่นใจไปป่าววะ กูยังไม่กล้ามั่นใจได้อย่างมันเลย "เหอะนะ ในเมื่อกูให้บางอย่างมึงไม่ได้ กูก็ต้องให้มึงอีกอย่างแทน" สรุปว่าแฟนกูสั่งให้กูไปมีกิ๊กใช่ไหมวะ ผมนั่งนิ่งคิดตามมัน เอาวะ เพื่อให้ไอ้ต้าสบายใจ "เออ ก็ได้วะ" แม่งใครจะโชคดีได้อย่างกูอีกบ้างวะเนี่ย
"เฮ้ยต้น แล้วอย่าลืม" ไอ้ต้าพูดอมยิ้ม อะไรวะ อ๋อ "กูจะเอาแมลงปอกูใส่ถุงทุกครั้ง มึงไม่ต้องห่วง" ไอ้ต้ายิ้มพอใจ ผมก็พูดต่ออีก "แล้วกูจะไม่รักใครอีก นอกจากมึง กูสัญญา" ไอ้ต้าเดินตรงเข้ามา แล้วยิ้มเลือดเย็น "ก็ลองไม่ทำดูเส่ แมลงปอมึง เป็นอาหารเป็ดแน่ๆ" อุ๊บส์ ไอ้ต้นหุบขากุมควยโดยอัตโนมัติ เอาวะ งานนี้ใครจะว่ากูนอกใจก็ว่าไป ก็มันกูบังคับว่ะจะให้กูทำไง
คืนนั้นผมก็เสร็จไอ้ต้าอีกตามเคย แต่มันไม่รู้เป็นไง เหมือนจะมีอารมณ์รุนแรงกว่าเดิม แม่งมันโรคจิตป่าววะเนี่ย ประเภทชอบเห็นแฟนตัวเองมีอะไรกับคนอื่น ไม่ดีมั้งไอ้ต้า ถ้ากูมีอะไรกับคนอื่นแล้วมึงมีอารมณ์แบบนี้กูก็เจ็บตัวแย่ดิ แสบไปหมดแล้วเนี่ย (ยิ่งอยู่บ้านใหม่เป็นบ้านปูน ไอ้ต้ามันยิ่งทำแรงขึ้นเพราะมั่นใจว่าพ่อไม่ได้ยินแน่ๆ ไม่น่ารับให้มันเลยกู)
เช้าวันถัดมาผมไปเรียนสภาพเดินแอบถ่างเล็กๆ มีแต่คนมอง กูโคตรอายเลยหรือแม่งรู้ว่ากูโดนมาเมื่อคืนวะ แต่เอ๊ะทำไมวันนี้คนมันมองกูเยอะกว่าปรกติ ซิปกูก็รูดเรียบร้อยแล้วนะ ผมเดินมานั่งอยู่หน้าคณะ เห็นไอ้ฟ้าเดินมากับพี่รหัสเก่ากูแต่ไกล เดี๋ยวเหอะ ขอยำให้หายแค้นหน่อย เมื่อวานทำกูแสบ ไอ้ฟ้าเห็นผมมันก็ปรี่มาหาพอดี ยังไม่ทันจะทำอะไรมัน
"ว่าไงครับพี่เดือน" ผมก็งง อะไรของมันวะ "อ้าว เป็นเดือนแล้วลืมตัว หยิ่งทิ้งเพื่อนเหรอ" เฮ้ย อะไรอีกวะเนี่ย "ใครเป็นเดือน" ไอ้ฟ้าเอามือชี้หน้าผม "มึงไง" อะไรกะกูนักนะ จะส่งกูไปอยู่ดวงจันทร์ให้ได้ใช่ไหมเนี่ย ให้กูเป็นจริงไอ้เดือนเนี่ย
"ใครเลือกกูวะ กูไม่ได้สมัครโว้ย" ผมเริ่มโวยวาย ถึงว่าทำไมวันนี้กูขายดีจัง มีคนมองแต่เช้า "ใครเขาต้องสมัครล่ะ เพื่อนๆ เค้าเลือกมึงกันทั้งคณะ" ไอ้ฟ้าพูดหน้าตาเฉย "เฮ้ย กูไม่เห็นรู้เรื่องเลย" ผมยังไม่เลิกโวย "ก็เมื่อวานมึงหายไปไหนล่ะไอ้ต้น เค้าเลือกกันเมื่อวาน" แสรดดดดดดดดด ทำไมกูต้องไม่อยู่ด้วยวะ ไม่งั้นจะขอปฏิเสธซะหน่อย
