๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๑

ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 263 อั้ยละอ่อนเจี้ยวโตอินเจียงใหม่ 20


เมื่อคืนมีฝนเดือนแตก เห็นกันป่าววะ อิอิ

*******************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 263 อั้ยละอ่อนเจี้ยวโตอินเจียงใหม่ 20

"เออต้น มึงรู้จักเพื่อนไอ้อาร์ตที่ชื่อจอยไหม" เอาแล้วไหมล่ะ งานเข้าเต็มตีนเลยกู เอาไงดีวะเนี่ย ผัวจ๋า กลับมาเร้วเร้วๆๆๆๆ มาช่วยเมียหน่อย กูจะแย่แล้วเว้ยยยยย "อ่อ รู้จัก" ผมตอบอย่างเสียไม่ได้ มันจะถามซอกถามซอนแค่ไหนวะเนี่ย

ไอ้บอมบ์จอมวางระเบิดสมชื่อมันหันไปมองหน้าไอ้โต้งที่ขยันจิกขยันคุ้ยพอกัน เหมือนมันจะมั่นใจมากว่ากูเป็นไอ้ต้นคนเดียวกับที่มีข่าวกับจอยตอนนั้น ไม่รู้เรื่องนี้มันดังขนาดไหน แต่ไอ้อาร์ตเคยบอกเหมือนกันนี่หว่าว่าตอนนั้นจอยมันนอยมากๆ ก็คงมีคนรู้บ้างแหละมั้ง

"เหรอ แล้วรู้จักกันได้ไงวะ มึงเรียนที่กรุงเทพฯไม่ใช่เหรอ" เอ้า แคะกันเข้าไป ยังกะกูเป็นเบ้าขนมครกซะงั้น "อ่อ ก็เคยไปประกวดอะไรด้วยกันอ่ะ มึงมีอะไรเหรอ" ผมย้อถามกลับ เผื่อจะทำให้มันเงียบกันได้

"เอ่อ ปล่าวหรอก" เสียงไอ้โต้งตอบแหยๆ มันคงกลัวกูเอาเรื่องมั้ง แต่ถ้าถามไม่หยุดกูก็อาจเอาเรื่องแม่งได้เหมือนกัน ไอ้บอมบ์มันยังไม่รู้ตัว มันเสือกถามกู "เฮ้ย กูถามจริงเหอะ มึงหรือเปล่าวะที่มีข่าวเป็นแฟนจอยมันอ่ะ ชื่อต้นเหมือนกันด้วย" เอาแล้วไง เต็มตีนเลยกู

ผมหน้าชาไปหน่อยนึง นึกไม่ถึงว่าไอ้พวกนี้มันจะกล้าถาม ไอ้โต้งหันไปมองไอ้บอมบ์ปรามๆ แต่ไม่ทันแล้วอ่ะ แล้วกูจะตอบมันว่าไงวะเนี่ย เพราะถ้ากูยอมรับว่าเป็นกูเอง ไอ้สองคนนี้มันต้องมีคำถามต่ออีกแน่ๆ แต่ถ้ากูไม่ยอมรับอะไรเลย การไม่พูด มันก็แปลว่ากูยอมรับกลายๆ หรือถ้ากูปฏิเสธ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่มีคำถามต่อมา

"ข่าวอะไร" ผมแกล้งถามมันนำทาง ทำเสียงแบบไม่ค่อยพอใจที่ตัวเองเป็นข่าว ไอ้บอมบ์รีบบอก "ก็ข่าวที่ว่าแฟนจอยมันฟันจอยแล้วทิ้งอ่ะ เป็นมึงหรือเปล่าวะ" เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ขอเหี้ยยยยยย ยาวๆ สักทีเหอะ ไอ้สัดที่ไหนมันลือวะ ถึงจริงหรือไม่จริงก็ไม่ควรพูดกันแบบนี้นี่หว่า

"กูเองที่เป็นแฟนจอย" ผมโพล่งออกมา ก็ตอนนั้นก็เป็นจริงๆนี่หว่า ไอ้บอมบ์กับไอ้โต้งตาค้าง แต่ผมไม่หยุดพูดแค่นั้น ยังคงพูดต่อ "แล้วพวกมึงก็รู้ไว้เลยนะ ว่ากูไม่ได้ฟันแล้วทิ้ง กูกับจอยไม่มีะไรกัน" ผมบอก แน่นอนว่าสิ่งที่บอกนี่ถ้าไม่มีเหตุการณ์ระหว่างกูกับจอยที่เชียงใหม่ กูก็ไม่ได้โกหก แต่ตอนนี้กูต้องโกหกไว้ก่อน

