ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 258 อั้ยละอ่อนเจี้ยวโตอินเจียงใหม่ 15

งืดๆๆ คิดถึงป๊ะป๊าจางงงงงงงง

*******************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 258 อั้ยละอ่อนเจี้ยวโตอินเจียงใหม่ 15

"หยุดอย่าขยับ ตอนนี้หมวดต้นกับหมวดต้าล้อมเต้นท์ไว้แล้ว ส่งตูดมาให้พวกกูเย็ดซะดีๆ" กูส่งเสียงอย่างเข้ม แต่พอไอ้ต้าได้ยินกลับหัวเราะก๊าก แสรดดดด แม่งเสียอารมณ์หมด ขำทำไมวะ กูยังไม่อนุญาตเลย เดี๋ยวนี้อยู่ด้วยกันบ่อยๆ เริ่มขำพร่ำเพรื่อแล้วนะเมิง

"เหี้ยต้นเล่นอะไรวะ" เสียงไอ้อาร์ตดังมาจากในกองเต้นท์ แน่ะ ผู้ต้องสงสัยปากแข็งแบบนี้สงสัยต้องส่งกำลังบุกเข้าไป "หมวดต้าไปทางโน้น เดี๋ยวผมบุกเข้าไปเอง ยิงคุ้มกันให้ด้วยนะ" ไอ้ต้าพยักหน้าขำๆ "แล้วมึงจะยิงยังไง ไม่เอาปืนออกมาล่ะ เก็บไว้ซะกางเกงตุงเชียว" ผมท้วงไอ้ต้าที่ยังยิ้มหน้าบาน

"มึงอย่าเข้ามานะเว้ย เดี๋ยวกูกับไอ้บี้ออกไปเอง" เสียงไอ้อาร์ตร้องออกมา "โอ๊ะหมวดต้า มันมีตัวประกันนี่หว่า" ผมร้องอีก แม่งเอาอะไรจ่อตัวประกันอยู่หรือเปล่าวะ ได้ยินเสียงตัวประกันร้องซี้ดเชียว จนป่านนี้ไอ้อาร์ตยังไม่เลิกกระเด้า

ผมค่อยๆย่องไปทางปากทางเข้าเต้นท์แล้วรูดซิปตรงทางเข้าเปิดเล็กน้อย ไอ้ต้าเดินตามมาดู เต้นท์ยังคงขยับเป็นจังหวะ ผมค่อยๆสอดมือเข้าทางรอยแยกของซิป มือแตะเข้าที่หัวของใครคนนึงพอดี เสียงร้องโวยวายมาจากข้างใน

"ไอ้ต้น ปล่อย" เสียงไอ้บี้ที่ร้องเสียงหลงเพราะผมขยุ้มหัวมันไว้เต็มมือ ผมชักมือกลับแล้วรูดซิปเปิดเต้นท์ออกมา ไอ้อาร์ตยังกระเด้าอยู่เลยตอนที่ผมเปิดเต้นท์ออกสำเร็จแล้ว พอมันเห็นผมกับไอ้ต้ามันก็ร้องโวยวายใหญ่ "เฮ้ย อะไรล่ะ" ก็แล้วอะไรล่ะ กูอยากดูพวกมึงเย็ดกันนิ ถ้าเย็ดไม่เก่งกูจะได้แจม

ไอ้อาร์ตหยุดกระเด้าชั่วคราว มือสองข้างดึงผ้าเต้นท์ไว้ปิดบังร่างกายส่วนล่าง แสงจากตะเกียงทำให้มองเห็นกิจกรรมเข้าจังหวะนี้ได้ถนัดท่ามกลางความมืดรอบตัว "ปิดทำไม กูจะดู" ผมรั้งผ้าเต้นท์ไว้ "ไม่ต้องดู มึงอยากก็ให้พี่ต้าเย็ดไปโน้น" ไอ้อาร์ตร้อง หวงของจริงนะมึง ทีควยไอ้ต้ากูยังให้มึงยืมใช้เลย

