ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 235 อั้ยเจี้ยวโตอินโตเกียว 5

มาไว เคลมไว แตกไม่ไว ต้นต้าประกันภัยจำกัดมหาชน
*******************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 235 อั้ยเจี้ยวโตอินโตเกียว 5

"เปล่า กูหมายถึงเคนตะ มึงได้กันแล้วใช่ไหม" ไอ้ห่าทัก มึงมาถามอะไรแบบนี้ต่อหน้าคนตะมันได้ไงวะ กูยังกินไม่อิ่ม เอ้ย ไอ้เคนตะมันยังไม่พร้อมเป็นของคนอื่นหรอกนอกจากกู ไอ้เคนตะมองหน้าผม ผมว่ามันรู้ว่าไอ้ทักมมันพูดถึงอะไร

"อะไรของมึง พูดมั่วๆ" ผมปฏิเสธ ไอ้เคนมองหน้าผม ไม่รู้ว่ามันรู้สึกยังไง แต่มันไม่เห็นจะยิ้มเลย "มึงไม่ต้องมาโกหก แหมๆๆ มีส่งข้าวส่งน้ำแบบนี้ เดี๋ยวกูจะฟ้องไอ้ต้า" ไอ้ทักทำตาเจ้าเล่ห์ ไอ้เคนตะมองหน้าผมเหมือนจะขอให้ช่วย

"โครมมมม" ผมกับไอ้ทักกระโดดหลบลูกบาสที่ตรงดิ่งมาทางนี้แบบไม่รู้ตัว ข้าวปั้นกระจายเต็มพื้น เสียงญี่ปุ่นร้องโหวกเหวกก่อนจะมีหนุ่มคนนึงวิ่งมาเก็บลูกบาส มันยกมือขอโทษแต่หน้าตาไม่ค่อยบอกบุญเท่าไหร่

ไอ้เคนตะส่งภาษากับไอ้นั้นอยู่พักนึง เห็นมันสองคนมองหน้ากันแล้วไอ้นักบาสมันก็วิ่งกลับไป "มีอะไรหรือเปล่า" ผมถามเคนตะที่ก้มหน้าก้มตาเก็บเศษข้าวที่กระจาย เคนตะเงยหน้ามองผมก่อนยิ้มนิดๆส่ายหน้า ไอ้ทักยืนมองอยู่อีกแป๊บเห็นท่าว่าไม่ได้เรื่องก็แยกออกไป ก่อนไปยังพูดกับกูเบาๆ

"อย่านึกนะไอ้ต้นว่ามึงจะได้แดกไอ้เคนตะคนเดียว" สาดแม่ง รู้งี้กูหนีบไอ้โทนมาคุมมันซะหน่อยดีกว่า แววเหี้ยเริ่มออกแล้วไหมล่ะ ผมช่วยไอ้เคนตะเก็บของจนหมดก่อนจะเดินตามมันไปทิ้งขยะ "เมื่อกี้มีอะไร" ผมถามไอ้เคนตะที่หน้าตาไม่ค่อยดีเท่าไหร่ "ไม่มีอะไร ต้นซังอย่ารู้เลย"

ผมเริ่มจับอาการผิดปรกติของเคนตะได้ มันถอนหายใจแรงแล้วก็สะบัดหัวเหมือนกำลังไล่ความคิดในหัวออกไป ผมเอื้อมมือจับมือมันบีบเบาๆ "เคนตะ มีอะไรคุยกับผมได้นะ" เคนตะยังคงยิ้มและส่ายหน้าเหมือนเดิม ผมเลยเอื้อมมือตบบ่ามัน มันก็ยิ้มมากขึ้นและเดินพาผมไปล้างมือ

