ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 343.5 เหอๆ กูแถม

อ่านแม่งให้ตายกันไปข้างเลย พวกมึงบ้าอ่านกูก็บ้าเล่าวะ

****************************************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 343.5 เหอๆ กูแถม

"ไอ้ต้น มึงจะโกรธกูไหม ถ้ากูจะบอกว่า กูกำลังแอบรักรุ่นน้องที่คณะ" โอยยยยย ไอ้อาร์ต มึงจะทำกูหัวใจวายตายแล้วนะไอ้เพื่อนหัวควย ใครจะไปโกรธมึงลงวะ ลองมึงบอกมาแบบนี้กูเห็นทางออกแล้ว แม่งเหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยวุ้ย "ไอ้ต้น มึงเป็นไรเงียบไป" ไอ้อาร์ตถามมาอีก มันคงนึกว่ากูจะโกรธละมั้ง แม่งเอ้ยเมื่อกี้กูเกือบกระโดดร้องไชโยไปแล้วนะ แต่กูก็มาสะดุดคำที่ไอ้อาร์ตมันบอกว่า มัน"แอบ"รักรุ่นน้อง งั้นแสดงว่าไอ้รุ่นน้องเนี่ยมันยังไม่รู้อ่ะดิว่าไอ้อาร์ตมันชอบ

"เฮ้ยอาร์ต มึงแน่ใจนะ" ผมถามไอ้อาร์ต ไอ้อาร์ตมันคงสงสัยแหละว่ากูถามมันทำไม คือตอนนี้กูมองข้ามช็อจไปแล้ว เรื่องไอ้อ๊อตกะไอ้กรมันรักกันเนี่ยไม่ใช่ปัญหาแล้ว แต่ปัญหามันอยู่ที่ไอ้รุ่นน้องที่ไอ้อาร์ตมันชอบมากกว่า เกิดทำไอ้อาร์ตกูเสียใจขึ้นมา แล้วกูจะทำยังไงวะ

"กูจะถามมึงว่าแน่ใจนะ ที่มึงไม่ได้รักไอ้อ๊อตแล้ว" ผมยังไม่อยากให้ไอ้อาร์ตเป็นกังวล เลยเลือกถามคำถามที่จะเคลียร์ความรู้สึกมันมากกว่า ไอ้อาร์ตมันคงกลัวผมโกรธ "อย่าโกรธกูนะต้น กูเข้าใจว่ามึงอยากให้กูมีความสุข" ไอ้อารืตพูด ผมไม่พูดอะไรปล่อยให้มันพูดต่อ "คือกูก็คิดว่ากูชอบไอ้อ๊อตนะ แต่พออยู่ห่างๆกัน กูกลับไม่มีความรู้สึกเหมือนคนที่เป็นแฟนกันน่ะ" ไอ้อาร์ตพูดเสียงเบา ผมเข้าใจในความรู้สึกมันทันที

"กูว่าตอนนั้นกูคงเหงา เลยอยากมีใครสักคนเข้ามาแทนไอ้บี้น่ะ พอดีไอ้อ๊อตมันก็เข้ามาพอดี" ไอ้อาร์ตพูดต่อ ผมไม่แปลกใจเลย เพราะตอนนั้นไอ้อาร์ตมันกำลังเคว้งจากการเสียคนรักไป เลยทำให้รับใครบางคนเข้ามาในชีวิตได้ไม่ยาก แล้วยิ่งไอ้อ๊อตมันคล้ายๆกูอยู่ด้วย ไอ้อาร์ตมันก็คงเปิดรับไอ้อ๊อตเข้ามาดามหัวใจมันได้อย่างไม่ยากเย็น

"แล้วมึงได้คุยเรื่องนี้กับไอ้อ๊อตป่าววะ" ผมถามไอ้อาร์ต หายกังวลเรื่องไอ้อ๊อตมันแล้ว แต่กูก็อยากให้มันกับไอ้อาร์ตได้คุยกัน เพราะยังไงมันก็เป็นคนรู้จักกัน ไม่อยากให้หมางเมินไป "ยังว่ะ กูไม่กล้า กูบอกมึงคนแรกเพราะคิดว่ามึงคงช่วยกูได้" ไอ้อาร์ตตอบ ไอ้ห่า เวลาใครมีปัญหาเรื่องหัวใจก็คิดถึงกูเป็นคนแรก แล้วตอนกูมีปัญหากูจะคิดถึงใครวะ แหะๆๆ กูนึกออกแล้ว ถูกต้องนะเคิ้บบบบบบบ ไอ้พี่ต้าของกูไง ดังนั้นไอ้ต้ามันห้ามมีปัญหากับกูเด็ดขาด เพราะถ้ามีแล้วกูก็ไม่เหลือใครให้ปรึกษาเลยอ่ะดิ