ไอ้อาร์ตมองหน้าผมอยู่ ไม่ยอมกระเด้า ไอ้บี้ก็ได้แต่ทำหน้าแหยๆ ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ นั่งยองๆดูไอ้อาร์ตก็ไม่ยอมทำอะไร "เอาต่อดิ" ผมบอก ไอ้อาร์ตส่ายหัว "ไม่เอา เห็นหน้ามึงแล้วูหมดอารมณ์" ชริ เห็นแต่ก่อนนะ พอเห็นกูทีไรเงี่ยนตลอด

"เป็นอะไรของมึงวะอาร์ต" ผมถามงงๆ ไอ้อาร์ตก้มหน้า "ไม่ต้องมาถาม" ไอ้อาร์ตตอบแล้วดึงเต้นท์ปิด ไอ้ต้าเดินมาจับไหล่ผม "เราไปเดินเล่นดีกว่าต้น ปล่อยอาร์ตกับบี้อยู่ด้วยกันเหอะ" เออวะ แต่ไอ้อาร์ตมันเป็นอะไรของมันวะเนี่ย

ผมเดินไปกับไอ้ต้า ปล่อยให้ไอ้อาร์ตทำภารกิจของมันไว้เบื้องหลัง "พี่ต้าว่าอาร์ตมันเป็นอะไร" ผมถามไอ้ต้าระหว่างที่เราเดินไป ไอ้ต้ายิ้มนิดๆ "มันหึงไอ้บี้มั้ง" เย้ยยยยย กูไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แล้วจะมาหึงกูกับไอ้บี้ทำไมวะ

"แต่ต้นยังไม่ได้ทำอะไรไอ้บี้เลยนะ" ผมท้วง ไอ้ต้าหยุดเดิน "นี่มึงไม่รู้จริงๆเหรอ" อ้าว แล้วใครจะไปตรัสรู้ได้เองวะ "พี่ว่าอาร์ตมันหึงต้น ที่ต้นไปทำอะไรจอยแบบนั้น" ไอ้ต้าพูดออกมาในที่สุด ผมยืนอึ้งมองไอ้ต้างงๆ

"หึงต้นกับจอย หึงทำไมอ่ะ" ไอ้ต้ายิ้มนิดๆ ก่อนยักไหล่ "ไม่รู้ แต่พี่ว่าใช่" ไอ้ต้าบอก ผมเกาหัวแกรกๆ "ทำไมมันต้องหึง ทีพี่ต้ายังไม่เห็นหึงเลย" ผมบอกไอ้ต้า ไอ้ต้าเหล่ตา "รู้ได้ไงว่าพี่ไม่หึง" อ้าว อย่าบอกนะว่ามึงก็หึง ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆที่เห็นผมทำหน้าเหวอ

"เออ พี่ไม่หึงหรอก ต้นไม่ได้รักจอยไม่ใช่เหรอ" ไอ้ต้าพูด ผมพยักหน้า แต่ไอ้อาร์ตมันก็รู้นี่หว่าว่ากูไม่ได้รักจอยหรอก แล้วความสัมพันธ์ของกูกับไอ้อาร์ตก็เป็นได้แค่เพื่อนสนิทสุดๆแค่นั้น ผมยังงงอยู่ ไอ้ต้ามันมองแล้วมันก็บอก "ลองไปถามไอ้อาร์ตมันเองแล้วกัน"

ไอ้ต้าปล่อยผมงงอยู่อย่างนั้น แล้วมันก็ออกเดินต่อ ผมยืนดูไอ้ต้างงๆ ก่อนวิ่งตามไป ไอ้ต้าเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ อยู่ดีๆมันก็หันมาพูด "พี่ดีใจที่ต้นกับพี่มีความสัมพันธ์แบบนี้นะ ไม่ต้องหึงต้องหวงกัน" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ผมพยักหน้า ไอ้ต้าดูจะเข้าใจอะไรๆได้ง่ายกว่าไอ้อาร์ตเยอะ แสงดว่ากูตัดสินใจไม่ผิดใช่ไหมที่เลือกไอ้ต้าเป็นแฟน ไม่ใช่ไอ้อาร์ต