"อ้าว กูเห็นคนเค้าพูดกัน ของอย่างงี้ไม่มีมูลหมาไม่ขี้หรอก" ไอ้บอมบ์เถียง ผมชักเหลืออด "กูบอกแล้วไงว่ากูกับจอยไม่มีอะไรกัน มึงไม่ได้ยินเหรอ" ผมพูดพลางขยับตัวลุกขึ้นจะเอาตีนไปนาบหน้าไอ้บอมบ์แม่งสักที วางระเบิดกูมาหลายรอบแล้ว

"เฮ้ย อะไรกัน" เสียงไอ้ต้าดังออกมาพร้อมตัวสูงๆของมันเดินมาขวางผมไว้ "พี่ต้าหลีก ขอต้นต่อยคนปากหมาหน่อยเหอะ" ผมบอกไอ้ต้าที่ยังยืนขวาง ไอ้ต้าไม่ขยับข้างหลังผมไอ้อาร์ตตรงเข้ามาจับแขนไว้ "มีอะไรวะ คุยกันดีๆ ดิ" ไอ้อาร์ตกระซิบถาม ไอ้บี้ตรงเข้าช่วยจับแขนผมอีกข้าง

ผมสะบัดแขนจะตรงไปหาเรื่องไอ้บอมบ์ที่นั่งมอง "เฮ้ยว่าไง มีอะไรกัน" ไอ้ต้าหันไปถามไอ้โต้งเสียงดังจนไอ้โต้งสะดุ้ง "เปล่าครับพี่ต้า พวกผมแค่คุยกับไอ้ต้น สงสัยจะพูดจาไม่เข้าหูต้นมัน มันเลยโกรธ" ไอ้โต้งบอกเสียงอ่อย ไอ้ต้าถอนหายใจก่อนหันมา

"แค่นี้เองเหรอ แล้วมึงจะไปต่อยเขาเพราะเรื่องแค่นี้เหรอ" ไอ้ต้าหันมาด่ากูแทน ผมนิ่งอึ้งไปก่อนเถียง "ก็ไอ้สองคนนี้มันพูดจาหมาไม่แดก มันบอกว่าต้นฟันจอยแล้วทิ้ง" ผมบอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้ไอ้ต้าฟัง ไอ้ต้าหน้าซีดไปนิดหน่อยก่อนหัวเราะเบาๆ เหมือนแกล้งขำ

"อ่อ เรื่องนี้เอง" ไอ้ต้าพูดด้วยหน้าฝืนยิ้ม ก่อนจะหันไปทางไอ้บอมบ์กับไอ้โต้ง "พี่จะบอกให้นะ ต้นกับจอยไม่มีอะไรกันหรอก เพราะว่าต้นมันไม่ใช่ผู้ชาย ไอ้ต้นมันเป็นเกย์" อ้าว ซีดครับซีด ไอ้ต้าพูดไปหัวเราะไปเหมือนกับเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องธรรมดา

"พี่ต้า.." ผมพูดออกมาเบาๆ แต่ก็ต้องหยุดไว้แค่นั้น เพราะไอ้ต้าส่งสายตามาชัดเจนว่าให้กูเงียบไว้ ไอ้บอมบ์กับไอ้โต้งมองหน้ากันเหมือนไม่เชื่อ ไอ้อาร์ตกับไอ้บี้ยิ่งหนักไปใหญ่ อ้าปากค้างเหมือนกับเรื่องของมันก็เปิดเผยไปด้วยอย่างนั้นแหละ

"พี่ต้าพูดจริงอ่ะ" ไอ้โต้งถามเหมือนไม่เชื่อหู ไอ้ต้าไม่ตอบมันจับหน้าผมแล้วก้มหน้ามาจูบ ผมยังอึ้งอยู่เลยตั้งตัวไม่ถูก ปล่อยให้ไอ้ต้าประกบปากอยู่นาน เสียงร้องของไอ้โต้งกับไอ้บอมบ์ร้องอย่างตกใจ ผมเองก็ตกใจ แต่ไอ้ต้ามันคงเลือกทางออกที่ดีที่สุดแล้วมั้ง

