ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 227 อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ แบบว่าคนมันหล่อออออออ

แม่งเอ้ยย ยังปวดฟันไม่หายเลยว่ะ ทั้งๆที่เคยจัดฟันแล้วนะ แต่แม่งตอนนั้นมันไม่ทรมานแบบตอนนี้นี่หว่า ตัวสั่นหน่อยเดียวก็ร้าวไปทั้งหัว กรรมของกูจริงๆ ทีไอ้ต้าไม่เห็นมันจะเป็นอะไรบ้างเลยจัดด้วยกันหมอเดียวกันแท้ๆ เซ็งเป็ดดดดดดดดดดด

*******************************************
ควยเล็กเอาไว้ใช้ ควยใหญ่เอาไว้โชว์ 227 อิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิอิ แบบว่าคนมันหล่อออออออ

"ขอกูเย็ดคืนหน่อยดิ" เอาวะไอ้ต้า เย็ดกูหนำใจแล้วนี่ ขอกูเอาคืนมั่งได้เปล่า ไอ้ต้าเลิกคิ้วมองแล้วเหล่ไปทางพี่โอ๊ตกับพี่โอห์ม สงสัยแม่งเป็นห่วงกลัวพี่โอห์มขอเอาตูดพี่โอ๊ตคืนบ้างแหงๆ "โอเค เดี๋ยวพี่ขอพักแป๊บนึงนะ" ไอ้ต้าตอบยิ้มๆ เอาวะ พักก้พัก ปรกติไม่เคยเห็นต้องพักนี่หว่า แต่คราวนี้มันคงเขินเพื่อน ให้มันพักหน่อยก็ได้

แต่ไอ้ต้าไม่ได้พักเฉยๆแบบที่มันบอกหรอก มันจับผมนอนเหยียดยาวแล้วดูควยกูกระตุ้นอารมณ์ไปช้าๆ ผมก็นอนหงายให้มันล่อควยแบบสบายใจ เผลอแป๊บเดียวไอ้ห่าต้าเรียกน้ำเงี่ยนกูมาจ่อลำควยซแล้ว จะห้ามก็ไม่ไหว ไอ้ต้นเลยน้ำแตกคาปากไอ้ต้าเป็นอันเรียบร้อย "แม่งแกล้งเปล่าเนี่ย" ผมถามไอ้ต้าที่แดกน้ำเงี่ยนกูลงคอไปเกือบหมด พี่โอ๊ตกับพี่โอห์มก็กำลังโม่ควยด้วยปากให้กันอยู่ ไม่ไสนใจกูกับไอ้ต้าเลย

"เฮ้ย มึงมันอ่อนเอง ช่วยไม่ได้เว้ย" ไอ้ต้าพูดยิ้มๆ แหมไอ้เหี้ย อ่อนป้ามึงเส่ เล่นดูดกูซะน้ำเงี่ยนเกลี้ยงแบบนี้จงใจแหงๆ เอาวะ กูก็สบายตัวแล้ว ไม่ให้เอาก็ไม่เอา น้ำแตกแล้วสบายใจ ไปหาอะไรกินดีกว่า ผมชวนไอ้ต้าออกมาจากห้องมาหาอะไรกินข้างนอก วงไพ่ยังอยู่กันครบแต่ผมไปนังเล่นที่หัวแพเหมือนเคย ในมือถือแก้วเหล้าของชอบของครอบครัว

ผมนั่งคุยกับไอ้ต้าได้พักนึง พี่โอ๊ตกับพี่โอห์มก็เดินตามออกมา ท่าทางจะเสร็จกันไปอีกดอกแล้วอ่ะเส่ เห็นพี่โอห์มเดินถ่างๆ แม่งเอ้ย ครั้งเดียวไม่เคยพอจริงๆ ผมส่งแก้วเหล้าให้พี่โอ๊ตที่รับไปซัดแก้กระหายจนเกลี้ยงก่อนรินแก้วใหม่ ปากก็ยิ้มไม่หยุด"ถ้ารู้ว่ามีแฟนเป็นผู้ชายแล้วดีอย่างนี้ กูมีไปนานแล้ว" พี่โอ๊ตพูดยิ้มๆ ส่วนพี่โอห์มทำหน้าเขิน อยากเย็ดแม่งเหมือนกัน แต่ทำไม่ลงว่ะ ให้เค้ามีความสุขกันสองคนแล้วกัน กูกับไอ้ต้าสุขจนล้นไปหมดแล้ว

