ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ ตอนที่ 26

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 26

ผมไปถึงบ้านพี่ดิวก็ดึกแล้วครับ พี่ดิวทักเลยว่าไปกินเบียร์กินเหล้าที่ไหนมา เพราะตัวมีแต่กลิ่นเบียร์กูไม่โดนตำรวจจับก็บุญเท่าไหร่แล้ว ขับมาอย่างเมาเลย ดีที่บ้านพี่ดิวไม่ไกลมากเท่าไหร่ สุดท้ายคืนนั้นไม่มีแรงกระเด้าเอง ต้องให้พี่ดิวขึ้นขย่มจนน้ำแตกสบายควยไปอีกรอบ

ตื่นมาตอนเช้าแฮงค์เลย ไปเรียนไม่ไหวแต่พี่ดิวแกมีเรียนแล้วก็มีงานต่อช่วงบ่าย เลยพาผมกลับมาส่งบ้าน ปรากฏว่าเจอไอ้โต พี่ชายคนโตผม มันไม่ไปทำงานเหมือนกัน อย่างที่บอกไอ้โตพี่คนโตของผมมันห่างผมหลายปี ตอนนี้มันเรียนจบแล้วก็ทำงานแล้วครับ ผมกับไอ้โตก็สนิทกันพอสมควร ถึงไม่เท่าไอ้ต้าก็เหอะ พี่โตเห็นพี่ดิวมาส่งผมก็ไม่พูดอะไร ได้แต่นั่งจ้อง

ผมสะพายเป้กลับขึ้นห้องแบบโคตรมึนเลยพอถึงห้องตัวเองก็ล้มตัวนอนหลับยาว มาตื่นก็บ่ายแล้วไอ้เจคโทรมาอีกสองครั้งแต่ผมเปิดระบบสั่นไว้เลยไม่ได้ยิน ผมยังนอนพักอยู่หูก็ได้ยินเสียงคนคุยโทรศัพท์ ก็คงเป็นไอ้โตแหละ คุยว่าอะไรฟังไม่ได้ยิน ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจนอนต่อ ไอ้โตมันก็คงออกไปข้างนอก เพราะเสียงมันเงียบไป ผมมาตื่นเพราะพี่ดิวโทรมาถามว่าเป็นไงบ้าง พอตื่นคราวนี้นอนไม่หลับแล้วครับ เลยเดินออกมาจะอาบน้ำ

ผมอาบน้ำเสร็จก็เจอไอ้โตกำลังนั่งคุยอยู่กับเพื่อนอีกสองคนเป็นผู้ชายคนนึง ผู้หญิงคนนึง ไอ้โตมันถามว่าผมไปไหนเปล่าวันนี้ ผมก็บอกไปว่าไม่ไหวปวดหัว อยากนอนมากกว่า มันก็หันไปคุยกับเพื่อนมันต่อ ผมก็ไม่ได้สนใจ แต่งตัวเรียบร้อยก็เข้าห้องเปิดทีวีดู สักพักเสียงประตูในห้องไอ้โตเปิดออก แล้วก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน

"ไอ้โต เมื่อกี้น้องมึงเหรอ" อ้าว ทีเงี้ยหูดีขึ้นมาเชียวไอ้ต้น "เออ มึงมีไร" ไอ้โตถามต่อ "เปล่า น่ารักดี" เสียงนั้นตอบมา "เฮ้ย น้องกูนะ มึงอย่ายุ่ง" ไอ้โตพูดหวงน้อง "โห ไรวะ มีน้องน่ารักแค่นี้ทำเป็นหวง" น่าน ดีมาก แสดงว่าหน้าตามึงเข้าตาใครบางคนแล้วว่ะไอ้ต้น เมื่อกี้ตอนกูเดินผ่านพวกมันก้ไม่ได้ทันสังเกตหน้าตาเพื่อนไอ้โตมันด้วยสิ ถ้าน่ารักล่ะก็มีเฮ

