ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 239 อั้ยเจี้ยวโตอินโตเกียว 9

หวัดดีวันลอยกระทงคร้าบบบบ
*******************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 239 อั้ยเจี้ยวโตอินโตเกียว 9

"เอาสิวะ คราวนี้กูอยากรู้นัก ว่ามันจะหนีกันไปไหนพ้น" เหอๆๆ เสร็จกูล่ะพวกมึง ไอ้เคนตะหน้าเหวอ ส่วนไอ้คาชูหันมามองข้อมือ พอเห็นว่าโดนกุญแจมือรัดติดแน่น มันก็เริ่มโวยวาย พร้อมทั้งดึงกุญแจมือใหญ่ แต่ของเค้าดีจริงๆ กุญแจมือแม่งติดแน่นไม่ยอมหลุด

ไอ้คาชูโวยวายหนักกว่าเดิม มือดึงรั้งปากก็โวยวายใหญ่ ผมเผ่นแว๊บมายืนหลบอยู่หลังไอ้ต้า เสียงเคนตะร้อง "ต้นซัง ปล่อยผม" เรื่องอะไรกูจะปล่อย ผมชูกุญแจให้มันดู ก่อนจับมันยัดใส่กางเกง ไอ้คาชูตรงปรี่มาจะแย่งกุญแจผม แต่ผมก็ดึงไอ้ต้าหลบไปอีกทาง

"ไอ้ต้น เล่นอะไรวะ" ไอ้ต้าร้องโวยวายบ้าง ผมทำไม่รู้ไม่ชี้ ทำมือทำไม้บอกให้ไอ้คาชูมันใจเย็น ไม่รู้แม่งจะเข้าใจหรือเปล่า แต่มันก็ยอมสงบลง เคนตะหน้าซีดเป็นไก่ต้ม าปกก็พร่ำบอกผมให้ปล่อยสลับกับหันไปคุยกับคาชูเป็นภาษาญี่ปุ่น

เคนตะกับคาชูคุยอะไรกันไม่รู้ แต่คาชูมันไม่โวยวายแล้ว มันได้แต่พยายามแกะกุญแจออกจนข้อมือแดงไปหมด ผมเอื้อมมือไปตบไหล่เคนตะ "ชอบเค้าก็บอกไปดิ เค้าจะได้รู้" เคนตะส่ายหน้า ไม่อยากบอกหรือไม่ชอบวะ "บอกเหอะ ผมรู้นะว่าเคนตะอ่ะชอบคาชู" ผมบอกเน้นๆ

เคนตะนั่งเงียบ หน้าเหมือนจะร้องไห้มือก็พยายามแกะกุญแจมือที่รัดอยู่ ไอ้ต้าสะกิดผมเบาๆ เหมือนจะให้ปล่อยสองคนนี้ แต่ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เดินไปหยิบแผ่นหนังที่เช่ามาจะเปิดดู "ต้นซังงงง" เคนตะร้อง หน้าตาอ้อนวอนน่าสงสารว่ะ แต่มึงต้องทนหน่อยดิ เดี๋ยวก็รู้ว่าผีมีจริงไหม แล้วผีจะเห็นผีหรือเปล่า

"ไม่ปล่อยหรอก ถ้าเคนตะมันยังไม่ยอมบอก" ผมยืนยัน มือก็เปิดทีวีหยิบหนังใส่เครื่องเล่น ไม่ได้สนใจเคนตะกะคาชูที่นั่งแกะกุญแจข้อมือกันใหญ่ "ต้นซัง ปล่อยผมเหอะ เค้าไม่อยากได้ยินหรอก" อ่ะแน่ะ ยอมรับอ่ะเส่ว่าชอบเค้าง่ะ แล้วมาทำปากแข็งทำไม