"ไอ้ต้ากูถามหน่อยดิ" ไอ้พี่โอ๊ตกระซิบถาม ไอ้ตาหันไปมองงงๆ "คือ เมื่อกี้อ่ะ ไอ้โอห์มมันบ่นว่าเจ็บ แต่ทำไมมึงกับต้นไม่เจ็บเลยวะ" สาดดดด ของอย่างนี้มันต้องโดนบ่อยๆเว้ย จะได้ชินควย ไอ้ต้ามัวแต่หัวเราะอยู่ ไอ้ต้นเลยตอบแทน "พี่โอ๊ตก็ต้องเย็ดพี่โอห์มบ่อยๆ อย่างน้อยให้ได้วันละสองที เดี๋ยวก็ชิน" โหยไอ้ต้น บอกตามประสบกามตรงเลยนะมึง

"งั้นเราก็ต้องเย็ดกันบ่อยขึ้นดิ ใช่ไหมวะโอห์ม" เสียงพี่โอ๊ตถามพี่โอห์มยิ้มๆ ส่วนพี่โอห์มอายม้วนแทบตกน้ำไปแล้ว กูไม่เชื่อหรอกวะว่าไม่ชอบ อิอิ "แล้วพ่อมึงรู้ไหมเนี่ย เรื่องมึงกับน้อง" พี่โอ๊ตถามอีก ไอ้ต้าส่ายหน้า "ยังไม่รู้ ยังไม่กล้าบอก ทำไมวะ มึงจะบอกพ่อมึงเหรอ" ไอ้ต้าถามกลับ ถ้าเทียบความยากแล้วคู่กูกับไอ้ต้าถ้าพ่อรู้ พ่อคงทำใจได้ง่ายกว่าพ่อแม่พี่โอห์มกับพี่โอ๊ตเป็นแน่

"อือม์ ก็คิดอยู่ กูไม่อยากปิด" พี่โอ๊ตพูดพลางจุดบุหรี่สูบ แต่พี่โอห์มเองก็ดูเหมือนจะคิดอะไรไว้ พูดออกมากลางวง "เฮ้ยโอ๊ต ถ้าจะบอก มึงบอกกูก่อนนะ ให้กูทำใจล่วงหน้าก่อน" เสียงพี่โอห์มพูดเจือความรู้สึก แม่งเอ้ย ชายรักชายทำไมมันยากกว่าชายรักหญิงขนาดนี้วะ หัวใจรักก็เหมือนกัน เย็ดก็ท่าเดียวกัน แต่บอกใครไม่ได้นี่มันแย่จังเว้ยยย

จบทริปกาญจนบุรีคืนนั้นด้วยการที่กูกับพี่โอห์มเสร็จผัวตัวเอง แหะๆ อีกคนละสองที แม่งเช้ามากูเดินถ่างซะงั้น เบ็ดเสร็จเฉพาะกูโดนไอ้ต้าล่อไปสี่ดอก ในป่าหนึ่งบนแพอีกสาม เดินแทบไม่เป็นเลยทีเดียว ถึงจะเอาคืนจากมันในป่าได้ดอกเดียวแต่กูก็อิ่มอกอิ่มใจที่อย่างน้อยก็มีคู่รักอีกคู่เกิดขึ้นเพราะพวกกู ขากลับพี่โอ๊ตขับรถกลับเหมือนเดิมโดยมีพี่โอห์มนั่งเคียงข้าง ไม่มีใครสงสัยเพาะทั้งสองคนคู่ที่นั่งมาด้วยหนีกระเจิงกลับบ้านไปก่อนหน้าแล้วทั้งคู่

