ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 48
"เลือกได้ยังวะ เวลากูมีน้อยนะมึง มีควยอีกหลายอันที่กูต้องทำให้" พี่ปิ้ดพูดเสียงดัง กูก็ยืนอึ้งอยู่ เอาไงดีวะอยากลองก็อยาก กลัวก็กลัว ไอ้เอกมันคงเห็นว่าผมไม่ตัดสินใจซะที "ดุควยมันก่อนแล้วกันพี่ จะได้แนะนำมันได้ว่าต้องฝังยังไง" แม่งไอ้เอก มึงไม่พูดเปล่าจับกูแก้ผ้าซะงั้น กูก็เสือกยืนนิ่งให้มันถอดกางเกงจนหลุดหมด ปล่อยควยห้อยโทงเทง อ่ะนะ ลองดูเผื่อมันจะบอกกูได้ว่าควยกูต้องทำอะไรให้มันใช้การได้ดีกว่าเดิม
"แม่งใหญ่ดีว่ะ เด็กสมัยนี้มันใหญ่กันทุกคนหรือไง" พี่ปื้ดอุทาน อิโด่ เล็กกว่ากูอ่ะเส่ ควยกูยังไม่ทันแข็งเลยเสือกชมว่าใหญ่ซะแล้ว รอกูแข็งก่อนเหอะมึง พี่ปื้ดตับควยผมพลิกซ้ายพลิกขวา ไอ้ควยกูก็ขยายตัวป้าบๆๆ ขึ้นมาทัน แป๊บเดียวก็แข็งโด่เด่ชี้หน้าพี่ปื้ดอยู่ มันจะหาว่ากูถือดีป่าวะเนี่ย
"แม่งพอกันเลย เด็กสมัยนี้มันเป็นเหี้ยไรนักหนาวะ ทำไมมันแข็งง่ายอย่างนี้" อ้าว ผิดกูอีกที่ควยกุแข็ง แม่งก็มือมึงน่ะสากยังกะกระดาศทราย ยังไม่ทัยทำอะไร พี่ปื้ดก็เตรียมจับปลายควยผมแบบที่บีบให้ไอ้หนุ่มคนนั้น ผมรีบถอยเอวหลบ "เดี๋ยวพี่ ผมอยากรู้ว่ามุกที่ฝังจะเป็นรายอะไรตอนมันแข็งๆอ่ะ" มาถึงขั้นนี้แล้ว อยากดูว่าแกจะดีไซน์ลายไหนให้ควยกู
พี่ปื้ดยิ้มเยาะๆ หยิบเม็ดมุกมาจะวางทาบควยผม ก็มีเด็กวัยรุ่นสองคนเข้ามาในห้อง "พี่ปื้ด เจ้หวีให้มาตาม เหี้ย ควยแม่งโคตรใหญ่" อะไรของมันวะ พูดถึงเจ้หวียังไม่ทันจบประโยคมันก็เปลี่ยนเป็นเรื่องควยใหญ่ ผมก็มองหน้ามัน อ้าวมันมองควยกูอยู่นี่ "โหแม่งใหญ่สัดๆ เลยว่ะ กูโคตรอิจฉา" ไอ้หนุ่มคนนึงบอก ไม่บอกเปล่าแม่งเอามือมาแตะควยกูด้วย คงนึกว่าของปลอม "ฝังเลยพี่ รับรองเย็ดช้างมันยังวิ่งหนีป่าราบเลย ทั้งใหญ่ทั้งมุก" พ่อเมิงเส่ กูจะไปเย็ดช้างทำเหี้ยอะไร
"ฟังแบบไหนอ่ะพี่" ผมไม่ได้ถาม ไอ้สองตัวที่มานั่นอ่ะถาม "กำลังดีไซน์โว้ย ควยอย่างนี้ต้องให้สวยๆ กูจะได้ถ่ายรูปเก็บไว้โชว์ด้วย" อ้าว พี่ครับ ถามเจ้าของควยสักคำได้ไหมครับพี่ ว่าเขาพร้อมจริงๆ หรือเปล่า "เฮ้ย มึงไปตามลูกพี่มึงมาดูดิ มีคนควยใหญ่กว่ามันแล้วนะโว้ย" แสรดดด ไอ้พี่ปื้ดมันสั่งไอ้สองตัวนั่นให้ไปตามใครมาอีกล่ะ