ไอ้ต้าจูบผมอยู่พักใหญ่ก่อนถอนปากออกมา ผมก้มหน้าก่อนไอ้ต้าจะดึงผมเข้าไปกอด "เรื่องต้นกับจอยไม่มีอะไรหรอก เชื่อพี่สิ ต้นมันเป็นเกย์ แล้วมันก็เป็นแฟนพี่ด้วย" ไอ้ต้าบอก ตอนนี้ไอ้โต้งกับไอ้บอมบ์เหมือนจะยอมรับแล้ว แต่มันจะอ้าปากค้างไปถึงไหนวะ

"แต่พี่ต้ากับต้นเป็นพี่น้องกัน" เสียงไอ้โต้งครางเหมือนยังช็อคอยู่ ไอ้ต้ายังไม่ปล่อยอ้อมกอดที่โอบผมไว้ "อือม์ แต่เราไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆนะ ต้นเป็นลูกของเพื่อนพ่อพี่" ไอ้ต้าบอก เหมือนทุกอย่างจะคลี่คลายแล้ว ไอ้โต้งกับไอ้บอมบ์อ้าปากพะงาบๆ เหมือนจะพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว

"แล้วอย่าพูดถึงจอยแบบนั้นอีกนะ จอยกับต้นไม่มีอะไรกันหรอก" ไอ้ต้าสรุปปิดท้าย ผมจับมือไอ้ต้าบีบเบาๆ เพื่อเป็นการขอบคุณ ไอ้อาร์ตกับไอ้บี้ได้สติ รีบเดินไปชวนไอ้บอมบ์กับไอ้โต้งคุยเรื่องอื่น ผมจับแขนพี่ต้าเดินออกมานอกห้องเดินไปนั่งคุยกันตรงบันได

"พี่ต้า ทำไมถึงทำแบบนั้น" ผมถามไอ้ต้า ไอ้ต้าหันมามอง "ทำไม ต้นอายเหรอ" ผมรีบส่ายหน้า ตั้งแต่ได้มึงเป็นแฟนเนี่ย กูไม่เคยอายใครหรอก ถ้ากูจะอายเพราะกูมีแฟนเป็นคนไม่ดี ไม่ใช่เพราะว่ามึงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง แล้วที่กูมีแฟนดีแบบมึงเนี่ย กูจะต้องอายใครไปทำไม

"ไม่ได้อาย แต่พี่ต้าไม่เห็นต้องเอาตัวเองมาพิสูจน์เลยนี่ว่าต้นเป็นอะไร" ผมถาม ห่วงใจไอ้ต้าเหมือนกันนะเว้ย มันคงไม่อยากบอกคนอื่นหรอกว่าตัวเองเป็นอะไร "แล้วต้นจะทำยังไง ไปต่อยมันให้เลิกพูดเหรอ" ไอ้ต้าถามยิ้มๆ ผมอึ้งไปนิดหน่อย ก่อนจะเงียบเพราะพูดไม่ออก

"ต้นไปต่อยเขา เขาก็เจ็บตัว แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะไม่พูดให้จอยเสียหาย" ไอ้ต้าอธิบาย มันก็จริงอย่างที่ไอ้ต้าพูดอะไร กำปั้นมันอุดปากคนได้แค่ช่วงเวลาเดียวเท่านั้นแหละ ไม่ใช่ตลอดไป "แล้วพี่ต้าไม่กลัวคนพูดเรื่องพี่ต้าให้เสียหายเหรอ" ผมถามไอ้ต้า ไอ้ต้าส่ายหน้า

"ต้น เราสองคนไม่ได้อยู่ที่นี่นะ ลองคิดถึงจอยสิ ถ้าจอยเรียนที่นี่โดยมีข่าวว่าสิ่งที่เขาลือกันเป็นเรื่องจริงจอยเขาจะรู้สึกยังไง" ไอ้ต้าบอกผมพลางเอามือลูบหัวไปด้วย ผมนั่งพิงไหล่ไอ้ต้า "เราสองคนมาแค่แป๊บเดียว ไม่มีใครสนใจเราหรอก จริงไหม" ไอ้ต้าบอกต่อ ผมพยักหน้า "พี่รู้นะว่าต้นน่ะเจ็บใจ แต่คิดดูสิว่าจอยจะไม่แย่กว่าต้นเหรอ จอยเขาเลือกที่จะมอบสิ่งที่สำคัญในชีวิตเขาให้ต้นไปแล้ว ต้นก็ต้องแสดงน้ำใจปกป้องจอยอย่าให้ใครมาดูถูกได้นะ"