ผมกับไอ้ต้าเดินไปเรื่อยๆ ก่อนย้อนกลับมาอีกครั้ง เต้นท์อยู่ในสภาพปรกติแล้ว ไอ้อาร์ตกำลังจะไปอาบน้ำ ส่วนไอ้บี้ยืนถือผ้าเช็ดตัวรออยู่ ผมเดินตรงเข้าไปหาไอ้อาร์ต "อาร์ต กูคุยอะไรด้วยหน่อย" ผมบอก ไอ้อาร์ตมองหน้าผม เหมือนจะยังเคืองๆอยู่ที่ไปแกล้งมัน

"มาเหอะน่า แป๊บเดียว" ผมบอกไอ้อาร์ตเพราะมันยังยืนนิ่ง ไอ้อาร์ตมองหน้าผมงงๆเหมือนกัน ผมจับแขนมันลากออกไปริมน้ำตกแล้วหย่อนตัวนั่ง "มึงเป็นอะไรวะอาร์ต" ผมถามไอ้อาร์ตตรงๆ ปรกติไอ้อาร์ตมันจะไม่เป็นแบบนี้ มันจะตามใจผมทุกอย่าง แต่ช่วงนี้ตั้งแต่มันมีไอ้บี้ มันกลับทำตัวแปลกออกไป

"กูเป็นอะไร ก็เหมือนเดิม" ไอ้อาร์ตตอบเสียงกระด้าง ผมเอื้อมมือจับไหล่มันบีบเบาๆ "มึงดกรธกูเรื่องจอยหรือเปล่า" ผมถาม ไอ้อาร์ตพยักหน้าทันที "โกรธสิ มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ" ไอ้อารืตโพล่งออกมา แล้วมึงปิดปากเงียบมาตั้งนานว่าโกรธกู "โกรธกูตรงไหน" ผมถามกลับ

ไอ้อาร์ตมองหน้า "โกรธที่มึงทำกับจอยแบบนั้น มึงก็รู้ว่ากูกับจอยเป็นเพื่อนกัน แล้วต่อไปกูกับจอยจะมองหน้ากันยังไง" ไอ้อาร์ตพูด แม่งเอ้ย ก็มองหน้ากันแบบคนที่เคยมีผัวคนเดียวกันไง ไม่เห็นจะยาก "อีกอย่างที่กูโกรธ มึงทำกับพี่ต้าแบบนี้ได้ไงวะ มึงก็รู้ว่าพี่ต้ารักมึงมากแค่ไหน แล้วทำไมมึงถึงไม่คิดถึงใจพี่ต้าเลย" ไอ้อาร์ตเริ่มน๊อตหลุด

ผมอ้าปากค้าง ไม่คิมาก่อนว่าไอ้อาร์ตมันเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ ตอนแรกกูก็แค่คิดว่าไอ้อาร์ตมันกำลังหวานกับไอ้บี้เลยลืมกูไป แต่ที่ไหนได้มันโกรธกูนี่หว่า "มึงรู้เปล่าไอ้ต้น กูอยากจะต่อยหน้ามึงสักที ทำตัวแบบนี้แล้วยังมีหน้ามากวนตีนชาวบ้านอีก ถ้ากูเป็นพี่ต้านะ กูจะไม่พูดกับมึงเลย" ไอ้อาร์ตพูดต่อ