พอไอ้สองตัวนั้นวิ่งเผ่นออกไป ผมรีบเก็บควย "พี่ครับ ปวดฉี่ ผมขอไปฉี่ก่อนนะ" พี่ปื้ดชี้ไปนอกห้อง "ข้างนอกเลี้ยวซ้าย ข้างบันไดนะมึง แล้วรีบกลับมานะโว้ย กูรออยู่" ไอ้ต้นรับคำ แล้วรีบออกนอกห้องทันที แต่ไม่ได้เข้าส้วมนะ สวมเกียร์หมาวิ่งออกมาจากบ้านแล้ว แค่เห็นภาพไอ้คนนั้นมันโดนมีดกรีดควยกูก็แทบขาดใจแล้ว ไม่กล้านึกภาพมีดคมๆ นั่นจ่อควยกูเลย ตายดีกว่า ไม่ทงไม่ทำมันแล้ว เอาลูกอมยัดแทนดีกว่า
ผมวิ่งมาพักเหนื่อยตรงปากซอย แม่งเอ้ย วิ่งตั้งแต่ควยแข็งยังควยหด เลือดฉีดขึ้นหัวหน้าแดงแป๊ดเลยกู ไอ้เอกโทรเข้ามา ไอ้ห่านี่เป็นห่วงกูได้อีก "ว่าไงวะ" ผมหอบใส่โทรศัพท์ "ไอ้สัดต้น มึงหนีไปไหน" ไอ้เอกถาม ถ้ากูหนีพวกมึง กูจะบอกไหมว่ากูหนีไปไหน มึงก็ตามกูถูกสิ กูไม่โง่นะโว้ย
"เออ มึงไปให้ไกลๆ เลยนะ พี่ปื้ดเค้านึกว่ามึงจะไปบอกตำรวจ แม่งยกแก๊งค์มาตามล่ามึงอยู่ กูก็เพิ่งเผ่นมาออกอีกซอยนึง" ไอ้สัดเอก มึงบอกกูคำแรกก็พอว่าให้กูหนี แม่งถามนั่นถามนี่อยู่ได้ กูจะพ้นส้นตีนมันไหมเนี่ย แม่งเสือกเข้าใจว่ากูจะบอกตำรวจด้วย เดี๋ยวกูก็บอกพี่อีอดซะหรอก อ้าว ไอ้ต้น ลืมแล้วเหรอว่ามึงไปทำอะไรกับพี่อ๊อดไว้ มึงไปบอกเขา เขาอาจจะเป็นฝ่ายส่งมึงให้ไอ้ปื้ดเชือดก็ได้
ผมหันซ้ายแลขวา ไม่เห็นใครในซอย เลยกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาแถวป้ายรถเมลล์ กำลังชะเง้อมองรถอยู่ ก็มีคนชนผมเต็มแรงจนผมกลิ้งไปกับพื้น "โอ๊ย ใครวะ" หันมาดู อ้าวไอ้เอกมาจากไหนไม่รู้ สงสัยแม่งวิ่งอ้อมมาจากอีกซอยนึง มันหอบแฮ่กๆ ไม่พูดอะไร เอามือชี้ไปที่ข้างหลัง โอ้วววววว ปื้ด จอมขมังมุกข์ และชาวคณะมากันเกือบสิบคน หน้าตาแม่งยังกะโจร มันเห็นผมสองคนก็ชี้หน้า ผมเห็นแท็กซี่ส่งคนลงพอดี เลยรีบลากไอ้เอกกระโดดขึ้นรถ "เหยียบมิดเพ่" เฟี้ยววววววววววววว เสียงลมพัดรถที่จอดนิ่งไม่ติงไหว รถยังอยู่กับที่ คนขับแท็กซี่มองหน้าผมกับไอ้เอกงงๆ ผมรีบชี้มือไปที่ไอ้ปื้ดและชาวคณะที่กำลังปรี่มา มันเลยถึงบางอ้อ เหยียบมิดตามที่กูขอไปเมื่อห้าวินาทีก่อน
"หนีส้นตีนมาเหรอน้อง" คนขับพุดขำๆ เออ แต่กูเหนื่อยว่ะ แม่งวิ่งไม่มีผ่อนเลยเมื่อกี้ ซี่โครงแทบบาน ผมบอกจุดหมายปลายทางให้พี่คนขับไปส่ง ระหว่างทางนึกขึ้นได้ "เฮ้ยไอ้เอก นั่นมันซอยบ้านมึงนี่หว่า แล้วมึงกลับบ้านไงวะ" ไอ้เอกก็ทำท่าเหมือนเพิ่งนึได้ ไอ้สัดนี่ กูว่ากูโง่แล้วนะ ยังกล้าจะโง่กว่ากู "เออ มึงอ่ะ ซวยเลย เหี้ยเย็ดเป็ด" เอ๊ะ มันบอกอะไรกู หรือมันด่ากูกันแน่วะ