ผมกลับเข้ามาในโรงยิมอีกครั้ง ไอ้ทักมันจ้องตั้งแต่ผมเดินเข้ามาแล้ว แต่ผมทำเป็นไม่สนใจ เคนตะเดินห่างออกไปนั่งตรงเก้าอี้ที่พวกโค้ชนั่ง ผมเริ่มตะหงิดใจแล้วว่ามันอาจจะรู้สึกไม่ดีที่ไอ้ทักพูดอะไรแบบนั้นออกมา ผมเลยตรงไปหาไอ้ทัก

"พี่ทัก เรื่องกูกับเคนตะไม่มีอะไรนะเว้ย" ผมบอกไอ้ทัก ถึงจะโกหกแต่ก็น่าจะดีกว่า ไอ้ทักทำหน้ากวน "ไอ้ขี้โม้ อย่างมึงอ่ะนะ จะไม่เอามัน เหี้ย หวงของล่ะสิ" สัดเว้ยยย แล้วมันเรื่องอะไรของมึงด้วยล่ะ กูก็มีสิทธิ์หวงของกูนี่หว่า ไม่ใช่ว่ามันโดนกูเย็ดแล้วต้องโดนมึงเย็ดด้วยรึไง

"สัด จะเก็บไว้ให้ไอ้ต้าอ่ะสิ" ไอ้ทักมันพูดแทงใจดำ แม่งถ้าจะให้กูบอกตามตรงก็คือ ถ้าจะมีใครได้ไอ้เคนตะต่อจากกู ก็ขอให้เป็นไอ้ต้าเหอะ "มึงหุบปากไปเลย แล้วอย่าให้กูได้ยินมึงพูดเรื่องนี้อีก" ผมบอกไอ้ทักแบบแค้นๆ ไอ้ห่านี่แม่งร้าย รู้ทันความคิดกูไปหมด

ผมเดินแยกออกมาจากไอ้ทักอีกครั้งแล้วเราก็เริ่มซ้อมต่อ จนเกือบเที่ยงพี่ป้องก็ให้พวกเราไปพักกินข้าว มีเวลาพักช่วงบ่ายจนถึงสามโมงเย็น ผมกับไอ้เคนตะนั่งกินข้าวกับเพื่อนๆ ไอ้เคนยังสีหน้าไม่ดีเท่าไหร่ ผมล่ะก็เป็นห่วงใจมันจริงๆ ไม่รู้ว่ามันคิดอะไร หัวใจมันไม่มีภาษาแบ่งแยกก็จริง แต่เพราะเรารู้จักกันน้อยไปหน่อย กูก็เลยไม่เข้าใจว่าภาษาใจของไอ้เคนตะมันกำลังบอกอะไรหรือเปล่า

ผมกินข้าวเสร็จก็เตรียมกับที่พักเพื่อย่อยและรอซ้อมต่อช่วงบ่าย เพื่อนๆไอ้คนตะมองมันอยู่ไกลๆแล้วก็เดินไป ไอ้เคนมันก็มองตาม สีหน้าเศร้าๆยังไงไม่รู้ ไอ้ทักกับเพื่อนๆก็เดินตามพวกผมมา เหมือนมันจะรู้ว่ากูจะกลับไปทำอะไร ไอ้ห่านี่ ไอ้เคนหน้ามันเศร้าอยู่ไม่เห็นรึไง ต้องทำให้มันหายก่อน

ผมเดินเลาะริมโรงยิมไปเรื่อย พยายามจะหาอะไรมาคุยให้ไอ้เคนมันยิ้มออกมาให้ได้ จังหวะที่เราเดินลอดทางเดินระหว่างอาคาร มันมีสลิงเส้นใหญ่พอสมควรขึงป้ายผ้าอะไรสักอย่างที่กูอ่านไม่ออก กูก็คิดมุกขึ้นมาได้กะว่าไอ้เคนมันต้องขำ ผมเลยโหนสลิงขึ้นไป