หลังจากกลับถึงกรุงเทพแล้วผมโทรหาไอ้อาร์ตเพื่อถามความคืบหน้าเรื่องมันกับไอ้บี้ อย่างว่าคนกำลังไฟแรงเรื่องจับคู่ชาวบ้าน ถ้าไอ้อาร์ตกับไอ้บี้ได้กันอีกคู่กูคงมีความสุขขึ้นอีกหลายขุม ไอ้อาร์ตมันบอกว่าของมันความคืบหน้าไม่ต่างไปจากเดิมเท่าไหร่ ผมก็ตกปากรับคำไปแล้วว่าปิดเทอมใหญ่หัวใจมันจะได้เวิ่นเว้อแน่ๆ

วันจันทร์ผมกลับไปเรียนด้วยอารมณ์ที่ดีเป็นพิเศษ จนไอ้ฟ้ากับพี่ทักถามว่ามีเรื่องอะไรดีๆช่วงวันหยุดที่ผ่านมาหรือเปล่า พอผมบอกไปไอ้พี่ทักถึงกับยิ้มชอบใจ ส่วนไอ้ฟ้าอ่ะ ตะกายแง่กๆๆ ด่ากูว่าทำไมไม่ชวน ป๊าดด ไอ้ห่านี่ เย็ดตูดผู้ชายทีเดียวทำเป็นติดใจ มึงไม่ไปอ่ะดีแล้ว เอาพี่นกไปด้วยก็ช่วยอะไรไม่ได้ว้อย เก้งกับชะนีไม่ค่อยถูกกัน ส่วนพี่ทักถ้าพาน้องโทนไป กูกลัวน้องโทนจะโดนรุมโทรมจนเครื่องทรุดคาป่าอ่ะเส่

หลังการซ้อมวันนั้นพี่ป้องบอกข่าวสำคัญเรื่องนึงให้พวกเรารู้ หลังจากสอบปลายภาคในปลายเดือนกุมภาพันธ์เสร็จ ทีมบาสเราได้รับเชิญจากทีมของมหาลัยแห่งนึงในประเทศญี่ปุ่น ให้ร่วมซ้อมและเก็บตัว พูดง่ายๆ ก็เหมือนไปเป็นคู่ซ้อมให้เขา แต่เป็นการตอบแทนที่เขาเคยมาเก็บตัวที่เมืองไทย แล้วมหาลัยผมต้อนรับเขาไปเมื่อปีก่อน โดยมหาลัยที่ญี่ปุ่นจะออกค่าใช้จ่ายในการไปร่วมซ้อมทั้งหมดให้ หลายคนดีใจกระโดดโลดเต้น แต่ไอ้ต้นเครียด เพราะนอกจากจะต้องจากไอ้ต้าไปเป็นเดือนแล้ว กูยังสัญญาไว้กับไอ้อาร์ตว่ากูจะไปช่วยมันช่วงนั้นพอดี

ทางญี่ปุ่นเค้าไม่เกี่ยงว่าพวกเราจะไปกันกี่คน แต่ปัญหามัมีอยู่ที่เขาออกค่าโดยสารให้แค่สิบคน แต่ในทีมพวกเรามีทั้งหมดรวมตัวสำรองด้วยคือสิบห้าคน อีกห้าคนที่ไม่มีคนออกตังค์ให้เนี่ยละเป็นปัญหา พี่ป้องไม่อยากขอเงินจากมหาลัยเพราะที่ผ่านมาก็ได้เงินมาทำทีมค่อนข้างเยอะอยู่แล้ว พี่ป้องเลยฝากเป็นการบ้านให้พวกเราไปคิดกันว่าเราจะทำยังไงให้ได้เงินมาจนสามารถไปได้ครบทุกคน ซึ่งก็ขาดเงินรวมแล้วประมาณสามแสน โหย เรื่องใหญ่เหมือนกันนะเนี่ย