"เอางี้ เรื่องไอ้อ๊อตเดี๋ยวกูจัดการเอง มึงไม่ต้องกังวล กูรับรองได้" ผมบอกไอ้อาร์ต พอมันได้ยินกูยืนยันอย่างนั้นมันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก "เอ้ยยย แล้วมึงอยากให้กูไปช่วยอีกป่าววะ" ผมถามไอ้อาร์ต เพราะหน้าที่กามเทพของกูเนี่ยยังทำให้เพื่อนสุดเลิฟคนนี้มีคู่ไม่ได้สักที ไอ้อาร์ตหัวเราะครืน "เอ้ย ยังไม่ต้อง กูว่าคนนี้กูจัดการเองได้" ไอ้อาร์ตตอบเสียงใส ไอ้ห่านี่ก็ท่าทางจะหวงของ ถ้าไม่ให้กูช่วยแล้วกูจะอ้างทวงบุญคุณเย็ดมึงกันรุ่นน้องแฟนมึงได้ไงวะ

ผมคุยกับไอ้อาร์ตอีกนิดหน่อยก่อนวางหูไป แล้วเดินเข้าไปในห้อง หัวโล่งผิดกับตอนขามาเลย ในห้องไอ้อ๊อตนั่งมุมนึง ไอ้กรนั่งอีกมุมนึง สองคนไม่ยอมพูดกัน ไอ้ห่า คนรักกันแท้ๆแล้วทำไมยังต้องมาตั้งแง่ใส่กันวะ มันคงไม่รู้ตัวทั้งคู่ว่าที่มันทำลงไปเนี่ยมันก็คือความหึงหวง อันมาจากผลพวงของความรัก รักกันหึงกันไม่ผิดหรอกนะเว้ย เพียงแต่มันต้องมีขอบเขต ไม่ใช่หึงกันจนทำให้หน้าที่การงานของอีกฝ่ายเสียหายก็เกินไป แต่สิ่งสำคัญคือคนที่มีคู่อ่ะ ต้องพึงระลึกไว้เสมอว่าตัวเองมีอีกคนที่ต้องรับผิดชอบด้วย ไม่ใช่ตัวเราคนเดียว อย่างกูถ้าไอ้ห่าต้าไม่ไฟเขียวให้กูมีคนอื่นได้เนี่ย มึงคิดเหรอว่าไอ้ต้นจะมี ช่ายยยย มึงคิดถูกแล้ว ไอ้ต้นมีแน่ๆ แหะๆ แต่ก็ต้องปิดไม่ให้ไอ้ต้ารู้ แล้วมันจะมีความสุขตรงไหนวะ

ผมนั่งลงข้างไอ้กร แล้วเรียกไอ้อ๊อตที่นั่งหัวเสียอยู่มุมห้อง "อ๊อต มึงมานี่" ผมเรียก ไอ้อ๊อตมันเงยหน้ามองไอ้กรเหมือนคนแค้นๆ มันรู้ตัวเองแล้วว่ามันรักไอ้กร แต่มันคงไม่รู้ว่าไอ้กรก็รักมัน เพราะที่ผ่านมา ไอ้กรมันก็ปฏิเสธมาตลอดแล้วเมื่อกี้มันก็ยังไม่ได้ยอมรับออกมาตรงๆ ไอ้อ๊อตลงมานั่งข้างผม มันยังจ้องไอ้กรอยู่

"อ๊อต บอกไอ้กรไปสิว่ามึงรู้สึกกับไอ้กรยังไง" ผมเริ่มต้น ไอ้อ๊อตเงยหน้ามองผม "ไม่รู้ ก็โกรธอ่ะ ทำไมอ่ะ มีผมแล้วทำไมถึงอยากให้พี่ต้นเย็ดอีกอ่ะ" ไอ้อ๊อตตอบเหมือนเด็กๆ เออ กูรู้ว่ามึงโกรธ "ไม่ใช่สิ ไม่ใช่เรื่องนั้น" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้อ๊อตหน้าแดงขึ้น ไม่รู้ว่ามันอายหรือมันรู้สึกว่าโดนกดดัน มันเลยไม่ยอมพูดออกมาสักที