"คาชู ดูยูโนว์ เคนตะซังเลิฟยูนะ" ผมพูดแทนเคนตะ ไม่รู้ว่าคาชูแม่งฟังภาษาอังกฤษสำเนียงกระหรี่ เอ้ย กระเหรี่ยงแบบกูหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆมันหยุดแกะกุญแจแล้วหันควับไปทางเคนตะที่อ้าปากค้างอยู่ ก่อนพ่นภาษาญี่ปุ่นไฟแล่บ เอาละเหวย มันจะฆ่ากันไหมวะ

เคนตะหันหน้าซีดๆ ไปคุยอะไรกับคาชูไม่รู้ ไอ้ต้าจับไหล่ผมกดลงก่อนเอามือล็อกคอ "ไอ้ต้น มึงทำเรื่องแล้ว" เย้ยย เรื่องอะไรวะ กูยังไม่รู้เลยว่ามันคุยอะไรกัน เคนตะก้มหน้านิ่งก่อนพูดอะไรเบาๆออกมา ทุกสิ่งในห้องเงียบเหมือนหยุดนิ่ง

คาชูมันถามอะไรเคนตะเบาๆไม่รุ้อีกคำ แม่งกลัวกูฟังรู้เรื่องรึไงวะ กระซิบซะ เคนตะพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะยิ้มบางๆ ไอ้คาชูทำตาโตก่อนจะโผมากอดเคนตะแน่น ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดด เค้าบอกรักกันแล้วแน่เลย เห็นไหมไอ้ต้า กูทำสำเร็จเว้ยยยยยยย

ผมอมยิ้มปล่อยให้เคนตะกับคาชูมันกอดกันแน่นอยู่ ไอ้ต้าหันมาหาผม "ไงล่ะ สมใจล่ะสิไอ้กามเทพ" ผมยิ้มเป็นตาแป๊ะก่อนกอดไอ้ต้าแล้วหอมแก้มมันบ้าง หนังก็เปิดแล้วแต่กูไม่ได้ดู มัวแต่อิ่มใจกับภาพตรงหน้า เคนตะกอดกับคาชูอยู่พักใหญ่ น้ำตามันไหลออกมาเต็มหน้าเลย แหมเว้ยย เห็นแล้วอดภูมิใจไม่ได้ ฝีมือกูนะเนี่ย

"ขอบคุณนะต้นซัง" เสียงเคนตะดังลอดออกมา มันหันมายิ้มให้ผมทั้งน้ำตาก่อนคลายอ้อมกอดจากคาชูเขินๆ ไอ้คาชุก็หน้าแดงไม่แพ้กัน คงไม่ใช่เพราะเบียร์ที่มันซัดเข้าไปหรอก แต่คงเป็นเพราะความอายมากกว่า

"เคนตะคุยอะไรกับคาชูเหรอ เมื่อกี้อ่ะ" ไอ้ต้าคงอยากรู้จัด มันหันไปถามเคนตะที่เช็ดน้ำตาหน้าบานอยู่ เคนตะก้มหน้างุดเพราะอาย คาชูมันเอามือจับคางเคนตะเงยขึ้นก่อนก้มลงประทับรอยจูบเบาๆที่ริมฝีปากบางเฉียบของเคนตะ โอ๊ยๆๆๆๆ เห็นแล้วมันอดคิดถึงตอนต่อไปหลังจากนี้ไม่ได้เว้ยยย

"เค้าจะบอกอะไร เห็นๆอยู่ จูบกันแบบนี้" ผมพูดยิ้มๆ หัวใจบานพองโต ชอบจริงๆเลยเวลาเห็นคนรักกันเนี่ย "เหรอ แล้วไอ้จูบนี่มันหมายความว่ายังไง" ไอ้ต้าหันมาถามผม แหมไอ้เวร อยากรู้ก็ลองจูบกูดิ ไม่ต้องบอกครับ ไอ้ต้ารู้ใจจัดให้ มันก้มลงมาจูบปากผมแข่งกับเคนตะซะงั้น