"แต่มึงไม่ใช่พี่ต้า" ผมบอก ขี้เกียจอธิบายความแตกต่างของไอ้ต้ากับคนอื่นให้ไอ้อาร์ตฟัง ไอ้อาร์ตมองหน้าผม "เออ ก็กูไม่ใช่น่ะสิ กูถึงไม่พูดไม่ทำอะไร ถ้ากูไม่เกรงใจพี่ต้านะ กูอัดมึงไปแล้ว" ไอ้อาร์ตเริ่มเสียงดัง ไอ้ต้ากับไอ้บี้มองอยู่ไกลๆ

"ไอ้ต้น มึงพอสักทีเหอะ กูสงสารพี่ต้าวะ" ไอ้อาร์ตลดเสียงลง กูพอเรื่องอะไรวะ ผมเกาหัวแกรกๆ ยังคงงงไม่เลิก "ที่กูตัดสินใจไม่รักมึงแบบคนรัก ก็เพราะมึงเป็นแบบนี้ หรือมึงอยากให้พี่ต้าเค้าทำกับมึงแบบกู" มากไปละไอ้อาร์ต ไอ้ต้ามันเข้าใจกูเว้ย ระหว่างกูกับไอ้ต้าอ่ะมันมีความสัมพันธ์แบบที่พวกมึงไม่เข้าใจเคลือบแฝงอยู่

"ไอ้อาร์ต มึงคิดมากไปแล้ว" ผมบอกไอ้อาร์ตที่โวยวายไม่เลิก ไอ้อาร์ตเหลือบตามอง "คิดมากเหรอวะ ขนาดไอ้บี้มันยังออกปากเลยว่าพี่ต้าต้องเสียใจมากๆแน่" ไอาร์ตยืนยัน ผมหันไปทางไอ้ต้าที่กำลังคุยหัวเราะกับไอ้บี้อย่างสนุก

"อาร์ต มึงไม่เข้าใจกูหรอก เรื่องบางเรื่องมันก็ห้ามกันไม่ได้" ผมแก้ตัว ไอ้อาร์ตยิ้มเยาะ "มึงก็เลยเอาไปทั่ว เงี่ยนไม่เป็นที่เป็นทางเลยใช่ไหม" ไอ้อาร์ตสวน ผมอึ้งไปนิดนึง "เปล่านะเว้ย ถ้าพี่ต้าห้ามกูก็ไม่ทำหรอก" ผมพูดเบาๆ ไอ้อาร์ตสวนอีกที "เหรอ มึงบอกว่าเป็นความผิดพี่ต้าเหรอที่ไม่ห้ามมึง" ไอ้อาร์ตพูดใส่หน้า

"ไม่ใช่ กูหมายถึงพี่ต้าเขาไม่ห้าม แปลว่าเขาอนุญาตให้กูทำแบบนั้นได้ต่างหาก" ผมเถียง ชักไม่ค่อยพอใจที่ไอ้อาร์ตสรุปเอาเองแบบนั้น ไอ้อาร์ตเงียบเสียงลง "กูจะบอกให้นะอาร์ต กูกับพี่ต้าเคยคุยเรื่องนี้มาแล้ว กูมีกติกากับพี่ต้าไว้ แล้วกูก้ไม่ห้ามด้วยถ้าพี่ต้าทำแบบเดียวกัน" ผมบอกเบาๆ

ไอ้อาร์ตเงียบไปอึดใจ "เออ งั้นกูอาจจะคิดมากไปเอง" ไอ้อาร์ตสรุป ผมยิ้มให้มัน "มึงหายโกรธกูแล้วนะ" ผมบอก ไอ้อาร์ตมันส่ายหน้า "ไม่รู้ว่ะ กูพยายามจะไม่โกรธมึงตั้งแต่รู้เรื่องมึงกับจอยแล้ว ขอเวลากูอีกนิดแล้วกัน" ไอ้อาร์ตตอบ