"เมื่อกี้กูคุยกับไอ้อาร์ต" ผมเลยเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ไอ้อ๊อตกับไอ้กรเงยหน้ามาแบบตะลึงในสิ่งที่ได้ยิน ผมยิ้มบางๆให้มันทั้งสองคน "ไม่ต้องตกใจ ไอ้อาร์ตมันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก" ผมบอก สายตายังจับจ้องไอ้อ๊อตกับไอ้กรสลับกัน ความสัมพันธ์ของสองคนนี้คงไมต่างกันจากผมกับไอ้ต้าหรอก มันเริ่มจากความผูกพันธ์ เพียงแต่ไอ้อ๊อตกับไอ้กรเนี่ยมันเย็ดกันก่อนจะรักกัน ส่วนกูอ่ะ คงรักไอ้ต้ามานานแล้วแต่ไม่รู้ตัว พอโดนมันจิ้มก็ติดใจ เอ้ย ไม่ใช่ หมายถึงพอได้รู้ความรู้สึกตัวเองก็เลยรักมันได้ทันที

"ไอ้อาร์ตมันบอกว่า มันรักอ๊อตไม่ได้แล้วนะ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้อ๊อตอ้าปากค้าง ส่วนไอ้กรก้มหน้างุด "จริงเหรอพี่ต้น" ไอ้อ๊อตถามเสียงดัง ท่าทางมันไม่ได้เสียใจ แต่มันคงแปลกใจมากกว่าที่ก่อนหน้านี้ทั้งมันกับไอ้อาร์ตดูรักกันจะเป็นจะตาย ไอ้อาร์ตอ่ะไม่เท่าไหร่หรอก แต่ไอ้อ๊อตเนี่ยจะเป็นจะตาย จะไปหาไอ้อาร์ตให้ได้ บ่นคิดถึงทุกวัน

"จริงดิ มึงไม่ต้องไปห่วงไอ้อาร์ตเลยนะ" ผมบอกอีก ไอ้อ๊อตถอนหายใจโล่งอก มันคงโล่งใจที่อย่างน้อยมันไม่ได้ทำให้คนดีๆอย่างไอ้อาร์ตต้องเสียใจ ไอ้อ๊อตหันไปมองไอ้กรที่ยังก้มหน้าอยู่ ผมก็มองตามมันไป "อ๊อต คราวนี้บอกไอ้กรอีกทีสิ ว่ามึงรู้สึกยังไงกับมัน" ผมถามคำถามเดิมอีกครั้ง ไอ้อ๊อตหน้าแดงจัด บ่งบอกว่ากำลังเขินอย่างเต็มที่

"เอ่อ คือ..." โถๆๆๆ ไอ้ห่าอ๊อต แต่ก่อนอ่ะปากดีแซวคนโน้นคนนี้ได้ตลอด โดยเฉพาะกูมึงนี่กัดเช้ากัดเย็นเลย พอถึงตอนสำคัญกับชีวิตเนี่ยเสือกไม่กล้าพูดซะงั้น "ไอ้กร" เสียงไอ้อ๊อตเรียก ผมขยับตัวห่างมาอีกนิด ปล่อยพื้นที่ให้ไอ้อ๊อตที่กำลังรวบรวมความกล้าของตัวเอง

"กูไม่รู้นะว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่" ไอ้อ๊อตพูดต่อ น้ำเสียงมั่นใจมากขึ้น ไอ้กรยังคงก้มหน้า "ทุกครั้งที่กูอยู่ใกล้มึง กูมีความสุขมาก" ไอ้อ๊อตพูดอีก คราวนี้ไอ้กรเงยหน้ามาช้าๆ น้ำตามันเอ่อเต็มเบ้าตาสองข้าง ไอ้อ๊อตจับจ้องไอ้กรไม่วางา "แต่ก่อนมึงบอกว่ามึงไม่ชอบกู" ไอ้อ๊อตพูดต่อ ก่อนจะพูดคำที่กูฟังแล้วยังเขินแทน

"แต่ตอนนี้กูขอให้มึงรักกูได้ไหมวะ เพราะตอนนี้กูรักมึงหมดหัวใจแล้ว"

ตายๆๆ ไอ้ต้นความดันขึ้น แม่งไอ้ห่าอ๊อตนี่มันน้องกูแท้ๆเลยนี่หว่า พ่อมึงเอ้ย สำบัดสำนวนบอกรักแม่งหวานได้โล่เลยเหอะ ไอ้อ๊อตพูดไป ตาก็จ้องมองไอ้กรแทบไม่กระพริบ แม่งเอ้ยกูล่ะเขินแทน แล้วมึงไปเสือกเขินอะไรกับเค้าวะไอ้ต้น โน่นๆๆ มึงกลับบ้านไปให้ไอ้ควยโตที่บ้านบอกรักไปเลยไป๊ หมดหน้าที่มึงแล้วเว้ยยย