"กูไม่อยากเป็นว่ะ ทำไงดีวะ" ผมเริ่มโอดกับไอ้ฟ้า "ไม่เป็นก็ต้องเป็น เค้าเลือกแล้ว" เอ๊ยยย ไม่ใช่เสียงไอ้ฟ้านี่ หันไปตามเสียง ไอ้ทักมาอีกแล้ว กูจะซวยอะไรอีกไหมเนี่ย "ไม่อยากเป็น จะเล่นบาส" ผมโวยใส่ไอ้ทัก มันต้องมีส่วนรู้เห็นแน่ "ก็เล่นไปด้วยเป็นไปด้วยไม่เห็นยากเลย ตอนพี่เป็น พี่ก็ทำทั้งสองอย่าง" ผมอึ้งไม่รู้จะเถียงมันยังไง
"แล้วเมื่อวานไปไหนมาครับ ไม่อยู่แนะนำตัว" ไอ้บ้า กูจะไปไหนมันเรื่องของกู "ไม่สบาย ปวดหัว กลับบ้าน" ผมตอบเสียงห้วน ไอ้ทักยังพูดต่อ "ดีแล้วที่ต้นเป็นน้องรหัสพี่ พี่จะได้แนะนำเรื่องกิจกรรมที่เดือนต้องรับผิดชอบให้ด้วย" แสรดดดดดดด มึงหมายความว่ายังไงกูก็หนีมึงไม่พ้นใช่ไหมไอ้ทาเคะ
"ใครน้องรหัสพี่ โน่น ไอ้ฟ้าโน่น ไม่ใช่ผม" ผมโบ้ยไปหาไอ้ฟ้าที่หัวเราะคิกคักกับพี่รหัสเก่ากูอยู่ สงสัยแม่งจีบติดแน่ๆ ดูสนิทสนมกันเชียว "ปล่อยคู่นั้นเค้าไปเหอะ ต้นเป็นน้องรหัสพี่ดีแล้ว เดี๋ยวบ่ายนี้เจอกันห้องกิจการนะ ไม่ต้องลงไปประชุมข้างล่างล่ะ" ไอ้ทักพูดแล้วก็เดินเข้าตึกไป ผมดคตรเครียดเลย อะไรของมันนักวะเนี่ย แล้วทั้งวันก็มีแต่คนมาทักเรื่องไอ้เดือนเนี่ย อะไรนักหนา ไม่รู้กันหรือไงวะว่ากูไม่ได้อยากเป็น
เช้าวันนั้นโชคดีที่เลิกเรียนค่อนข้างเร็ว พออาจารย์ปล่อยผมก็เผ่นไปกินข้าวที่โรงอาหารทันที ถึงไอ้ต้ามันจะให้ผมมี ก็ไม่ได้แปลว่าผมต้องมีกับไอ้ทักนี่ มันรุกมาน่ากลัวจะตาย ผมรีบกินข้าวเสร็จผมก็ไปเตร่แถวห้องสมุด กะว่าไม่ให้มีคนตามเจอ แต่บ่ายนี้คงหนีไม่ได้แล้ว เมื่อวานโดดไปแล้วทีนึงเดี๋ยวซวย พอใกล้เวลาผมถึงเดินกลับคณะ
ที่ลานหน้าคณะเพื่อนปีหนึ่งผมกำลังรวมตัวกันอยู่ ผมเดินขึ้นไปชั้นสองเงียบๆ แม่งเอ้ย แทนที่กูจะได้อยู่กับเพื่อน เดือดร้อนได้อีก เข้าไปนั่งในห้อง ไอ้ทักก็เดินมาเลย "ไปไหนมาวะต้น พี่เดินตามหาตั้งนาน" กูไปฆ่าพ่อมึงเหรอ ถึงต้องตามหากู "ไปขี้" ผมตอบกวนตีน แม่งยุ่งกับกูนัก "เออ ท้องเสียเหรอ ทำไมหน้าซีดๆ" เหี้ย กูต้องบอกไหมว่ากูโดนเย็ดมาเมื่อคืน "มา มาแต่งหน้าหน่อย" เฮ้ย อะไรวะ ให้กูไปแต่งหน้า ผมยังนั่งงงอยู่