ไอ้ต้าจูบผมอยู่นานจนผมต้องดันอกมันออกเพราะคาชูกับเคนตะนั่งมองอมยิ้มอยู่ "รู้ยังว่าจูบหมายความว่าไง" อะเจ้ยย มาถามอะไรกูล่ะไอ้ต้า ผมเอาหน้าซบหลังไอ้ต้าเพราะความเขิน เคนตะกับคาชุหัวเราะกันคิกคัก แหมๆ มือมึงอ่ะ ปล่อยก่อนก็ได้นะ จับกันแน่นเชียวเลียนแบบกูกับไอ้ต้าเหรอวะ

"หมายความว่ารักมั้ง" ผมพูดเขินๆ ไอ้ต้าหัวเราะชอบใจก่อนหันมากอดผมแน่นๆอีกที เคนตะมองมาที่ผมกับไอ้ต้ายิ้มๆ ก่อนพูด "ต้าซังต้นซัง ผมขอบคุณมากครับ" ก่อนเคนตะจะโค้งงามๆ ไอ้คาชูที่นั่งข้างๆก็ค้อมตัวโค้งตาม กูขยับปากจะบอกให้มันโค้งไปทางโน้นหันตูดมาทางนี้ซะหน่อย ไอ้ต้ามันก็กระซิบ

"เราปล่อยให้เค้าอยู่ด้วยกันสองต่อสองเหอะ" อ้าวเฮ้ย ได้ไงอ่ะ กูอยากดูหนังญี่ปุ่นสดๆบ้างนี่หว่า ดูจากแผ่นมันมีเซ็นเซอร์ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ "ไม่เอา ไม่ไป จะนอนที่นี่" ผมหันไปบอกไอ้ต้ายิ้มๆ เคนตะได้ยินก็หน้าแดง กะว่าจะโดนสามควยเลยว่างั้นเหอะ

"ไอ้บ้า มึงก็ให้เค้าอยู่ปรับความเข้าใจกันหน่อยดิ" ไอ้ต้าบอกพลางขยับตัวจะลุกยืน ผมรั้งตัวไว้ "ไม่เอา เค้าจะทำอะไรสนุกๆที่นี่" ผมไม่ยอม ไอ้ต้าทำตาจ้องเขม็ง "แน่ใจนะ งั้นอยู่ไปคนเดียว เดี๋ยวกูกลับไปนอนโรงแรม" ง่ะ มีขู่ด้วย


"ไม่อาววว อยู่กับกูก่อนดิ หนังก็ยังไม่ได้ดู" ผมประท้วง ไอ้ต้าส่ายหน้า "เลือกเอาแล้วกัน จะอยู่ดูหนังที่นี่ หรือจะไปเล่นหนังกับกูที่โน่น" ป๊าดดด ใครจะอยู่ล่ะ ไว้วันหลังกูกลับมาเยี่ยมแล้วกันนะเคนตะ ขอกูไปรับรักที่ไอ้ต้าหอบมาฝากจากเมืองไทยก่อน

"ไปแกะกุญแจมือให้สองคนนั้นก่อนไป" ไอ้ต้าสั่ง แม่งเอ้ย ถือว่ามีควยที่กูอยากโดนรึไง สั่งกูใหญ่เชียวนะ "ไม่แกะหรอก ให้มันไปไหนมาไหนกันไม่ได้นี่แหละ" ผมพูดยิ้มๆก่อนวิ่งออกจากห้อง เสียงเคนตะร้องตะโกนตามมา แต่กูไม่ได้ยินแล้วเลยทำเป็นไม่สนใจ ไอ้ต้าเดินยิ้มตามมา