หลังจากรู้เรื่องผมก็มาปรึกษาไอ้ต้า ตอนแรกว่าจะขอไม่ไปเพราะไม่อยากห่างไอ้ต้าเท่าไหร่ แล้วนี่ต้องห่างไปเป็นเดือน มันคงคิดถึงตูด เอ้ย ควยกูแย่เลย แต่ไอ้ต้าบอกให้ไป จะได้เพิ่มประสบการณ์ชีวิต อ่ะแฮ่ม แต่ยังไม่ทันจะไป ไอ้ต้าก็ล่อกูคืนนั้นไปสามดอกสาดแม่ง กว่าจะไปถึงโกเบ กูคงได้เป็นโกบานก่อนแน่

ผมโทรบอกไอ้อาร์ตเรื่องนี้ ไอ้อาร์ตก็ดีใจหาย บอกให้ผมไปหามันหลังจากกลับจากญี่ปุ่นก็ได้ ซึ่งก็เป็นช่วงต้นเดือนเมษาพอดี ไอ้อาร์ตมันบอกว่าดีเลยจะได้เที่ยวสงกรานต์ที่เชียงใหม่ไปด้วย ผมก็โอเค วันถัดมา พี่ป้องถามเรื่องที่พวกเราคิดกันว่าจะทำอะไรเพื่อหาเงิน มีที่เสนอมาแบบเข้าท่าก็เช่น จัดแข่งบาสรอบการกุศลเพื่อหาเงิน แล้วก็แบบที่ไม่เข้าท่าเท่าไหร่ก็คือ เอาพวกเราไปถ่ายแบบทำปฏิทิน เพราะจะสิ้นปีแล้ว ความคิดนี้เป็นของไอ้ทัก ซึ่งกูเดาว่าไอ้โทนคิดให้แหงๆ แถมไอ้ทักก็บอกว่าพวกเราหน้าตาดีหลายคน น่าจะได้เป็นกอบเป็นกำ

ความคิดไอ้ทักเรียกเสียงโห่จากเพื่อนร่วมทีมโดยเฉพาะผมไปด้วย แต่พี่ป้องเสือกเอาด้วย แกบอกว่าถือเป็นจุดขายของทีม สาดดดดด ขายขี้หน้าอ่ะดิ แล้วมันจะขายได้เหรอวะ ไอ้ทักเสือกคิดกำไรขาดทุนมาเสร็จสรรพ มันบอกว่าต้องขายให้ได้มากกว่าหนึ่งร้อยเล่ม เล่มละร้อยก็ได้หมื่นนึง ถ้าพันเล่มก็ได้แสนนึง ไอ้ห่าเอ้ย หน้าแบบพวกเราซื้อคนละสิบเล่มให้เมียดูมันจะดูหรือเปล่ายังไม่รู้เลย

แต่ในเมื่อเรื่องจัดบาสการกุศลคงหาเงินได้ไม่พอแน่ๆ เรื่องปฏิทินก็เลยยังไม่ตกไป แถมไอ้ห่าทักเสือกครีเอตบอกให้ทำเป็นอัลบั้มลับเฉพาะ หัวควยเอ้ย ดีไม่โดนพี่ป้องกระทืบก็บุญเท่าไหร่แล้ว หลังจากประชุมทีมเสร็จผมก็แอบกระซิบถามไอ้ทักว่ามันคิดอะไรอยู่ มันไม่ยอมตอบได้แต่ยิ้ม กูเลยฟันธง "ทำไมวะ เมียมึงอยากเห็นมึงเป็นนางแบบแม่โขงเรอะ" ได้ผลเว้ย ไอ้พี่ทักไล่เตะกูตั้งแต่โรงยิมยันหน้ามหาลัย

"ไอ้เหี้ยต้นปากดี" ไอ้ทักวิ่งมาฟ้องไอ้ต้าที่มารอรับผมที่หน้ามหาลัย หลังจากที่มันอธิบายยืดยาวว่าคิดจะทำอะไรเพื่อหาเงิน ไอ้ต้ามันก็ยิ้มกวนๆกับผม "เออ ทำเลยต้น เดี๋ยวกูเอาไปช่วยขายที่มหาลัย" สาดดดด แม่งนึกว่าจะเข้าข้างกู ที่ไหนได้ดันเออออไปกับไอ้ทักซะงั้น