"ชื่ออะไรอ่ะ" เสียงผู้ชายคนนั้นถามต่อ ไอ้โตไม่พูดอะไร "น้องมึงอ่ะ ชื่ออะไร" มันถามย้ำ "ต้น" ไอ้โตตอบสั้นๆ พอกูได้ยินชื่อกูก็ทนไม่ได้แล้ว ขอกูดูหน้าหน่อยเหอะว่าใครนะที่แม่งสนใจกู ผมเลยแอบดูตรงรอยแตกที่เคยแอบดูไอ้ต้ามันเย็ดน้องดาว เห็นไอ้โตกำลังถอดเสื้ออยู่ แม่งไม่ดูโว้ยพี่ตัวเอง กวาดสายตาไปเจอเพื่อนไอ้โต อ้าว ไมเหลือคนเดียววะ ผู้หญิงอีกคนไปไหนแล้ว คนที่มันกำลังซักเรื่องผมอยู่ก็หน้าตาโอเคนะ คือไม่หล่อเวอร์แต่ก็ดูดี ถ้าให้เย็ดก็เย็ดอ่ะ ไอ้โตทำหน้าเซ็งๆ ถอดเสื้อโยนไว้ที่ตะกร้า พี่กูนี่เวลามันแก้ผ้าก็น่าดูเหมือนกันแหะ

"แล้วมันใหญ่สู้มึงได้ป่ะ" เสียงเพื่อนไอ้โตถามต่อ อะไรวะที่ใหญ่ "ไม่รู้โว้ย ไอ้แมนมึงอยากรู้ก็ไปถามมันเองเส่" ไอ้โตตอบแบบทิ้งเสียง แต่เป็นอันรู้ว่าเพื่อนมันคนนี้ชื่อแมน "อะไร งอนเหรอ" พี่แมนถามพลางลุกไปหาไอ้โต "งอนเหี้ยไร มึงไม่ได้เป็นแฟนกูนี่" อ้าว ไอ้ต้นงง เมื่อกี้กูเห็นอยู่ว่าไอ้โตมันงอนชัดๆ "มึงอย่ามาพูดไอ้โต มึงก็รู้อยู่ว่ากูคิดไงกับมึง" ไอ้พี่แมนดึงพี่โตไปกอด กูก็อึ้งเลย เอาสิวะ พี่กูแม่งเป็นเกย์หรือวะเนี่ย "อย่าไอ้แมน อุ๋มรออยู่ เดี๋ยวมันสงสัย" ไอ้โตพยายามดิ้นจนหลุดจากไอ้แมนที่กอดไว้ ไอ้แมนมองตามตาละห้อย
"มึงน่ะชอบหลุดอยู่เรื่อย เดี๋ยวก็เป็นเรื่องหรอก" ไอ้โตพูดเสียงขรึม พลางหยิบเสื้อเชิ้ตมาจะใส่ มันคงกำลังจะออกไปข้างนอกก็เลยเปลี่ยนเสื้อ ไอ้แมนมองหน้า "เมื่อไหร่มึงจะเลิกกลัวยอมรับความจริงซะทีวะ" ไอ้แมนพูดแค่นั้น แล้วมันก็เงียบเสียงลง ไอ้โตนั่งลงที่เตียงมองหน้าไอ้แมนก่อนกอดมันไว้ "ความจริงก็คือกูรักมึงเหมือนที่มึงรักกู อันนี้กูยอมรับ แต่มึงจะให้กูมาใช้ชีวิตร่วมกันแบบผัวเมียมันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว เป็นอย่างนี้น่ะแหละดีแล้ว เชื่อกูเหอะแมน" ไอ้โตพูดเสร็จก็หอมแก้มไอ้แมนไปฟอดใหญ่ แล้วก็พากันลุกออกจากห้องไป

กูอึ้งเลย ที่อึ้งคืออึ้งสองเรื่อง เรื่องแรกคือไอ้โตพี่กูแม่งเป็นเกย์นี่หว่า แม่งไม่ระแคะระคายเลย อีกเรื่องที่อึ้งก็คือที่ไอ้โตมันพูดแหละ กูนึกถึงตัวเองขึ้นมาทันที ชีวิตกูกับพี่ดิวคงไม่มีทางลงเอยด้วยดีแน่ๆ ถ้าถามกูว่ากูอายไหมถ้าใครรู้เรื่องนี้ กูเฉยๆ ว่ะ เพราะมันเป็นเรื่องของรสนิยม เหมือนคนนี้ชอบกินข้าว คนนี้ชอบกินก๋วยเตี๋ยว แต่สำหรับพี่ดิวแล้วกูไม่รู้จริงๆ ว่ามันคิดยังไง ยิ่งถ้ามันอยู่ในวงการซึ่งต้องรักษาชื่อเสียงแล้วมันก็ยิ่งยากที่จะปล่อยตัวปล่อยใจยอมรับความจริงที่มันเป็น