"นินๆๆๆๆ จาาาาาาา" แหะๆ ดูการ์ตูนตอนเด็กมากไปหน่อยหรือเปล่าวะไอ้ต้น ผมโหนสลิงแล้วลอยตัวขึ้นตีลังกากลับหลัง ไอ้เคนหัวเราะออกมาแล้ว ผมเลยโชว์ม้วนหน้าอีกรอบ แล้วก็ม้วนหลังอีกรอบกะว่ากูเหมือนนินจาเต็มที่ แต่ไม่ทันที่นินจาจะตั้งตัว ตีนก็มากลางหลังกู

"โอ๊ยยยยยยยยยยย" ผมร้องลั่นตัวรูดไปกับสายสลิง แขนที่รั้งสายสลิงไว้ถูกสายสลิงครูดจนเป็นรอยแดงไปหมด แถมรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวไหล่ ไอ้เคนร้องอย่างตกใจเข้ามาประคองผมที่หล่นไปกองร้องโอดโอยอยู่กับพื้น เลือกที่แขนไหลซิบๆ

ผมเงยหน้ามองตีนต้นเหตุ ไอ้ห่าทักอ้าปากค้าง มันก็คงไม่คิดว่าจะทำให้ผมเจ็บตัวแบบนี้ พี่ป้องเดินตามมาวิ่งมาดูเหตุการณ์ ก่อนจะด่าไอ้ทักจนมันอ้าปากไม่ออก ส่วนกูก็โดนด่าไปด้วยที่เล่นอะไรไม่ดู แม่งเอ้ยเจ็บก็เจ็บ แซ่บก็แซ่บ เอ้ย แสบก็แสบ ไอ้เคนตะประคองจับผมให้ลุกขึ้น

ความเจ็บแล่นไปทั่วหัวไหล่จนผมต้องล้มตัวลงอีกรอบ พี่ป้องตรงเข้ามาดู "เคนตะ พาต้นมันไปโรงพยาบาลหน่อย" พี่ป้องร้องสั่ง ไอ้เคนตะรีบพยักหน้าก่อนเข้าประคองแขนอีกข้างนึง ผมใจเสียไปแล้ว โหย เกิดมากูไม่เคยเจ็บตัวแบบนี้เลยนี่หว่า

เคนตะพาผมไปนั่งพักที่เก้าอี้แถวนั้นก่อนวิ่งหน้าตาเป็นไอ้ยุ่นตื่นควยไป สักพักมันก็กลับมาพร้อมกับรถตู้ของมหาลัย พี่ป้องสั่งไอ้ทักให้ไปรอแกที่ห้องพัก ผมก็สงสารมันนะ มันคงหมั่นไส้ที่กูหวงของมากจนขอถีบกูสักที แต่กลับกลายเป็นว่ากูเจ็บตัวซะงั้น ผมพี่ป้องและก็เคนตะนั่งรถตู้ไปด้วยกัน ท่าทางพี่ป้องเครียดมากจนผมไม่กล้าพูดอะไร ส่วนไอ้เคนอ่ะหน้าตายิ่งกว่ากังวลอีก

เราไปถึงโรงพยาบาล ไอ้เคนก็วิ่งวุ่นไปเอารถเข็นมารับผมที่ตอนนี้แขนเจ็บจนชาไปหมดแล้ว ผมถูกพาเข้าห้องฉุกเฉิน พี่ป้องรออยู่ข้างนอก ส่วนไอ้เคนตะเข้ามาด้วย ปากก็ร้องถามตลอด "เจ่บม้ายๆๆๆ" เจ็บดิวะ คิดถึงไอ้ต้าด้วย ถ้าไอ้ต้ารู้ป่านนี้มันคงเต้นเป็นลิงไม่แพ้มึงหรอกไอ้เคน