ผมนั่งบ่นเรื่องนี้กับไอ้ต้าไปตลอดทางกลับบ้าน ไม่รู้ไอ้ต้าแอบรับใต้โต๊ะไอ้ทักมันมาหรือเปล่า ไอ้ห่านี่สนับสนุนเต็มที่ หน้าอย่างกูจะให้ไปเป็นปฏิทินเหรอวะ เดือนไหนที่มีเชงเม้งหรือชิงเปรตคงเหมาะ ฉิบหายยยย

ถึงวันถัดมาจะมีคนเสนอกิจกรรมขึ้นมาอีกหลายอย่าง เรื่องปฏิทินปลุกใจชะนีก็ยังไม่ตกไป แถมมีโปสเตอร์เพิ่มมาอีกซวยกว่าเดิม สรุปแล้วเรามีกิจกรรมที่ต้องทำก็คือ จัดแข่งบาสการกุศลขายบัตร โดยจะมีการขายขี้หน้าด้วยปฏิทินและโปสเตอร์ซึ่งรวมแล้วน่าจะได้เงินสักแสนนึง ทางมหาลัยจะช่วยแสนนึง เหลืออีกแสนไว้คิดอีกทีว่าจะหาจากไหน

ผมยังบ่นเรื่องนี้กับไอ้ต้าในวันถัดมา ไอ้ห่าทักตัวต้นคิดก็ไม่ได้รู้ร้อนรู้หนาวอะไร ใช่เส่ มันหล่อกว่ากูนิ ถ้าโปสเตอร์กูขายไม่ได้เลยล่ะก็มึงได้อายเค้าตายห่า ไอ้ห่าต้าก็เสือกไม่สนใจความรู้สึกผมเล้ยยย มันเสือกถามแต่ว่าจะวางแผงเมื่อไหร่ สงสัยจะเก็บรูปกูเอาไปชักว่าวแหงๆ

"เออ ต้น แล้วใครถ่ายรูปให้" ไอ้ต้าถามบนรถระหว่างทางกลับบ้าน "ไม่รู้ดิ ไอ้ทักมันหามามั้ง" ผมยังไม่คิดเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่ไอ้ต้ารีบเสนอ "ลองโทรหาพี่ซันดูไหม" ซันไหนวะ ซันนี่ยูโฟร์เร้อออ ผมทำหน้าโง่ๆ ไอ้ต้ามันก็เฉลยมาให้ "พี่ซันพี่ดิวไง" ไอ้ต้าบอก ไอ้ต้นเลยถึงบางอ้อ เออเว้ย เห็นพี่ดิวเคยบอกว่าพี่ซันอ่ะฝีมือดี น่าจะถ่ายคนเกือบหล่ออย่างกูออกมาหล่อได้

วันรุ่งขึ้นผมไปบอกเรื่องพี่ซันกับไอ้ทัก ไอ้ทักชอบใจใหญ่ แถมสั่งให้ผมติดต่อพี่ซันให้ โดยให้ขอพี่ซันว่าอย่าคิดค่าตัวแพง เหี้ย โยนขี้ให้กูซะงั้น แต่สุดท้ายพี่ซันก็ตกปากรับคำจะมาถ่ายรูปให้ โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายแม้แต่บาทเดียว มีเหรอที่วกเราจะไม่ตะครุบโอกาสดีๆแบบนี้

กำหนดถ่ายค่อนข้างเร่งรัด เพราะพี่ซันงานค่อนข้างชุก รวมถึงพวกเราต้องรีบทำปฏิทินให้เสร็จทันก่อนปีใหม่ ทำให้พวกเราต้องมาพร้อมหน้าพร้อมตาถ่ายแบบในอีกสองสัปดาห์ถัดมา สถานที่ถ่ายก็เป็นสนามบาสของมหาลัยแหละ ไม่ได้ไปที่ไหนไกล แต่แม่งเขินฉิบหาย คนดูเพียบเลย แถมมีไอ้ปากดีอย่างไอ้ฟ้าคอยบั่นทอนกำลังใจด้วย