ไอ้กรไม่ตอบ แต่มันโผกอดไอ้อ๊อตแน่น ผมยิ้มกับภาพตรงหน้า ไม่มีอะไรทำให้กูสุขใจมากกว่าเห็นคนรักกัน แต่กูจะสุขใจมากยิ่งกว่าที่มีคนรักกู โดยคนคนนั้นจะต้องเป็นไอ้ต้า ไอ้อีอตกอดไอ้กรแน่นในอ้อมแขน ผมเห็นไอ้กรน้ำตาไหลพราก แต่มันกำลังยิ้ม ผมปล่อยให้มันสองคนใช้เวลาถ่ายทอดความรู้สึกให้กันและกันอย่างเต็มที่ จนมันสองคนรู้ตัวว่ามีกูนั่งยิ้มมองอยู่ มันเลยคลายอ้อมกอดกันอายๆ

"ไอ้อ๊อต มึงไม่ต้องห่วงเรื่องไอ้อาร์ตนะ" ผมย้ำ ไอ้อ๊อตดูจะมีความสุขมาก ไม่รู้อะไรนะ เวลาเห็นคนมีความรัก มักจะเห็นความสุขลอยออกมาจากแววตาได้เลย ไอ้กรยังนั่งนิ่งปาดน้ำตาอยู่ "กร แล้วมึงก็ไม่ต้องคิดมากด้วย มึงไม่ได้ทำให้ไอ้อ๊อตกับไอ้อาร์ตเลิกกัน สิ่งที่มึงทำ มึงแค่ทำตามหัวใจตัวเอง" ผมบอกไอ้กรที่นั่งมองผมอย่างตั้งใจ เอาล่ะ หมดเวลาของกูแล้ว กามเทพก็ต้องกลับไปหาผัวบ้างดิ มามัวจับคู่ให้คนอื่นอยู่จนลืมผัวตัวเองได้ไง ป่านนี้ไอ้ห่าต้าแม่งแดกปลาดิบจนไม่เหลือซากแล้วมั้ง

"แล้วมึงสองคนก็หึงกันน้อยๆหน่อยนะ" ผมพูดยิ้มๆ ไอ้อ๊อตกับไอ้กรมันเลยยิ้มออกมาได้ ผมเอามือลูบหัวไอ้อ๊อตกับไอ้กร แม่งเหมือนกูเป็นญาติผู้ใหญ่มาส่งบ่าวสาวเข้าหอเลยวุ้ย ไอ้อ๊อตยิ้มเริงร่าก่อนกอดกูแน่น "พี่ต้น ผมโคตรรักพี่กับพี่ต้าเลย" ไอ้อ๊อตพูดยิ้มๆ ก่อนจะผละออกไป "เออ แล้วเรื่องไปเชียงใหม่น่ะ กูอยากให้มึงกับกรไปด้วยนะ" ผมบอกไอ้อ๊อต ไอ้อ๊อตหันไปมองหน้าไอ้กร ไอ้กรเองดูจะคลายความหึงลงไปแล้ว มันก็พยักหน้ารับ

ผมเดินนำไอ้คู่รักคู่ใหม่ลงมาข้างล่าง เกือบเที่ยงคืนแล้ว ได้เวลากูกลับบ้านสักที คืนนี้ไอ้อ๊อตมันคงนอนที่นี่กับเมียมันแหละ ส่วนกูก็จะกลับไปหาผัวกูเหมือนกัน ไอ้อีอตกอดผมแน่นๆอีกที คราวนี้ไอ้กรก็กอดด้วย ผมยิ้มกับมันสองคนแล้วขี่รถกลับบ้าน หัวใจลอยไปหาไอ้ต้าเรียบร้อยแล้ว ในใจตอนนี้โล่งไปอีกหนึ่งขึ้น เหลือไอ้ตุล กับไอ้อาร์ตที่กูอยากจะช่วยให้สมหวัง

ผมขับรถไปตามถนนที่ร้างผู้คน บ้านไอ้กรเองห่างจากบ้านผมไม่มากหรอก ขี่มอเตอร์ไซค์ลัดเลาะไปตามซอยประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้าน ผมขี่รถกลับไปด้วยความสุขในหัวใจที่ทำให้คนรักกันได้อีกคู่ คืนนี้ไอ้ต้าจะให้รางวัลอะไรกูน้าาาาา อร้ายยยย คิดแล้วก็เสียว บิดอีกหน่อยดีกว่า ไอ้ต้ามันจะได้รู้ว่ากูคิดถึงมัน

แต่...ไอ้ต้ามันคงไม่รู้ ว่าคืนนี้ไอ้ต้นจะกลับไม่ถึงบ้าน..





****************************************************************