ผมเอาเรื่องนี้มาคิดตลอดบ่าย สิ่งที่ผมกำลังทำอยู่ตอนนี้ก็เพื่อต้องการรักษาชื่อเสียงพี่ดิวมันไว้ ผมทำสำเร็จแล้วไปขั้นนึง แต่ในอนาคตใครจะรับประกันได้ว่ากูกับพี่ดิวจะไม่มีอะไรหลุดออกมาอีก กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยก็มีโทรศัพท์เข้ามาพอดี ไอ้เจคโทรมาครับ

"มึงอยู่ที่ไหน" ไอ้เจคส่งเสียงมาตามสาย "อยู่บ้าน มีอะไร" ผมตอบห้วนๆ "เรื่องนั้นว่าไง มึงต้องการอะไร" ไอ้เจคพยายามตะคอกกลับ "มึงเงี่ยนอยากโดนกูเย็ดมากใช่ไหม" ผมสวนมันบ้าง "ถ้ามันจบเรื่องกูก็ยอม" ไอ้เจคพูดเสียงขรึม ผมนึกถึงที่มันทำกับผมไว้แม่งยังแค้นไม่หาย "กูอยากเย็ดไอ้บอย มึงยอมได้ไหมล่ะ" คราวนี้ไอ้เจคเงียบเสียงลง "ให้กูทำอย่างอื่นได้ไหม กูยอมมึงทุกอย่าง แต่อย่าทำอย่างนี้เลย" ไอ้เจคตอบเสียงสั่น "ไอ้ต้น กูขอโทษที่กูทำกับมึงไว้ แต่กูขอเหอะ มึงอย่าทำลายกูกับไอ้บอยเลย" ไอ้เจคพูดเหมือนร้องไห้ ผมพยายามทำใจแข็ง แม่งเครียดว้อย

"มึงมาหากูที่บ้านแล้วกัน มาคุยกันที่นี่ว่ามึงต้องการอะไร" ไอ้เจคพูดทิ้งท้ายก่อนวางหูไป ตอนนั้นบอกตรงๆ ว่าไม่ได้คิดจะทำอะไรไอ้เจคมันมากมาย แค่อยากให้มันจบเรื่องที่จะเอาเรื่องผมกับพี่ดิวไปแฉ แต่เรื่องมันเลยเถิดไปเรื่อยๆจนผมเองก็เริ่มควบคุมไม่ได้ ผมเลยตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปบ้านไอ้เจค

ไอ้เจคกับไอ้บอยนั่งอยู่ด้วยกัน ไม่รู้ไอ้เจคมันบอกอะไรไอ้บอยบ้างหรือเปล่า มันได้แต่นั่งมองหน้าผมสายตาเย็นชา ผมเดินไปนั่งกับมันต่างคนต่างมองหน้ากัน "มึงต้องการอะไร" ไอ้บอยเป็นคนพูดก่อน ผมมองหน้าไอ้เจคที่ตอนนี้ตาแดงก่ำ ช่วยไม่ได้นะมึง เสือกพลาดเอง "มึงเลิกยุ่งกับกูกับพี่ดิว" ผมตอบ ไอ้บอยยิ้มเยาะ "แค่นี้เหรอ มึงจะบอกว่ามึงต้องการแค่นี้เหรอ" ผมเงียบไม่ได้พูดอะไรอีก ไอ้เจคยังคงเงียบเช่นกัน "แล้วเรื่องของกูกับไอ้เจค มึงจะเอาไปพูดไหม" ไอ้บอยพูดต่อ ตอนนี้กลายว่ามันเป็นคนคุมเกมไปแล้ว "ถ้ามึงจบ กูก็จบ" ผมพูดพลางหยิบม้วนวิดีโอหนังเย็ดของผมกับไอ้เจคออกมา ไอ้เจคร้องไห้แล้ว แม่งสงสารมันเหมือนกันว่ะ