ไอ้เอกทำท่าครุ่นคิดพักนึง "ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูให้พี่กูเคลียร์ โดนพี่กูตื้บยังดีกว่าโดนพี่ปื้ดตื้บ" ผมพยักหน้าแล้วก็อวยพรขอให้มึงไปสู่สุขคตินะไอ้เหี้นเอก พากูไปทำไรมาเนี่ย กูแค่อยากรู้ จะให้กูฝังซะงั้น (ว่าไปโน่น มึงแหละที่อยากไปไอ้ต้น)
"แล้วมึงไม่ฝังเหรอ" ไอ้เอกหันมาถาม ถ้ากูกลับไปกูอาจถูกฝัง ไม่ใช่แค่ควย แต่ทั้งตัว "ไม่เอาแล้ว แม่งทำกันไปได้ไงวะ วิตถารป่าวอ่ะมึง" ผมถามไอ้เอก จะว่าไปกูก็เกือบแล้ว ดีนะที่กลัวเจ็บ เหอๆ ใจเสาะก็ดีเงี้ย "แล้วเปิดจุกอ่ะ" อะไรของมันวะเปิดจุก "ขลิบไง ทำป่าว ดีนะเว้ยยยย" ไอ้เอกส่งเสียงเชียร์ แม่งแค่มีดกรีดควยกูก็แทบเข่าอ่อน แล้วถ้ากูขลิบนี่ อึ๋ย แม่งนึกภาพมันตัดหนังปลายควยกูขาดไปแล้วทำไมต้องเห็นภาพแมลงปอตัวขาดด้วยวะ
"ไม่เด็ดขาด กูไม่ยอมให้มีดใครมาแตะควยกูเด็ดขาด" ผมยืนยันหนักแน่น ไอ้เอกทำหน้าถุย "กูแนะนำดีๆ ไม่ชอบ เรื่องของมึงแล้วกัน โดนหญิงทิ้งอย่ามาชวนกูกินเหล้าล่ะ" ผมมองหน้าไอ้เอก ไอ้ห่านี่ปากดี "ทำไม ถ้ากูชวนแล้วมึงจะไม่มากินว่างั้นเหอะ" ไอ้เอกหัวเราะแหะๆ "กิน" ไอ้สันดานนี่ กวนส้นตีนชะมัด เพื่อนสนิทผมแต่ละคนมักจะนิสัยคล้ายผมอย่างนี้ล่ะครับ แต่ถ้าเพื่อที่มหาลัยจะไม่แสบเท่า (มึงอ่ะแสบสุดในบรรดาเพื่อนเลยว่ะไอ้ต้น)
ผมแยกย้ายกับไอ้เอกตรงหน้าห้างแห่งหนึ่ง แม่งเมื่อกี้ยังเสียวไม่หาย ไม่ได้เสียวน้ำแตกนะโว้ย อย่าเข้าใจผิด ผมรีบเข้าห้องน้ำ แม่งเมื่อกี้มือไอ้พี่ปื้ดมันจับควยกู สะอาดเปล่าไม่รู้แม่งเพิ่งจับเลือดไอ้เด็กนั่นมาด้วย ถึงกูเห็นว่ามันล้างมือแล้วก็เหอะ ขอกูล้างควยหน่อยละกัน พอเข้าห้องน้ำได้ ผมก็รีบดึงทิชชูออก แล้วไปจุ่มน้ำตรงอ่างล้างมือ แล้วก็วิ่งเข้าส้วม ใครจะไปยืนเช็ดตรงที่ฉี่ล่ะ เดี๋ยวเขาหาว่ากูโรคจิต
ผมเข้าห้องน้ำได้ก็ยืนหน้าชักโครก ถอดกางเกงกองลงกับพื้นแล้วงัดควยขึ้รนมา เอาทิชชูเปียกๆ นั่นเช็ดรอบๆ ควย ตรงเงี่ยงตรงปลายจนทั่ว อ่ะนะ พอมือมันโดนควย ควยก็ต้องแข็งเป็นธรรมดา กูไม่ได้คิดลามกเลยนะเว้ยตอนนั้นอ่ะ แค่เช็ดๆ รอบๆ จนมันสะอาดดีทั้งกระโปกทั้งแท่งแล้ว ก็รอควยสงบลงนิดหน่อยแล้วจะได้เก็บเข้ากางเกง ก็มองควยตัวเองอยู่ เอ๊ะอะไรวะนั่น
มะ..มะ..มือคนกำลังเคลื่อนลอดใต้ช่องที่กั้นระหว่างห้องน้ำ แม่งนึกว่าผีหลอก ผมกระโดดเหยงหลบเลย อะไรวะ ในมือมันมีกระดาษแผ่นเล็กๆ สีขาวติดมาด้วย แล้วมันก็จับกระดาษนั้นยื่นส่งให้ ผมสงสัยเลยก้มไปหยิบดู