"เคนตะบอกให้กูมาเอากุญแจจากมึง" ไอ้ต้าบอกข้างหน้าห้อง ผมส่ายหน้าส่ายตูด "ไปบอกดิว่ากูไม่ให้" ผมพูดกับไอ้ต้ายิ้มๆ ไอ้ต้าก็ยิ้มกลับ "เรื่องอะไร ไม่บอกหรอก" ไอ้ต้าพูดแล้วเดินนำผมไป แหมๆ ร้ายเหมือนกันนะไอ้เวรรร ทำเป็นสั่งกู ที่แท้ก็ชอบใช่ไหมที่กูทำแบบนี้

ผมเดินเคียงไอ้ต้ากลับไปทางห้องพัก ฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว ลมหนาวพัดแรงขึ้น "พี่ต้า" ผมพูโต้ลมหนาว ไอ้ต้าหันมา "คิดถึงต้นไหม" ผมพูดก่อนหยุดเดิน ตาจ้องไอ้ต้าเขม็ง ไอ้ต้าเดินไปอีกหน่อยแล้วหยุดยืนกลางสนาม หันหน้าประชันกับผม ตัวมันห่างออกไปหลายเมตร

"พี่คิดถึงต้นที่สุดในโลกกกกกกกกกกกกกกกกก" ไอ้ต้าตะโกนลั่นกลางสนาม ผมกระโดดเหย็งเอามือไปปิดปากมันไม่ทัน ไอ้ห่าเอ้ย ทำไมมันกล้าแบบนี้วะเนี่ย เกิดมีคนไทยอยู่แถวนี้กูก็ได้มุดปี๊บกันบ้างล่ะ เขินว้อยยยยยย หันซ้ายหันขวาไม่เจอคนไทยสักคน ผมก็ตีหน้าแยกเขี้ยว

"ไอ้บ้า" ผมพูดเขินๆก่อนเดินหนี ไอ้ต้าหัวเราะชอบใจ ไอ้ห่านี่มันอัดอั้นมาแต่ไหนวะ ไอ้ต้าวิ่งมาเดินข้างๆก่อนโอบไหล่ผมไว้ "พี่ดีใจนะ ที่ต้นคิดจะช่วยให้เคนตะกับคาชูเข้าใจกัน" ไอ้ต้าพูด ก็ทำไมล่ะ มันเป็นโรคขาดสารอาหารที่เรียกว่าความรักตั้งแต่เด็กนี่หว่า ถ้าไม่ได้มึงกูก็คงตายไปแล้วแหงๆ ใครที่รักกันชอบกันถ้ากูช่วยได้กูช่วยหมดแหละ

"งั้นก็ต้องให้รางวัลสิ" ผมทวง ไอ้ต้ายิ้มเผล่ "แข่งกันดีกว่า ใครถึงห้องก่อนได้เย็ดตูดคนแพ้" เฟี้ยวววววววววววววววววววววววววววว ไอ้ต้ายังพูดไม่จบเลย ไอ้ต้นใส่เกียร์หมาโกยแน่บนำไอ้ต้าไปแล้ว ไอ้ต้าร้องโวยวายก่อนวิ่งตามมา

ผมวิ่งไปหัวเราะไปจนมาถึงตึกที่เป็นที่พัก ไอ้ต้าวิ่งหัวเราะตามมา ผมมัวแต่หันดูไอ้ต้าเลยไม่เห็นไอ้คนที่กำลังเดินเลี้ยวตรงมุมตึกมา "โครมมมมมมมม" เดาสิว่าใคร ถ.ถ..ถ....ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ ไอ้ห่าทักนี่เอง ไม่มีใครอีกแล้วที่ทำกูเจ็บตัว กูจนกับไอ้ทักเต็มๆจนดาวขึ้นเต็มหัว ไอ้ทักลงไปนอนกองกับพื้น ส่วนผมนั่งกุมหัวไล่ดาวที่ผุดขึ้นไม่เกรงใจกูเลย