หมอเข้ามาดูอาการผม ไอ้เคนตะก็คอยเป็นล่ามให้ สรุปผลได้ว่า กูหัวไหล่หลุดเพราะตอนกูร่วงลงมานั้นไหล่มันอยู่ผิดท่า ฉิบหายเอ้ยมาแค่วันที่สองกูก็เกิดเรื่องจนได้ อยู่ใกล้ไอ้ทักนี่เจ็บตัวตลอด ไม่เฉพาะกูหรอก ไอ้โทนก็ด้วย

ขอแวบเข้าเรื่องไอ้โทนเจ็บตัวเพราะไอ้ทักก่อนแล้วกัน เดี๋ยวค่อยเล่าเรื่องตัวเองต่อ ไอ้โทนอ่ะมันได้กัดไอ้ทักทุกวันก็จริง แต่มันก็เจ็บตัวให้ไอ้ทักไม่เว้นแต่ละวัน ไม่นับเจ็บตูดนะเว้ย อย่างเช่นวันนึงผมกับไอ้ต้าไปงานบวชเพื่อนคนนึงของผม ไอ้ทักก็พาไอ้โทนไปด้วย พี่แกกะเปิดตัวน้องชายว่างั้นเหอะ งานบวชต่างจังหวัดก็ไม่มีอะไรมาก กลางวันก็ตั้งโต๊ะเลี้ยงโต๊ะจีน ผมกับไอ้ต้านั่งกินเหล้ากันอยู่ สักพักไอ้โทนก็หิวกระเป๋งน้ำแข็งไปเติม ไอ้ทักมันก็อาสาไปช่วย

ได้ยินอีกที เสียงไอ้โทนร้องลั่นงาน ผมกับไอ้ต้าวิ่งไปดู เห็นไอ้โทนตกไปอยู่ในถังน้ำแข็งใบเบ้อเริ่ม หัวแตกเลือดนองเลย ไอ้ทักยืนหน้าซีดอยู่ ถามไปถามมาได้ความว่า ตอนน้องโทนตักน้ำแข็ง ไอ้ทักมันอาสาถือฝาที่เป็นเหล็กไว้ให้ เป็นแบบฝาพับอ่ะนะ แล้วอยู่ดีๆไอ้ทักมันก็เหม่อต้องน้องโทนก้มหน้าก้มตาโกยน้ำแข็งอยู่ แล้วมันก็ทำฝาหลุดมือ ผลก็คือฝาถังฟาดเข้ากลางหัวน้องโทนจนแตก น้องมันก็เสียหลักหน้าทิ่มตกลงไปในถัง เวรจริงๆ

กลับมาดีกว่า นอกเรื่องไปไกล ผลที่ผมหัวไหล่หลุดหลังจากที่หมอจับไหล่เข้าที่แล้วมันก็ค่อยยังชั่วแต่เจ็บแขนอยู่มาก ไอ้เคนหน้าเสียตลดเวลาที่ผมอยู่ในห้อง ก่อนมันจะเข็นรถเข็นออกมา พี่ป้องที่ยืนรออยู่ตรงเข้ามาถามอาการ พอรู้ว่าผมหัวไหล่หลุดแกก็หน้าไม่ดี

"โอเค ไม่เป็นไรต้น" พี่ป้องบอก หน้าตาแกก็ไม่ดีเท่าไหร่ ก่อนแกจะบกมือบอกไอ้เคนตะให้พาผมไปรอที่รถ ตอนนี้ผมนอกจากจะเจ็บแขนแล้ว ใจยังลอยไปถึงไอ้ต้าด้วย ไม่อยากให้มันรู้เลยว่ากูเจ็บตัว กลัวมันเป็นห่วง แต่อีกใจก้อยากให้มันรู้ มันจะได้มาหา คิดถึงมึงโว้ย ถ้าคนที่ประคองกูอยู่ตอนนี้เป็นมึงก็คงดี