"เงี่ยนเหรอครับ ดูดให้ไหม อยากดูดคนควยใหญ่" ป้าดดดดดดดดดดดดดดด งานเข้าเว้ยเฮ้ย เอาดีไม่เอาดีวะ แม่งเมื่อวานซืนกูเพิ่งโดนจับได้เสียประตูไป 2-0 วันนี้ถ้ากูยอมเสียวตรงนี้ไอ้ต้ามันจะจับได้ป่าววะ กูยิ่งโกหกไม่เก่งอยู่ เอาดีไม่เอาดี คิดอยู่แป๊บนึง กระดาษแผ่นที่สองยื่นมาอีก "นั่งลงสิ ขอจับควยหน่อย"
ให้มันจับอย่างเดียวคงไม่เป็นไร แต่ดูดนี่ถุงกูก็ไม่ได้พกมาด้วย เอาวะ ให้จับก่อน ผมนั่งคุกเข่าลงข้างผนังห้องน้ำ ควยมันอยู่สูงกว่าช่องนิดหน่อย เลยต้องแบะขาให้กว้างอีก มือปริศนานั้นล้วงหมับเข้ากลางควย เสืยงครางฮือดังลอดมาให้ได้ยิน ยังไม่ทันตั้งตัว มือนั้นมันก็รูดควยจนหัวถอกโผล่แดงแจ๋ มันจับควยผมชี้ลงแล้วพยายามดึงเข้าไปใกล้อีก ผมนั่งนิ่งกำลังอึ้ง แม่งกูเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนจากเพื่อน แต่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง
ผมก้มมองพื้น เห็นควยสะท้อนกระเบื้องเคลือบเป็นเงาชัดเจน แม่งคงเห็นควยผมจากแสงสะท้อนนี่เอง ใครดูไม่ออกว่าเป็นควยก็แย่แล้ว โด่เด่ค้ำฟ้าขนาดนั้น มือแข็งแรงรูดควยผมจากปลายสู่โคน น้ำอยากไหลเยิ้มโดยไม่ตั้งใจ มันย้อยเป็นสายลงพื้น มันดึงควยผมอีกครั้งให้เข้าใกล้ ผมเลยยอมเขยิบเข้าไปอีก กางขามากกว่าเดิม ใจเต้นระทึกเลยกู แม่งไม่คิดว่าจะมาน้ำแตกในห้างแบบนี้
มือนุ่มนั้นรูดควยผมเบาๆ แม่งโคตรอยากเห็นหน้าเลยว่าใครวะที่กำลังรูดควยกูอยู่ มันกดควยผมลงต่ำอีกครั้งแล้วก็ตวัดลิ้นใส่จนผมสะดุ้ง เฮ้ย มันเอาจริงวะ เอาไงดีวะกู จะเสียงหรือไม่เอาดี ภาพไอ้ต้ากำลังซอยตูดผมเข้ามาในหัว ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวซวย ผมรีบลุกยืนเก็บควย มือนั้นยังคงกวักเรียกผมใหญ่มันเอื้อมมาจนสุดแขนจนเห็นรอยสักตรงท่อนแขนชัดเจน ท่าทางมันตัวไม่เล็กเลยเพราะแขนมันยาวและมีกล้ามเล็กๆด้วย แต่กูไม่เอาแล้วรีบเผ่นออกจากห้องน้ำทันที นอกส้วมไม่มีใคร ผมกลัวเจ้าของมือปริศนานั้นออมาเลยรีบเผ่นแน่บออกนอกห้องน้ำ
ผมมายืนหอบตรงหน้าร้านหนังสือข้างทางเข้าห้องน้ำ แม่งวันนี้มีแต่เรื่องให้เหนื่อยเว้ย อะไรนักหนาเนี่ย แต่แม่งอยากเห็นหน้าเจ้าของมือนั่นจัง แขนมันก็ขาวน่าดูหน้าตามันจะเป็นยังไงวะเนี่ย ผมเลยแกล้งหยิบหนังสือที่วางตรงหน้าร้านทำเป็นเปิดอ่าน สายตายังตอยเหลือบความเคลื่อนไหวหน้าห้องน้ำเป็นระยะ แม่งมีแต่คนเข้าไป แล้วก็ออกมาหมดแล้ว เกือบสิบนาทีแล้วมันยังไม่ออกมาสักที ไม่รอแม่งแล้วเว้ย