"มึงอีกแล้วเหรอเนี่ยยย" ผมร้องโวยวาย ไอ้ทักเอามือกุมหน้าอก แต่พอมันเห็นว่าไอ้ต้าวิ่งหน้าตาตื่นตามมา มันก็รีบลุกขึ้นแล้วใส่เกียร์หมาเผ่นแน่บออกไปอีกทาง "มันเป็นอะไรของมันวะ" ผมบ่น ตาก็มองไอ้ต้าที่หัวเราะจนตัวงอ "หัวเราะอะไร" ผมโวยใส่ไอ้ต้า เจ็บหัวนี่หว่ายังมีหน้ามาหัวเราะอีก

"ขำไอ้ทักสิ มันโดนเคนตะอำจนกลัวไปหมดแล้ว" ไอ้ต้าพูดไปหัวเราะไป มือก็ไม่ลืมมาช่วยพยุงกู "อำอะไรวะ" ผมถามมัน มือยังลูบหัวที่ยังเจ็บอยู่ "กูบอกให้เคนตะไปบอกไอ้ทักว่า กูตามหาตัวอยู่ว่าใครทำน้องกูเจ็บ กูจะเย็ดให้ตูดแหก" เออเว้ยย เข้าใจคิดเว้ยยยย ป่านนี้ไอ้ทักคงนอนไม่หลับแน่ๆ

"แล้วเจ็บไหมอ่ะแขนเนี่ย" ไอ้ต้าถามพลางลูบที่แขนผมเบาๆ แม่งผ้าพันแผลเต็มแขนแบบนี้ไม่เจ็บก็บ้าแล้ว "เจ็บจังคร้าบบบบบ" ผมพูดเบาๆ ส่งเสียงอ้อนสุดๆ "แล้วหมอว่าไงบ้าง" ไอ้ต้าถามอีก "มันก็ว่า อิโต๊ะ อิโม๊ะ อิเม๊ะ" ผมพูดยิ้มๆ พ่อเมิงเส่ กูจะไปฟังรู้เรื่องได้ยังไง ใครบอกว่าอยากเก่งภาษาอะไรต้องได้เมียหรือผัวเป็นคนชาตินั้นไม่จริงหรอกเว้ย กูเย็ดไอ้เคนตะไปสองทีแล้ว ไม่เห็นกูจะเข้าใจเลย

ไอ้ต้าหัวเราะเบาๆก่อนประคองตัวผมให้ยืนขึ้น แหมๆ มีเหรอไอ้ต้นจะยอมเดินดีๆ "เจ็บไปทั้งตัวเลยอ่ะคร้าบบบบ" บอกเสร็จไอ้ต้นก็ซบเลยอ่ะดิ จะเหลือเหรอ ไอ้ต้าโอบไหล่ผมเดินไปบนห้องช้าๆ ไม่กลัวหรอกเว้ยว่าใครจะมาเห็น พี่น้องกอดกันไม่ผิดอยู่แล้ว

ไอ้ต้าประคองพาผมจนมาถึงหน้าห้อง "เดี๋ยวพี่ใส่ยาให้นะ" ไอ้ต้าบอกยิ้มๆ ก่อนเอื้อมมือมารับกุญแจห้องที่ผมส่งให้ สายตาไอ้ต้าจับจ้องที่ผมส่งรอยยิ้มอบอุ่นโต้ลมหนาวมาให้ แล้วมันก็ไขห้องช้าๆ สายตาจ้องกูแทบไม่กระพริบ "มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย" ผมถามไอ้ต้าที่ยิ้มกริ่ม ไอ้ต้าเปิดประตูห้องแล้วเดินเข้าไปยืนขวางทางอยู่ หน้าหล่อๆยิ้มกวนตีน

"ไม่มีอะไร แค่กูถึงห้องก่อนมึง"


**************************************************

***************************************************

ไปลอยกระทงดีกว่า อิอิ ไว้พรุ่งนี้วันพฤหัสจะมาบอกว่าไปลอยที่ไหนมา แล้วก็จะลงตอนใหม่ให้ด้วยครับ