ถ่ายแบบวันนั้นจบลงด้วยดี พี่ซันทำงานมืออาชีพมาก ไอ้ต้าที่ไปสังเกตการณ์อยู่ด้วยถึงกับออกปากชมว่ารูปที่ถ่ายออกมาสวยมาก ไม่รู้แม่งเห็นว่ารูปสวยหรือเห็นว่ากูสวย คืนนี้ต้องกลับไปเคลียร์ให้ถ่างกันไปข้างนึง ชุดที่ใส่วันนั้นก็ไม่มีอะไร เป็นชุดบาสมหาลัยธรรมดา ทั้งถ่ายเดี่ยวถ่ายหมู่ ไอ้ต้นดูรูปแล้วก็ต้องยอมรับว่าพี่ซันแกมืออาชีพจริงๆ ขนาดยังไม่ถูกโฟโต้ชอปแปลงโฉม พวกเรายังดูดีจนจำตัวจริงแทบไม่ได้

หลังจากถ่ายแบบกันเสร็จ พวกเราก็มัววุ่นเตรียมงานเรื่องการแข่งบาสการกุศลที่จะจัดช่วงกลางเดือนธันวา ทีมที่เราจะแข่งด้วยก็คือทีมชาติชุดใหญ่ที่พี่ป้องไปใช้กำลังภายในเชิญมาจนได้ แต่แล้วหลังจากที่ถ่ายแบบไปได้อาทิตย์นึง ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพี่ซัน

"ต้น อาทิตย์นี้ต้นว่างไหม รูปที่ต้นถ่ายไว้ไฟล์มันโดนไวรัสเสียหมดเลย พี่ต้องถ่ายรูปต้นใหม่ทั้งหมด" พี่ซันบอก ผมก็เกือบจะดีใจแล้วที่ไม่มีรูปกู แต่ปัญหาคือมันไม่มีรูปกูเดี่ยวเลย กูคงได้โดนพี่ป้องตื๊บแน่ๆ หลังจากปรึกษาไอ้ต้าแล้วไอ้ต้าก็บอกแกมบังคับให้ผมไปถ่ายซ่อม

วันที่นัดถ่ายซ่อมเป็นวันอาทิตย์ ไอ้ต้ามันมีงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนพอดี มันก็เลยไปส่งผมแล้วดึกๆจะมารับกลับ สถานที่นัดไม่ใช่ที่ไหน เป็นคอนโดพี่ซันเอง เนื่องจากพี่ซันบอกว่าคราวนี้แกไม่มีผู้ชาย จะถ่ายรูปผมเดี่ยวๆ แล้วจะทำซีจีทำแบล็กกราวนด์สนามบาสของมหาลัยซ้อนไปแทน

ผมไปถึงคอนโดพี่ซันประมาณสี่โทงเย็น พี่ซันรออยู่แล้ว ไอ้ต้าตามไปส่งผมถึงห้องพี่ซันก่อนจะขอตัวแยกออกไป ปล่อยให้ผมกับพี่ซันอยู่กันสองคน พี่ซันให้ผมเตรียมชุดบาสมาด้วยแล้ว "นานไหมพี่" ผมถามพี่ซัน เพราะไอ้ต้ากว่าจะมารับก็อีกนานพอควร "ไม่นานหรอก เดี๋ยวถ่ายไปต้นดูเองเลยแล้วกันว่าชอบรูปไหน" พี่ซันพูดยิ้มๆ ไม่ได้ส่อแววว่าจะมีอะไรแอบแฝง

คอนโดพี่ซันเป็นห้องชุด ถัดจากห้องรับแขกไปเป็นห้องนอนโดยมีห้องใหญ่ที่พี่ซันทำเป็นสตูดิโอส่วนตัวอยู่ติดกับห้องนอน จะว่าไปพี่ซันคงชอบถ่ายรูปมากจริงๆ เพราะสตูดิโอแกใหญ่กว่าห้องนอนอีก "ต้นไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ" พี่ซันบอกผม ตัวแกก็ง่วนอยู่กับการจัดไฟกับเตรียมอุปกรณ์ ผมหันซ้ายหัขวา แกก็ชี้ไปทางห้องนอน