"เอ้า มาสิ จะได้ถ่ายรูป" ผมก็มองๆ คนที่เป็นดาวคู่กับผมมันก็ทำหน้ายังกะกินตับกู แม่งแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จแล้วรอผมอยู่ เพราะจะต้องถ่ายรูปคู่กัน ผมก็ลุกตามไอ้ทักมันไป มีพี่ผู้หญิงหลายคนนั่งรออยู่ "เร็วๆ สิจ๊ะ หน้าอย่างน้องต้องแต่งนานนะ" อีพี่คนนึงูด กูขอถีบผู้หญิงได้ป่าววะ แม่งปากน่าถีบจริงๆ "แล้วทักจะให้น้องมันใส่ชุดนี้จริงเหรอ" เสียงพี่อีกคนพูด ผมก็ก้มมองทำไมวะ เสื้อเชิ๊ตแขนสั้น กางเกงยีนส์ รองเท้าผ้าใบ ใครเขาก็ใส่มาเรียนกัน "เออ ลืมไปเลย ต้นมาเปลี่ยนชุดก่อน เดี๋ยวถ่ายรูปเสร็จค่อยเปลี่ยนคืน" ผมก็ยังยืนทำหน้าโง่อยู่ "ทำไมอ่ะ ชุดนี้ไม่ดีตรงไหน" ผมเริ่มรำคาญ
"นี่ไอ้ต้น ชุดแกมันผิดระเบียบตั้งแต่หัวจรดตีน หน้าแกก็ผิดระเบียบด้วย รีบไปเปลี่ยนเลยไปชั้นรอแกนานมากแล้วนะ" โอ้โห ดาวคณะคู่กูนี่ปากดีจริงๆ อยากมีผัวไหมมึง เดี๋ยวกูจับเย็ดหีแกเลยนิ ผมไม่ทันได้สวนมันกลับ พี่ทักก็ลากผมเข้าห้องน้ำ "มานี่เลยต้น เป็นเดือนแล้วก็ต้องมีความรับผิดชอบหน่อย อย่าทำตัวอย่างนี้" พี่ทักลากผมเข้าไปในห้องน้ำสำเร็จ ผมก็ยืนทำหน้าเป็นส้นตีนอยู่
"แล้วจะเอาชุดที่ไหน ก็ใส่มาชุดนี้" ผมพูดแบบรำคาญจัด ไอ้ทักมันก็มองๆ "ก็ชุดพี่ไง ต้นน่าจะใส่ได้ เดี๋ยวพอถ่านเสร็จค่อยเปลี่ยนคืน" ผมก็เอ๋อเลย อะไรวะ ไอ้ทักมันไม่พูดอย่างเดียวมันถอดเน็กไทออก แล้วก็ถอดเสื้อ แม่งหุ่นดีว่ะ เอ้ย อย่าคิดสิวะไอ้ต้น
"เอ้า เปลี่ยนสิ เพื่อนรอนานแล้ว เดี๋ยวต้องแต่งหน้าอีก" ไอ้ทักพูดพลางยื่นเสื้อให้ผม มือจ๋า สั่นทามมาย ไปรับเสื้อมันมาสิ ผมเอื้อมมือรับเสื้อไอ้ทักมา ก้มหน้ามองแต่พื้น ไม่กล้ามองหน้ามัน ผมถือเสื้อมันไว้ในมือแล้วก็ถอดเสื้อตัวเอง มันเลยถอดไม่ถนัด อร้ายยย ไอ้ทักมันกำลังถอดกางเกง อย่าตื่นนะลูกพ่อ ตื่นมาตอนนี้พ่อเดือดร้อนแน่