พี่ป้องจ่ายค่ารักษาแล้วก็เดินกลับมาที่รถ หน้าตาไม่ดีเอาซะเลย ผมพยายามยกมือ "พี่ป้อง ผมขอโทษครับ" ผมน้อมรับความผิด ไอ้ทักไม่เกี่ยวหรอก ถ้ากูไม่ปีนก็คงไม่เจ็บตัวแบบนี้ แทนที่จะช่วยให้ไอ้เคนมันหายเศร้า กลับเป็นว่ามันกังวลเพิ่มไปอีก "เออ แล้วอย่าซนอีกนะต้น ไอ้ตัวแสบ" พี่ป้องพูดก่อนส่ายหน้า คงระอาผมเต็มแก่แล้ว

ไอ้เคนยิ้มบางๆ "ไอ้ตัวแซ่บ" เย้ยยย ไม่ใช่แล้ว ผมกำลังจะแก้ให้ พี่ป้องก็หันมา "ไอ้ต้น แล้วจะซ้อมยังไงเนี่ย เจ็บมากเปล่าวะ" พี่ป้องถาม ผมก็ยอมรับตามตรงว่ามันเจ็บจริงๆ แล้วจริงๆอีกอย่างคือกูไม่อยากซ้อม กูอยากเย้ดไอ้เคนตะที่นั่งหน้าหล่อข้างๆกูนี่ตะหาก

"เออ งั้นมึงพักแล้วกัน สองอาทิตย์ก็คงพอมั้ง พวกมึงนี่มีแต่เรื่อง" พี่ป้องบ่นก่อนเอนเบาะ ผมกับไอ้เคนมองหน้ากัน "พี่ป้อง ผมไม่ต้องกลับไทยเหรอ" ผมถาม ใจที่คิดอีกอย่างคือ ถ้ากูอยู่ซ้อมไม่ได้แล้วกูจะอยู่ที่นี่ทำไม กลับไปหาควยต้าดีกว่า

"กลับทำไม ไม่ต้องกลับหรอก มึงก็ให้เคนตะมันพาเที่ยวแล้วกัน" ป๊าดดดดดดดดด เสร็จกู สองอาทิตย์นี้มึงเตรียมตัวตูดรั่วได้เลยไอ้เคน ไอ้ทักมันต้องอิจฉากูจนอกแตกแน่ๆ แต่ถ้าให้กูกลับกูก็กลับนะ ไปให้ไอ้ต้าใส่ยาพันแผลให้ โอย สวรรค์ชัดๆ

"เจ่บมากมั้ย" ไอ้เคนหันมากระซิบถาม มือแตะที่แขนผมเบาๆ ผมพยักหน้าแต่ก็ฝืนยิ้มให้มัน ไอ้เคนก้มหน้าแล้วก็ไม่พูดอะไรอีก จนรถกลับมาถึงแคมปัสที่เราพัก ไอ้เคนตะมันก็พาผมขึ้นห้องพัก ส่วนพี่ป้องก็เรียกทีมรวมอีกครั้ง ไอ้ทักมองผมอยู่ผมเลยโบกมือข้างที่ไม่เจ็บให้มัน ก็กะว่าจะบอกมันว่าไม่เป็นไร

"ทาเคะซังเค้าหึงต้นซังเหรอ" เคนตะถามผมเบาๆ ผมรีบส่ายหน้า "ไม่ใช่แล้ว มันไม่หึงหรอก มันอิจฉาผมตะหาก" ผมบอก ไอ้เคนตะยิ้มบางๆ "อิจฉาทำไม" แน่ะ ยังจะมาถาม "มันอิจฉาที่ผมได้เย็ดเคนตะ" ง่าาา ไอ้เคนตะมันอายม้วนเลย ท่าทางมันจะหายเศร้าแล้ว

"แล้วถ้ามีใครมาเย็ดผม ต้นซังจะหึงไหม"

***************************************************

***************************************************

วันนี้มีนัดทำฟันอีกแล้ว ถ้าไม่ปวดจะมาเล่าต่ออีกรอบดึกๆคร้าบบบ