ผมเอามือขยี้หัวไอ้อาร์ตแล้วจับมันจักจี้ "หายโกรธกูน้าาาาาา" ไอ้อาร์ตดิ้นรนแล้วหัวเราะออกมา มันยังคงบ้าจี้เหมือนเดิม ไอ้ต้ากับไอ้บี้เดินเข้ามาเพราะเสียงหัวเราะของไอ้อาร์ต "เล่นอะไรกันวะ" เสียงไอ้ต้าถาม ผมมองไปทางไอ้ต้ากับไอ้บี้ที่ยืนถือผ้าเช็ดตัวรออยู่

"เล่นน้ำกันเหอะพี่ต้า ไม่ต้องใส่เสื้อผ้านะ แบบที่ญี่ปุ่นไง" ผมบอกพลางจับไอ้อาร์ตถอดเสื้อ ไอ้อาร์ตดิ้น ปากก็ร้องให้ไอ้บี้ช่วย "ไอ้บี้ช่วยกูด้วย" ไอ้บี้ตรงเข้ามาจับกางเกงไอ้อาร์ตถอด "เฮ้ย กูบอกให้ช่วยกู ไม่ใช่ช่วยกูแก้ผ้า" ไอ้อาร์ตร้องเสียงหลง แต่ช้าไปแล้วล่ะ

ไอ้ต้ายกตีนถีบเข้าที่ไหล่ผมจนผมกระเด็นตกไปในน้ำ มือที่จับตัวไอ้อาร์ตอยู่ทำให้ลากไอ้อาร์ตลงน้ำมาด้วย เสียงหัวเราะดังจากบนฝั่ง ผมโผล่จากน้ำมาชี้ไอ้ตัวดีที่ถีบกู ไอ้ต้าถอดเสื้อออกแล้วกระโดดตีลังกาม้วนหน้าลงกลางน้ำดังโครมใหญ่

"บี้ลงมาเร็ว" ผมส่งเสียงเรียกไอ้บี้ ไอ้บี้วางผ้าเช็ดตัวลงแล้วกระโดดลงน้ำมาด้วยกัน ไอ้ต้าตรงเข้ามาหาผม "ไหนบอกจะแก้ผ้า" อ้าวเชี่ย ถีบกูจนความจำกูกระเด็นตกน้ำไปแล้ว "ก็แก้ดิ" ผมบอกยิ้มๆ ไอ้ต้าล้วงมือมาจับผมถอดเสื้อออก ความเย็นของน้ำทำเอาหัวนมกูตั้งชัน

ไอ้ต้าโยนเสื้อผมขึ้นฝั่ง แล้วมือมันก็เลื่อนต่ำลงมาที่กางเกงบาสที่ผมใส่ ผมเผลออ้าปากได้แป๊บเดียว ไอ้ต้าก็จูบเข้าเต็มเปา พร้อมๆกับมือที่เอื้อมมาจับควยผมขยำ ลำตัวแนบหลังติดกับมันจนสัมผัสถึงความแข็งของควยมันที่ตั้งรอ

ผมป่ายมือสะเปะสะปะไปข้างหลัง ควยอุ่นๆของไอ้ต้าอยู่ในมือผมจนได้ ไอ้นี่แม่งร้ายนัก แอบแก้กางเกงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มือไอ้ต้ากดลงต่ำดึงกางเกงผมลงช้าๆ แล้วดึงหัวควยออกจากมือผมมาขัดไว้ระหว่างเป้า ควยอุ่นๆของมันแข็งโด่เบียดกระโปกกูอยู่ ไอ้บี้กับไอ้อาร์ตมองอยู่ไกลๆ แต่มันคงไม่เห็นหรอก เพราะมีเพียงแสงอ่อนจางของพระจันทร์เท่านั้น เสียงไอ้ต้าดังที่ข้างหู "พร้อมจะสนุกหรือยัง" อร้ายย ไอ้ต้ามันจะพากูไปสวนสนุกเหรอ ไปดิ ไปเล้ยยยยยย

"อาร์ตกับบี้มาตรงนี้ดีกว่า พี่มีอะไรจะให้ดู"

**************************************************

***************************************************