"ไปเปลี่ยนห้องนอนพี่ก็ได้" พี่ซันบอก ผมเลยเปิดประตูบานเลื่อนไปเปลี่ยนชุด วันนี้ไอ้ต้นแต่งตัวมาครบทุกอย่าง แต่ลืมใส่กางเกงในเหมือนเดิม มีแต่บ็อกเซอร์เน่าๆตัวเดียวห่อควย พอเปลี่ยนเป็นชุดบาสเสร็จพี่ซันก็ให้ผมโพสต์ท่า เออเว้ย พออยู่คนเดียวแล้วไม่มีคนแซว กูก็ไม่ค่อยเขินเท่าไหร่ ผมก็โพสต์ไปตามที่พี่ซันบอก ถือลูกบาสบ้าง เดาะบ้าง ทำท่าชูตบ้างจนเกือบชั่วโมงนึงพี่ซันก็ให้พักมาดูรูป

"พี่ว่ารูปมันดูแปลกๆว่ะ" พี่ซันบอก ผมก็พยายามมองหาความแปลกในรูป ก็เจอแค่กูอย่างเดียวที่แปลก พี่ซันเอามือชี้ "เห็นไหมต้น เนื้อตัวเรามันเกลี้ยงไป ไม่เหมือนกำลังแข่ง" พี่ซันบอก อ้าว แขนกูเนียนก็มีปัญหา แล้วจะเอายังไงวะ

พี่ซันเดินหายเข้าไปในห้องนอนแล้วกลับมาพร้อมสเปรย์ฉีดผ้า "ใส่เหงื่อหน่อยแล้วกัน" พี่ซันบอกพลางฉีดสเปรย์ใส่ตัวผมจนเหมือนเหงื่อเป็นเม็ดผุดออกมาทั้งแขนทั้งหน้า พี่ซันฉีดพรมผมไปทั่วตัวจนเปียกโชก "พี่ว่าต้นลองถอดเสื้อดูหน่อยแล้วกัน" เอาวะ ถอดก็ถอด ไอ้ต้นถอดเสื้อออกพี่ซันก็ฉีดสเปร์ยใส่ตัวผม "หุ่นดีว่ะ พี่ว่าเราถอดเสื้อถ่ายแล้วกัน" พี่ซันบอกเสียงเรียบ

"มันจะดีเหรอพี่ อายอ่ะ" ผมบอกเขินๆ พี่ซันมองหน้าผมแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนเดินหายไปอีกครั้งแล้วกลับมาพร้อมเบียร์หลายกระป๋อง "อ่ะ กินซะจะได้ไม่เขิน" พี่ซันพูดพลางยื่นเบียร์ส่งให้ผม ผมก็ซัดแก้หิวน้ำซะเต็มคราบ เอาวะ แค่ถอดเสื้อคงไม่เป็นไร

พี่ซันถ่ายรูปผมอีกครั้งแบบไม่ใส่เสื้อ ผมก็เขินอยู่พักนึงก่อนจะเริ่มชิน พี่ซันเรียกผมมาดูรูปอีกครั้ง เออ ดูดีกว่าเดิมแล้ววุ้ย พี่ซันแม่งมืออาชีพจริงเว้ยย แต่รูปที่กูว่าสวยแล้วพี่ซันยังทำเหมือนไม่พอใจ หันมาถามผมที่กำลังล่อเบียร์กระป๋องที่สามอยู่

"ถ่ายแบบเซ็กซี่กว่านี้อีกได้ป่าววะต้น" คิดว่าได้ไหมล่ะ ไอ้เหี้ยกูเริ่มเมาแล้วนะเว้ย "จะเอาเซ็กซี่ขนาดไหน เห็นควยเลยไหมพี่" ไอ้ต้นพูดเหมือนถ้า พี่ซันรีบโบกมือ "เฮ้ย ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ เอาแบบเอวต่ำอีกนิดพอลุ้นๆอ่ะ" พี่ซันบอก ผมพยักหน้าไม่ได้กลัวห่าอะไรเลยมึงไอ้ต้น