"มาพี่ถือให้ก่อน ต้นจะได้ถอดเสื้อได้" ไอ้ทักยื่นมือมาจะรับเสื้อมันไปถือ เพื่อให้ผมถอดเสื้อได้ถนัด ใจผมเต้นไม่เป็นส่ำ ทำไมกูต้องตื่นเต้น ไอ้ต้ากูแย่แล้ว ควยกูมันกำลังปั้มเลือด ผมรีบถอดเสื้อตัวเองออก รับเสื้อไอ้ทักมาใส่อย่างเร็ว กลัวมันเห็นร่องรอยแดงๆ ทั่วตัวที่ไอ้ต้ามันฝากรักไว้ เสื้อมันพอดีกับตัวผมเป๊ะ แต่ตอนจะถอดกางเกงนี่กูเอาไงดีวะ ไม่กล้าหันหลังให้มันด้วย เอาวะ หันหน้าสู้ก็ดีกว่า
ไอ้ทักยืนใส่กางเกงในตัวเดียวรอผมถอดกางเกง ผมก็ทั้งหนีบทั้งเหนียมเพราะควยผมมันแข็งโด่เต็มที่แล้ว ตอนนี้กูคิดในใจว่าไม่น่าขอพ่อมาเยอะเลย ถอดกางเกงส่งให้ไอ้ทักมันไม่กล้ามองมันเลย แต่รู้ได้เลยว่ามันกำลังจ้องอยู่ อย่าโผล่นะลูกพ่อ ผมรีบใส่กางเกงไอ้ทั้งอย่างเร็ว แต่กางเกงมันเป็นแสล็คทรงพอดีตัวแบบที่ไอ้เชนชอบใส่ ผมมีปัญหาเรื่องเก็บควยอีกแล้ว
"พี่แต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกไปสิ" ผมไล่ไอ้ทักเต็มที่ มันใส่ชุดผมแทนน่ะ ผมหันหลังให้มันพยายามยัดควยเข้ากางเกง "คับเหรอต้น ใส่ได้ป่ะ" ไอ้ทักมันร้องถามพลางเดินมา อย่าเข้ามาเส่ มันไม่ได้คับหรอก แต่มัน.. "ไหนดูสิ" ผมไม่ทันระวังตัว ไอ้ทักมันจับผมหมุนตัวมาแล้วมันก็อึ้ง ไม่อึ้งได้ไง ก็กูยังรูดซิปไม่ขึ้นควยแม่งโผล่ขึ้นมาจากขอบกางเกงในครึ่งลำขนาดนั้น โอ๊ยยย กูอยากจะบ้าตาย
"เอ่ออ... ต้นเก็บของต้นก่อนแล้วกันนะ พี่ไปรอข้างนอกก่อนล่ะ"
ปฏิเสธไม่ได้จิงๆ ว่า ชอบ "ลีลาการเขียน" เอามากๆ...^_^ ไม่ได้กำกวมว่าชอบคนเขียนนะ แต่ถ้า คนเขียนเป๊ะๆ อย่างที่เขียนก็น่าจะชอบอยู่
ตอบลบไม่อยากจะบอกว่า อ่านไปอ่านมา ไม่ได้รู้สึกว่าเปนคนเขียน...เออ ต้องเข้าใจนะว่า เวลาเราอ่านเรื่องของคนอื่น เราก็ต้องจินตนาการว่า เราเปนคนนั้นคนนี้ใช่ป่ะ...แต่นี่ ไม่ใช่อ่ะ...รู้สึกเหมือนตัวเองเปนต้าชัดๆ เพราะรู้สึกว่า ห่วงต้นอยู่ตลอด ถึงแม้ว่ามันจะตลก สนุก น่าสนใจแต่...ไม่รู้จะพูดไงดี เอาเปนว่า เด๋วติดตามต่อไปละกาน
ไม่รู้ว่าจะมีใครได้อ่านข้อความนี้รึไม่อย่างไร แต่ก็อยากบอกให้รู้นะ ^_^
นี่พี่ผมอ่านตั้งแต่ตอจที่สามสิบยันมาถึงนี้มันมากผมกลายเปงติดเรื่องของพี่สะและเหมือนติดละครหลังข่าวเลย
ตอบลบโย่ววว ตามมาอ่านเมนต์ ขอบคุณค้าบบบบ
ตอบลบ