ไอ้บอยรับวิดีโอม้วนนั้นส่งให้ไอ้เจค "จบเรื่องแล้วนะ แล้วไอ้เจคมึงไม่ต้องยุ่งกับกูอีก" ไอ้บอยพูดแล้วทำท่าจะลุกไป ไอ้เจคก้มหน้าร้องไห้เลย ผมเอ๋อเลย ฉิบหายแล้ว กูทำให้มันต้องเลิกกันเหรอวะเนี่ย บาปกรรมติดตัวแน่ๆ ผมคว้ามือไอ้บอยไว้ให้นั่งลง "เฮ้ย ใจเย็นดิ มีอะไรวะคุยกันก่อน" ไอ้บอยมองหน้าผมเย็นชา "มึงชอบตูดไอ้เจคนิ กูยกให้ มันก็คงอยากได้มึงเป็นผัวมาก จะได้สมใจกันทั้งคู่ไง" ไอ้บอยพูดเสียงขรึม "เฮ้ย ถ้าเรื่องนั้นกูขอโทษ กูผิดเอง" ผมพยายามแก้ไข ไอ้บอยมองหน้าผมสายตาแข็งกร้าว "มันเป็นเรื่องของมึงกับไอ้เจค ขอโทษกูทำไม กูไม่เกี่ยว" ไอ้บอยพูดอย่างไม่เหลือเยื่อใย

ไอ้เจคไม่พูดอะไรเลย ได้แต่ก้มหน้าร้องไห้ ผมนั่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกอย่างมันรวดเร็วจนตามไม่ทัน "ไอ้เหี้ยบอย แม่งโคตรเห็นแก่ตัวเลยมึง ทีมึงกับพี่ออมมึงไม่คิดถึงใจไอ้เจคมันบ้างเหรอ" ผมทนกับความเงียบที่เกิดขึ้นไม่ไหว โพล่งออกมา ไอ้บอยมองหน้าผม "เกี่ยวอะไรกับมึงด้วย เรื่องของกูสามคนไม่เกี่ยวอะไรกับมึงเลย" ไอ้บอยพุดเสียงดัง ผมอดใจไม่ไหวชกแม่งไปโครมนึง ไอ้บอยหน้าหงายไปแต่ไม่ตอบโต้ "เอาสิ มึงทำลายกูให้หมดเลย ทั้งตัวกู ทั้งคนที่กูรัก" ไอ้บอยพูดจาท้าทาย มันมองหน้าผมสายตาเคียดแค้น

"พอเหอะพอได้แล้ว" ไอ้เจคพุดลุกขึ้นแล้วเดินขึ้นห้องไป ผมกับไอ้บอยมองหน้ากัน ไม่ทันไรไอ้บอยก็น้ำตาไหลออกมา "มึงจะให้กูทำไงวะต้น มึงคิดว่ากูชอบสิ่งที่เป็นอยู่เหรอ" ไอ้บอยมองหนาผม สายตาชิงชังหายไปหมดแล้ว ตอนนี้มีแต่สีหน้าของคนที่กำลังเสียใจ ผมนั่งมองหน้าไอ้บอยแล้วอดคิดถึงตัวเองไม่ได้ ไหนจะเรื่องไอ้โตด้วย ทำไมผู้ชายรักกันมันต้องเป็นเรื่องยากขนาดนี้วะ

"กูเข้าใจว่ะ" ผมตอบสั้นๆ ไอ้บอยก้มหน้า ผมเลยลุกไปนั่งข้างมันโอบมันไว้ "มึงโกรธไอ้เจคมันหรือเปล่า" ผมถามตรงๆ เริ่มเห็นใจมัน "ไอ้บอยเงยหน้ามองผม "กูไม่เคยโกรธมันเลย ทำไมกูจะไม่รู้ว่าไอ้เจคมันเคยมีอะไรกับใครมาบ้าง กูรู้หมดแหละ แต่กูไม่เคยโกรธมันเลย" ไอ้บอยพูดไปสะอื้นไป "แล้วมึงกะออมล่ะ" ผมถามต่อ "กูกับออมเป็นได้แค่เพื่อนกัน ออมมันก็รู้มาตลอดว่ากูเป็นอะไรกับไอ้เจค แต่ไอ้เจคมันขอไว้ว่าอย่าให้ใครรู้" ไอ้บอยมันตอบเบาๆ "แล้วมึงรักไอ้เจคไหมวะ" ไอ้บอยพยักหน้าช้าๆ "มันเป็นคนเดียวที่กูรัก รักมากที่สุด"