ผมวางหนังสือลงเก็บคืนเข้าที่เดิม สายตาก็ไปเจอะกับเด็กนักเรียนน่าจะม.ปลายมายืนข้างๆ มันใส่ชุดนักเรียนมาด้วย ผมก็เหล่ๆ มองเพราะหน้าตามันก็น่ารักดี แล้วตัวมันก็สูง พอๆกันกับผมเลยทำให้มันดูเด่นเป็นพิเศษ จากที่จะไปเมื่อกี้อยู่ต่อก่อนดีกว่า แหะๆๆ
ไอ้น้องคนนั้นมันก็ไม่สนใจผม ดูหนังสือไปเรื่อย ว้า ท่าทางหมดลุ้น กลับบ้านดีกว่า ผมวางหนังสือลงอีกครั้ง พอดีกับน้องเขากำลังจะจ่ายเงิน น้องมันต้องเอื้อมมือยื่นส่งเงินให้คนขายที่นั่งอยู่บนยกพื้นในร้าน แว้บเดียวเท่านั้นที่ผมเห็นแขนเสื้อมันรั้ง ลายสักคุ้นตาที่ท่อนแขนข้างเดียวกันกับมือปริศนานั่นปรากฏชัดสู่สายตา
ผมอ้าปากค้างเลย เฮ้ย รอยสัก แขนนี้ ใช่เลย เมื่อกี้นี้ไอ้ต้าไม่น่ามาเยี่ยมกูในความคิดเลย ไม่งั้นมีน้ำแตกกับไอ้นี่แน่ คิดแล้วแม่งเสียดาย ขอต่อได้ไหมอ่ะ ผมกำลังคิดหาเรื่องที่จะคุยกันน้องมัน ก็มีเสียงเด็กหนุ่มดังขึ้น "เฮ้ย ไอ้โทน ยังไม่กลับบ้านเหรอมึง" ผมหันไปตามเสียง เด็กนักเรียนกลุ่มใหญ่เดินมามีทั้งชายทั้งหญิง สายตามันมองมาทางผม มันทักใครวะ กูชื่อต้น ไม่ใช่โทนนะโว้ย
"เออ แวะดูหนังสือหน่อย จะกลับแล้วล่ะ" ผมหันไปตามเสียง อ้าวไอ้เด็กที่ยืนข้างกูนี่หว่า หุหุ ชื่อโทนเหรอคร้าบบบ ช่างคล้องจองกับพี่เสียจริงๆ "ไป กลับด้วยกัน มึงไม่ไปดูหนังวะ โคตรสนุกเลย" เสียงเพื่อนไอ้โทนพูดต่อ ไอ้ต้นได้แต่ยืนอ้าปากค้าง เพราะไอ้น้องโทรมันเดินตามเพื่อนต้อยๆ ไปแล้ว แม่งเอ้ย เสียดายวะ เกือบได้แล้วเชียว
ผมมองตามน้องโทนไปตาละห้อย เหมือนหมาที่คาบเนื้อไว้แล้วอยู่ดีๆ ก็มีหมาฝูงใหญ่คาบไปแดก ไอ้ต้านะไอ้ต้า มาตอนไหนไม่มามาตอนกูกำลังเข้าด้ายเข้าเข็ม กลับไปกูจะเอาคืนแม่งให้ร้อง(เบาๆ เพราะพ่ออยู่ แหะๆๆ) พอไอ้น้องโทนหายลับตาไปแล้ว ผมก็เดินดูของในห้างต่อ แม่งเอ้ย เอาอะไรให้เป็นของขวัญมันดีวะ อีกสองอาทิตย์กว่าๆ เอง เดินเข้าเดินออกอยู่หลายร้าน แล้วก็ผ่านร้านนึง ตอนแรกไอ้ต้นเดินผ่านไปแล้ว แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้เดินย้อนกลับ ผมยืนมองหน้าร้านที่ติดรูปสีสันต่างๆ มากมายเต็มไปหมด ความคิดบางอย่างเข้ามาในหัว ผมตัดสินใจเดินเข้าประตูร้านทันที
"the Tattoo รับสักลายโดยช่างมืออาชีพ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ช่วยเม้นต์กันหน่อยนะค้าบบบบ