"อีกอย่าง เราเป็นผู้ชาย เสียหายยังไงมันก็ไม่เหมือนผู้หญิงหรอก" ไอ้ต้าบอกอีก "บางครั้งเราก็ต้องยอมเจ็บ เพื่อสิ่งที่ดีกว่านะ" ไอ้ต้าบอกอีกครั้ง ผมพยักหน้ารับคำปล่อยให้ไอ้ต้าสอนเหมือนกูเป็นเด็กๆ เรื่องอย่างนี้จริงๆแล้วกูก็อาจจะคิดได้เอง ถ้ากูยอมใช้สติใคร่ครวญ แต่เมื่อกูมีไอ้ต้าเป็นเหมือนเครื่องเตือนสติให้กูแล้ว กูเลยลืมใช้มันไปในบางที

"พี่ต้าว่าสองคนนั้นมันจะเชื่อเราไหม" ผมถามไอ้ต้าก่อนเงยหน้ามองมัน ไอ้ต้ายิ้มนิดๆ "เชื่อดิ จูบโชว์ซะขนาดนั้น ไม่เชื่อก็แย่แล้ว" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ ผมทำหน้ากวนๆ "เป็นต้นนะ แค่นี้ไม่เชื่อหรอก ผู้ชายจูบกันมีออกเยอะแยะ" เหอๆ จริงเหรอวะไอ้ต้น มึงแน่ใจนะว่าผู้ชายจูบกันอ่ะมีเยอะแยะ

"แล้วต้นจะทำไง" ไอ้ต้าหันมาถาม ผมเอาหัวซุกเข้าไปตรงซอกคอไอ้ต้าก่อนกระซิบเบาๆ "อ้าว ก็ต้องทำให้มันปฏิเสธไม่ออกสิ ว่าต้นกับพี่ต้าเป็นเกย์แน่ๆ แล้วมันจะได้ช่วยแก้ข่าวให้จอยด้วยไง" ไอ้ต้าหันหน้ามา ยังแกล้งทำหน้าเป็นไม่รู้เรื่อง "เหรอ แล้วจะให้พี่ทำไงอ่ะ" อ้าว เชี่ย ต้องให้กูอธิบายทุกอย่างเลยรึไงวะ

"ไม่ต้องทำอะไรมาก ทำควยให้แข็งไว้ ที่เหลือต้นจัดการเอง"



**************************************************

***************************************************

๔ ความคิดเห็น:

  1. มีพี่ชายอย่างต้า จะรัก และไม่ดื้อ ไม่ซนเลย จะได้ดูแลน้องน่ารักนานๆ

    ตอบลบ
  2. The Hero Tar.

    ถ้ามีพี่ชายดีๆๆ อย่าพี่ต้าก็ดีดิ

    หล่อแล้วยังเก่งอีก

    มีความคิด ไหวพลิบดี

    มีความสุขมากๆนะคับ

    ตอบลบ
  3. ต้าก็ยังคงเป็นต้า พี่ชายที่ดูแลปกป้องน้องอยู่เสมอ
    ต้นภูมิใจเถอะนะที่มีแฟน พี่ชาย ที่น่ารักอย่างนี้
    ลดความแสบ ซ่าส์ ลงหน่อยพี่ต้าจะได้ไม่เหนื่อยมาก

    ไอ้รูปทีอยู่ในทู้นี้ หน้ากวนๆๆๆ แล้วสักที่แขน เนี่ย ต้นเหรอ ทำไมมันต่างกับรูปที่อยู่หัวทู้ฟะ
    รูปนั้นทั้งหล่อ น่ารัก

    ตอบลบ
  4. คิดถึงพี่ต้า (สุภาพบุรุษสุดเท่ห์) และต้น(ไอ้น้องชายตัวแสบ)...อิอิ..

    ตอบลบ

ช่วยเม้นต์กันหน่อยนะค้าบบบบ