"ถ้ามึงรัก แล้วมึงจะเลิกกับมันทำไม" ผมถามต่อ "กูเปล่า ไอ้เจคมันขอเลิกกับกูเอง มันบอกว่าเป็นความผิดของมัน" ไอ้บอยพูดเสร็จก็ปล่อยโฮเลย ผมพยายามปลอบมันต่างๆ นาๆ ไอ้บอยยังคงร้องไห้ไม่หยุด ผมมองภาพตรงหน้าแล้วบอกตรงๆ ว่าไม่คิดว่าเรื่องมันจะบานปลายขนาดนี้ เรื่องนี้กูผิดเต็มๆ เลย ผมเห็นไอ้บอยมันเริ่มสงบแล้ว ก็เลยจูงมือมันขึ้นไปหาไอ้เจคบนห้อง

ไอ้เจคนอนร้องไห้อยู่บนเตียง มันเห็นผมกับไอ้บอยเดินขึ้นมามันก็ไม่พูดอะไรขยับตัวนอนหันหลังให้ ผมเรียกมัน "พี่เจค มาคุยกันหน่อย" ผมผลักไอ้บอยให้เดินไปนั่งข้างๆ ไอ้เจคที่กำลังลุกขึ้นนั่งเช่นกัน ผมหยิบม้วนวิดีโอของผมกับไอ้เจคที่ถือติดขึ้นมาด้วยแกะเอาเส้นเทปข้างในดึงออกมาแล้วดึงจนขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย "ผมขอโทษ เรื่องนี้ผมผิดเอง" ผมพูดพลางมองเส้นเทปในมือ "ขอให้พี่สองคนลืมเรื่องนี้นะครับ ถือซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน" พี่เจคมองหน้าผม "ต้น พอเหอะ มันจบไปแล้ว" ผมมองหน้าพี่เจคสายตาที่แกมองกลับมานั้นบอกไม่ถูกจริง "ไม่จบหรอก ถ้ากูไม่จบ" พี่บอยพูดบ้าง พี่เจคหันไปมองพี่บอยพี่บอยเลยโอบร่างพี่เจคมากอดไว้ "กูรักมึงนะ กลับมาเหมือนเดิมเหอะ" พี่เจคไม่พูดอะไรเลย ได้แต่ร้องไห้ ผมนั่งมองสองคนแล้วก็พูดอะไรไม่ออก ถ้าเป็นกูกับพี่ดิว มันจะจบแบบนี้ไหม

พักใหญ่ พี่เจคก็ลุกขึ้นจากเตียงไปเปิดคอมพิวเตอร์ ผมก็ไม่รู้ว่าแกจะทำอะไร สักพักแกก็เปิดรูปที่จอยส่งมา แล้วกด Delete ผมนั่งมองพี่เจคนั่งลบไฟล์ทุกไฟล์ที่มีผมกับพี่ดิวถ่ายติดมาด้วย พี่เจคหันมายิ้มให้ผม ก่อนจะหันไปหาพี่บอย "บอย เราไปเชียงรายกันเหอะ" พี่เจคพูด พี่บอยก็ทำหน้างงๆ กูก็งง "ไปทำไมวะ" พี่บอยพูดน้ำเสียงสดใสขึ้นอย่างเห็นได้ชัด "กูลบที่เครื่องกูหมดแล้ว แต่กูต้องไปลบเครื่องของจอยด้วย มันจะได้หมดจริงๆ" พี่เจคตอบ ผมยิ้มเลย พี่บอยก็เดินมากอดพี่เจคไว้ "ไปสิ เมื่อไหร่ล่ะ" ผมโคตรดีใจเลยที่สองคนเขายอมคืนดีกัน

"ไปด้วยกันไหมต้น ชวนดิวไปด้วยนะ"

ปล.อ่านแบบดราม่ากันบ้างนะเว้ย เดี๋ยวจะหาว่ากูหื่นกาม เย็ดกันทุกตอน แล้วก็อ่านแล้วก็คอมเมนต์กันบ้างนะเว้ย คอมเมนต์เยอะมาต่อไว คอมเมนต์น้อยมาต่อช้า เหอๆๆๆ