ผมดึงกางเกงบาสลงต่ำ พอพี่ซันเห็นขอบกางเกงบ็อกเซอร์ผมก็ส่ายหน้า "โหยไอ้ต้น แบบนี้เห็นไปคงไม่มีใครอยากดู บ็อกเซอร์ลายมิกกี้เมาส์โคตรทุเรศเลย" อ้าว ก็กูไม่ได้เตรียมมานี่หว่า พี่ซันบอกให้ผมเดินตามไปในห้องนอน แล้วเปิดตู้หยิบกางเกงในใหม่เอี่ยมแกะกล่องโยนให้

"อ่ะ เปลี่ยนซะ" พี่ซันบอกแล้วเดินกลับเข้าสตูดิโอโดยไม่ได้ปิดประตู ไอ้ต้นรับกางเกงในสีขาวมาถือในมือ โห คาลวินไคล์ซะด้วย ไอ้ต้นเลยจัดการแก้ผ้าตรงนั้นเปลี่ยนกางเกงในเป็นตัวที่พี่ซันให้แล้วสวมกางเกงบาสทับก่อนเดินกลับไปให้พี่ซันดู

"เออ แม่งแบบนี้ล่ะแจ่ม" พี่ซันบอก ผมก้มดูกางเกงบาสสีดำที่ใส่ตรงขอบกางเกงมีขอบกางเกงในแพลมออกมา เห็นคำว่าคาลวินไคล์ชัดเจน "ไหนมาดูใกล้ๆดิ" พี่ซันบอก ผมเลยไปยืนแอ่นเอวตรงหน้าพี่ซัน พี่ซันจับขอบกางเกงในผมลงต่ำอีกนิด เห็นหมอยแพลมมารำไร แล้วแกก็ดึงกางเกงบาสผมลงต่ำอีกหน่อย ตอนนี้เห็นร่องตัววีตรงหน้าท้องกูชัดเจน

"เออ แบบนี้ล่ะต้น ขายไม่หมดกูให้เหยียบเลย" พี่ซันบอก ผมก็ยิ้มจนเยิ้มไปหมดแล้ว พอเริ่มถ่ายอีกครั้งเบียร์ก็หมดไปสี่กระป๋องแล้ว หน้าไอ้ต้นเริ่มด้าน เอ้ยเริ่มตึง พี่ซันให้ผมโพสต์ท่าโน้นท่านี้ไปเรื่อย จนฟ้าข้างนอกเริ่มมึด ผมมาดูรูปอีกครั้ง เพิ่งเห็นแหละว่าตัวเองเซ็กซี่ได้จริงๆ

"เซ็กซี่ได้อีกป่าวต้น" อ้าวไอ้เหี้ย มาถามอะไรวะ กูก็บอกแล้วว่าเห็นควยเลยมั้ย ผมไม่ตอบได้แต่พยักหน้า พี่ซันเลยให้ผมยืนกลางสตูดิโอแล้วเดินเข้ามาดึงกางเกงบาสที่ผมใส่อยู่ลงไปครึ่งน่อง ปล่อยให้ควยกูที่ยังอ่อนตัวอยู่ตุงเป็นกระเปาะ คาลวินไคล์ก็เอากูไม่อยู่ ขอบยางสองข้างโป่งออกมาจนเห็นง่ามควย แต่พี่ซันแกถ่ายตรงๆ เลยไม่ทันเห็น

"สุดยอดเลยต้น ถ้ารุปนี้ไม่ขายกูก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว" พี่ซันพูด ขายตัวหรือขายขี้หน้าวะไอ้เหี้ย ดีนะที่กูก็มั่นใจในรูปร่างกับควยกูพอควร ไม่ต้องยัดควยให้เสียชื่อธนากรศิษย์สัทธา พี่ซันถ่ายไปอีกชุดใหญ่ก่อนเดินเข้ามาใกล้

"ไอ้ต้น ถ้ามึงแน่จริง ทำให้ควยแข็งด้วยได้เปล่าวะ"


***************************************************

***************************************************